Thursday, December 07, 2006

Μύτες περήφανες...

Αχ θέλω πολύ να σας ρωτήσω κάτι;
Αλλά φοβάμαι μήπως σας ακουστεί και παλαβό και δεν τολμάω.
Όμως δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, γιατί είναι θέμα εκτάκτου ανάγκης.
Υπάρχει πρόβλημα με τις οσμές.
Φίλες & φίλοι, μου είναι αδύνατον πλέον να ανεχτώ ορισμένες μυρωδιές μέσα στην κουζίνα όταν μαγειρεύω.
Έχω πρόβλημα με το τσιγάρισμα (σοτάρισμα) του κρεμμυδιού. Έχετε κάποια πρόταση για το πώς μπορώ να το αντικαταστήσω στα φαγητά;
Το κουνουπίδι και το μπρόκολο βγαίνουν από την ζωή μου μετά τις πρόσφατες μαγειρικές τους εμφανίσεις. Δεν τα αντέχω πια μαζί με τα ματζούνια που τους κάνω κατά το βράσιμο για να μην μυρίζει το σπίτι (λεμονόκουπα στο καπάκι της κατσαρόλας).
Πάει επίσης και το κοκκινιστό κρέας. Δεν γίνεται να το καταπιώ.
Το σκόρδο σε πρόσφατη σκορδαλιά που έφαγε το στεφάνι μου, σε έξοδο με φίλους, κόντεψε να με αποτελειώσει το προηγούμενο Σάββατο.
Τον πρασόμουσακά τον έφτιαξα χθες, έπρεπε να φύγουν τα πράσα οπωσδήποτε μέσα από το ψυγείο. Είχα και υπόλοιπο κιμά έτοιμο από μακαρόνια. Καλός φαίνεται ότι βγήκε, αλλά τα πράσα τα άτιμα, μυρίζουν! Παρά την ωραία μπεσαμέλ, τα μυρωδικούλια και τον πάτο πατάτας.
Άστε, που μου μυρίζει και το ψυγείο με του που το ανοίγω, παρά τα πλυσίματα, τα πιατάκια με τις σόδες και το ξύδι.
Κάτι πρέπει να κάνω.
Και σας το λέω μήπως ξέρετε τίποτε μαγικά για να μειώσω την ένταση της μυρωδιάς. Φαντάζομαι ότι με βλέπετε να γυαλίζει το ματάκι μου, αλλά μπα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ή τουλάχιστον όχι ακόμη!
:-)))
Πάσα συμβολή & συμβουλή δεκτή!
Γιατί μας βλέπω για κανά 7μηνο ακόμη (να την βγάζουμε με ψωμοτύρι!!)

9 comments:

Juanita La Quejica said...

Βρε τα πόδια του Παναγιωτάκη μυρίζουν, γιατί δεν με πιστεύεις; ΧΙΧΙ!

Αν και δεν έχω εμπειρία εγκυμοσύνης, υποψιάζομαι ότι για 7 μήνες θα ταλαιπωρηθείς και από τις μυρωδιές, μεταξύ άλλων αλλαγών στις συνήθειες και στο σώμα σου. Κάνε όμως υπομονή γιατί στο τέλος σε περιμένει ο θησαυρός σας!

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ!

Penelope said...

Θα σου στέλνω τα υλικά να μου φτιάχνεις τις σάλτσες και να μου τα στέλνεις πίσω έτοιμα! Εγώ μόνον να τα σερβίρω και μετά τα πιάτα κατευθείαν για πλύσιμο.
Ετσι θα γλυτώσω!

Juanita La Quejica said...

Ευχαρίστως! Δεν μένουμε και μακρυά! Αλλά τι θα κάνουμε με τα ξηροκάρπια που θα βρίσκει ο καλός σου και θα γκρινιάζει; Γιατί δεν είμαι σίγουρη ότι θα αντέξω τον πειρασμό να μην ρίξω και κάτι ακόμα μέσα, χιχι!

