Τα λαλάγγια ή τηγανίδες είναι παράδοση για τη Μάνη. Φτιάχνονται τις ημέρες των Χριστουγέννων και των Φώτων και δε λείπουν από κανένα σπίτι. Οι νοικοκυρές συνήθιζαν ρίχνοντάς τις στο λάδι, να σταυροκοπιούνται και να εύχονται: «να σταυρωθούν τα κακά». Οι ποσότητες που έφτιαχναν ήταν μεγάλες, αφενός μεν για να ταίσουν τις πολυμελείς οικογένειες κι αφετέρου γιατί αρκετές από αυτές προορίζονταν για φίλεμα στους πενθούντες. Η πρώτη και μεγαλύτερη τηγανίδα ήταν του Χριστού. (Αν τις έφτιαχναν "τραβηχτές" η πρώτη είχε χαραγμένο πάνω της το σχήμα του Σταυρού) Σήμερα σε αρκετά σπίτια διατηρείται η παράδοση των λαλαγγιών και εξακολουθεί να ακούγεται το παρακάτω τετράστιχο που απορρέει από τις διάφορες δοξασίες που θέλουν δαιμονικά και διάφορα όντα (τους καλλικάντζαρους) να βγαίνουν το δωδεκαήμερο από τα Χριστούγεννα ως τα Φώτα.
«Αρορίτες είμαστε,
αραρά γυρεύουμε
τηγανίδες θέλομε
τα παιδιά τα παίρνουμε
ή το (γ)κούρο** ή τη (γ)κότα
ή θα σπάσουμε τη (μ)πόρτα»
** κόκκορας
Υλικά
1 κιλό αλεύρι,
3/4 της κούπας λάδι,
1 κουταλάκι αλάτι,
1 κουταλάκι κανέλα,
1 κουταλάκι γαρύφαλλο τριμμένο,
2 φακελάκια ξηρή μαγιά ή 100 γρ. προζύμι
2-3 κούπες χλιαρό νερό,
λάδι για το τηγάνισμα.
Παραλλαγές συνταγής
1. Αντί των κανελλογαρύφαλλων βάζουμε ένα φλυτζανάκι χυμό πορτοκαλιού
2. Δεν προσθέτουμε τίποτα άλλο παρά αλάτι
Προσαρμόστε τη συνταγή ανάλογα με τα γούστα σας.
Τα συγκεκριμμένα τα έφτιαξα με την εκδοχή εκτός παραλλαγής.
Εκτέλεση
Βάζουμε το αλεύρι σε μια λεκάνη μαζί με το λάδι και το ανακατεύουμε με το χέρι. Προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά, ανακατεύουμε καλά και ρίχνουμε σιγά - σιγά το χλιαρό νερό. Ζυμώνουμε λαδώνοντας συχνά τα χέρια μας. Όταν έχουμε μία ζυμη ούτε πολύ μαλακή αλλά ούτε και πολύ σφιχτή σκεπάζουμε το ζυμάρι και το αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει.
Πλάθουμε το ζυμάρι λεπτά και μακριά κορδόνια και αρχίζουμε να τα τηγανίζουμε ρίχνοντας διπλωμένα σαν "σπιράλ-σαλιγκάρια" σε βαθύ σκεύος με καυτό λαδί, μέχρι να ροδίσουν. Στη φωτογραφία το κάνω πριν μπουν στο λάδι, αλλά στην πραγματικότητα το κορδόνι το στριφογυρίζουμε σιγά σιγά βάζοντας το στο λάδι μας. (Φριτέζα ή βαθύ κατσαρολάκι).
Τα βάζουμε σε απορροφητικό χαρτί στην πιατέλα μας για να τραβήξει το λάδι. Με τον ίδιο τρόπο φτιάχνουμε τις "τραβηχτές". Για να τις πλάσουμε παίρνουμε ένα μπαλάκι ζύμης το πλατιάζουμε με λαδωμένα χέρια και αρχίζουμε να το "ξεχειλώνουμε" από όλες τις πλευρές του. 
Το τηγάνισμα όπως παραπάνω. Στο Γύθειο συνηθίζεται να πωλούνται "τραβηχτές" μαζί με γραβιέρα ή κεφαλοτύρι. Το όνομα του μαγαζιού, μου είναι αδύνατο να θυμηθώ τώρα, αν όμως κατηφορίσετε προς τα εκεί σίγουρα θα σας βγάλει ο δρόμος ή οι οδηγίες των ντόπιων.
Υλικά
