Saturday, February 10, 2007

Γίδα βραστή

Προοίμιο

Η πρώτη μου εμπειρία με γίδα βραστή ήταν.... οπτική. Πηγαίναμε με τους γονείς μου στην Τρίπολη, και θυμάμαι μία πινακίδα προς το τέλος του Αχλαδόκαμπου (πριν ανοίξει η σύραγγα του Αρτεμισίου) ΓΙΔΑ ΒΡΑΣΤΗ. Προφανώς τρώγανε το φαγητό αυτό γιά να γιορτάσουνε ότι περάσανε τον Αχλαδόκαμπο επιτυχώς ή ήταν το τελευταίο γεύμα πριν μπούν στον Αχαλαδόκαμπο γιά να ... πάνε φαγωμένοι.
Μετά, το φαγητό αυτό πέρασε στην σφαίρα του φανταστικού και της ειρωνείας. Σε κάποιους επαγγελματικούς κύκλους, είμαι γνωστός να περιγράφω ότι κάποιες "σοβαρές" επιχειρηματικές αποφάσεις, λαμβάνονται στην ταβέρνα "Το Καραούλι" η ο "Καραϊσκάκης" (Παλαιά Εθνική Οδός Αθηνών - Θηβών) με νύχτα χωρίς φεγγάρι ενώ οι αποφασίζοντες τρώνε τη Γίδα τη Βραστή. Αυτό ίσως να αποτελεί και κακία εκ μέρους μου, ότι αφού δεν συμμετέχω στις αποφάσεις/συνομωσίες, σας φαντασιώνομαι να αποφασίζετε τρώγοντας όχι στην Σπονδή η στο Βαρούλκο αλλά σε χασαποταβέρνα.
Το κρέας της γίδας πρέπει να είναι σκληρό και να απαιτεί βράσιμο σε χαμηλή θερμοκρασία γιά μαλακώσει και να έχει όπως όλα τα φτηνά κρέατα ένα πολύ καλό γευστικό αποτέλεσμα αν κανείς έχει την υπομονή και τη επιμονή να το μαγειρέψει πολλή ώρα σε χαμηλή θερμοκρασία. Στην συνταγή που ακολουθεί προσθέσαμε πέρα από απλό νερό της βρύσης και 500 γρ stock που έχουμε φτιάξει από κόκκαλα, λαχανικά ημιθανή και μπουκετ γκαρνί ( δικό μας δεν σας λέω τι βάζουμε μέσα). Για απλότητα με νερό και 1 κύβο ανά λιτρο είστε μια χαρά αλλά αν δηλώσετε ότι βάζετε knorr στα φαγητά σας οι κομπορρήμονες chef θα σας κοιτάξουνε ειρωνικά σηκώνοντας το φρύδι. Τέλος πάντων κάντε ότι νομίζετε και ο Αγιος Τρύφων Βοήθεια σας........

Η πρώτη μου επαφή με το έδεσμα έγινε στην Ταβέρνα το Ανώγι στην Ελάτη Τρικάλων Θεσσαλίας. και μάλλον μου άρεσε αλλά εκανε και ένα κρύο απίθανο (Αρχές Νοεμβρίου με -5, ίσως το μοναδικό week end με -5)

