Στα μέρη της καταγωγής μου τα παλιά τα χρόνια, αλλά και σήμερα το φαγητό για τα Χριστούγεννα ήταν το Χοιρινό και ο Κόκκορας Κρασάτος.Δηλαδή σε τούτη την συνταγή δεν μιλάμε για κάτι εξαιρετικό ή που δεν έχετε ξαναδιαβάσει και γευτεί, αλλά είναι καλό για όσους η γαλοπούλα δεν είναι μέσα στις προτιμήσεις τους, και θέλουν να γευτούν κάτι πιο ελληνικό, να δοκιμάσουν κόκκορα κρασάτο και κοκκινιστό.
Θα χρειαστείτε ένα μεγάλο κόκορα, περίπου 2,5 κιλά ίσως και κάτι παραπάνω θα βρείτε στον χασάπη σας ή στην κεντρική αγορά, γιατί για αλανιάρη που να ψάχνουμε τώρα!
Μισό φλιτζάνι ελαιόλαδο, 3 μέτρια κρεμμύδια ψιλοκομμένα, 2-3 σκελίδες σκόρδο επίσης ψιλοκομμένες, 1 κουτί ντοματάκι κονκασέ, 2 φλιτζάνια κρασάκι (κόκκινο κατά προτίμηση), αλάτι, πιπέρι , μερικούς κόκους μπαχάρι, ένα ξυλαράκι κανέλλας, 3-4 μοσχοκάρφια (γαρυφαλλάκια δηλαδή) και την μισή φλούδα από ένα πορτοκάλι (από την οποία θα έχετε αφαιρέσει το άσπρο μέρος) και την έχετε κόψει σαν ροδέλα. Τέλος, μια κουταλιά σούπας τοματοπελτέ (για περισσότερο χρώμα) και μια πρέζα ζάχαρη.
Θα πλύνετε και θα καθαρίσετε καλά τον κόκορα, (καλό θα είναι να ζητήσετε από τον χασάπη να σας τον τεμαχίσει, μιας και τα κοκαλάκια του είναι πιο σκληρά από ένα κοτόπουλο). Τον αφήνετε στο σουρωτήρι να στραγγίζει. Ρίχνετε το λάδι στην κατσαρόλα και ροδίζετε καλά τον κόκκαρα από όλες τις πλευρές του. Τον αφαιρείτε.
Συνεχίζετε με το τσιγάρισμα του κρεμμυδιού και του σκόρδου, μόλις πάρουν λίγο επιστρέφετε τον κόκκορα στην κατσαρόλα και σβήνετε με το κρασί, συμπληρώνοντας με το ντοματάκι, το αλάτι, το πιπέρι, τα μπαχάρια, την κανέλα, τα μοσχοκάρφια, την φλούδα του πορτοκαλιού, τον πελτέ και την πρέζα της ζάχαρης. Συμπληρώνετε με 3 ποτήρια νερό, έτσι ώστε να σκεπαστεί καλά ο κόκκορας και αφήνετε το φαγητό να βράσει σε μέτρια φωτιά μέχρι να τριπιέται ο κοκκορίκος και να έχει δέσει καλά η μυρωδάτη σάλτσας σας. Λίγο πριν τελειώσει τούτη η διαδικασία. Βράζετε τα μακαρόνια σας.
Η παραδοσιακή συνταγή απαιτεί μακαρόνι χοντρό! Και αρωματισμένο με βουτυράκι γάλακτος καθώς και αυθεντικό κεφαλοτύρι ή μυζήθρα. Μην το τσιγκουνευτείτε, το απαιτούν οι μέρες!
Μπορείτε να τα ρίξετε και μέσα στην σάλτσα μαζί με τον κόκκορα για να πάρουν χρώμα.
Θα πλύνετε και θα καθαρίσετε καλά τον κόκορα, (καλό θα είναι να ζητήσετε από τον χασάπη να σας τον τεμαχίσει, μιας και τα κοκαλάκια του είναι πιο σκληρά από ένα κοτόπουλο). Τον αφήνετε στο σουρωτήρι να στραγγίζει. Ρίχνετε το λάδι στην κατσαρόλα και ροδίζετε καλά τον κόκκαρα από όλες τις πλευρές του. Τον αφαιρείτε.
Συνεχίζετε με το τσιγάρισμα του κρεμμυδιού και του σκόρδου, μόλις πάρουν λίγο επιστρέφετε τον κόκκορα στην κατσαρόλα και σβήνετε με το κρασί, συμπληρώνοντας με το ντοματάκι, το αλάτι, το πιπέρι, τα μπαχάρια, την κανέλα, τα μοσχοκάρφια, την φλούδα του πορτοκαλιού, τον πελτέ και την πρέζα της ζάχαρης. Συμπληρώνετε με 3 ποτήρια νερό, έτσι ώστε να σκεπαστεί καλά ο κόκκορας και αφήνετε το φαγητό να βράσει σε μέτρια φωτιά μέχρι να τριπιέται ο κοκκορίκος και να έχει δέσει καλά η μυρωδάτη σάλτσας σας. Λίγο πριν τελειώσει τούτη η διαδικασία. Βράζετε τα μακαρόνια σας.
