Monday, December 04, 2006

Οι περιπέτειες μιας συνταγής για Σάμαλι

Δεν φημίζομαι για γλυκατζού. Που σημαίνει ότι σε ένα καλό γλυκό μπορώ να αντισταθώ, σε ένα καλό φαγητό όχι. Eυτυχώς δηλαδή γιατί αν μου άρεσαν και τα γλυκά θα αλείφαμε τις πόρτες με σαπούνι για να περάσω. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην ασχολούμαι ιδιαίτερα με τη ζαχαροπλαστική. Όμως μου αρέσει πολύ σε κάποιο κάλεσμα να φτιάχνω ένα όμορφο γλυκό για την οικοδέσποινα. Νομίζω ότι δείχνει ένα νοιάξιμο. Μας είναι τόσο εύκολο να πάμε σε ένα καλό ζαχαροπλαστείο και να ανοίξουμε το πορτοφόλι και να αγοράσουμε κάτι. Όμως το να προσφέρεις κάτι που έχεις κοπιάσει λιγάκι για αυτό νομίζω πως είναι καλύτερο. Επειδή όμως όπως σας είπα η ζαχαροπλαστική δεν είναι το φόρτε μου έψαχνα για κάτι που να είναι εύκολο, με εγγύηση επιτυχίας και γενικότερα αποδεκτό.
Νομίζω ότι ήταν τις περασμένες Απόκριες που ψάχνοντας στο www.hungry.gr για να φτιάξω κάτι σε μια φίλη που έκανε μασκέ πάρτι έπεσα στην συνταγή για σάμαλι της Αγγέλας της Σαλονικιάς Τα ενθουσιώδη σχόλια που τη συνόδευαν με ιντριγγάρισαν και αποφάσισα να τη δοκιμάσω. Πήρα και παγωτό καιμάκι και το σάμαλι έγινε ανάρπαστο. Από τότε το έχω φτειάξει πολλές – πολλές φορές. Και ευγνωμονώ την Αγγέλα για αυτή την πανεύκολη συνταγή. Χρειάζονται 15 λεπτά για την προετοιμασία και 35-40 λεπτά ψήσιμο. Δηλαδή σε μια ώρα το πολύ έχετε έτοιμο γλυκό. Έχει πετύχει ΠΑΝΤΑ.
Την πρώτη φορά ακολούθησα με θρησκευτική ευλάβεια τις οδηγίες. Αυτό το κάνω πάντα γιατί είπαμε ότι είμαι στραβάδι στον τομέα. Μετά όμως ξετσουτσούρδεψα.

Ιδού οι τροποποιήσεις.
Από την πρώτη φορά πρόσθεσα και μπέκιν παουντερ γιατί πάντα έχω ένα άγχος μη «κάτσει» το γλυκό. Καθόλου δεν είμαι σίγουρη ότι προσθέτει κάτι αλλά αφού δεν το πείραξε κιόλας το βάζω έκτοτε. Σας τονίζω ότι σε κάθε περίπτωση δεν φουσκώνει ιδιαίτερα το σάμαλι.
Κάποια φορά που ξεκίνησα να το φτιάξω διαπίστωσα ότι δεν είχα αρκετό χονδρό σιμιγδάλι οπότε είπα δεν βαριέσαι ας συμπληρώσουμε με ψιλό. Έγινε πολύ καλύτερο. Με καλύτερη υφή. Με μόνο χοντρό «ψιχουλιάζει» κάπως. Έκτοτε μισό – μισό το σιμιγδάλι.
Τελευταία βάζω αμυγδαλάκι φιλέ από πάνω και πράγματι του πάει πολύ.
Η συνταγή της Αγγέλας έδινε 1 κιλό ζάχαρη για το σιρόπι και εμένα μου άρεσε, αν και όπως σας είπα δεν είμαι γλυκατζού. Αποφάσισα να μειώσω λίγο τη ζάχαρη και νομίζω ότι αρέσει περισσότερο γιατί ακούω σχόλια «ότι δεν λιγώνει».
ΜΗΝ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΤΕ το χυμό λεμονιού στο σιρόπι. Βοηθάει να μην ζαχαρώσει. Το ξύσμα λεμονιού το παίρνω με το ειδικό εργαλειάκι που το κάνει σαν κλωστές. Καμιά φορά βάζω φλουδίτσες λεμονιού ή πορτοκαλιού χρησιμοποιώντας αποφλοιωτή πατάτας και πέφτουν και αυτά πάνω στο γλυκό.
Την τελευταία φορά αντικατέστησα το νερό στη ζύμη με φρέσκο χυμό πορτοκαλιού και στο σιρόπι έβαλα ξύσμα πορτοκαλιού. Άρεσε πολύ αλλά η προσωπικά ένοιωσα ότι κυριαρχούσε το πορτοκάλι ενώ προτιμώ να «αισθάνομαι» τη μαστίχα. Και προς Θεού μην βάλετε περισσότερη μαστίχα γιατί το γλυκό θα πικρίσει.
Παραθέτω λοιπόν τη συνταγή της Αγγέλας με τις δικές μου προσθήκες:

Σάμαλι με μαστίχα

750 γρ. γιαούρτι πλήρες στραγγιστό(αφήστε το 2 ώρες εκτός ψυγείου)
2 φλιτζάνια ζάχαρη
2 κουταλάκια σόδα σκόνη
2 κουταλάκια μπέκιν πάουντερ
1 φλιτζάνι νερό
1 κουταλάκι μαστίχα(κοπανισμένη με ελάχιστη ζάχαρη, ώστε να μην κολλάει)
250 γρ. σιμιγδάλι χονδρό
250 γρ. σιμιγδάλι ψιλό
Βούτυρο για ΚΑΛΟ άλειμμα ταψιού (περίπου 50 γρ)
Αμύγδαλο φιλέ
Για το σιρόπι
2,5 ποτήρια νερό
750 γρ. ζάχαρη
λίγο ξύσμα λεμονιού
2 κουταλάκια χυμό λεμονιού

Σε μία λεκάνη ανακατεύουμε το γιαούρτι με τη ζάχαρη.
Αραιώνουμε τη σόδα στο 1 φλυτζάνι νερό και τα ρίχνουμε στη λεκάνη.
Προσθέτουμε τη μαστίχα, το μπέκιν και το σιμιγδάλι λιγο-λιγο για να μη σβωλιασει, πάντα ανακατεύοντας τα υλικά μέχρι να ενωθούν μεταξύ τους.
Βουτυρώνουμε πολυ καλα,(να περισσεύει το βούτυρο) ένα ταψί Νο 38 καλύτερα αλουμινένιο χαμηλό (σινί) πασπαλίζουμε με αμύγδαλο και ψήνουμε το σάμαλι στους 190 (αέρας) μέχρι να ροδίσει (35'-40') Ελέγξτε το αν ρόδισε καλά αλλά μην το παραψήσετε.
Φτιάχνουμε το σιρόπι με τα υλικά του βράζοντάς τα για 5 λεπτά.
Καυτό όπως βγει το γλυκό το χαράζουμε με μαχαίρι που συχνά βουτάμε σε καυτό νερό.
Περιχύνουμε με το επίσης καυτό σιρόπι. Καλύτερα σερβίρετε το την επόμενη μέρα, ώστε να μελώσει καλά. Αν θέλετε, συνοδεύστε με παγωτό καϊμάκι και λίγο βύσσινο γλυκό στην κορυφή!

Eδώ θα βρείτε την αρχική συνταγή:
Σάμαλι της Αγγέλας της Σαλονικιάς

Σταυρούλα

25 comments:

Juanita La Quejica said...

Φλουδίτσες λεμονιού και αμυγδαλάκι και έχετε ένα ΥΠΕΡΟΧΟ ΣΑΜΑΛΙ! Που αρέσει σε όλους!
Μέχρι που σκέφτομαι να το επιχειρήσω και εγώ, που είμαι γνωστός καταστροφέας γλυκών... Γιατί βέβαια δεν μπορώ να φορτώνομαι στην Σταυρούλα να μου φτιάχνει ένα κάθε εβδομάδα!

Anonymous said...

πράγματι μοσχομυρίζει! ωραία συνταγή, και η μαστίχα είναι αγαπημένο άρωμα, ένα ποτηράκι λικερ μαστίχας δεν θα ταίριαζε;

Aλλά αφού άρεσε με χυμό πορτοκάλι, η μαστίχα μπορεί ίσως να αντικατασταθεί με ξύσμα από περγαμόντο και αν αυτό δεν υπάρχει, με μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο περγαμόντο (ναι, είναι βρώσιμο αρκεί να είναι καλής ποιότητας)

κι έτσι με μία συνταγή έχουμε 2 αρωματικές εκδοχές ή φαντασία μου οργιάζει;

Juanita La Quejica said...