Η συνταγή

Πήγε η Μαρίνα στον ΑΒ να φέρει μία γίδα (σφαγμένη) και γύρω στα τέλη Ιανουαρίου αποφασίσαμε να την μαγειρέψουμε.
Το κάναμε με μεγάλη προσοχή και επιφύλαξη, διότι είχαμε ακούσει πολλά γιά την μυρωδιά και άλλα τινά. Αλλα μία Κυριακή πρωί, είπαμε να το δοκιμάσουμε.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με ένα πακέτο κομμάτια γίδας (κρέας με κόκκαλο) περίπου 800-900 γραμμάρια).
Το βράσαμε το κρέας πρώτα σε αφθονο νερό ( περίπου δύο λίτρα) και το ξαφρίσαμε. Αυτό κράτησε περίπου 40 λεπτά. Οταν σταμάτησε το ξέφρισμα προσθέσαμε στο ίδιο νερό (εδώ ποικίλουν οι απόψεις και μερικοί συστήνουν αλλαγή νερού, αλλά εμείς δεν το κάναμε) καρότα και σέλινο καθαρισμένο και δύο μέτρια κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλλες, αλάτι μπόλικο και πιπερι και το stock μας. Αν δεν σας αρέσει το σέλινο, βάλτε φοινόκιο ή παραπάνω καρότα, ρέβα ίσως η ότι άλλο λαχανικό σας περισσεύει και σας αρέσει. Αφήσαμε όλα τα υλικά να βράσουν περίπου 2.5 ώρες σε χαμηλή φωτιά (προς το τέλος προσθέσαμε και μερικές πατάτες, κομμένες σε κύβους) και τον χυμό από δύο λεμόνια.
Το τελικό αποτέλεσμα είχε μία ιδιάζουσα γεύση γίδας ( καθόλου δυσάρεστη) και ήταν αρκετά χορταστικό και γευστικό. Δυστυχώς δεν έκανε κρύο γιά να πω ότι μας ζέστανε κιόλας.
Επειδή περίσσεψε, φάγαμε και την επομένη και τολμώ να πω ότι την δεύτερη ημερα η γεύση ήταν περισσότερο μεστή.
Αν θα το ξανακάνουμε? Βεβαίως, μόλις εμφανιστούν πάλι οι γίδες στον ΑΒ.....................

22 comments:

Αθήναιος said...

Το κομπορρήμων γράφεται με δύο ρ, κατά τα άλλα εξαιρετική η συνταγή και ευχαριστούμε για το μυστικό για την αναλογία νερού-κύβου κνορ.Αλήθεια, πού το μάθατε αυτό το μυστικό;

kiki said...

Για την γίδα δε θα δηλώσω φανατική (παρόλο που δεν έχω δοκιμάσει για να πω την αλήθεια)αλλά δηλώνω φανατική του Κώστα για τη φράση
"Γιά απλότητα με νερό και 1 κύβο ανά λιτρο είστε μια χαρά αλλά αν δηλώσετε ότι βάζετε knorr στα φαγητά σας οι κομπορήμονες (έστω και με ενα ρ) chef θα σας κοιτάξουνε ειρωνικά σηκώνοντας το φρύδι. Τέλος παντων κάντε ότι νομίζετε και ο Αγιος Τρύφων Βοήθεια σας........"

Juanita La Quejica said...

Ο Άγιος Τρύφων είναι ο άγιος των μαγείρων;
Σε κάποια εκδρομή είχα φάει πιτσιρίκα γίδα βραστή, αλλά λόγω στροφών ζαλίστηκα στο αυτοκίνητο και η γίδα γρήγορα πήγε να συναντήσει τις ζωντανές φίλες της με άδοξο τρόπο. Από τότε δεν έχει τύχει να ξαναδοκιμάσω. Δεν μυρίζει λες ιδιόμορφα; Μήπως πρέπει να το επιχειρήσω κάποια στιγμή, όταν θα κάνουν την νέα περατζάδα τους από τον ΑΒ;

Λία Π. said...

Γίδα βραστή είναι αλήθεια πως δεν έχω φτιάξει ούτε έχω φάει για όλα αυτά που αναφέρεις CGP πιο πάνω, αλλά από ότι καταλαβαίνω είναι ένα φαγητό που θέλει το χρόνο του.

Αθήναιος said...

"Για την γίδα δε θα δηλώσω φανατική (παρόλο που δεν έχω δοκιμάσει για να πω την αλήθεια)αλλά δηλώνω φανατική του Κώστα για τη φράση"


Εκτός από γίδα που δεν έχετε δοκιμάσει αλλά αυτό δεν σας εμποδίζει στο ελάχιστο να έχετε άποψη (!), το ίδιο, πρέπει να ισχύει και για τη σχέση σας με τους επαγγελματίες της κουζίνας και το επάγγελμα. Δλδ "ονειρομαγειρέματα" όνομα και πράγμα. Ούτε στον ύπνο σας δεν πρέπει να έχετε δει μάγειρα.

