Wednesday, December 03, 2008

Οι δίπλες της γιαγιάς Ελένης

Είμαι η πρώτη - και μάλλον και μοναδική - από τις εγγόνες που είχε το προνόμιο να δεί και να λάβει γνώση από το τετράδιο με τις συνταγές της γιαγιάς μου της Ελένης, και πρόκειται περί θυσαυρού. Συμπεριλαμβάνει όχι μόνο συνταγές για γλυκά, αλλά και για σπιτικά καλλυντικά, ακόμα και... ξεματιάσματα! Τα υλικά είναι αντιγραφή από το τετράδιο της γιαγιάς λοιπόν, αλλά η εκτέλεση από το στόμα της:



Υλικά:
8 αυγά
8 κουτ. σούπας ζάχαρη άχνη
3 κουτ. σούπας κονιάκ
3 κουτ. σούπας λεμόνι
1 κουτ. σούπας μπέικιναλεύρι σκληρό (όσο πάρει - η γιαγιά δεν έγραφε ποσότητα, περίπου 1 κιλό μου πήρε)
λάδι για το τηγάνισμα (έβαλα σπορέλαιο - ευτυχώς που δεν ξέρει από ίντερνετ γιατί αν το μάθαινε θα με πέταγε έξω από το σπίτι της - μόνο της ελιάς είναι λάδι!)
μέλι, καρύδι τριμμένο, σησάμι, κανέλλα για το σερβίρισμα

Εκτέλεση:
Τα αυγά να τα χτυπήσεις λίγο και να τα ρίξεις στη λεκανίτσα με τα υπόλοιπα υλικά - αλλά να μην είναι παγωμένα... Τίποτα να μην βάζεις κατευθείαν απ' το ψυγείο γιατί δεν γίνεται καλό το ζυμάρι! Ζύμωσέ τα καλά με το χέρι να γίνουν ζύμη που να μην σου κολλάει στα χέρια αλλά όχι πολύ σφιχτή και δεν ανοίγουν μετά τα φύλλα. Μήν ρίξεις μεμιάς όλο το αλεύρι μήπως δεν το σηκώσει... Ασε τη ζύμη να περιμένει λίγο.
Το λάδι να το βάλεις να κάψει σε κατσαρολάκι όχι σε τηγάνι, για να'ναι βαθύ και να σου φουσκώσουν ωραία οι δίπλες. Τα φύλλα να τα ανοίγεις ένα ένα για να μην ξεραίνονται - όχι πολύ λεπτά, πάχος όσο ένα εικοσάρικο περίπου (κέρμα 2-ευρω σημερινό). Για να γίνουν ωραίες διπλωτές, κόβεις το φύλλο - με τη ροδελίτσα να'ναι και δαντελωτά γύρω γύρω - σε κομμάτια περίπου τόσα (μού 'δειξε με τα χέρια κομμάτια περίπου 7Χ12 εκ) και την ώρα που τα ρίχνεις στο λάδι τα διπλώνεις στα τρία. Μήν ρίχνεις πολλές μαζί στο λάδι, 2-3 τη φορά για να προλαβαίνεις, γιατί γίνονται γρήγορα και θα σου αρπάξουν. Θα δείς που μόλις πέφτει στο λάδι πάει στον πάτο, και αμέσως φουσκώνει και ανεβαίνει πάνω. Ένα γύρισμα να χρυσίσει κι από την άλλη και είναι έτοιμη. Αυτή η δόση θα σου βγάλει δυο ταψιά.
- Και το σιρόπι γιαγιά;
- Πφφφ... σιρόπια!
Οι δίπλες θέλουν μέλι αγνό. Κάθε στρώση που θα βάζεις στο ταψί, θα ρίχνεις μέλι με το κουτάλι όπως στους λουκουμάδες. Όπως θα είναι ζεστές οι δίπλες θα το τραβάνε. Και θα ρίχνεις και τα καρύδια με το σησάμι, και μπόλικη κανέλλα!
Άντε.. καλή επιτυχία και καλοφάγωτες!
Η φωτογραφία είναι από το net.

9 comments:

Crazy Tourists said...

Αφού είναι συνταγή γιαγιάς γίνεται να μην είναι σούπερ;

heart n soul said...

προνομιούχα εγγόνα, να 'στε καλά που μοιράζεστε τα προνόμιά σας μαζί μας:)

Nena said...

Ωραίες δίπλες! Γενικώς μας αρέσουν πολύ. Μόνο μια συμβουλή. Οι δίπλες θέλουν τουλάχιστον δύο άτομα. Το ένα ν ανοίγει το φύλλο και να κόβει και το άλλο πάνω απ την κατσαρόλα με το καυφτό λάδι.Να κάνει γρήγορα το δίπλωμα και να βγάζει σε σουρωτήρι.΄Αλλωστε γενικώς οι μαγειρικές με παρεούλα είναι ακόμη πιο ωραίες.

Rena said...

Aχ βρε Αρχοντία!!! Ωραία συνταγή και με γύρισες χρόνια πίσω. Αυτές οι γιαγιάδες είναι το κάτι άλλο!!! Συναισθηματική στέρηση έπαθα όταν είδα το γραπτό σου το πρωί, κι όλο έλεγα να γράψω, αλλά κόμπος στο λαιμό και τρέμουλο στο χέρι. Να 'σαι καλά κορίτσι μου και να τη φροντίζεις σα τα μάτια σου! Καλές και "μελωμένες" γιορτές σε σένα και την οικογένεια σου.

Katerina ante portas said...

Nα δίπλες βρε παιδιά! Φρέσκιες φρέσκιες! Κάνοντας γενικά λινκ τώρα, μπορούν να δούν και αυτή τη συνταγή από neverlandradio!

Sam Sotiropoulos said...

Οοοπα! Ευπρόσδεκτες οι θαυμάσιες δίπλες της γιαγιά Ελένης! Και, Αρχοντία, ενα ξεμάτιασμα για μένα πως θα το κανονίσουμε; :-)

Penelope said...

Καλημέρες, θα συμφωνήσω με την Νένα. Οι δίπλες είναι γλυκό για παρέα στην κουζίνα, μιας και θέλουν καλό συντονισμό.
Και μένα αυτή η συνταγή μου φέρνει στο μυαλό μέρες Χριστουγέννων με την μάνα και την γιαγιά μου, και ένα πόνο πια στην ψυχή.

Αρχοντία said...

Και'γώ συμφωνώ για την παρέα στην κουίνα, και ειδικά για τις δίπλες, αλλά η μόνη διαθέιμη που έχω είναι για να τις τρώνε με το που θα βγούν, και όχι για βοήθεια...

Μα Katerina δεν είχαμε κι άλλες δίπλες;; Νομίζω οτι είχαμε αλλά από ότι θυμάμαι ήταν διαφορετική η ζύμη.

Sam,για το ξεμάτιασμα πολύ ευχαρίστως... αν υπάρχει ξεμάτιασμα που να περνάει θάλασσες και ωκεανούς, τότε πρέπει να είναι μόνο αυτό της γιαγιάς μου της Ελένης!!

Sam Sotiropoulos said...

Αρχοντία, η μάνα μου υποστηρίζει πως ξεματιάζουν και απ'το τηλέφονο! Ειμαι σίγουρος πως θα πετύχει...
:-)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...