Wednesday, December 20, 2006

Τί κρασί θα σερβίρουμε με το φαγητό μας;

Τα κανονίσαμε όλα για τα φαγητά μας.
Ανοίξαμε πιο πολύ το πορτοφόλι μας, αγοράσαμε πολύ καλές πρώτες ύλες για τα φαγητά μας, τυριά και αλλαντικά που ίσως δεν είναι καθημερινά στο τραπέζι μας, θα φτιάξουμε ή θα προμηθευτούμε έτοιμα και τα γλυκά μας, θα καλέσουμε όλη την οικογένεια ή/και τους φίλους μας για να τα απολαύσουμε στις γιορτές.
Τι κρασί θα πιούμε όμως;
Εχω δει αυτές τις ημέρες πελάτες super market να κάνουν επίθεση στα ντελικατέσεν αλλά μπροστά στην κάβα του καταστήματος να επιλέγουν ό,τι είναι πιο φθηνό ή ό,τι είναι σε προσφορά.
Πιστεύω πως με το να σερβιριστεί σε ένα τραπέζι με περισπούδαστα και ακριβά εδέσματα ένα «μικρό» κρασί ή ακόμη χειρότερα χύμα κρασί, καταστρέφεται όλο το τραπέζι.
Πολλές φορές η επιλογή ενός υλικού μας έκανε να δημιουργήσουμε ένα φαγητό.
Κάναμε ποτέ το ίδιο με ένα καλό κρασί;
Κουβεντιάζουμε πολλές φορές, για το τι θα βγει πρώτο, τι δεύτερο, πως θα εντυπωσιάσω τη φίλη, τα πεθερικά, τον διευθυντή μόνο με τα φαγητά.
Μήπως είναι η ώρα μαζί με τα ωραία και ακριβά εδέσματα να διαλέγουμε ανάλογα και το κρασί;
Η μόνη εξαίρεση είναι όταν το τραπέζι το κάνει κάποιος που έχει δικό του κρασί. Που μέσα εκεί υπάρχει όλη η αγάπη και το μεράκι του και απλόχερα μας το προσφέρει.
Φυσικά δεν μιλάω για το κρασί που «μου έστειλαν οι δικοί μου» κτλ. μιλάω για παραγωγό που μας κάνει το τραπέζι. Τότε εκείνος ξέρει. Θα επιλέξει τα εδέσματα για να προβάλει το κρασί του. Γι΄αυτό κάνω και την εξαίρεση.
Δεν θα πειραματιστούμε ποτέ με το κρασί όταν έχουμε καλεσμένους, όπως δεν θα πειραματιστούμε και με το φαγητό. Θα προτιμήσουμε ένα δοκιμασμένο που το ξέρουμε.
Μπορούμε να αποφασίσουμε μια ποικιλία κρασιού και μετά να εμπιστευτούμε ένα συγκεκριμένο παραγωγό.
Υπάρχουν πολύ καλά κρασιά με σωστή σχέση ποιότητας - τιμής.
Από την άλλη υπάρχουν ενημερωμένες κάβες που δίνουν καλές συμβουλές.
Δηλαδή γιατί στο κρέας εμπιστεύομαι τον χασάπη της γειτονιάς και όχι το super market και ας πληρώσω λίγα ευρώ παραπάνω;
Θα κάνω το ίδιο με το κρασί.
Στην καλή κάβα θα μάθω τι ακριβώς να πάρω.
Το τελικό αποτέλεσμα αξίζει λίγα ευρώ παραπάνω.
Τονίζω ότι δεν μιλάω για πανάκριβα κρασιά (άλλωστε το φτηνό και το ακριβό είναι κάτι σχετικό). Εννοώ πως το κρασί (ακόμη και το κόστος του αν θέλετε) πρέπει να είναι ανάλογο του φαγητού που σερβίρουμε. Η γνώμη μου είναι πως καλύτερα να αφαιρέσω ένα από τα πολλά πιάτα ή ένα πιάτο με ακριβά υλικά που θα σερβίρω στους καλεσμένους μου και τα χρήματα αυτά να τα διαθέσω για κρασί. Για τέτοιο κόστος μιλάμε τις περισσότερες φορές.
Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως σε ένα τραπέζι οι επιλογές φαγητού είναι τόσες που όλο και κάτι θα αρέσει, ενώ η επιλογή κρασιού συνήθως είναι μία και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ειδικά αν με αυτή την επιλογή οι καλεσμένοι μας συνεχίσουν και μετά το τέλος του δείπνου.