Τρελλαίνομαι για περγαμόντο, έχω και για φαγητό έλαιο και για μυριστικό. Όμως νομίζω ότι αυτό το σάμαλι την χρειάζεται την μαστίχα, γιατί έτσι "σπάει" η γλύκα. Για όσους τουλάχιστον δεν είμαστε πολύ του γλυκού (καλά... έτσι λέμε, πριν καταβροχθίσουμε μισό ταψί σάμαλι και άλλο μισό φουντουκόπιττα...)

Katerina ante portas said...

Ω αγαπητή Σταυρούλα, μας κόψατε τα γόνατα πρωί πρωί και ώρα του καφέ!

Μου αρέσει η περιγραφή σαφής και επεξηγηματική στις αλλαγές, μου αρέσει που πειραματίζεστε το κάνω και εγώ άλλωστε, μου αρέσουν και οι φωτογραφίες σας.
Θα το δοκιμάσω σίγουρα.

Anonymous said...

Σε όσους το δοκιμάσετε σας εγγυώμαι η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη. Απλά συγκρατηθείτε την πρώτη φορά και μην κάνετε πειράματα (ακούς Χουανίτα;). Σας λέω ότι λατρεύω όλα τα εσπεριδοειδή. Τι στα κομμάτια έχω τους μπαξέδς ενθεν και ενθεν του Ευρώτα. Και σίγουρα το περγαμόντο είναι καλή ιδέα. Αλλά σας είπα σ'αυτό το γλυκό τελικά ψηφίζω μονο μαστίχα.

Anonymous said...

φουντουκόπιττα???? δώσε συνταγή :P

Juanita La Quejica said...

Δεν είναι δικιά μου. Είναι της Νένας και ελπίζω να μας την δώσει σύντομα.

Anonymous said...

Αν την ξανακάνεις θα με κάνεις γλυκατζή. Ποιόν; Εμένα!

Στο τέλος δεν θα πιστεύετε πως δεν τρώω γλυκά.
Την μία με το σάμαλι, την άλλη με την φουντουκόπιτα...

Μας κακομαθαίνετε κυρία στέλεχος!
(Τι να γράψω αφού πρέσβης δεν είσαι ακόμη!!!)

Juanita La Quejica said...

Το έπιασες πουλάκι μου το υπονοούμενο ε; Άντε να μας στείλει το Νενάκι συνταγές γιατί έχω κάτι φωτογραφίες "καυτές"!

Olivi Nina said...

το γλυκάκι αυτο ειναι στα υπόψιν εδω και πολυ καιρο..σκεφτομαι να το κανω τελικα..αν δεν υποκύψω πάλι σε κάτι σοκολατένιο δηλαδή!

Anonymous said...

Γιάννη κόψε το δούλεμα γιατί δεν σε βλέπω ούτε σαμαλι να ξανατρώς (σκασίλα σου) αλλά ούτε και παστό (τώρα σε πόνεσα το ξέρω).

Anonymous said...

Και καλά να μείνει χωρίς σάμαλι (τώρα που εθίστηκε γλυτωμό δεν έχει... κι' ας λέει ο ποιητής).

Να τον αφήσεις όμως χωρίς παστό και χωρίς λουκάνικο με πορτοκάλι (να συμπληρώσω εγώ η κακίστρο) θα τον πονέσει πολυυυυυυύ Σταυρούλα μου.

Anonymous said...

Τι να κάνω βρε παιδιά, η φουντοκόπιττα δεν είναι δική μου.Την εκτελώ με επιτυχία πάντως.Δεν ξέρω αν επιτρέπεται να την γράψω εδώ.
Το κείμενο ετοιμάστηκε και συνταγούλες θα πέσουν αλλά καθώς είναι πιο ειδική κουζίνα δεν ξέρω αν ενδιαφέρουν αλλους εκτός από εμάς που εξαφανίσαμε τα φαγητά.

Anonymous said...

Μην ανησυχείς Γιάννη μου, θάχουμε πάντα λίγη λούντζα καλή. Αλλά βρε Γιάννη, τι σε πείθει ότι δεν είσαι γλυκατζής; Γιατί εμείς δεν πεισθήκαμε; ΄Αλλα βλέπουμε οι υπόλοιποι ή κρατάς πισινή αν δεις κάτι και δεν σ αρέσει να λες όχι;

Anonymous said...

Είπα κάτι για τη Σταυρούλα; Δεν είπα! τίποτε!
Άκου να χάσω το παστό΄...

Βρε συ Νένα λάθος γλυκά δοκίμαζα τόσα χρόνια και είχα την εντύπωση πως δεν τα τρώω...

Anonymous said...

