Monday, April 23, 2007

Το daily deli του Κουκουβίτη

Ολόκληρη την προηγούμενη εβδομάδα βρισκόμουν για επαγγελματικούς λόγους στη Θεσσαλονίκη. Μπορεί να είχα πολύ πιεσμένο ωράριο, αλλά έχω και καλούς φίλους εκεί και πέρασα καλά. Τα παιδιά στο γραφείο είχαν δώσει τις δικές τους παραγγελίες, οι οποίες υλοποιήθηκαν εύκολα σε Τερκενλή και Χατζή. Εγώ γνωστός τυροφάγος και όχι μόνο, έψαχνα άλλα πράγματα. Γνώριζα όμως ποιός θα μου τα δώσει.

Ένας φίλος ιντερνετικός. Από την παλιά καλή εποχή του hungry. