Tuesday, January 16, 2007

Μοσχάρι με μπύρα στη γάστρα

Άλλη μια συνταγή της φίλης μου της Κατερίνας που με ενθουσίασε όταν δοκίμασα το φαγητό σπίτι της, γιατί γενικότερα το μοσχάρι τα τελευταία 12 χρόνια το τρώω με τα χίλια ζόρια και μόνο σε μορφή κιμά, οπότε ψάχνω μανιωδώς να βρω συνταγές που να το κάνουν κάπως υποφερτό στα περίεργα φρουτοξηροκαρπίτικα γούστα μου. Το περίεργο είναι ότι εδώ δεν υπάρχει τίποτα από τα βασικά συστατικά που με ελκύουν σε μία συνταγή!

Υλικά
1.5 κιλό μοσχαράκι κομμένο σε μικρές μερίδες
κρεμμύδια κατά βούληση χονδροκομμένα
2 σκελίδες σκόρδο
1 μεγάλο κουτάκι μπύρα
worcestershire sauce
αλατοπίπερο
μπαχάρι
δάφνη
ρίγανη
Εκτέλεση
Βάζουμε το κρέας από το βράδυ στο ψυγείο με την μπύρα. (Η φίλη μου δεν το βάζει σε μαρινάδα, αλλά εγώ το βρίσκω να γίνεται πιο μαλακό έτσι.)
Σωτάρουμε σε λάδι τα κρεμμύδια και τα σκόρδα και τα τοποθετούμε στη γάστρα.
Στο ίδιο τηγάνι σωτάρουμε το στραγγισμένο μοσχάρι και σβήνουμε με worcestershire sauce.
Βάζουμε και αυτό στην γάστρα, προσθέτουμε αλατοπίπερο, μπαχάρι, δάφνη, ρίγανη και σχεδόν καλύπτουμε με την μαρινάδα και την υπόλοιπη μπύρα που έχει περισσέψει.
Σκεπάζουμε και ψήνουμε στους 200 ο για 2 ώρες ή μέχρι να μαλακώσει.
Ξεσκεπάζουμε και αφήνουμε το πολύ ένα μισάωρο για να πάρει χρώμα και να μελώσει η σάλτσα. Σερβίρουμε με πουρέ ή...
... ή με το ρύζι της Σταυρούλας, ιδιαίτερα όταν έχουμε καλεσμένους.

29 comments:

Anonymous said...

Στους 2000 βαθμούς δε θα μαλακώσει, αλλά θα εξαϋλωθεί, χιχι!

Ωραιότατη συνταγή, θα είναι το επόμενο κρέας που θα μαγειρέψω σε μαμαδοπεθεροτραπέζι.

Ωραιότατη και η γάστρα, θα είναι το επόμενο δώρο που θα ζητήσω :Ρ

Αλήθεια, πόσα κρεμμύδια σηκώνει;

Anonymous said...

Τέρας! Δεν γράφω 2000, είναι η γραμματοσειρά που επιμένει να εμφανίζει ίδια το μηδέν και το μικρό όμικρον...
Κατά βούληση κρεμμύδια... εγώ το Σάββατο που το έκανα τελευταία φορά, σε 1.5 κιλό κρέας έβαλα 5 μεγάλα. Θα έλεγα... όσα αντέχει το στομάχι σας! ΧΑΧΑ!

Olivi Nina said...

mprabo juanita..polu kalh suntagh..me ligotera kremmydia gia mena..kai ontws polu glykia gastra..

Anonymous said...

Πού να την δεις και με το καπάκι τί γλυκιά που είναι. Πήρα 2 σε διαφορετικά μεγέθη το καλοκαίρι από τον Πλατύ Γιαλό της Σίφνου, από τον Λεμονή που εκτιμώ ιδιαίτερα τα σκεύη του, γιατί αντέχουν στον χρόνο!

Penelope said...

