Το daily deli του Κουκουβίτη

Ολόκληρη την προηγούμενη εβδομάδα βρισκόμουν για επαγγελματικούς λόγους στη Θεσσαλονίκη. Μπορεί να είχα πολύ πιεσμένο ωράριο, αλλά έχω και καλούς φίλους εκεί και πέρασα καλά. Τα παιδιά στο γραφείο είχαν δώσει τις δικές τους παραγγελίες, οι οποίες υλοποιήθηκαν εύκολα σε Τερκενλή και Χατζή. Εγώ γνωστός τυροφάγος και όχι μόνο, έψαχνα άλλα πράγματα. Γνώριζα όμως ποιός θα μου τα δώσει.

Ένας φίλος ιντερνετικός. Από την παλιά καλή εποχή του hungry. Ο Παναγιώτης ο Κουκουβίτης. Ο ιδιοκτήτης του Daily Deli στην περιοχή της Αγίας Σοφίας (Ζεύξιδος 4 & Ικτίνου).

Πρώτα τον γνώρισα (όπως και πολλοί από εμάς) μέσα από τα γραπτά του και τις εύστοχες παρεμβάσεις του στο hungry. Στη συνέχεια τον γνωρίσαμε από κοντά όσοι είμαστε στην συνάντηση των μελών του hungry στο «Κελάρι του Γάτου». Μας κέρδισε το χαμόγελό του και η πληθωρική του παρουσία. Θυμάμαι την επίχρυση (ή χρυσή;) καρφίτσα που φορούσε στο πέτο με τα μαχαιροπίρουνα! Μου είχε πει πως υπάρχουν μόνο δύο. Μία η δική του και άλλη μία έχει ο Μαμαλάκης. Στη συνέχεια είδα πως ο Μαμαλάκης στα ταξίδια του δώριζε τέτοιες καρφίτσες σε σεφ και κάθε φορά θυμόμουν τον Παναγιώτη.

Έκτοτε δεν βρεθήκαμε ξανά, αραίωσε και τις εμφανίσεις του στο hungry, έμαθα κάποια νέα του από κοινούς φίλους, κατάφερε και ξεπέρασε διάφορα. Πριν μήνες τον είδα σε τηλεοπτική διαφήμιση όπου διαφήμιζε κασέρι. Αργότερα εμφανίστηκε και στην εκπομπή του φίλου του Ηλία Μαμαλάκη. Πριν δύο χρόνια είχαμε κανονίσει πάλι σε δικό μου ταξίδι στη Θεσσαλονίκη να βρεθούμε στο deli του, αλλά η έντονη χιονόπτωση εκείνη την ημέρα μου άλλαξε το πρόγραμμα. Το ταξίδι μου τώρα ήταν ευκαιρία να βρεθούμε, του είχα στείλει και e-mail, αλλά το δικό μου ωράριο ήταν φορτωμένο από πολύ πρωί έως πολύ αργά το απόγευμα λόγω σεμιναρίου και ο Παναγιώτης μπορούσε μόνο πρωινά και μεσημέρια. Δεν βρεθήκαμε λοιπόν, μιλήσαμε όμως στο τηλέφωνο. Του είπα και για το blog και εκτιμώ πως από εδώ και πέρα θα μας τιμά με τα γραπτά του και τις παρεμβάσεις του. Του εξήγησα και τι ήθελα να ψωνίσω, καθώς και την παραγγελία της Juanita για Τσορίθο Σάρτα. (Το δοκίμασα και εγώ το Σάββατο σε μια συνταγή με μπιζέλια. Αρκετά πικάντικο. Μου άρεσε). Μάλλον του φάνηκα διαβασμένος καθώς του ζήτησα Κασέρι Σοχού (μου είπε να πάρω το παλαιωμένο), Γραβιέρα Μέριου, Σταματίνι (τυρί που φτιάχνεται αποκλειστικά για το deli του, απλά μου πρότεινε αυτό με την άγρια ρίγανη) καθώς και Ροϊάς Έμβαμμα για το οποίο θα αναφέρω στη συνέχεια. Πήρα και ένα λουκάνικο από κρέας αγριογούρουνου που μου γυάλισε. Ο Παναγιώτης μου πρότεινε και φυσικά ακολούθησα τη συμβουλή του, να πάρω και ξερό Ισπανικό σαλάμι fuet extra. Είναι το αγαπημένο του μου εξήγησε και αυτό που απολαμβάνει ο ίδιος. Ακόμη θυμάμαι το χαμόγελο της ευγενικής κυρίας στο deli του όταν της το ζήτησα.
- Είμαι σίγουρη μου είπε, πως αυτό στο πρότεινε ο Παναγιώτης!
Επέστρεψα φορτωμένος με τα καλούδια του, (φυσικά με ψυγειάκι η μεταφορά! Εδώ το διδάσκουμε σε άλλους το Haccp, δεν θα το εφαρμόζουμε εμείς;) στα οποία ήδη άρχισε η γευστική δοκιμή.