Είμαι 20 χρόνια επαγγελματίας, έχω δουλέψει στην Αθήνα, το Λονδινο και τη ΝΥορκη και δεν έχω ακούσει ουτε ΕΝΑΝ επαγγελματία να καταφέρεται εναντίον των έτοιμων ζωμών. Βέβαια, αυτό που επισημαίνουν δεν είναι η... αναλογία που τη γράφουν τα κουτιά αλλά το ότι οι κύβοι, ειναι εξαιρετικά αρμυροί και πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή και βέβαια το προφανές: ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ το ίδιο με τα stocks( τους ζωμούς εννοώ όχι τα στοκ των ρούχων και των παπουτσιών).

Ως εκ τούτου, αγαπητή κυρία, συνιστώ προσευχές στον Άγιο Αντώνιο. Μου φαίνεται αρμοδιότερος να προστατέψει τη μαγειρική που ασκείτε. ;-)

Έρρωσθε.

CGP said...

Αντε πάλι στο χαράκωμα με κράνος και το όπλο απασφαλισμένο...........
Αγαπητέ Αθήναιε,

Δεν είμαι επαγγελματίας του κλάδου. Γράφουμε σε ένα μπλογκ όποτε έχουμε χρόνο και περιγράφουμε εμπειρίες μέσα στην κουζίνα. Είναι μία διαδικασία που γιά τον γράφοντα έχει λίγο ψυχοχαλαρωτικό χαρακτήρα.

Ναι ομολογώ ότι μου αρέσει να μαγειρεύω, και τώρα με το μπλογκ μου αρέσει που και που να γραφω και τις εμπειρίες μου με τελικό σκοπό να μαθω να μαγειρεύω καλλίτερα αλλά και να ξεπεράσω κάποια γευστικά κολλήματα που έχω (δεν τρώω όσπρια, σηκώτι, κυνήγι, κουνουπίδι, κοκορέτσι και άλλα πολλά)

Εν παση περιπτώσει θα περίμενα από ένα γνωστη του χώρου με εικοσετή εμπειρία να λειτουργούσε σαν σύμβουλος εκπαιδευτής και όχι κακιασμένος δάσκαλος που προσπαθεί να μειωσει τους "μαθητες του".

Αν δεν το έχεις καταλάβει, στο εξηγώ ότι δεν γραφω συνταγές αλλά γιά τα συναισθήματα μου όταν μαγειρεύω, και θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι που οι ιδρυτές αυτού του blog μου ζητήσουν να σταματήσω.

Τωρα αν από όλο μου το γραπτό, βρήκες τα 2 ρ του κομπορρήμων να σημειωσεις, έ τότε μπράβο μου !!!

Θα διορθώσω το ρ (διότι...ελεγχω το κείμενο) και θα μείνει μόνο η παρατήρηση σου γιά να το διαβάζουν οι επομενοι αναγνώστες και να αναρρωτιούνται Τι εννοεί ο ποιητής...

Και κάτι άλλο. Κατά δήλωση σου είσαι επαγγελαματίας του κλάδου. Εγω δεν είμαι αλλά μαγειρεύω. Στο περιορισμέο χρόνο που έχω γιά την διεργασία αυτή, θα πρέπει να ετοιμασω ένα φαγητό σε ελάχιστο χρόνο και αν χρειαστέι θα απολοποιήσω καταστάσεις γιά να αποφύγω το delivery, την υποχρέωση στην μαμά η στην θεία να μας μαγειρέψει.

Σεβάσου λοιπόν την προσπαθεια μας, βοήθησε μας αν θέλεις η σε τελευταία ανάλυση άσε μας στην άγνοια μας.

Αθήναιος said...

Αγαπητέ, εσείς είστε αυτός που αναφερθήκατε στους κομπορρήμονες μάγειρες. Οι μάγειρες είναι πράγματι κομπορρήμονες και σατιρίζονται γιαυτό από τον 4ο αιώνα και ένθεν, από την εποχή δλδ της Μέσης Κωμωδίας.

