Tuesday, March 20, 2007

Hungry, cod(e) Μπακαλιάρος και σχετικό αλίευμα!



Julio Iglesias και το σχετικό τραγούδι El Bacalao con Papas, για το σχετικό συνειρμό !
Ε νόψει 25ης Μαρτίου και παραδοσιακού πιάτου με κλασσικό μπακαλιάρο, η έρευνα στο διαδίκτυο με οδήγησε πρώτα εδώ και έπειτα σε ελληνική παραδοσιακή, συνταγή.
Μια νέα προσέγγιση στο θέμα επικοινωνίας ακόμα και για παρόμοιες με τη δική μας σελίδα δίνεται στο συνονόματο -περίπου- ηλεκτρονικό περιοδικό, όπου χάζευα το άρθρο επίσης σχετικά με τον μπακαλιάρο. Για παράδειγμα οι κλασσικές οδηγίες αφαλάτωσης του μπακαλιάρου- εμβάπτιση σε κρύο νερό και στο ψυγείο για 18 ώρες, αλλαγή 2-3 φορές- ώστε να μαγειρευτεί:
To prepare salt cod, put it in a deep bowl and cover it with cold water. Put the bowl in a cold room or the refrigerator. Soak the cod for at least 18 hours, changing the water two or three times during that period.
After the fish has soaked, drain it, and remove the skin and the bones—and fins, of course, if the pieces you bought have them. (The bones may be small, so look carefully; tweezers might be helpful for some of the bones.)
Your salt cod is now ready for use in recipes.

Ε
δώ παρατηρούμε ότι το συγκεκριμμένο Hungry, εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του podcast, με ήχο και εικόνα.
Μ ας βάζει ιδέες; Η ευκαιρία αξιοποίησης της δυνατότητας που μας δίνεται σήμερα από την τεχνολογία, μπορεί να μας φέρει πολύ κοντα.

8 comments:

Anonymous said...

Μιας και θα κουβεντιάζουμε αυτές τις ημέρες για βακαλάο.
Εγώ αγοράζω συχνά παστό βακαλάο, το ξαλμυρίζω αφού τον κόψω και μετά βάζω τα κομμάτια στην κατάψυξη.
Έτσι κάθε φορά ξεπαγώνω την ποσότητα που θέλω.
Εύκολος τρόπος να υπάρχει πάντα διθέσιμος βακαλάος.

Anonymous said...

Μιας και θα κουβεντιάζουμε αυτές τις ημέρες για βακαλάο.
Εγώ αγοράζω συχνά παστό βακαλάο, το ξαλμυρίζω αφού τον κόψω και μετά βάζω τα κομμάτια στην κατάψυξη.
Έτσι κάθε φορά ξεπαγώνω την ποσότητα που θέλω.
Εύκολος τρόπος να υπάρχει πάντα διθέσιμος βακαλάος.

Katerina ante portas said...

Πολύ βολικά Gianni! Aπό πάσης απόψεως συμφέρει.

witchofdaffodils said...

πάλι θα ψηφίσω τη παραδοσιακή, as usual :)
gianni,καλή ιδέα..

άλλη Αγγελική said...

Για το μπακαλιάρο έχω να πω ότι του ταιριάζει πολύ το γάλα (πράγμα που δεν ξέρουμε παραδοσιακά).

Δεν είναι νηστήσιμος έτσι, αλλά δείτε μια πολύ καλή συνταγή εδώ :
http://www.hungry.gr/getcomm.asp?table=comments&id=13588

(Αλήθεια γιατί ΔΕΝ είναι νηστήσιμος; Με ποια κριτήρια είναι κάτι νηστήστιμο ή όχι; Βλέπω πολύ παράξενα "επιτρέπεται" και "απαγορεύεται" - τέλος πάντων!)

Για την παραδοσιακή σκορδαλιά (την αλιάδα με την πατάτα εννοώ) έχω να πω ότι γίνεται πολύ καλύτερη αν της βάλουμε και λίγο ζουμί από βρασμένο μπακαλιάρο -έτσι έφτιαχνε τη φημισμένη (ναι!!!) αλιάδα της η Ζακυνθινιά γιαγιά μου, η Αγγέλικα.

Anonymous said...

Αγγελική, ζουμί από το ψάρι βάζαμε κι εμείς πάντα στην αλιάδα. Αυτο το θεωρούσα δεδομένο! Λες κι εμείς να το κάναμε λόγω της ζακυνθινής γιαγιάς και παππού;
Γενικά θεωρείτει νηστίσιμο ότι δεν έχει αίμα, πχ τα μαλάκια. Τώρα κάτι εξαιρέσεις του στυλ ναι στις ελιές, όχι στο λάδι, δεν ξέρω λεπτομέρειες...

Anonymous said...

Κάποιοι φίλοι μας Ιρλανδοί, στη νηστεία, νηστεύουν αυτό στο οποίο έχουν μεγάλη αδυναμία. Συγκεκριμένα αυτή τη σοκολάτα κι αυτός το ποτό.50 μέρες; 50. Τώρα τι ακριβώς είναι νηστίσιμο και τι το κάνει νηστίσιμο κι εγώ δεν ξέρω.Ο άντρας μου μικρός πήγαινε στη Μυτιλήνη σε θείο τα καλοκαίρια.Παπάς ο θείος.Πρωί πρωί την Κυριακή,τούστρωνε τραπέζι με βούτυρα,τυρί καλό και τον έβαζε να τρώει.Είπε κι ο δικός μου μα...θα κοινωνήσω κι ο θείος-παπάς του απάντησε:Οταν βγαίνει στην Ωραία Πύλη ο παπάς λέει "όσοι πιστοι...
"δεν λέει "όσοι νηστέψατε"!!!

Ναί ναι, η αλιάδα το θέλει το ζουμάκι του μπακαλιάρου και δεν είμαι απ τα επτάνησα.

Juanita La Quejica said...

Με το γάλα τον κάνουν πολύ στις άλλες μεσογειακές χώρες. Και με σταφίδες και ξηροκάρπια. Αχ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...