Η αλήθεια είναι ότι τα γλυκά μου αρέσουν πολύ, όμως τελευταίως (ίσως λόγω της κατάστασης) δεν έχω το κέφι που είχα παλιά γι’ αυτά. Άσε που προσπαθώ να δείχνω την απαιτούμενη εγκράτεια. Όμως πάντα η φαντασία καλπάζει, οπότε προκειμένου να καλύψεις το οπτικό και το θρεπτικό αποτέλεσμα, περπατάς σε άλλους δρόμους.
Έτσι φέτος την παραμονή της Πρωτοχρονιάς θέλοντας να πάω ως πεσκέσι σε φιλικό τραπέζι κάτι από τα χεράκια μου, είπα να μην είναι γλυκό. Αλλά θα μπορούσε να έχει την όψη γλυκού για παραπλάνηση αρχής :-)))
Και να σου, η πάστα φλώρα να γίνεται αλμυρή για να είμαστε όλοι χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, άσε που προσωπικά θα κάλυπτα και την μανία μου για τα ψημένα τυράκια και τις πίτες (αυτό που το πας;).
Απαιτούμενα υλικά για ένα μέτριο στρογγυλό ταψί φούρνου.
250 γραμ. βούτυρο.
1/2 κουταλάκι αλάτι
1 πρέζα ζάχαρη
1 αυγό
1 κουταλιά γάλα εβαπορέ
3,5 φλυτζάνια αλεύρι περίπου (εδώ δουλεύω λιγάκι με το μάτι)
200 γραμ. τυρί ροκφόρ ή blue cheece
250 γραμ. ανθότυρο
3 κουταλιές γιαούρτι (πρόβειο αν έχετε χωρίς την πέτσα)
2 αυγά
2 κουταλιές τριμμένο φιστίκι Αιγίνης άψητο ή καρύδι
λίγο μοσχοκάρυδο τριμμένο
Βάζουμε σε ένα μπολ το βούτυρο, το αλάτι, την ζάχαρη, το αυγό, το γάλα και το αλεύρι και με τα χέρια μας φτιάχνουμε μια ζύμη που στην αρχή μοιάζει να είναι τριφτή (μιας και τα υλικά μας προσπαθούν να ανακατευτούν) μέχρι να έχουμε μια ομοιόμορφη εύπλαστη μπάλα ζύμης. Την βάζουμε σε πιάτο, την καλύπτουμε με μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο για μερικές ώρες. Καλύτερα θα είναι να την φτιάξετε από την προηγούμενη μέρα. Ή πολύ νωρίς το πρωί, αν είναι να την ψήσετε απογευματάκι.
Σ’ ένα βαθύ μπολ ή τάπερ που να σκεπάζει τρίβουμε με το πιρούνι το ροκφόρ, αμέσως μετά το ανθότυρο, και ανακατεύουμε καλά με το γιαούρτι, τα αυγά, το μοσχοκάρυδο και το τριμμένο φιστίκι ή καρύδι. Το μείγμα μας θα πρέπει να είναι ομοιογενές και να μείνει για μία-δύο ώρες σκεπασμένο στο ψυγείο για να ενωθούν τα αρώματα των υλικών.
Προθερμαίνουμε το φούρνο μας και βουτυρώνουμε ή λαδώνουμε το ταψί. Εγώ επειδή ήθελα να την μεταφέρω χρησιμοποίησα αλουμινόταψο μιας χρήσεως (για να μην παίρνω πίσω ταψιά και να μην πλένει επιπλέον πράγματα η οικοδέσποινα, κρίμα τέτοια μέρα).
Απλώνουμε τα 3/4 της ζύμης στο ταψάκι, δουλεύοντας πάντα με τα δάχτυλά μας, έτσι ώστε να καλύψουμε και τα πλαϊνά τοιχώματά του. Στην συνέχεια απλώνουμε μ’ ένα κουτάλι το μείγμα τυριών, πάντα ομοιόμορφα, πάνω στην ζύμη μας. Και με την υπόλοιπη ζύμη φτιάχνουμε λωρίδες τις οποίες βάζουμε σταυρωτά πάνω από τα τυριά μας. Προαιρετικά μπορούμε να αλείψουμε τις λωρίδες ζύμης με το ασπράδι αυγού για πιο «ρόδινο» αποτέλεσμα. Και ψήνουμε για μια ώρα περίπου στους 180-200 βαθμούς (ανάλογα πάντα τον φούρνο). Μοσχοβολάει το σπίτι, άσε που το αποτέλεσμα θα αρέσει σίγουρα πολύ, γιατί θυμίζει κάτι άλλο!
Tuesday, January 02, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Και καρυδάκι και φιστικάκι! Ο Παναγιώτης έφαγε; Το πήρε χαμπάρι το ξηροκάρπι; Και του Χρόνου Πηνελόπη!
Έφαγε και είπε και ένα τραγούδι, αν και του φάνηκε κάπως υπερβολική η δόση των τυριών, όπως μου είπε. Πάντως το ξηροκάρπι δεν το κατάλαβε μιας κα ήταν αλεσμένο, όχι παίζουμε!!!
Και του Χρόνου να είμαστε καλά. Με υγεία και αντοχές όπως σου έχω ξαναγράψει.
Καλώς το Πηνελοπάκι! Πολύ μου αρέσει η εκδοχή με το ροκφόρ. Γενικά μου αρέσει το ροκφόρ και μάλλον το ανθότυρο θα μαλακώνει και την σπιρτάδα του. Θα το δοκιμάσουμε...Καλή χρονιά Λόπε! Με ένα γερό μωρό!
Καλή Χρονιά και σένα Κικίτσα. Υγεία και προκοπή σε όλη την οικογένεια.
Κάτι ακόμη που μπορεί να μετριάσει την "αψάδα" του ροκφόρ είναι η προσθήκη λίγης βρασμένης πατάτας. Στις πιο πάνω αναλογίες 3 μέτριες πατατούλες βρασμένες και λιωμένες με το πιρούνι και ενσωματωμένες στα τυράκια μας, βοηθάνε.
Καλημέρα σε όλους και όλες.
Καλή χρονιά και σ'εσένα Πηνελόπη και σε όλους!!!
Πολύ καλή ιδέα η "πάστα φλώρα" με το ροκφόρ (ή και αλμυρή τάρτα μπορεί να γίνει). Να'σαι καλά!
Post a Comment