Είναι ένα ελάττωμα για το οποίο όλη την ώρα αυτοσαρκάζομαι και γραπτώς και προφορικώς. Θα περίμενε κανείς απ'όσους αγαπούν την κουζίνα γενικώς και όσους γράφουν σε αυτό το μπλογκ ειδικώς, θα περίμενε κανείς ν'αναφέρονται στην κομπορρημοσύνη των άλλων και δη των επαγγελματιών μόνο χιουμοριστικά γιατί κανείς σας δεν πάει πίσω σε κομπορρημοσύνη εδώ μέσα και κατά τη γνώμη μου πολύ καλά κάνει!!! Όποιος ασχολείται με τη μαγειρική, πρέπει να είναι περήφανος γιαυτό.

Τωρα, ας αφήσουμε την κομπορρημοσύνη κατά μέρος κι ας μπούμε στην ουσία. Ποιος επαγγελματίας έχει ποτέ ειρωνευτεί δια της ανατάσεως του φρυδιού μάλιστα τη χρήση κύβων και έτοιμων ζωμών; Είκοσι χρόνια δεν έχω ακούσει ΠΟΤΕ κάτι τέτοιο. Εσείς πού το βρήκατε;

Κι αν δεν το ακούσατε πουθενά, γιατί γράφετε τέτοια πράγματα σε βάρος του επαγγέλματος δημιουργώντας την εντύπωση πως οι επαγγελματίες βλέπουν αφ υψηλού τους οικιακούς μάγειρες;

Τέλος, ήρθα να διαβάσω τη συνταγή σας με ενθουσιασμό, μόλις είδα τον τίτλο του ποστ στο δικό μου μόνιτορ. Μάλιστα χάρηκα υπερβολικά που κάποιος δημοσίευσε τέτοια συνταγή την οποία κι εγώ πρωτοδοκίμασα στην Τρίπολη. Έκανα κλικ το ποστ για να διαβάσω τί; Ειρωνίες για τους επαγγελματίες.

Για να ευοδωθεί η προσπάθειά σας για την οποία απαιτείτε σεβασμό ( ο οποίος σεβασμός ως γνωστόν κερδίζεται και δεν είναι αντικείμενο απαίτησης) δεν χρειάζεται να τα βάζετε με τους επαγγελματίες, αποδίδοντάς τους μάλιστα απόψεις που δεν εκφέρουν ΠΟΤΕ.

kiki said...

Σ' αυτό το ποστ λοιπόν καταλάβαμε τα εξής:
1) το κομπορρήμων γράφεται με 2 ρ
2)Επειδή δεν έχω δοκιμάσει βραστή γίδα είμαι άσχετη
3) ότι είστε επαγγελματίας του χώρου (ευχαριστούμε που για νιοστή φορά μας το επισημαίνετε, θα το θυμόμαστε εφεξής, δε χρειάζεται να το ξαναπείτε, το εμπεδώσαμε)
4)Ότι έπρεπε να δουλέψετε σε Αθήνα, Λονδίνο και Νέα Υόρκη για να συμφωνήσετε για τους κύβους. Εγώ πάλι, από την ταπεινή μου κουζίνα των 5 τετραγωνικών (και όχι από την κουζίνα των 60 τετραγωνικών των ονείρων μου) τους χρησιμοποιώ εδώ και χρόνια στην αναλογία που ανέφερε ο Κώστας.
5) Ότι το στοκ είναι ζωμοί (ευτυχώς που το είπατε. Με γλυτώσατε από το να ρίξω ό,τι παλιοπάπουτσο και κάλτσα είχα έτοιμο για πέταμα, από το να τα ρίξω στη σημερινή σούπα!)
6)Ο Άγιος Αντώνιος ειδικέυεται στην περίπτωσή μου. Μπορώ να τον αλλάξω με τον Άγιο Διονύσιο που τα έχω πιο καλά;
Τέλος, θα συμφωνήσω για άλλη μια φορά με τον Κώστα. Είναι κρίμα αγαπητή Αθήναιε, με τόση πείρα, αντί να συμβουλεύετε εμάς τους άσχετους και να μοιράζετε απλόχερα τις συμβουλές της 20χρονης πείρας σας, να αναλώνεστε σε κακίες σε ένα μπλογκ απόλυτα ερασιτεχνών. Αφού σας χαλάει, γιατί μας επισκέπτεστε;;;

Αθήναιος said...