Είμαι κι εγώ φανατική αυτής της συνταγής. Πέρυσι την Αποκριά την πήγα καλεσμένη που ήμουν κάπου την Τσικνοπέμπτη και ήταν όλα τα λεφτά! Δοκιμάστε τη!
Μπράβο Σταυρούλα!

tassoula said...

Καλέ τι ωραία που είναι αυτά.Πρέπει να στρώθω στην κουζίνα άυριο.

Anonymous said...

Να προσθέσω κι εγώ το κατιτίς μου :

Τη φτιάχνω σαν "συνεισφορά στον κόπο της οικοδέσποινας" κι εγώ από τότε που την είδα στο Hungry. Πάντα με μπόλικη φλούδα λεμονιού στο σιρόπι και λεπτή (περίπου ένα δάχτυλο). Και πάντα ακούω... μουγκρητά ικανοποίησης...

Δεν είχα τη δυνατότητα να τη δοκιμάσω με παγωτό καϊμάκι, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα πηγαίνει υπέροχα.

Εκείνο που έχω δοκιμάσει και της πάει εξαιρετικά είναι χτυπημένη κρέμα γάλακτος (σαντιγύ - χωρίς ζάχαρη όμως).

Ακόμα καλύτερα όταν είναι το σάμαλι ζεστό και η κρέμα γάλακτος κρύα.

Και ένα "μυστικό". Διατηρείται θαυμάσια στην κατάψυξη και αποψύχεται-ζεσταίνεται στα μικροκύματα για να υποδεχτεί την κρύα κρέμα.

Anonymous said...

Σοβαρά μιλάς; Και χθές με ρώτησε η Χουανίτα και την έκραξα. Αμάααν ανοίγουμε δουλειές τώρα. Και δεν αλλοιώνεται η υφή του; Πόσα λεπτά θες για να ξεπαγώσεις ένα κομμάτι;

Juanita La Quejica said...

Κι εγώ όταν το διάβασα το βράδυ κόντεψα να ξυπνήσω τον Δ. από την φωνή έκπληξης! ΧΑΧΑ! Ρε θα το καταψύξω το άτιμο, δεν θα μου την γλυτώσει!

Anonymous said...

Δε θυμάμαι πόσο θέλει να ξεπαγώσει Σταυρούλα. Ξέρεις το κόλπο... το βάζω να δουλέψει και δοκίμάζω αν είναι ζεστή η κάτω μεριά του πιάτου, εκεί που ακουμπάει το γλυκό. Αν δεν είναι, το ξαναβάζω στο φούρνο. Και δηλώνω : ζεστό είναι καλύτερο απ' ό ,τι σε θερμοκρασία δωματίου!

Χουανίτα, κόψ΄το σε κομμάτια πριν το καταψύξεις!

Anonymous said...

Θεϊκό σάμαλι- η Νένα είχε την ευγένεια να μου πακετάρει μερικά (αρκετά)κομμάτια...Σταυρούλα, ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασα σάμαλι (δεν τρώγω σιροπιαστά γλυκά) κι αυτό ήταν εξαίσιο. Την ίδια άποψη έχει και ο Δημήτρης (σύζυγος) καθώς και ο Γιώργος (ταμίας), ο Νίκος (μηχανογράφος) και Ο Κωνσταντίνος (οικον.αναλυτής) στηνε εταιρεία που εργάζομαι!

Juanita La Quejica said...

ΧΑΧΑ! Εγώ δεν έδωσα τίποτα από το γλυκό, το έφαγα όλο μόνη μου!

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Μ said...

Ευχαριστώ Ξένια.Αμάν όλη η εταιρεία εφαγε σάμαλι; Ηδη εχω γινει ανέκδοτο. Οπου γάμος και χαρά η Σταυρούλα πρώτη με ένα σάμαλι στο χέρι. Μετά από τα καλά σας λόγια θα βαρεθούν όλοι να τρώνε σάμαλι. Χαρηκα πολύ που σας γνώρισα.

Anonymous said...

Σταυρούλα Μ(ου), σάμαλι τέλος. Δεν τολμώ να δοκιμάσω ρούχο της προκοπής.Ας είναι καλα τα τζιν.Φυσικά αν ήξερα το κόλπο της κατάψυξης δεν θα τα καταβροχθίζαμε όλα με καφέ, χωρίς καφέ, με παγωτό, χωρίς παγωτό κ.λπ. κ.λπ. Ε, τώρα παγωτάκι έχουμε ακόμα και τώρα μεσημέρι που με πιάνει κατι τις για γλυκό, θα πάω να χτυπήσω λίγο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...