Friday, February 13, 2009

Tάρτα με πράσα

Η συνταγή που ακολουθεί είναι από τη φίλη μας Ειρήνη. Την ευχαριστούμε.

Μη νομίζετε ότι κομίζω γλαύκες στην Αθήνα!! Είναι μια πολύ απλή και συνηθισμένη συνταγή. Σίγουρα θα υπάρχει κάποια παρεμφερής στο μπλογκ.

Υλικά
1 φύλλο σφολιάτα κουρού
3-4 μεγάλα πράσα
200 γρ. καπνιστή γαλοπούλα ή ζαμπόν
300 γρ. διάφορα τυριά (φέτα, γραβιέρα, έμενταλ, ότι υπάρχει στο ψυγείο τέλος πάντων!)
Λίγη μπεσαμέλ φτιαγμένη με 2 κουταλιές αλεύρι + 2 κουτ. βούτυρο + το ανάλογο γάλα (να μην γίνει πολύ αραιή)
Άνιθος
Αλάτι- Πιπέρι
Εκτέλεση
Σωτάρουμε τα πράσα με λίγο λάδι ή λίγο βιτάμ μέχρι να μαλακώσουν (εγώ βάζω και ένα κύβο λαχανικών και καθόλου αλάτι). Αποσύρουμε από την φωτιά και προσθέτουμε την ψιλοκομένη γαλοπούλα, τα τυρια και την μπεσαμέλ, πιπέρι και τον άνιθο.
Στρώνουμε σε καλά λαδωμένη φόρμα για τάρτες ή στρογγυλό ταψάκι ή πυρέξ τη σφολιάτα να καλύψει τον πάτο και τα τοιχώματα. Βάζουμε μέσα το μίγμα, πασπαλίζουμε με αρκετό τριμένο τυρί και ψήνουμε στους 170 βαθμούς περίπου 45 λεπτά. Εξαρτάται και από τον φούρνο. Συνήθως το ψήνω με αέρα και κάτω αντίσταση.
Αυγά δεν βάζω!!!
Ειρήνη

13 comments:

Rena said...

Ειρήνη ευχαριστούμε για τη συνταγή. Στο blog υπάρχουν άλλες δύο τάρτες με πράσο αλλά η μία δεν περιέχει αλλαντικά όπως η δική σου και η άλλη έχει σύγκλινο. Τώρα θα δοκιμάσουμε κι αυτή την εκδοχή :)) Πάντως πρέπει να είναι πεντανόστιμη. Αλήθεια τη σφολιάτα δεν την ψήνεις καθόλου μόνη της? Επειδή λένε ότι μαλακώνει πολύ αν βάλουμε τη γέμιση απευθείας.

Νασος Παπαστυλιανού said...

Δεν ξέρω τι λέτε, αλλά όλες οι πρασοτάρτες είναι καλές...μόνο ένας συνδιασμός δεν πάει.
Ρένα ίσως ο αέρας και η διάρκεια να ξεροψήνουν την σφολιάτα. Προσωπικά πολύ λίγες φορές παίρνω έτοιμη. Είναι τόσο απλό εύκολο να φτιάξεις τη δική σου......

Anonymous said...

Ρενάκι εγώ ευχαριστώ για το ωραίο ποστ που έφτιαξες. Η τεχνολογία δεν είναι το φόρτε μου. Η σφολιάτα, τουλάχιστον στον δικό μου φούρνο ψήνεται μια χαρά και δεν μαλακώνει καθόλου.
Νάσο, στην μαγειρική μου "καριέρα" είναι 3 πράγματα που δεν έχω αποτολμήσει: να φτιάχνω τσουρέκια (παρ' ότι μ' αρέσουν πολύ) να φτιάχνω μπακλαβά (που δεν μ' αρέσει καθόλου) και να ανοίγω φύλλο (παρ' ότι αγαπώ πολύ τις πίτες και τις τάρτες)!

elie said...

Ωραία η συνταγή σου Ειρήνη, το πράσο είναι αγαπημένο!

Anonymous said...

Το έγραψα και στο forum, λατρεύω το πράσο! Ευχαριστώ για τη συνταγή!
Πάντως κι εγώ δεν το ψήνω το φύλο μόνο του όταν πρόκειται να ψήσω την τάρτα 45' με 1 ώρα :)

heart n soul said...

Ειρήνη, tip για να μη φάμε όλο το ταψί ξεχασατε να μας δώκετε:)

Rena said...

Aαα Heart, προσωπικά σε τέτοια tip, κλείνω τα αυτιά μου. :P

Anonymous said...

Heart, προτείνω να το τσακίσετε όλο το ταψί και μετά θα σας δώκω tip για την βαρυστομαχιά!

heart n soul said...

κόρες! :DDD

Anonymous said...

Υπέροχη την βρήκαν τα παιδιά μου και τέτοιο σχόλιο από το στόμα τους για φαγητό που περιέχει λαχανικό (έστω και αν είναι πίτα) είναι πραγματικός έπαινος. Εγώ θα τη δοκιμάσω αργότερα. Βλέπετε, είμαι εγκρατής εγώ και δεν αγγίζω το φαγητό προ της ώρας του!!! (μη και αφήσω αφάγωτους τους άλλους και πρέπει να ξαναμαγειρεύω).

Juanita La Quejica said...

Και εμάς μας αρέσει πολύ η γλύκα του πράσσου. Ταιριάζει πολύ και το κόλιανδρο, το χρησιμοποιούσαν πολύ με τα συγκεκριμένα λαχανικά και οι αρχαίοι ημών ...

kiki said...

Ό,τι έχει πράσσο μ' αρέσει! Αν κάνεις και το φύλλο φτιαχτό, θα είναι τέλεια!

Anonymous said...

Σοφία, κάτι τέτοιες εγκράτειες τις συνηθίζω κι εγώ.
Χουανίτα ωραία η ιδέα του κόλιαντρου των αρχαίων ημών. Θα το δοκιμάσω.
Κική, όπως και να το κάνουμε το σπιτικό φύλλο έχει άλλη χάρη!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...