Monday, January 29, 2007

Παραδοσιακή Ισπανική Κουζίνα

Ισπανικό μενού έταξα, χωρίς όμως να υπόσχομαι ή να περιμένω ότι θα μπορούσαν όλοι να το αντέξουν... Γεύσεις παρόμοιες αλλά και αρκετά διαφορετικές με τις δικές μας. Στην παρέα υπήρχε ένας μη κρεατοφάγος, άλλος σχεδόν αποκλειστικά κρεατοφάγος, μια μέλλουσα μαμά, ένας δύσκολος παραδοσιακός, μία πολύ μερικώς κρεατοφάγος, μία που δεν τρώει ποτέ τίποτα σε άλλα σπίτια από ό,τι έμαθα εκ των υστέρων (γιατί οι άνδρες που είναι πρώτοι στην παρέα έχουν τις πιο ξινές γυναίκες;), ένας αλλεργικός στις πιπεριές και πάει λέγοντας. Κάποιοι από τους "δικούς μας", άλλοι από Εύβοια, τρίτοι από την Χώρα των Βάσκων, τέταρτοι από Μεξικό, τελικά όλοι βρήκαν ισορροπίες και τρόπους επικοινωνίας, με τη βοήθεια του φαγητού, του κρασιού, του μπουζουκιού, του -ελάχιστου και ξεχασμένου- πιάνου και του τραγουδιού. Κάποιοι ξέμειναν μέχρι την επομένη, αλλά δεν κάθισαν τα παλιόπαιδα να βοηθήσουν και στο συμμάζεμα, χαχα!
Στην αρχή jamón (μετριότατο τελικά, παρότι το ψάξαμε πολύ), κάποιο πικάντικο ιταλικό σαλάμι με πιπεριά που φανταστήκαμε ότι ήταν το πιο κοντινό στο chorizo (που δεν βρήκαμε) και κάποιο ελληνικό με πιπεριά που δεν το δοκίμασα, αλλά από ό,τι άκουσα δεν έχασα και τίποτα ιδιαίτερο. Ελιές καλαμών που κολύμπησαν σε κόλιανδρο και sherry Jerez για μια βδομάδα, ελιές πράσινες με θυμάρι σε porto και ξεκινάμε.

Ψωμί με ντομάτα, κλασσικό στα ισπανικά τραπέζια.
Κριτσίνια καλαμποκιού και πολύσπορα με ντιπ από πιπεριάς Φλωρίνης, φέτα, καρύδια και μαϊντανό, μικρή παρέκκλιση στα ισπανικά χρώματα, αλλά η πιπεριά ταιριάζει στο "τοπίο".
Σαλάτα πολίτικη (στο περίπου), άλλη μια μικρή παρέκκλιση, καθώς οι Ισπανοί δεν διακρίνονται για τις ξεχωριστές σαλάτες τους.
Σπανάκι καταλάνικο με καπνιστό χοιρομέρι, σκόρδο, σταφίδες και κουκουνάρια, παραδόξως από τα hit του μενού.
Κλασσική τορτίγια με κρεμμύδια και πατάτες που σιγοτηγανίζονται για 40΄, η οποία συνήθως σερβίρεται κρύα σαν ορεκτικό κομμένη σε κύβους. Μάλλον χάθηκε η γεύση της μέσα στα διπλανά σκόρδα, chillies, σοκολάτα κλπ. Η πιο γλυκιά ομελέττα που έχω δοκιμάσει είναι αυτή η συνταγή.
Escalivada, ή αλλιώς ψητά λαχανικά στο φούρνο που έμειναν μια μέρα σε λάδι, ξύδι βαλσαμικό, σκόρδο, αλάτι και ρίγανη. Συνήθως μπαίνουν μελιτζάνες, πιπεριές, ντομάτες και κρεμμύδια. Και πολύ σκόρδο, που το απέφυγα, αφού υπήρχε παντού!
Gambas al ajillo, γαρίδες με σκόρδο και chillies που αυτήν την φορά παράπεσαν και έκαιγε το μεζεδάκι διαολεμένα!
Μύδια a la marinera με φρέσκα κρεμμυδάκια, σκόρδο, μαϊντανό, μανιτάρια φρέσκα, κρασί λευκό και λεμόνι.
Ανδαλουσιανά καλαμαράκι με αμύγδαλα και sherry Jerez, τα αγαπημένα μου όταν έχουν μόλις βγει από την κατσαρόλα.