Εγώ πάλι ως γνήσιο "κινεζάκι" μικρή ήμουνα κοντοκουρεμένη και με μάτια λίγο σκιστά.... θα έπαιρνα ευχαρίστως ένα μπολάκι ρύζι!Τα κρεμμυδάκια σας τα χαρίζω αν και το μοσχαράκι φαίνεται πολύ μαλακό...

Anonymous said...

sweet juanita, αυτή η γάστρα έχει διαφορά από τις άλλες τις μαντεμένιες;

Juanita La Quejica said...

Λόπε μου, πράγματι γίνεται λιώμα στη γάστρα.
Μαγισσούλα... χμ... να σου πω... έχω μία γάστρα μαύρη πουά, από τις αμερικάνικες που δεν γνωρίζω το υλικό. Είχα και μια τύπου πορσελάνης πυρίμαχης, που χάρισα στην πεθερά μου τελικά. Οι υπόλοιπες γάστρες μου είναι πήλινες, με πηλό από την Σίφνο. Όπου πλέον και εκεί μόνο 3 αγγειοπλάστες χρησιμοποιούν τον ντόπιο πηλό που είναι αξεπέραστης ποιότητας και αντοχής. Την πήλινη δεν την αλλάζω με τίποτα. Βγαίνει πιο γλυκό το φαγητό. Αλλά είπαμε... μόνο από σιφνέϊκο χώμα. Ίσως βέβαια είναι και ιδέα μου, επειδή την Σίφνο την έχω συνδέσει με υπέροχο φαγητό, όμορφους ανθρώπους και κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου.

Anonymous said...

Βρε συ Χουανιτάκι, έχεις εξετάσει το θέμα του τι υλικό βάζουν στο "γυάλωμα" των πήλινων; Γιατί κάτι είχε πάρει τ΄αυτί μου για μεγάλη περιεκτικότητα σε μόλυβδο (αν θυμάμαι καλά) ή τέλος πάντων κάτι εξαιρετικά ανθυγιεινό.

Εγώ χρησιμοποιώ pyrex, μια και θεωρώ ότι σκεύη τόσο διαδεδομένα είναι πιο πιθανό να ελέγχονται όσον αφορά την επικινδυνότητα (από το θεωρώ μέχρι το τι συμβαίνει βέβαια...)

Anonymous said...

Mιαμ, μιαμ. Μια μεριδούλα περικαλώ. Τι κομάτι μοσχάρι βαζετε κυρία;
Και εγώ ψηφίζω πήλινα Σίφνου. Μονο το φετινό απόκτημα, κοτοπουλιέρα γιγας, μου φαίνεται λιγο δύσχρηστη.

Anonymous said...

ανεξάρτητα από τισ γάστρες, να πίναμε καφέ στον Αρτεμωνα τώρα, και τι στον κόσμο...

Juanita La Quejica said...

Αγγελική, επειδή το είχες ξαναθίξει το θέμα στο hungry, το κουβέντιασα με αρκετούς αγγειοπλάστες το καλοκαίρι και με διαβεβαίωσαν ότι δεν ισχύει αυτό στον δικό τους τρόπο επεξεργασίας. Επειδή έχει τύχει να μου κάνει και το τραπέζι κάποιος από τους πιο "αυθεντικούς", τα σκεύη που χρησιμοποιούν και οι ίδιοι είναι αυτά που πουλούν. Δεν είναι βέβαια αυτά τα επιχειρήματα χωρίς αντίλογο, αλλά προσωπικά δεν με ενδιαφέρει το θέμα...

Juanita La Quejica said...

Σταυρούλα, κοιλότο. Αλήθεια, πώς γράφεται βρε παιδιά αυτή η λέξη;
Μαγισσούλα... μην ξύνεις πληγές!

kiki said...

Πότε θα τα φάμε αυτά είπαμε;

Anonymous said...

Να πως θα εγκαινιάσω την καινούρια μου γάστρα.
Ευχαριστώ πάιδες. (απίστευτο Juanita, δεν βλέπω ούτε βερύκοκα, ούτε φράουλες ούτε σοκολάτα στην συνταγή )Χι Χι

kiki said...