Όχι, εσείς, αγαπητό Ονειρομαγείρεμα, είπατε πως αν και δεν έχετε δοκιμάσει γίδα βραστή έχετε άποψη. Εσείς δεν το είπατε; Κάντε μου quote το σημείο που εγώ σας αποκάλεσα άσχετη. Σε ποιο σημείο ΑΚΡΙΒΩΣ σας αποκαλεσα άσχετη.

Γιατί διαστρέφετε αυτά που λέω ενώ είναι αυταπόδεικτα κάποια πράγματα;

Είμαι περήφανος για το επαγγελματικό μου παρελθόν και θα το λέω όσες φορές θέλω, αυτό δεν καταλαβαίνω γιατί σας δημιουργεί πρόβλημα, αγαπητό ονειρομαγείρεμα. Reality bites, που έλεγε και η Kamman.

Η ποσότητα του νερού που απαιτείται για να διαλυθεί ένας κύβος κνορ αναγραφεται στο κουτί, ελπίζω να το έχετε παρατηρήσει στα χρόνια που ασχολείστε με τη μαγειρική αλλά βέβαια το ανέφερα για σπάσιμο όπως και την ορθογραφική διόρθωση από τη στιγμή που διάβασα μια ειρωνία για κάτι που δεν λέγεται ΠΟΤΕ και από ΚΑΝΕΝΑΝ επαγγελματία.

Θυμάμαι μάλιστα, πως όταν δημοσίευσα κάποια συνταγή στο μπλογκ μου όπου έγραφα να χρησιμοποιήσετε κύβο, κάποια από εσάς, μου έστειλε ε-μέηλ για να με επιπλήξει!!

Το μπλογκ σας με χαλάει; Θα αστειεύεστε. Περνάω τέλεια
διαβάζοντάς το. Είμαι ο φανατικότερος αναγνώστης του και σκοπεύω να παραμείνω.

Marina said...
This comment has been removed by the author.
kiki said...

Δε θα το συνεχίσω βέβαια αυτό...ούτε σήμερα, ούτε στο μέλλον. Η μόνη μου απορία: Ποιά έστειλε email???

Juanita La Quejica said...

Τί "κίνηση" είναι αυτή Κυριακάτικα; Έπιασε βροχή και το ρίξαμε στο σερφάρισμα;

Επί του θέματος τώρα... Email σχολίων για συνταγή στον Αθήναιο; Γι αυτό μιλάς Κική;

Who knows, who cares?

"Κάποια από μας" μπορεί, δεν το ξέρω. Πάντως σίγουρα όχι κάποια από τις διαχειρίστριες. Όχι ότι έχει καμμία ιδιαίτερη σημασία, αλλά εμείς αφενός mails στέλνουμε μόνο σε φίλες και φίλους και αφετέρου δεν έχουμε γενικότερα τεντωμένο το δάχτυλο, ούτε μας ενδιαφέρει να σχολιάζουμε με καυστικότητα πράγματα που γράφονται αλλού και να δίνουμε συμβουλές, με οποιοδήποτε τρόπο. Για το αντικείμενό μας, για την ζωή και τον κόσμο... είναι θέμα αντίληψης και άποψης ζωής.

Αθήναιε, μια που τα λέμε και εδώ, ασχολείσθε αυτή τη στιγμή επαγγελματικά με την κουζίνα; Όχι ότι έχει επίσης καμμία ιδιαίτερη σημασία, αλλά μιας και κραδαίνετε την σημαία του επαγγελματισμού με περισσή ένταση συστηματικά (κάτι που είναι αφενός αδιάφορο και αφετέρου περιττό κατά τη γνώμη μου, καθώς οι γνώσεις σας στο αντικείμενο φαίνεται ότι είναι σημαντικές και τεκμηριωμένες -για εμάς τουλάχιστον τις νοικοκυρές και τους νοικοκύριδες- μιλούν από μόνες τους, δεν χρειάζονται υπεράσπιση και διαφήμιση) πάντως ρωτώ γιατί έχω ακούσει μια διαφορετική άποψη για τις τρέχουσες επαγγελματικές δραστηριότητές σας και ευκαιρία να το διευκρινίσω στρεφόμενη στην "πηγή". Μπορείτε και να μην απαντήσετε, επαναλαμβάνω, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.