Καταλάνικο κουνέλι με σοκολάτα, κουκουνάρια και αμύγδαλα που πρόσφατα μιλήσαμε γι αυτό.
Paella a la Juanita, με πιπεριές αυτήν την φορά, συγγνώμη κουμπάρε!

Το τραπέζι βέβαια δεν χώραγε όλα τα μεζεδάκια και ως συνήθως ξεχάσαμε να βγάλουμε και τα τυριά, που δεν ήταν μεν ισπανικά, κάποια όμως είχαν μόλις αφιχθεί από Σκωτία και πρέπει να είναι εξαιρετικά, με καπνιστό σκόρδο και φρούτα του δάσους. Και το Sherry Jerez ξεχάσαμε να βγάλουμε, καθώς και το αγαπημένο μου Muscatel Torres Oro, που μόνο επειδή ακυρώθηκε τελευταία στιγμή μια παραγγελία κατάφερε να βρει η κουμπάρα. Αυτά συμβαίνουν όταν η οικοδέσποινα το ρίχνει στο τραγούδι και ξεχνά να ολοκληρώσει τα καθήκοντά της. Θα τα πιούμε τα ποτάκια με τη συνοδεία των τυριών στην υγειά των καλών φίλων που ήταν μαζί μας στην μουσική ισπανική βραδιά.
Τα γλυκά ήταν χορηγία των κοριτσιών "μας". Τιραμισού της Λόπε, ιδιαίτερα ελαφρύ, έδωσε ρέστα και την επομένη στα τηλέφωνα όλοι το θυμόντουσαν και αναστέναζαν.
Σταθερή αξία το σάμαλι της Σταυρούλας, με συνοδεία παγωτού καϊμάκι και χειροποίητου σιροπιού από την Νένα. My favorite!
H Nένα το είπε και το έκανε και φρόντισε για το πρωινό μας, με μια θαυμάσια βασιλόπιττα στην οποία είχε βάλει και νόμισμα! Ο οικοδεσπότης έταξε στον τυχερό μια ασημένια δραχμή του 1910 (νομίζω), η οποία τελικά δεν άλλαξε οίκημα, μόνο όροφο. Γιατί το νόμισμα το κέρδισε αυτός που έχει περισσότερη ανάγκη από όλους μας φέτος για καλή τύχη. Συγκινήθηκα προς στιγμή, αν και αυτά είναι χαζομάρες, το πήρα σαν θετικό σημάδι από το σύμπαν.
Και ένα αγοραστό γαλακτομπούρεκο που ακόμα δεν έχω δοκιμάσει και έτσι δεν ξέρω τί "ψάρια" πιάνει. Χειροποίητα σοκολατάκια και ένα λικέρ, μου τα είπαν αλλά ακόμα δεν έχω καταφέρει να βρω που τα βάλαμε μέσα στην φασαρία.
Συνταγές θα ακολουθήσουν αν υπάρχει ενδιαφέρον αναλυτικά και μεμονωμένα στο μέλλον, καθώς τώρα προέχει η εργασία στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής. Θα σας έβαζα και ένα τραγουδιστικό βίντεο, αλλά είπαμε! Στο ίντερνετ κυκλοφορούμε ινκόγκνιτο, χαχα! Να όμως που τελικά δεν πρόκειται μόνο για μια απρόσωπη οθόνη που οδηγεί στην αποξένωση. Το αντίθετο! Υπάρχουν και άνθρωποι πίσω από τα ψευδώνυμα και τα πληκτρολόγια, που κάποια στιγμή μπορούν και μοιράζονται όμορφες στιγμές, όταν τους δίνεται η ευκαιρία. Να είμαστε όλοι καλά!

