Wednesday, February 21, 2007

κουλουράκια μεθυσμένα & αρωματικά

Voila, la photo originale, par Kiki la delicieuse, bien sur..
Τέλος οι υπερβολές και οι περίπατοι σε ολισθηρές ατραπούς. Τώρα έχει νηστεία και προσευχή για άφεση αμαρτιών. Εν τω μεταξύ, στο διάστημα μεταξύ περισυλλογής και γονυκλισίας χτυπάμε και κανένα κουλουράκι νηστήσιμο...
Allons-y!
Τα υλικά μας (σε δοσομετρικές κούπες):
- 1 κούπα ελαιόλαδο ή οργανικό ηλιέλαιο
- ¾ της κούπας ζάχαρη (καλύτερα ξανθή)
- ½ κούπα μέλι
- ½ κούπα λευκό ξηρό κρασί
- 1 κούπα αρωματισμένο νερό*
-2 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν πάουντερ
- ½ κουταλάκι του γλυκού σόδα
- μυριστικά & αρώματα
- 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις (περίπου)
- σουσάμι καβουρδισμένο
- λίγο μπράντυ
*Αρωματισμένο νερό: βράζουμε σε 1 ½ κούπα νερό 1 ξυλάκι κανέλας, 3-4 καρφάκια γαρίφαλο και ½ κουταλάκι γλυκάνισο. Στο τέλος μετράμε 1 κούπα νερό.
* μυριστικά & αρώματα
- ½ κουταλάκι του γλυκού κανέλα
- ¼ κουταλάκι του γλυκού γαρίφαλο
- ½ κουταλάκι του γλυκού μαχλέπι
- ½ κουταλάκι του γλυκού γλυκάνισο
- 3 δάκρυα μαστίχας
Eπί τω έργω:
-Χτυπάμε στο μπλέντερ τη ζάχαρη με τα αρώματα.
-Δυαλύουμε τη σόδα στο νερό και το προσθέτουμε στο μπλέντερ μαζί με το λάδι, το μέλι, και το κρασί. Χτυπάμε τα υλικά μέχρι να ενοποιηθούν καλά.
- Σε ένα μπολ αναμιγνύουμε το μισό αλέυρι με τη μπέικιν πάουντερ.
- Προσθέτουμε το αρωματικό μίγμα και ζυμώνουμε ελαφρά. Προσθέτουμε σταδιακά το υπόλοιπο αλεύρι, όσο χρειάζεται για να πάρουμε μια λεία και εύπλαστη ζύμη.
- Πλάθουμε κουλουράκια με τα δυο χεράκια.
- Τα βρέχουμε με λίγο μπράντυ και τα κυλάμε στο σουσάμι και από τις δυο πλευρές.
- Τα βάζουμε σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος & τα ψήνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία 150-160 βαθμών μέχρι να ροδίσουν, 20- 30 λεπτά ανάλογα με το φούρνο.
- Όταν κρυώσουν θα τα φυλάξουμε σε κουτί μπισκότων.
- Voila και η καθιερωμένη κινούμενη σαχλαμαρίτσα, Juanita είναι αυτή, δεν της χαλάμε χατήρι...

17 comments:

kiki said...

Δύο πράγματα πιθανότατα συμβαίνουν.
1) έχεις βαλθεί να με παχύνεις
2) θες να φωτογραφίζω τις συνταγές σου
Χμμμ...Θα αντισταθώ (για λίγες μέρες μέχρι να έρθω στα ίσα μου). Μετά βλέπουμε. Πρωτότυπα κουλουράκια πάντως. Μιλ μερσί!

witchofdaffodils said...

πα ντε κουά κόρη delicieuse.
Έχεις δίκιο, σκοπεύω να σε κάνω μια παχουλή φωτογράφο :P
πάντως δεν είναι τόσο παχυντικά, έχουν ωραίο άρωμα & είναι θαυμα με τον καφέ.

Juanita La Quejica said...

Ποιός μασουλάει κουλουράκια εδώ μέσα και έχει γεμίσει ψιχουλάκια; Κάτσε να προλάβω να πάρω κανένα για το σπίτι, γιατί θα τελειώσετε πριν προλάβω να πω κίμινο!

tassoula said...