Βλέποντας πάντως σχόλιά σας σε blogs με κείμενα παρόμοιου περιεχομένου με τα δικά μας, γεύομαι την ζάχαρη με την οποία τα πασπαλίζετε και καταλήγω ότι κάτι σας ερεθίζει σε εμάς, για να βάζετε τόσο ξιδάκι. Όλες οι γεύσεις απαραίτητες είναι, το έχουμε ξαναδεί εξάλλου και αλλού, κουβέντα να γίνεται μέχρι να ετοιμαστεί το φαγητό.

Αθήναιος said...

Ονειρομαγειρέματα, δεν πιστεύω να μου ζητάτε να κοινοποιήσω προσωπική αλληλογραφία, έτσι; Σίγουρα εγώ δεν το κατάλαβα σωστά. Δεν μου είπατε εσείς όμως πότε σας αποκάλεσα άσχετη.

Πού και πότε σας αποκάλεσα άσχετη;

Χουανίτα, είμαι ιδιοκτήτης ενός catering για ιδιωτικά αεροπλάνα από το 2002 που έχω επιστρέψει στην Ελλάδα μετά τη λήξη της συνεργασίας μου με τον Θανάση Πλατή. Επίσης διατηρώ άλλες δύο επιχειρήσεις η μία εκ των οποίων στις παρυφές του επαγγέλματος. Αυτά είναι αρκετά για να σχολιάζω στο μπλογκ σας;

Είμαι εξαιρετικά γλυκός με τους ανθρώπους που σέβονται και αγαπούν τη μαγειρική όπως εγώ και γίνομαι λίγο ξυνός όταν αισθάνομαι πως κάποιος την παρρωδεί.

Όμως, για να σας αποδείξω την καλή μου διάθεση κι αφού μου ζητήθηκε δις, στο εξής θα διορθώνω τις συνταγές των Ονειρομαγειρεμάτων.Για να μη λέτε δλδ πως κρατώ για τον εαυτό μου τις γνώσεις και τα μυστικά.

Juanita La Quejica said...

Η ερώτηση δεν έγινε για να πάρετε κάποιο πάσσο. Εδώ το μόνο που χρειάζεται είναι θετική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Και όπως βλέπετε, comments moderation δεν υπάρχει, είναι αντίθετη στην λογική του συλλογικού blog.

Απειλητική ακούγεστε για τις διορθώσεις. Θα πρότεινα να διορθώνετε τις δικές μου συνταγές, ιδιαίτερο μάθημα που ειλικρινά θα το εκτιμήσω ιδιαίτερα και εγώ και οι φίλοι μου, γιατί θα τρώνε ακόμα καλύτερα.

Και ένα πρακτικό άρθρο για την χρήση μπαχαρικών και βοτάνων ίσως κάποια στιγμή, για να το δημοσιεύσουμε εδώ; Γιατί η αλήθεια είναι ότι έχω κενά σε αυτό το θέμα και πιθανότατα το παρακάνω ενίοτε. Δυστυχώς δεν έχω μπορέσει να βρω κάτι σχετικό μέχρι στιγμής. Στο τί συνδυάζεται με τί και σε ποιά φαγητά.

Αθήναιος said...

Μην ανησυχείτε, κανένα δεν πρόκειται να διορθώνω, όσο και να το ζητούν κάποιοι. Είναι θέμα αβρότητας. Εδώ έρχονται κάποιοι να ποστάρουν τις συνταγές τους με υπερηφάνεια και την περηφάνεια που δημιουργεί η ενασχόληση με το αντικείμενο τη γνωρίζω από πρώτο χέρι κι αυτό μου αρέσει πολύ γιαυτό και διαβάζω το μπλογκ για να μου μεταδίδει αυτή την αισιοδοξία.

