Όλοι μας αναζητούμε μέρη για φαγητό που θα μας εξυπηρετήσουν, θα φάμε καλά και η σχέση σέρβις + ποιότητα με τιμή θα είναι λογική.
Καταθέτω τη γνώμη μου αφού τονίσω ότι:
Δεν είμαι ρεστοκριτικος (τρομάρα μου).
Δεν έχω σπουδάσει γαστρονομία (εδώ γελάνε και οι πέτρες).
Δεν χρησιμοποίησα καμία πολύπλοκη φόρμουλα για να βαθμολογήσω το μαγαζί.
Μόνο στοιχείο είναι η προσωπική μου γνώμη καθώς και η γνώμη καμιά 30ριά νοματαίων που είτε μαζί είτε χώρια έφαγαν και άπαντες ευχαριστήθηκαν. Το στατιστικό δείγμα δεν ξέρω αν είναι αρκετό για exit poll.
Ένα τέτοιο μαγαζί λοιπόν είναι το «Θόδωρος και Ελένη» Λεγραινά. Εσωτερική δηλαδή, όχι πάνω στη θάλασσα. Το τηλέφωνο είναι το 2292051936 και η κράτηση απαραίτητη.
Το καλοκαίρι που το περνώ στη Σαρωνίδα πηγαίνω συχνά εκεί. Άψογο σερβις, πολύ καλό φαγητό, μεγάλες μερίδες, καλές τιμές. Εξαιρετική σαλάτα - ποικιλία, χόρτα αρμύρα (το καλοκαίρι), μύδια αχνιστά μούρλια με σκορδάκι ή με μία εκπληκτική σάλτσα φέτας, γαρίδες με σουσάμι, καλαμαράκι φρέσκο γόνο, τηγανητές πατάτες ψιλοκομμένες χειροποίητες, μακαρονάδα θαλασσινών με φρεσκάδα κ.λπ, κ.λπ. Και στο τέλος γλυκάκι προσφορά, μήλο, κορμό σοκολάτας... Και αφού έχεις καλοφάει και λες άει στην ευχή ότι και να πληρώσω αξίζει, έρχεται ο λογαριασμός και τρίβεις τα μάτια σου.
Στο μαγαζί αυτό -που μου το σύστησαν φίλοι- έχω πάει αρκετές φορές και το έχω συστήσει επίσης. Όλοι έμειναν κατενθουσιασμένοι.
Σταυρούλα Μ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Επειδή μάλλον είμαι ο τελευταίος επισκέπτης στο συγκεκριμένο ταβερνάκι (πήγα την Κυριακή) να παραθέσω και τα δικά μου σχόλια. (Φωτογραφική μηχανή δεν είχα πάρει, δεν πίστευα πως θα γινόταν αντικείμενο σχολιασμού).
Να σημειώσω πως για να ακολουθήσω τις συμβουλές κάποιου, πρέπει είτε να τον γνωρίζω και να ξέρω πως έχουμε κοινά γούστα όπως με την Σταυρούλα, είτε να έχω τσεκάρει τις επιλογές του, ειδικά αν θα παρασύρω μαζί μου μεγάλη παρέα.
Ζήτησα την βοήθεια της Σταυρούλα και δεν μετάνιωσα γι’ αυτό.
Μπερδευτήκαμε λίγο στο να το βρούμε διότι τόσο η Σταυρούλα (καλά αυτή είχε καιρό να πάει δικαιολογείται), όσο και ο υπεύθυνος στον οποίο έκλεισα το τραπέζι το Σάββατο, μου είπαν για «χαλασμένο φανάρι» στα Λεγραινά στο οποίο έπρεπε να στρίψω αριστερά (3 χλμ πριν τον ναό στο Σούνιο). Το φανάρι λοιπόν λειτουργούσε και εμείς ψάχναμε το χαλασμένο! Είχαμε καθυστερήσει μέχρι να συναντηθεί όλη η παρέα στην Βουλιαγμένη, η απόσταση είναι αρκετή, ευτυχώς που τους τηλεφώνησα για την καθυστέρηση, διότι το μόνο ελεύθερο τραπέζι όταν φτάσαμε ήταν το δικό μας και με 2-3 παρέες από πάνω του έτοιμοι να ορμήσουν αν αργούσαμε και άλλο!