Καλημέρα!Τέλεια κουλουράκια.Οταν νιώσω καλύτερα θα τα φτιάξω..Μου αρέσει που στην νηστεία λένε οτι δεν παχαίνουμε...χιχι!!!

witchofdaffodils said...

χεχε,εγώ γεμίζω το μπλογκ ψίχουλα..τώρα που το λες Juanita υπάρχει και η άγλυκη εκδοχή με ..κύμινο (στα υπόψην)

Τασούλα τι έπαθες dear?

tassoula said...

με κουτούλησε ίωση που δεν αντέχετε με τίποτα!!

Penelope said...

Πω-πω, τι νόστιμα που διαβάζονται! Κι' έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα κουλουράκια και στα βουτήματα με το πρωϊνό γάλα ή καφέ (άμα μπορώ να τον πιώ).

Anonymous said...

@penelope
γιατί να μη μπορείς να πίνεις τον καφέ? Λόγω εγκυμοσύνης?

Λοιπόν αγαπητή από παθούσα και μαθούσα... τίποτα δεν απαγορεύεται σε μια εγκυμοσύνη - ακόμα και οι γάτες:)
Και εγώ στην πρώτη εγκυμοσύνη κόντεψα να τρελαθώ για θαλασίνα και καφέ διαβάζοντας στο Internet τι κακό ΜΠΟΡΕΙ να κάνουν.
Δυστυχώς η πληροφόρηση της εποχής μας μερικές φορές κάνει και κακό.
Η δική μου συμβουλή: όλα αλλά με μέτρο.

@απίθανα κουλουράκια που θα τα φτιάξω σήμερα το απόγευμα γιατί είμαι μόνη!

witchofdaffodils said...

tassoula περαστικά.

penelope,lydia μερσί και καλοφάγωτα :)

Anonymous said...

εμένα πάλι μου άνοιξαν την όρεξη:)... θυμήθηκα κάτι καταπλικτικά παξιμάδια που φτιάχνουν στην Κάσο τα οποία έχουν γλυκάνισο, υπέροχα και επίσης θυμάμαι μετά που γυρίσαμε από την Κάσο ξεκούραστοι από την τρέλλα της Κρήτης το καλοκαίρι - πολύ κόσμο πολύ δουλειά πολύ πολύ πολύ... μιά Κυριακή πρωί που ανέλπιστα δεν ήμασταν με την "ψυχή στο στόμα" και με ένα απίθανο καιρό, στην αυλή μας πρωινό με καφέ, παξιμάδια γλυκάνισου και γραβιέρα Κρήτης. Τόσο μικρά πραγματάκια και όμως τούλαχιστον εμένα προσωπικά μου φαίνονται μεγάλη πολυτέλεια. Ευχαριστώ για την συνταγή σε πρώτη ευκαιρία θα τα φτιάξω.

witchofdaffodils said...

χαίρομαι που σου άρεσε νατάσα:)

Λία Π. said...

Εννοείτε κάτι με την τελευταία φωτό, αυτή με το κουλουράκι που τρώγεται εν ριπή οφθαλμού;
Μήπως ότι είναι τόσο νόστιμα και τρώγονται τόσο γρήγορα;

Juanita La Quejica said...

Αφήσατε τίποτα και για μένα ή τα φάγατε όλα;

Penelope said...

Λυδία καλή σου μέρα,
Δεν είμαι και πολύ φανατική του καφέ. Έναν την ημέρα, τον καλό καιρό, τώρα δε, με την εγκυμοσύνη απλά δεν τον "σηκώνει" το στομάχι μου. Όπως και πολλά φαγητά επίσης. Πίνω λίγο ντεκαφεϊνε καπουτσινο ή ελληνικό από καιρό σε καιρό, αλλά και πάλι δεν τα καταφερνώ να τελειώσω όλο το φλιτζάνι.

Anonymous said...

Μαγισούλα τα κουλουράκια βγήκαν τέλεια. Τόσο απίθανα που ετοιμάζομαι να βάλω άλλη δόση σήμερα. Muchos gracias!!!

witchofdaffodils said...

λία το εννοώ :)

Juanita ούτε ψίχουλο δεν έφαγα :(

lydia, merci να δω πότε θα τα φτιάξω κι εγώ, έχω περίπου ένα χρόνο να τα κάνω..

Anonymous said...

Υπέροχα φαίνονται! Ερώτηση: το αλκοόλ δεν εξατμίζεται στις ζεστές συνταγές;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...