Η παραδοσιακή συνταγή απαιτεί μακαρόνι χοντρό! Και αρωματισμένο με βουτυράκι γάλακτος καθώς και αυθεντικό κεφαλοτύρι ή μυζήθρα. Μην το τσιγκουνευτείτε, το απαιτούν οι μέρες!
Μπορείτε να τα ρίξετε και μέσα στην σάλτσα μαζί με τον κόκκορα για να πάρουν χρώμα.
9 comments:
Πω πω, τα σάλια μου τρέχουν!!
Τρελοτουρίστρια
αυτό το χοντρό μακαρόνι με το φρέσκο βούτυρο και το κεφαλοτύρι, με τσά-κι-σε!:)
Μου καθυστέρησες την συνταγή 10 μερούλες.... :(
Λοιπόν μιας και εγώ τον έκανα κάπως έτσι (και αλανιάρη.... από το κοτέτσί μας παρακαλώ) το μόνο που έχω να αλάξω είναι ότι μετά το τσιγάρισμα τον έβαλα για 15 λεπτά στην χύτρα -γιατί την προηγούμενη φορά ήταν πολύ σκληρός και μίας που έχω πιτσιρίκια δεν τρωγόταν- και αντί για πορτοκάλι έβαλα δάφνη και τα κρεμυδάκια ήταν στιφάδου.
Όσο για το κρασί συστήνω ανεπιφύλακτα μαυροδάφνη!!!!
Φιλιά Χαρούλα
Πωπω! Τι διαβάζω; Απίθανη συνταγή με τα ωραία της μπαχάρια και όχι μόνο. Σλρούπππππ
Πηνελόπη εξαιρετικό φαγητό. Από τα πρώτα στις προτιμήσεις μου. Ευχαριστώ που τη μοιράστηκες μαζί μας. Αλήθεια ο τόπος καταγωγής σου? Μια και το αναφέρεις να ξέρουμε που συνηθίζονται αυτές οι νοστιμιές. :)
Phneloph mou!!!thayma-thayma kai palu thayma!!! ola ta exw ektos ton kokkora!!!ouf ti na kanw??? fate matia psaria!!!
filia kleiw!!!
Άσε που ο..αλανιάρης θέλει το ξεπουπούλιασμά του! Παραδοσιακή συνταγή, έγκριτη και δοκιμασμένη!
(χοντρό μακαρόνι ε; μμμ... με διαιτητικό..κουσκούς γίνεται;;) :D
Καλημέρες σε όλες
Καθυστερημένη, μιας και τα γεγονότα χάους των τελευταίων ημερών, επιρρέασαν και μένα ως προς τις μετακινήσεις γενικά.
Ο κόκοκορας αν είναι αλανιάρης θέλει το "βράσιμό" του οπότε η χύτρα μάλλον έχει τον λόγο της Χαρούλα μου.
Κατερίνα μου, το κους-κους μπορεί αν το αρωματίσεις με τον κατάλληλο τρόπο, να έχει καλά αποτελέσματα. Δεν θα το άφηνα έτσι αυτό. Το πορτοκαλόφλουδο και τα μπαχάρια θα κάνουν δουλειά!
Kleiw, αν δεν έχεις κόκορα και ένα μεγάλούτσικο κοτόπουλο, θα κάνει την δουλειά του, αρκετά καλά και με λιγότερο βράσιμο σίγουρα.
Rena η καταγωγή μου είναι ένα κράμα. Τα έχω ξαναπει και στο παρελθόν Πύλος (όπου και συνηθίζεται τούτη η συνταγή, όπως και σε όλην σχεδόν την Πελοποννησο) Κύθηρα, Κεφαλλονιά και Πλάκα Αθηνών. Πάρε τώρα εσύ και κατάλαβε, που λένε....
Καρδούλα & Τρελοτουρίστρια, η συνταγή θα ετοιμαστεί σίγουρα για την Πρωτοχρονιά. Κοπιάστε αν θέλετε.
Νένα μου, τα μυρωδικά και το καλό τυρί είναι το μυστικό για μια επιτυχία. Τα υπόλοιπα είναι τόσο απλά και συνηθισμένα.
Καλημέρες και πάλι.
ο κόκκοράς σου ειναι ονειρεμένος!!τον εφτιαξα επισης και με κότα.. η πινελιά της πορτοκαλόφλουδας κάνει την μεγάλη διαφορά. με την συνταγή σου αυτή βγήκα και θα βγαίνω ασπροπρόσωπη σε όσους θέλω να ευχαριστήσω.. ευχαριστώ και εγώ πολύ. σου εύχομαι όλα τα καλά του κόσμου..
Post a Comment