ΥΓ. Το καλύτερο δώρο της βραδιάς: πατάτες από την Κοζάνη! Ο "πατατάς" μου την έσκασε και αρνήθηκε να φωτογραφηθεί με το δώρο ανά χείρας, το παλιόπαιδο.

25 comments:

luna said...

Μπραβο σας βρε καλα να περνατε.Ολα μοιαζουν πολυ νοστιμα.Αυτο που λεμε γεμιζουν το ματι.Εσυ ειπες: ''Συνταγές θα ακολουθήσουν αν υπάρχει ενδιαφέρον αναλυτικά και μεμονωμένα....''ενδιαφερον υπαρχει και μαλιστα μεγαλο,για τα καλαμαρακια σου να μην τα κανω παλι ως συνηθως.Αντε καλη μου ,με την πρωτη ευκαιρια δωσε μας την συνταγουλα.Ευχαριστω!!!!!!!!:)))

Anonymous said...

Σας ευχαριστουμε Ιωάννα και Δαμιανέ για την πραγματικά όμορφη, νόστιμη και μουσική βραδιά. Παλιόπαιδο γιατι δεν έβγαλες τα τυριά;

Anonymous said...

Luna, τα καλαμαράκια υπάρχουν σίγουρα στο hungry αν τα βιάζεσαι... και η paella, καθώς και οι γαριδούλες.
Σταυρούλα, αφού είπε ο "αφέντης" ότι θα το αναλάμβανε εκείνος! ΧΑΧΑ!

Anonymous said...

Luna, βρήκα το λινκ. http://www.hungry.gr/getarticle.asp?table=forum&id=1536

Anonymous said...

Τελικά εκτός από ωραία, είσαι καλή οικοδέσποινα, μαγειρεύεις απίθανα, παίζεις πιάνο, τραγουδάς α καπέλα, τελικά μήπως και δεν είναι τόσο ήρωας;;;;; (αν και εξαιρετικός οικοδεσπότης!)

Όσα δοκίμασα ήταν εξαιρετικά. (κουνέλι δεν έφαγα)
Αυτά που πήρα φεύγοντας δεν τα έφαγα ακόμη. Πάνε για απόψε το βράδυ.
Ξύπνησα αργά, δεν ήθελα ψαρικά. Θα πήγαινα και για οινογνωσία στα Βοροινά, οπότε έφτιαξα τραχανά με ντομάτα και κρουτόν για να φτιάξει το στομάχι.

Για τα βορεινά δεν θα γράψω ξεχωριστό post, απλά θα πω πως η ψαλίδα μεταξύ των φτασμένων οινοποιών και των μικρών ανοίγει. Οι 3-4 οινοποιοί παρουσιάζουν συνεχώς εξαιρετικά κρασιά σε αντίθεση με τις φιλότιμες προσπάθειες των μικρών, οι οποίοι για να αντεπεξέλθουν στις επενδύσεις που έχουν κάνει, αναγκάζονται να είναι και ακριβοί, χωρίς η τιμή να αντικατοπτρίζει πάντα το τελικό αποτέλεσμα.
Όσο λοιπόν ποιότητα και τιμή είναι εις βάρος των μικρών, η ψαλίδα θα ανοίγει.

Το βράδυ έφτιαξα τον βακαλάο με τα σέλινα που είχε γράψει η Μαρίνα. Πανεύκολη και έξυπνη συνταγή, την πείραξα λίγο προσθέτοντας λίγο κρασάκι και λίγο λαδάκι μαζί με το βούτυρο, βγήκε μια χαρά, έφερα στο γραφείο για το μεσημέρι, έφερα και extra μερίδα να δοκιμάσουν και οι υπόλοιποι.