Γιάννης Κ.

21 comments:

Anonymous said...

Γιάννη, συμφωνώ και επαυξάνω για το ποιοτικό κρασί, όσο και για το υπερφορτωμένο τραπέζι. Λίγα ή έστω λιγότερα και καλά.
Άσε με όμως να γκρινιάξω για τις πραγματικά ακριβές ελληνικές ετικέτες..

Anonymous said...

Και τι κάνουμε όταν μια άσχετη σαν εμένα δεν ξέρει να διαλέγει κρασιά; Εμπιστεύεται την κάβα θα μου πεις. Κι αν δεν υπάρχει κάβα; Ή είναι της συφοράς;
Πέρα από το "κόκκινο με κόκκινες σάλτσες", "λευκό με ψάρια" (και αν τα λέω και σωστά), πως αλλιώς διαλέγουμε αν δεν έχουμε κάβα;

Anonymous said...

μπα, κι αυτός ο συνδυασμός που λες δεν ισχύει πλέον. Πάντως πολλές κάβες & καλά σουπερμάρκετ έχουν σομελιέ που σε καθοδηγεί.
Προσωπικά, αφήνω το παιχνίδι στον ουρανίσκο μου..

Anonymous said...

Σομελιέ; Εξηγείστε στην άσχετη....

Anonymous said...

Κική, δοκιμάζοντας πας "στην Πόλη". Δηλαδή παίρνεις τα κρασάκια σου, τα πίνεις με τον Κικό και τα Κικάκια (λίγο εκείνα γιατί δεν κάνει να συνηθίζουν και τα παιδιά στο αλκοόλ) και κρατάς σημειώσεις.
Διαβάζεις και κάποια έντυπα που εμπεριέχουν πληροφορίες για συγκεκριμένες ποικιλίες που ταιριάζουν καλύτερα με κάποια πιάτα.
Ρωτάς και φίλους που έχεις φάει και πιει καλά στο σπίτι τους.
Το ψάχνεις γενικώς, όπως κάνουμε και με το φαγητό.
Υπάρχουν πλέον πηγές ενημέρωσης για μια βασική κατεύθυνση. Σομελίε δε θα γίνουμε μωρέ, απλά πρέπει να αρχίσουμε να το ψάχνουμε και το θέμα του κρασιού.

Anonymous said...

Αυτό που θέλω να συμπληρώσω είναι πως το πόσο ακριβό θα είναι ένα δείπνο δεν εξαρτάται μόνο από το πόσα θα είναι τα εδέσματα αλλά και από το πόσο ακριβά θα είναι.
Πολύ σημαντικός και απολύτως δεσμευτικός παράγοντας είναι το κρασί.
Σε ένα ακριβό δείπνο δεν μπορούμε να σερβίρουμε δεύτερης ποιότητας κρασί.
Οπότε αν δεν μπορούμε να πληρώσουμε ένα πολύ καλό κρασί, καλό είναι να σερβίρουμε πιο συντηρητικά εδέσματα.
Εμπιστοσύνη στην κάβα θα δείξω αφού πρώτα μου αποδείξει πως αξίζει. Πολλές φορές έχουν προσπαθήσει να μου προωθήσουν ένα κρασί επειδή μάλλον είχαν μεγαλύτερη προμήθεια.
Το ίδιο όμως δεν γίνεται και με τον χασάπη; Μετά από επιλογή δεν τον διαλέξαμε;
Για το ακριβό Ελληνικό μπορώ να γράφω ώρες. Υπάρχουν πολλές απόψεις. Το χειρότερο δε είναι οι τιμές των κρασιών στα εστιατόρια.
Δεν μιλάω πάντα για Ελληνικά. Τελευταία ανακάλυψα κάποια από Χιλή με πολύ καλή σχέση ποιότητας τιμής. Το ίδιο και με ένα Ελληνικό.
Η τιμή όμως είναι κάτι σχετικό και το ξέρουμε.
Ο μόνος κανόνας είναι ένας. Μην πειραματιστείς με τους καλεσμένους σου. Όπως και όταν φτιάχνεις τη λίστα των φαγητών προσπαθείς να καταλάβεις τα γούστα τους (εκτός και έχεις θεματική βραδιά), το ίδιο με το κρασί.
Το ότι θα έχεις στο ψυγείο κάποιες μπύρες κτλ είναι δεδομένο.
Θα μπορούσες να έχεις και 2η επιλογή σε κρασί.
Εγώ πάντα έχω επιλογή σε ένα λευκό και δύο κόκκινα αν και στο τέλος κάποιοι επιλέγουν το λευκό και οι υπόλοιποι το ίδιο κόκκινο. Στο τέλος ένα απόσταγμα ή ένα σέρυ.
Αν υπάρχει πρόβλημα χώρου στο ψυγείο (συνήθως υπάρχει με τόσα εδέσματα που θα έχεις) υπάρχει λύση. Γεμίζεις 1-2 κουβάδες με νερό και παγάκια και βάζεις τα μπουκάλια εκεί. (σε άλλο δωμάτιο ή στο μπαλκόνι το χειμώνα). Αν δεν έχεις κουβάδες, αγοράζεις πάλι 2 σακούλες παγάκια, τα ρίχνεις στη μπανιέρα με λίγο νερό και βάζεις εκεί τα κρασάκια σου.
Μην ακούς αυτό που λένε για τα κόκκινα και τη θερμοκρασία δωματίου. Μιλάνε για θερμοκρασία 19 βαθμών (τόση ήταν παλιά στα δωμάτια). Καλύτερα λίγη ώρα στο ψυγείο και ας κατέβει και πιο κάτω, θα επανέλθει γρήγορα, παρά ζεστό.
Που μπορείς να μάθεις για κρασιά χωρίς να ξοδέψεις μιά περιουσία;
Μα φυσικά στις οινογνωσίες. Υπάρχουν αρκετές.
Για κάποιες υπήρξε ανταπόκριση και εδώ:
http://hungryforhungry.blogspot.com/2006/11/blog-post_116455394428329430.html
http://hungryforhungry.blogspot.com/2006/12/blog-post_116575638391062896.html
Για τις επόμενες οινογνωσίες μιας και βλέπω πως υπάρχει ενδιαφέρον θα ενημερωθείτε.
(Ετοιμαστείτε πάντως οι της Αττικής για τον Ιανουάριο...)
Υπάρχουν και κάποιοι οινοποιοί που κάνουν καλές προωθητικές ενέργειες. Π.χ. σε συνεργασία με κάποιο καλό εστιατόριο, ετοιμάζουν ένα μενού το οποίο προσφέρουν σε χαμηλή τιμή, η οποία περιλαμβάνει και οινογνωσία. Εκεί μαθαίνεις εκτός των άλλων και πω να συνδυάζεις κρασί και φαγητό.

Anonymous said...

να τον πούμε ειδικό επί των κρασιών; μπορεί να δώσει καλές συμβουλές, πάντως συνήθως ακολουθώ το γούστο μου, τώρα που δε μας ακούει και κανείς ομολογώ ότι μου αρέσουν και τα ροζέ :)

Anonymous said...

όχι βρε και ειδικός. Από τώρα; Έχω να πιώ ακόμη...
Όσο αφορά τα ροζέ τα θεωρώ αδικημένα.
Έχω ένα φίλο που το καλοκαίρι πίνει λευκά, το χειμώνα κόκκινα και το φθινόπωρο ροζέ. (Μεταξύ μας δεν έχει πολύ άδικο...)
Τελευταία ανακάλυψα και ένα ροζέ από ξινόμαυρο, πολύ καλό... χικ...χικ

Anonymous said...

ΤΑ ΡΟΖΕ? ΦΤΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ!
ΧΑΧΑ! Το ξέρεις ότι έχει βγάλει ένα μωβροζ για κυρίες ο Μπαμπατζίμ εξαιρετικό; Ο Γιάννης ίσως θυμάται περισσότερα σχετικά.

Θα ήθελα μόνο να σας προειδοποιήσω την πρώτη φορά που θα πάτε σε οινογνωσίες (ευχαριστώ Γιάννη που μας μύησες σε αυτήν την εμπειρία) να προσέξετε!
Εγώ την πάτησα και έγινα τελείως και απολύτως "φέσι". Έκανα 2 μέρες να συνέλθω και χρειάστηκα μια ... ας πούμε φαρμακευτική βοήθεια, χαχα! Ας όψεται ο Γιάννης που δεν μου έλεγε να μην πίνω όλο το περιεχόμενο του ποτηριού και ήθελε να δοκιμάσω όσο περισσότερα γινόταν. Ήρθαν και τα αποστάγματα στο τέλος, τα έφτυσε η Juanita. Τώρα όμως ξέρω! Παίρνω μαζί μικρά παγουράκια, χαχα! Αστιεύομαι! Απλά δοκιμάζω μια γουλιά και χύνω το υπόλοιπο στους ειδικούς κάδους που είναι γι αυτήν την δουλειά.

Anonymous said...

Γιάννη, ένα καλό μενού πιστεύω πως δεν χρειάζεται να έχει πολύ ακριβά εδέσματα, περισσότερο μετράει ο τρόπος μαγειρέματος.
Ένα εξαιρετικό βασικό υλικό αρκεί και τα άλλα να είναι απλά, να αναδεικνύεται και η αξία του..

Anonymous said...

Σχετικό είναι αυτό.
Δεν διαφωνώ επί της ουσίας αν σκεφτώ πως οι καλοί σεφ κάνουν θαύματα και με απλά υλικά.
Απλά επειδή αυτές τις μέρες θα μπουν στο τραπέζι και ακριβά εδέσματα γι΄αυτό πρότεινα για κρασί να μην έχουμε χυμοπούλου.

Anonymous said...

Εγώ εξακολουθώ να δηλώνω άσχετη και θα παραμείνω όπως φαίνεται, διότο η Ζάκυνθος δεν ειναι το μέρος γαι να μάθεις για κρασιά. Για τον απλό λόγο ότι οι μισοί ζακυνθινοί έχουν δικά τους κρασιά και οι άλλοι μισοί γευόμαστε αυτά που μας χαρίζουν...

Anonymous said...

τον Ερωδιό λες Juanita;
μ'αρέσουν οι Ακακίες, κυρ-Γιάννη από ξινόμαυρο αλλά πιο πολύ το 14/18h της Γαία (μεταξύ μας) :P

Γιάννη , όχι και χυμόπουλο! (παλι μεταξύ μας, μερικά είναι καλύτερα από πολλα εμφιαλωμένα)

Kική δεν αποκλείεται να πίνεις απ'τα καλυτερα, ιδιαίτερα αν αυτός που φτιάχνει δικό του κρασί και ξέρει και αγαπά..

Anonymous said...

Για τις ακακίες έλεγα και εγώ...
Συμφωνώ και για το 14/18 αν και η Γαία δίνει ρέστα στο Αγιωργήτικό της...

Anonymous said...

και επειδή σας αρέσει η σοκολάτα...
Δοκιμάστε το "Μαύρο" του Χρυσοχόου και θα με θυμηθείτε.
Αξίζει τα λεφτά του. Ξινόμαυρο με καταπληκτική αρώματα και γεύση που σου φέρνει σε σοκολάτα...
Όταν πήγα στο Οινοποιείο του(γνωριστήκαμε πέρυσι σε μια οινογνωσία, όταν και δοκίμασα πρώτη φορά το "μαύρο") αυτό μου έλεγε. Το κρασί αυτό αρέσει πολύ αρέσει στις γυναίκες...
Για όσες θέλουν λευκά, ο ίδιο οινοποιός βγάζει και ένα ωραίο λευκό από μια μικρή ποικιλία της Δυτικής Μακεδονίας τον Πετρίτη.

ΥΓ. Τα υπόλοιπα αύριο... καλό απόγευμα...

Anonymous said...

Δεν θυμάμαι Μαγισσούλα.
Εμείς προτιμούμε -επειδή μαγειρεύω συνήθως αρκετά βαριά με μπαχαρικά και τα σχετικά όταν έχω κόσμο- το Carmenere. Γενικά τα Χιλιανά μας αρέσουν πολύ και έχουν και καλή τιμή. Κάποια Ναουσσαίϊκα επίσης.
Η προσωπική μου τρέλλα (όχι βέβαια με το φαγητό) είναι το λιαστό κρασί. Muscatel Oro του Torres το αγαπημένο μου, αλλά και Σάμου, Σαντορίνης, Κύπρου... Ο άνδρας μου είναι πιο ψαγμένος στα κρασιά, γι αυτό και στο μεταπτυχιακό του στην Σκωτία με αυτό το θέμα είχε ασχοληθεί (αφού είχε εξαντλήσει τα του malt σε προηγούμενες εργασίες), με τα ελληνικά κρασιά και την θέση τους στην παγκόσμια αγορά. Από τότε του έχει μείνει το κουσούρι, αλλά δεν υπάρχει και η οικονομική δυνατότητα για να πίνουμε αυτό που πραγματικά μας ενθουσιάζει.

Anonymous said...

http://www.cellier.gr
Eδώ υπάρχουν προτάσεις για κάθε κρασί, με τί φαγητό συνδυάζεται καλύτερα. Για να πάρουμε μια ιδέα.

CGP said...

Καλή δουλειά κάνει και ο Χατζημιχάλης με τον ΟΙΝΕΑ (www.oineas.gr) ειδικότρεα με την σειρά Duetto (value for money)

Θέλει ψάξιμο το άτιμο αλλά αξίζει τον κόπο.

Ο αμπελώνας όμως της Νοτίου Αμερικής συμφωνώ ότι θα κλείσει σπίτια.

Σας συστήνω γιά Χριστούγεννα το ΧΑΡΛΑΥΤΗΣ RESERVE (Αγιωργήτικο)

Anonymous said...

Κάτι σε syrah που είναι μία από τις προτιμόμενες ποικιλίες στην οικεία μας;
(Προσωπικά ευελπιστώ η Νότιος Αμερική να κλείσει γενικότερα σπίτια, αν καταφέρει να πάρει την γη και τα δικαιώματά της στα χέρια της, μετά από σχεδόν μισή χιλιετία.)

Anonymous said...

Juanita για syrah o Μπαμπατζιμ έχει τον Ερωδιό Syrah, αλλα μou άρέσει και του Porto Carras.
H ΠΑΡΑΓΚΑ κυρ-Γιάννη έχει syrah μαζί με ξινομαυρο & merlot..

που είναι ο οινοχόος να μας δώσει τα φώτα του;

Anonymous said...

Ποιός Οινοχόος βρε; (να μην σου πω τώρα ΄πως με φωνάζει ο κουμπάρος μου...)

Δεν έχω δοκιμάσει πολλά Ελληνικά syrah για να έχω καλή άποψη.
Από αυτά που έχω πιεί,καλό syrah είναι το κτήμα Λαζαρίδη (ακριβούτσικο όμως, προτειμώ το Merlot του)ενώ με καλύτερη τιμή και εξίσου καλό είναι και το κτήμα ΑΒΑΝΤΙΣ.

Η δική μου επιλογή για την Πρωτοχρονιά (εγώ βάζω το κρασί και κάποια τυριά, τα υπόλοιπα η αδερφή μου) είναι ένα Cabernet Sauvignon της οινοποιίας Δημάκη (από Μαρτινο Βοιωτίας) που είναι και σε πολύ καλή τιμή για Ελληνικό Cabernet Sauvignon. (όταν πρέπει να έχεις 4-5 μπουκάλια, κοιτάζεις και την τιμή)
Το Cabernet Sauvignon θεωρώ πως πίνεται ευχάριστα από όλους και το διάλεξα επειδή στο τραπέζι θα υπάρχουν μεγάλες ηλικιακές διαφορές.
Τα Χριστούγεννα θα πιούμε μάλλον κατ΄επιλογή ο καθένας (λευκό ή κόκκινο) από αυτά που μας έστειλαν σαν δώρο στο γραφείο.
Εγώ ζαχαρώνω από τώρα ένα Γαλλικό Cuvee Rouge που μου έστειλε μία πελάτισσα.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...