Μια φορά διόρθωσα τη Λία και μετά το μετάνοιωσα γιατί αφενός μετά κατάλαβα πως ήταν η πρώτη συνταγή που πόσταρε εδώ και αφετέρου, δεν μου πέφτει εμένα λόγος τί αρέσει στους φίλους της κι ας ήταν καραμπινάτο σφάλμα αυτό που εβλεπα.

Θεωρώ το επεισόδιο ατυχές, όπως και το απόσπασμα στο μπλογκ για τους επαγγελματίες επίσης αλλά αυτά συμβαίνουν, εγώ τα κάνω όλη την ώρα.

Η βραστή γίδα είναι τοπ έδεσμα. Δεν ήξερα πως μπορούσα να τη βρω στα ΑΒ. Στη δική μου συνταγή βάζω λιγότερα μυρωδικά αλλά στο τέλος βάζω φρέσκο δυόσμο, αυτό το έμαθα στην Τρίπολη.

Ο CGP και η Μαρίνα ( αν έχω καταλάβει σωστά κάπως συνδέονται οι δυο τους) που πηγαίνουν στα εστιατόρια, ίσως θυμούνται πριν απο κάποια χρόνια στο μενού του "Βαρούλκο" μια γίδα με σοκολάτα και ριζότο... Το σινάφι ( οι παλαιότεροι εννοώ) ποτέ δεν το συγχώρεσαν αυτό στον Λαζάρου. Ήταν το κουτσομπολιό για τρία τουλάχιστον χρόνια.

Άθλια φυλή αυτή των μαγείρων, άθλια ειχε δίκιο ο Πλάτων. :-)

Αθήναιος said...

Συμπλήρωση: θεωρώ το επεισόδιο ατυχές και ζητώ συγγνώμη για το μερίδιο της ευθύνης που μου αναλογεί.

Juanita La Quejica said...

Φαντάζομαι ότι όλοι μια από τα ίδια σκέφτονται Αθήναιε.

Το άρθρο με τα μπαχαρικά και τα βότανα θα μας το φτιάξετε κάποια στιγμή; Ή αν έχετε κάποιες πηγές στις οποίες υπάρχει εύκολη πρόσβαση, να μας τις αναφέρετε ώστε να μελετήσουμε μόνοι μας, όσοι ενδιαφερόμαστε;

Marina said...

Ψίτ, Αθήναιε κούκλε μου, μη το παίρνεις κατάκαρδα, πλάκα κάνουμε. Το φαγητό είναι μία απο τις ωραιότερες απολαύσεις της ζωής. Και οι μάγειροι επίσης.
Τη γίδα του Βαρούλκου δεν τη δοκίμασα αλλά το είχα ακούσει. Οταν όμως έπαθα εκείνη την αλλεργία που ούτε ψάρι δεν μπορούσα να φάω, μου έβγαζε ο Λευτεράκης παπάκι μαγειρεμένο απο τα χεράκια του. Καλή του ώρα.

Juanita La Quejica said...

Μου αρέσουν τα λευκά σερβίτσια σας. Πολύ θα ήθελα να ξεφορτωθώ τα δικά μου και να πάρω λευκά σε διάφορα σχήματα. Ας όψονται τα ταξιδάκια, όπου επενδύονται οι οικονομίες μας και έτσι περιορίζεται ο προϋπολογισμός για είδη οικιακής χρήσης.

Marina said...

Thomas είναι απο την WMF, μας τα είχαν κάνει δώρο γάμου

Anonymous said...

Έπεσα πάνω στη γίδα και τους κύβους.Αλήθεια,ξέρει κανείς πώς φτιάχνονται;(οι κύβοι).

Anonymous said...

επειδη βαριεμαι τις εγγραφες θελω μονο να σχολιασω.
Οσοι προλαβαν γιαγιαδες, σε οσους ψαγμενους σεφ και να πεσουν, ΔΕΝ ΦΤΟΥΡΑΝΕ ΟΥΤΕ ΜΕ ΕΝΕΣΕΙΣ μπροστα σε εκεινες!
Φερτε μου τον καλυτερο σεφ να μου φτιαξει ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ συνταγη και απο διπλα μια σανιδα βρεγμενη!
Και ας βαλει τους κυβους τα τριγωνα και τους ρομβους σε οσες ποσοτητες θελει!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...