Βρήκα στο Α/Β συσκευασμένα μύδια που διατηρούνται στην ψύξη ζωντανά για λίγες μέρες και με ημερομηνία λήξης. Φυσικά τα προτίμησα από τα χύμα.
Τα καθαρίζω τρίβοντάς τα με το σύρμα της κουζίνας και βγάζω τη μικρή φουντίτσα που έχουν. Όσο πιο δύσκολα βγαίνει, τόσο πιο φρέσκα είναι.Τα πλένω με μερικά νερά και πετάω όσο είναι ανοιχτά.
Ψιλοκόβω φρέσκο κρεμμυδάκι, λίγο φινόκιο και σκόρδο, ενώ αραιώνω σε λίγο ζεστό νερό λίγες «κλωστές» σαφράν.Ρίχνω λίγο λάδι στη σωτιέρα, το κρεμμύδι, το σκόρδο και το φινόκιο.
Στη συνέχεια ρίχνω τα μύδια ανακατεύοντας μαζί με λίγο θυμάρι.
Σβήνω με το κρασί και σκεπάζω την σωτιέρα. Στη συνέχεια ρίχνω και το νερό με το σαφράν.Αφήνω να βράσουν για λίγα λεπτά, πετάω όσα δεν άνοιξαν και αφού περάσω το ζουμί από λεπτή σίτα, σερβίρω όσο είναι ζεστά.
12 comments:
Τι καλά Γιάννη. Μου αρέσουν πολύ τα μύδια, βέβαια όχι τόσο αχνιστά όσο παναρισμένα τηγανιτά και μυδοπίλαφο. Μπλέχτηκα λιγάκι όμως..ήξερα ότι πετάμε όσα από αυτά δεν ανοίξουν (όπως περιγράφεις τη στιγμή που τα αχνίζεις) πριν γιατί πετάμε τα ανοιχτά? δεν είναι δείγμα ότι είναι "ζωντανά" ας πούμε? Για πες...
Καλή Σαρακοστή εύχομαι!
Όλα τα ζωντανά όστρακα που δεν κλείνουν ερμητικά τα πετάμε. Τα ζωντανά, αν τα αγγίξεις κλείνουν γερά.
Και εμένα μου αρέσουν τα παναρισμένα, αλλά δεν τα έχω φτιάξει ποτέ. Τα τσακίζω κάθε φορά που πηγαίνω Θεσσαλονίκη πάντως.
Στα αχνιστά μπορείς να κάνεις πολλές παραλλαγές στην σάλτσα τους.
Επίσης καλή Σαρακοστή.
Ευχαριστώ Γιάννη, ήσουν σαφέστατος! Αυτά τα αχνιστά πάντως θα τα φτιάξω γιατί με κρασί και σαφράν δεν έχω δοκιμάσει. Εκτός αυτού με εξιτάρει το φινόκιο που βάζεις :)
Αχ, Γιάννη! Γιάννη!
(πάντως εγώ θ΄αφήσω το σαφράν απ΄έξω - μου μυρίζει σα φάρμακο)
Μπάρμπα από την Κορώνη... την επόμενη φορά να μας στείλεις και μας καμμια σουπιερίτσα μύδια, εκτός κι' έρθεις να τα φτιάξουμε από κοινού!
και φρέσκο ψωμάκι από δίπλα, αααχ!
Αχ Γιάννη! Τρελλαίνομαι για αχνιστά μύδια (κι όπως αλλιώς). Κάποτε σ ενα ταξίδι έτρωγα κάθε μέρα γιατί ήταν στην εποχή τους και στη βδομάδα επάνω είχαν πρηστεί τα πόδια μου κι εγώ ολόκληρη. Και με το κρασάκι τους και το σέλινό τους, και τα κρεμμύδια τους. Κολασμένα!
@ Αγγελική αν βάλεις λίγο σαφράν δεν μυρίζει.
@ Λόπε μου έχετε άλλα καλούδια προς τα μέρη σας αλλά τι να κάνω που είμαι σε νηστεία :)
@ Heart το ξέχασα! Φυσικά φρέσκο ψωμάκι, ή ζεστή λαγάνα όπως είχα και εγώ εχθές.
@ Νένα και εμένα μου αρέσουν. Στο στέκι μου το avalon τα τσακίζω συχνά.
Πάντως η ανακάλυψη είναι τα συσκευασμένα. Τα είχαν μήνες τώρα αλλά δεν τα ειχα προσέξει. Εύκολη λύση και με ημερομηνία λήξεως.
Και του χρόνου Γιάννη, με υγεία πάνω από όλα!
Θα δοκιμάσω με φινόκιο, ωραία ιδέα! Θα ταιριάζει και με ουζάκι. Το σαφράν όπως και της Αγγελικής, μου μυρίζει κάπως γενικώς...
Την πιο έντονη μυδοφαγία την έχουμε κάνει στην Βαρκελώνη, στην Muscleria. Αν βρεθείτε ποτέ προς τα εκεί, δοκιμάστε τα μύδια τους και θα με θυμηθείτε.
Πολύ θα ήθελα να τα δοκιμάδω έτσι!
@ Jua και εγώ είχα φάει απίστευτα μύδια (και όχι μόνο) στη Βαρκελώνη στην Μπαρτσελονέττα. Απλά δεν θυμάμαι που.
Το φινόκιο το βάζω σε συνταγές μου συχνά. Εδώ ταιριάζει πάρα πολύ, ειδικά και με ούζο όπως λες, αν και εγώ είχα κρασάκι προχθές. Έχω κάποιες φιάλες λευκά από πέρισυ και σε λίγο θα είναι άχρηστα, οπότε...
@ Κική ευκαιρία είναι. Εκτιμό πως δεν έχεις πρόβλημα να τα βρεις και εκεί.
Εκτός από την πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή, έμαθα από αυτή την ανάρτηση και την εξαιρετικά βολική επιλογή των συσκευασμένων μυδιών!
Post a Comment