Αει κυρα-Juanita....σε πήρανε χαμπάρι!!!

Anonymous said...

Ερωτησούλα: για πόσα άτομα είναι η συνταγή; Δλδ 1,5 κιλό κρέας για πόσα άτομα το υπολογίζουμε;

Juanita La Quejica said...

Απίστευτο δεν λες τίποτα Lupa!
Και μάλιστα το έφτιαξα 2 φορές σε 20 μέρες και το έφαγα κιόλας! (Συχνά δεν τρώω τα φαγητά που μαγειρεύω για την οικογένεια, εγώ είμαι παιδί των σάντουιτς, της pizza El Dorado, των κριτσινιών και λοιπών ανοήτων υδατανθράκων!)
Γενικότερα, υπολογίζω γύρω στα 350 γραμμάρια ωμού μοσχαριού ανά άτομο. Σε ένα "τραπέζι" όμως εξαρτάται πάντα τί άλλο θα σερβίρεις. Στην 20η μας επέτειο το σάββατο που πέρασε, για 9 άτομα είχα 3.5 κιλά αρνί και 1.5 κιλό μοσχάρι. Εννοείται ότι περίσσεψε και από τα δύο και ακόμα τρώνε οι υπόλοιποι!

Anonymous said...

Thnx Juanita...
Καλά ΛΑΤΡΕΥΩ τα περισσεύματα από τα "καλά" τραπέζια.. Όπως επίσης και τα κριτσίνια, πίτσες, κράκερς και λοιπούς αγαπημένους υδατάνθρακες.....

Anonymous said...

ωραίες φωτογραφίες μεσημεριάτικα...
Τι μας κάνεις τώρα...
Για την συνταγή δεν ξέρω. Πολλά κρεμμύδια, ίσως να είναι πιο ελαφρύ αν δεν τα σωτάρεις.
Μήπως θέλει και λίγο λαδάκι ακόμη όταν το βάλεις στη γάστρα; εκτός και είχες αρκετό στο σωτάρισμα.

Χαιρετισμούς... (από εδώ...)

Juanita La Quejica said...

Τί καιρό έχει στο "από εδώ";

Όσο καλά τα πάω με τα κρεμμύδια, τόσο κακά τα πάω με το λάδι Γιάννη. Δεν χρειάζεται επιπλέον γιατί είναι όλα σωταρισμένα. Και με την μπύρα γίνεται μια ωραία σαλτσούλα. Μελώνουν και τα κρεμμύδια στη γάστρα, οπότε δεν λείπει τίποτα.

Anonymous said...

Μόνο το πρωί είχε κρύο και ήταν παγωμένο το αυτοκίνητο!
Τώρα έχει ήλιο, αλλά το βράδυ θα έχει 0-2!!!

Εγώ βάζω συχνά κρασί στα φαγητά μου, οπότε και αυτό με τη μπύρα μου ακούγεται καλό.
Πάντως θέλει το λαδάκι του έστω στο σωτάρισμα, αν και εγώ τα κρεμμύδια θα τα δοκίμαζα χωρίς να τα σωτάρω.

Juanita La Quejica said...

Φωτογραφίες από την θέα στη λίμνη θέλουμε! 2 ε; Να καταλάβεις χειμώνα...
ωραία!!!
Ναι βρε, εννοείται ότι έβαλα λάδι στο σωτάρισμα. Και στο κρέας και στο κρεμμύδι.

Λία Π. said...