Anonymous said...

Juanita, θα σταθώ λίγο στο θέμα της βασιλόπιτας και του "τυχερού" που εύχομαι στ'αλήθεια να είναι τυχερός και να έχει μια πραγματικά καλή χρονιά!
Στη δική μας βασιλόπιτα φέτος το φλουρί έτυχε στον πατέρα του Δ. Το 2006 έπαθε ξαφνικά έμφραγμα και έκανε εγχείριση by pass. Όλα πηγαίνουν πολύ καλά, και αν και "χαζομάρες" τα φλουριά και λοιπά όλοι μας χαρήκαμε για τον καλό οιωνό. Η ψυχολογική στήριξη είναι πολύ σημαντική, κι ακόμη και οι μικροτύχες είναι ικανές να δυναμώσουν κάποιον!
Εύχομαι λοιπόν τα καλύτερα και για σας!

Penelope said...

Και ήταν όλα και όλοι υπέροχοι!
Έτσι ακριβώς πρέπει να το περιγράψουμε το βράδυ μας. Κι εγώ η μέλλουσα σας βεβαιώνω ότι το Καταλάνικο Σπανάκι ήταν εξαιρετικό. Η Πολίτικη σαλάτα με έκανε να πω τι ωραία που μας "τρέφουν" τα λαχανικά. Το ντιπ με πιπεριά το τίμησα δεόντως μαζί με κριτσίνια κι ας μην έφαγα κουνέλι. Τα τυράκια μου τα χρωστάς...γιατί με τυράκια και ψωμάκι θα την έβγαζα, ψωμάκι με ντοματούλα έφαγα αλλά τυράκι πουθενά... αχ, Δαμιανέ μας!

Σας ευχαριστούμε θερμά. Να ‘στε πάντα καλά, γεροί, δυνατοί και ν' αντέχετε.
Το σχόλιο δε, που έκανα στην Νένα ισχύει. Αδικείσαι κοπέλα μου. Πάμε για ένα piano - bar, εσύ τα καλλιτεχνικά και όλοι οι υπόλοιποι σύμπραξη στην Κουζίνα και στο Service...και για το ταμείο δίκαιη πάντα μοιρασιά!

Anonymous said...

Υποκλίνομαι στο πολύπλευρο ταλέντο σας κυρία μου και στην ομορφιά της τράπεζάς σας....

Anonymous said...

πανδαισία χρωμάτων το δείπνο σας madame

Anonymous said...

Πα πα πα! Έμεινα η γυναίκα!
Πάντα τέτοια!
(Και καλή τύχη στον μπαμπά, μωρέ!)

Maria M said...

Θα συμφωνήσω με την with of daffodils, πανδαισία χρωμάτων και γεύσεων.
Αλλά οτιδήποτε σαλατικολαχανοκατάσταση κάπ μου έκανε, για αυτό οταν έχεις χρόνο παρακαλώ σε, να μας δώσεις
1ον πολίτικη σαλάτα
2ον Σπανάκι καταλανικο με καπνιστό χοιρομέρι
3ον Escalivada αν έχει περισσότερες λεπτομέρειες απο αυτές που ήδη αναφέρεις.
και 4ον ασχετο απο λαχανοκατασταση την ομελέτα.
Και ευχομαι πάντα τέτοια!!!!!!!

Anonymous said...

Καλέ! Τα άπαντα του ισπανού ήταν εδώ! Μπράβο βρε! Πάντα τέτοια (κάνω πως δε ζηλεύω που δεν ήμουν εκεί.....*&*^%$%$#%^*&)
Χαίρομαι όμως που περάσατε καλά! Καλή τύχη του μπαμπά και πάντα χαρές βρε παιδιά!

Anonymous said...

Σλλουυυρρπππ, γκλλλούπ και μιαμμμμ. Congrats my dear.

Anonymous said...

Με κάλυψε το προηγούμενο σχόλιο. Αν κάποια στιγμή πετύχεις καλό χαμόν (σεράνο, ιμπέρικο, ό,τι να 'ναι αλλά καλό), θα σου είμαι υπόχρεη για την πληροφορία...

Julia_Dream said...

Πάντα τέτοια και πολλά ομορφότερα!

Νομίζω πέρα από τις απίστευτες λιχουδιές που έφτιαξε η Χουανίτα, τον πιο σημαντικό ρόλο παίζει η καλή παρέα! Γι αυτό σας εύχομαι πάντα τόσο καλή παρέα! Να είστε καλά όλες και όλοι!!! :-)

Κι εγώ εχω την ίδια απορία με την Κική: Πώς μέρες μαγείρευες βρε Χουανιτάκι για να ετοιμάσεις όλα αυτά τα καλούδια! Είσαι χρυσοχέρα λέμε! :-)))

Anonymous said...

Τα τυριά μας έλλειψαν! Και να τα θυμόσουν ποιος άντεχε να φάει; ΄Ισως εκείνοι παραμέσα που πιναν και ψάξανε για ξηρούς καρπούς στην κουζίνα. Και ασφαλώς βρήκαν.
Το κουνέλι ήταν απίθανο. Δεν θα πιστέψει κανείς ότι ήταν με σοκολάτα. Θέλω να πω πως ενώ η γεύση ήταν αριστούργημα δεν επικρατούσε η σοκολάτα.Νομίζω πως έχασαν όσοι δεν δοκίμασαν και μάλλον δεν δοκίμασαν επειδή ήταν κουνέλι. Γίνεται με άλλο κρέας;
Να πω ακόμα πως εκτός απ το φαγητό το υπέροχο που έφτιαξε τόσο καλά η juanita έχει και φωνάρα. Δυνατή και ωραία.
Λυπάμαι που πήρα μόνο το ωραίο γλυκό της παρέας πλέον. Η αλήθεια είναι ότι περνάω δύσκολες μέρες από πλευράς υγείας αλλά όλο και θα τα κατάφερνα όπως άλλωστε και προχτές. Ο Ν. ξετρελλάθηκε με το σπανάκι. Προφανώς δεν θα πω ότι είχε μέσα καπνιστό χοιρινό. Δεν το κατάλαβε στο σύνολο.Φυσικά εκτός από κουνέλι έφαγε απ ΟΛΑ (και ό,τι αφησα στο πιάτο μου!Απλώς δεν φάνηκε γιατί αλλάξαμε πιάτα για λίγο). Και τιραμισού. Μάλιστα το είπε ότι δεν είναι του γούστου του ως γλυκό, αλλά αυτό του άρεσε και τούδωσε και κατάλαβε.
Νομίζω τώρα σειρά έχει μόνο μια ψησταριά. Δεν έχω φουφού αλλά βάζω το χώρο.
Νάμαστε καλά ν ανταμώνουμε.

Anonymous said...

Congratulations Juanita!

Anonymous said...