Ακολούθησα όσα μου είχε πει η Σταυρούλα για το μενού προσθέτοντας ελάχιστα. Πολύ καλά τα αχνιστά μύδια, εξαιρετικός ο γόνος καλαμαριού, ανέλπιστα μεγάλη η ποσότητα των θαλασσινών στη μακαρονάδα και σπιτικές οι πατάτες! Πολύ σωστά βρασμένα τα χόρτα που υπήρχαν στην τεράστια σαλάτα – ποικιλία, πήραμε και έξτρα μερίδα με χόρτα. Μεγάλες μερίδες και πολύ κατανάλωση μιας και ήταν γεμάτο. (Γιατί και αυτό παίζει ρόλο).
Μόνο δύο ψεγάδια βρήκα. Το ψητό χταπόδι ήταν λίγο χλιαρό και το χύμα λευκό κρασί του δεν ενθουσίασε. Είχε και ρετσίνα αλλά εμείς δεν... στην ρετσίνα. Όμως κάποιες μπουκάλες του αρετσίνωτου μάλλον είχαν φιλοξενήσει πρόσφατα ρετσίνα γιατί σε δύο υπήρχε μυρωδιά. Μας τις άλλαξαν ευγενικότατα. Α! Το σέρβις πολύ καλό, εξαιρετικά γρήγορο και για τον αριθμό των τραπεζιών που υπήρχε μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση.
Μας έκανε επίσης εντύπωση πως σε όλα σχεδόν τα τραπέζια έπαιρναν τα ίδια πιάτα. Σαλάτα ποικιλία, μύδια, μακαρονάδα με θαλασσινά. Άρα έχει σταθερούς πελάτες που γνωρίζουν τι να πάρουν.
Είμαστε 8 άτομα, φάγαμε αρκετά καλά και στο τέλος πληρώσαμε από 20 ευρώ στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ένα καλό φιλοδώρημα.
Φεύγοντας πήραμε την κάρτα και με έκπληξη διαπιστώσαμε πως έχουν και στην Γλυφάδα ψαροταβέρνα και μάλιστα στο κέντρο.
Σταυρούλα ευχαριστώ και από εδώ για τις οδηγίες σου, όχι μόνο στην επιλογή ταβέρνας αλλά και στην επιλογή του μενού. (Τις γαρίδες με το σουσάμι την επόμενη).
ΥΓ. Να σημειώσω πως για πολλούς η πρόσβαση μέσω Αττικής οδού, Μαρκοπούλου, Λαυρίου κτλ, συμφέρει αρκετά αλλά χάνουν την παραλιακή διαδρομή που είναι πιο ευχάριστη.
Παραλίγο να φτάσετε στα πεθερικά μου βρε!
Χάνουν την παραλιακή όσοι πάνε από μεσόγεια, αλλά περνούν από τον Βαμβακούση για το κορυφαίο ψωμάκι της γάστρας! Και κάτι ωραία γεμιστά... δεν ξέρω το όνομά τους... σαν μελομακάρονα.
Γιάννη μου να σαι καλά. Τα θετικά σου σχόλια με σιγούρεψαν να στείλω το ποστάκι. Σκέφτηκα ότι οταν ένα μερος για 5 χρόνια διατηρεί την αρχική εντύπωση ε τότε ας μην είμαι μοναχοφαγού και ας το μοιραστώ και με φίλους.
Το θυμήθηκα! Ο Σταμούλης είναι που έχει αυτά με τη γάστρα, ωραιότατα καλούδια!
Τα πεθερικά μου για μεζεδάκια, θαλασσινά και ψάρια πάνε στον Σταμάτη, πάνω στον κεντρικό δρόμου, που έχει φτιάξει και ωραία τεράστια βεράντα... δεν θυμάμαι όμως να έχω φάει εκεί κάτι το διαφορετικό. Έχω βέβαια και 2 χρόνια να τον επισκεφτώ. Προτιμώ ασυζητητί όταν είμαστε στο Σούνιο τον Κάβο στην πλατεία του Λαυρίου, με το κορυφαίο σκορδάτο λευκό σαγανάκι γαρίδας.
Post a Comment