Θα σχολιάσω μόνο το κασέρι. Εμένα το κασέρι δεν με τρελαίνει. Ακολουθώντας όμως κάποιο παλιό άρθρο του Παναγιώτη του ζήτησα το συγκεκριμένο. Ένα θα πω. Καταπληκτικό! Το δοκίμασα σε φιλικό σπίτι χθες, το συνοδεύσαμε με ένα Chardonnay Καρυπίδη (παρ’ όλο που δεν είμαι των λευκών κρασιών) και μπορώ να πω πως ήταν πολύ καλός συνδυασμός.
Απ’ ότι με ενημέρωσε ο Παναγιώτης, τα προϊόντα του σε λίγες ημέρες θα βρίσκονται στο «Μπακάλικο της Μεσογειακής Διατροφής» (ήταν εκεί ο ίδιος πρόσφατα, στην εκδήλωση για τα χόρτα στην οποία εγώ δεν κατάφερα να πάω) καθώς και στην «Μεσογαία». Περισσότερες πληροφορίες για τον φίλο μας τον Παναγιώτη τον Κουκουβίτη και τα προϊόντα του, στο www.tropis.gr. Δεν γράφω λεπτομέρειες για το μαγαζί του γιατί το έχουν κάνει άλλοι πριν από εμένα των οποίων και τη γραφή σέβομαι, αλλά και τη γνώμη τους: www.tropis.gr/Egrapsan

Τελειώνοντας, να γράψω για το Ροϊάς Έμβασμα, το οποίο είναι δικής του παραγωγής.
Το Ροϊάς Έμβαμμα είναι γκλάσο ροδιού. Διαβάζω πως τα συστατικά του είναι χυμός ροδιού, μούστος σταφυλιών, κόκκινο κρασί, ξύδι, κρεμμύδι, παρθένο ελαιόλαδο, άμυλο αραβοσίτου και αρωματικά βότανα.Μπορούμε να αλείψουμε όλα τα κρέατα, πουλερικά ή θαλασσινά στη σχάρα. Να γλασάρουμε ψητά. Να το χρησιμοποιήσουμε σαν σάλτσα σε χάμπουργκερ, παϊδάκια ή μπριζόλες. Να δώσουμε γλυκόξινη γεύση σε σπαράγγια ή μπρόκολα. Παλαιότερα το είχα βρει τυχαία κάπου στο Κολωνάκι. Γνώριζα τι είναι, αγόρασα την μικρή συσκευασία για δοκιμή και το χρησιμοποίησα και στη σχάρα και στη γάστρα. Τώρα πήρα την μεγάλη συσκευασία για να πειραματιστώ και σε άλλες συνταγές.

Παναγιώτη μου να είσαι πάντα καλά και χαμογελαστός και θα χαρούμε να βλέπουμε τις παρεμβάσεις σου και τα άρθρα σου και εδώ.

Γιάννης Κ.