Να είμαστε όλοι καλά και να μπορούμε να ζούμε όμορφες στιγμές με τους φίλους και τους αγαπημένους, που λειτουργούν σαν "κάβα" για τις δύσκολες μέρες. Ευχαριστώ για την "ψήφο εμπιστοσύνης" όλους και όλες.
Το μενού Julia έγινε σε 2 μέρες, αν και ανήμερα είχα βοήθεια σε κόψιμο υλικών και πλύσιμο τζάτζαλων, 2 ώρες από τον σύζυγο και 4 ώρες από την κοπέλλα που με βοηθά στις δουλειές του σπιτιού. Το κακό με την ισπανική κουζίνα είναι ότι επειδή τα περισσότερα θέλουν τηγάνισμα, πρέπει να γίνεται την τελευταία στιγμή. Θέλει καλή οργάνωση και κάποια βοήθεια, κυρίως στην προετοιμασία των υλικών. Το είχα ξανακάνει μόνη μου, αλλά όχι όλα τα πιάτα μαζί. Αυτή τη φορά είχα ψήσει τα λαχανικά από την προηγουμένη της escalivada, είχα ετοιμάσει το ντιπ πιπεριάς και είχα τηγανίσει το κουνέλι και ετοιμάσει το μόλε του, ώστε να θέλει μόνο ψήσιμο την ημέρα της συγκέντρωσης. Τα υπόλοιπα έγιναν ανήμερα. Α! Την σαλάτα την έκοψε η κουμπάρα, να είναι καλά για το χειροτέχνημα, γιατί εγώ κόβω σαλατικά για κατσικούλες, μαζί με κανένα δαχτυλάκι!
Νενάκι, δεν σε πρόλαβα και μάλλον ντράπηκες να πάρεις ταπεράκι. Στο "διάλειμμα" από το τραγούδι στάθηκαν τυχεροί η Σταυρούλα και ο Γιάννης, που έφευγαν εκείνη την ώρα. Την επόμενη φορά θα τα φτιάξουμε εγκαίρως, πριν το καλλιτεχνικό μέρος του προγράμματος, χαχα!
Ευτυχώς το καλοριφέρ μας χάλασε ακριβώς την επομένη το πρωί και έτσι δεν παγώσαμε όλοι παρέα.

Anonymous said...

Αμάν, τι τραπέζι ήταν αυτό! Τα μάτια μου 3πλασιάστηκαν σε μέγεθος!! Μπράβο Juanita πάντα τέτοια μαζώματα δίπλα σε ανθρώπους που αγαπάς και σ'αγαπούν!

Anonymous said...

Συγχαρητήρια για το τέλειο τραπέζι!
Για το ψωμι με τομάτα θα έχουμε συνταγή;

Anonymous said...

Juanita, η οργάνωση είναι το Α και το Ω για ένα καλό μεγάααααλο τραπέζι σαν το δικό σου.
Ούσα ολομόναχη -καμία βοήθεια δεν είχα ποτέ- ξέρω καλά πως μόνο με οργάνωση μπορώ να ανταπεξέλθω. Μετά το τελευταίο μου τραπέζι για τη γιορτή μου εχασα τη διάθεση για μαγείρεμα (ελπίζω να μου ξανάρθει σύντομα). Κάνω βέβαια τα βασικά, αλλά δε θέλω να φτιάξω πολλά.
Εσύ πώς είσαι; Αρκούν τα περισσεύματα για αξιοπρεπή "κουζιναναύπαση" ή θα το ρίξεις (ΚΑΙ) στα πατατάκια όπως εγώ; Χα χα χα!!!
Άντε, καλά διαβάσματα τώρα κοπέλα μου!

Λία Π. said...

Συνήθως οι νοικοκυρές μετά από τέτοια τραπεζώματα και κατά το μέσον της βραδιάς είναι πτώμα. Εσύ όχι μόνο δεν ήσουν πτώμα, αλλά τραγούδησες και δεν ξέρω αν χόρεψες κι όλας. Μπράβο σου και πάντα τέτοια.
Οι γαρίδες- Gambas al ajillo πάντως που έχω φτιάξει είναι υπέροχες.

luna said...

Euxaristw gia to link!

Marina said...

Juanita, τι ώραία πράγματα μαγείρεψες και πόσα πολλά! Εμεινα έκθαμβη. Καλά ολόκληρο εστιατόριο πρέπει να τάισες! Μπράβο και πάλι μπράβο!

Olivi Nina said...

mprabo juanita gia ola osa eftia3es..fainontai uperoxa..en anamonh twn syntagwn..kai pali mprabo...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...