Την Κυριακή που μας πέρασε, θέλησα να φτιάξω μια καινούργια συνταγή για να τραπεζώσω την πεθερά μου που ότι φτιάξω το θεωρεί πολύ καλό και έτσι. Είδα τη συνταγή στο draft,είδα ότι ήταν και μοσχαράκι που μου αρέσει, Χουανίτα και θέλησα να την φτιάξω. Σήμερα διαπίστωσα ότι η συνταγή που έφτιαξα εγώ ήταν ελλειπής, διότι της έλλειπε το σκόρδο, η ρίγανη και πάνω από όλα η worcestershire sauce που δεν ήταν γραμμένα στο draft .
Κι όμως το φαγητό αυτό έγινε πολύ νόστιμο και πολύ μαλακό στη γάστρα της τάπεργουέρ που έχω. Η πεθερά μου το βρήκε " πολύ καλό και ελαφρύ ".Ο γιος μου το λάτρεψε- να είσαι καλά. Εγώ είχα κάποιες ενστάσεις αλλά δεν τις είπα γιατί πίστευα ότι κάτι του έλλειπε. Παρατήρησα ότι το φαγητό είχε αρκετό ζουμί, οπότε το έδεσα με λίγο κορν φλάου και έτσι απέκτησε μια ωραία παχύρευστη σάλτσα.
Ηθικό δίδαγμα να μην φτιάχνουμε συνταγή από το draft και να αφήνουμε να δημοσιευτεί πρώτα και να μη βιαζόμαστε αλλά και αν βιαστούμε, πάλι νόστιμο φαγάκι θα έχουμε. Θα ξαναφτιάξω σύντομα τη συνταγή αυτή ολοκληρωμένη. Τα κρεμμύδια μπορεί αν θέλει κανείς κανείς να τα μαράνει σε λίγο νερό στην αρχή και μετά να τα σοτάρει στο λάδι. Εγώ θα ακολουθήσω το αρχικό σοτάρισμα.

Juanita La Quejica said...

ΧΑΧΑΧΑ!!! Γεια σου βρε Λία! Έπρεπε να με ρωτήσεις αν ήταν τελειωμένη, θα σου την ολοκλήρωνα κατ΄ιδίαν.
Η συνταγή κατά βάση ήταν αυτή του draft αλλά εμένα μου αρέσουν πιο πικάντικες γεύσεις.
Σου έβγαλε πολύ ζουμί; Και μένα την πρώτη φορά, ενώ την δεύτερη ήταν πολύ πιο δεμένο. Ίσως γιατί την δεύτερη δεν έβαλα μέσα ό,τι είχε μείνει από την μαρινάδα. Έβαλα 1 μικρό κουτάκι μπύρα για την μαρινάδα, τράβηξε ό,τι χρειαζόταν και το έχυσα ό,τι περίσσεψε. Γέμισα την γάστρα με 1 ακόμα μικρό κουτάκι μπύρας και δεν πρόσθεσα καθόλου νερό. Πιστεύω ότι παίζει και ρόλο το ψήσιμο. Την ξεσκέπασες τη γάστρα το τελευταίο μισάωρο;

Λία Π. said...

Aκολούθησα τη συνταγή του draft κατά γράμμα.Την ξεσκέπασα το τελευταίο μισάωρο και δεν έβαλα καθόλου νερό. Την επόμενη φορά θα βάλω 1 μικρό κουτί μπύρα και όλα τα υπόλοιπα χωρίς ρίγανη.
Πολύ ωραία συνταγή!!
Εκείνο το γουρουνάκι στο draft που θα γίνει από εμένα μοσχαράκι, είναι τελειωμένο;

Λία Π. said...

Aκολούθησα τη συνταγή του draft κατά γράμμα.Την ξεσκέπασα το τελευταίο μισάωρο και δεν έβαλα καθόλου νερό. Την επόμενη φορά θα βάλω 1 μικρό κουτί μπύρα και όλα τα υπόλοιπα χωρίς ρίγανη.
Πολύ ωραία συνταγή!!
Εκείνο το γουρουνάκι στο draft που θα γίνει από εμένα μοσχαράκι, είναι τελειωμένο;

Juanita La Quejica said...

Θέλει 2! Ένα στην μαρινάδα που ό,τι μείνει θα το χύσεις και ένα στην γάστρα. Ποιανού είναι το γουρουνάκι; Κάνε υπομονή!

Λία Π. said...

Το γουρουνάκι είναι της Κικής.

Juanita La Quejica said...

Α! Φαντάζομαι ότι αφού το έχει προετοιμάσει θα το ανεβάσει σύντομα. Οπότε ας έχουμε το νου μας.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...