Anonymous said...

Λοιπόν, δεν ήξερα Λόπα μου τα καλά νέα. ΄Αντε με το καλό κι εύκολα. Τώρα αυτό το πρόβλημα δεν θα τόχεις συνέχεια. Θα περάσει. Μπορεί να σούρθει κάτι άλλο. Π.χ. για μήνες 3 δεν μπορούσα να μυρίσω καφέ και να γευτώ κρέας. Πέρασε αυτό όμως.
Για την ώρα πρακτικά, πάρε ένα κουζινάκι/φουρνάκι (αυτό με τα 2-3 μάτια) βγάλτο στη βεράντα σου κι ό,τι φτιάχνεις τουλάχιστον θα φεύγει στον αέρα.Επιπλέον δεν θα έχεις μυρωδιά εντός ούτε μετά το μαγείρεμα.Η Ιωάννα είδε πως έχω ήδη ένα τέτοιο για τηγανιτά και γκρίλ ψαριού, μόνο και μόνο να μη μυρίσει το σπίτι.
Οπλίσου με υπομονή και να δεις που θα περάσει.Φυλάξου μόνο απ το πολύ φαγητό για να είναι εύκολη η γέννα σου.

Anonymous said...

Υπομονή, δυνατούς απορροφητήρες και ει δυνατόν έξω κουζινάκι που λέει κι η Νένα. Εγώ ευτυχώς δεν είχα τέτοια προβλήματα...

Penelope said...

Junaita ευχήσου να αλλάξει η όσφρηση μου, γιατί αλλιώς δεν την γλυτώνεις! Αλλά ούτε και το παλλικάρι μου τα ξηροκάρπια :-)).

Νένα, ευχαριστώ σε για τις ευχές.
Η αλήθεια είναι ότι μια τέτοια λύση κάτι θα μας πρόσφερε. Αλλά θα οπλιστώ με υπομονή και θα τεντώσω όλα τα πορτοπαράθυρα. Ευτυχώς που δεν κάνει κρύο ακόμη. Ελπίζω κι' εγώ μετά το 3μηνο, να αλλάξει η μύτη μου ορέξεις!
Για ποσότητες δεν το συζητώ, δεν τρώω, αλλά τα γλυκά είναι αυτά που πραγματικά προσπαθώ να ελέξω.

Κικίτσα,
Δεν παραπονιέμαι. Καλά τα πάω κι' εγώ απλά η μύτη μου έχει γίνει περισσότερη ευαίσθητη από ότι ήταν, γιατί αλήθεια είναι ότι μύριζε από παλιά πολλά & διάφορα. Σαν το λαγωνικό ένα πράγμα!

Anonymous said...

Ax Πηνελοπάκι κι εμένα η μύτη μου ήτανε και είναι "σφουγγάρι".Κανείς στο σπίτι δεν μπορεί να φάει κάτι και να μην το "μυριστώ"... κυριολεκτικά.Όσο για κείνους τους 9"υπέροχους" μήνες η μύτη μου είχε πάρει το χρυσό μετάλλιο!Υπομονή λοιπόν,όσο και να διαρκέσει.

Penelope said...

Τι να πράξω καλή μου Άρτεμις, ας κάνω κι' αλλιώς. Υπομονή και πάλι υπομονή!

Anonymous said...

Πραγματικά, εκτός από υπομονή σε μένα δεν λειτούργησε κανένα γιατροσόφι ή κόλπο. Τους 4+ πρώτους μήνες. Μετά τα πράγματα ηρέμησαν αισθητά αλλά δυστυχώς μια ευαισθησία (στην όσφρηση) παρέμεινε ακόμα και μετά τη γέννα. Σαν ανέκδοτο έχουν μείνει ακόμα οι εκφράσεις μου: "ντουλαπίλα", "κουζινίλα" και άλλα... σε "ίλα"!
Καλή συνέχεια!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...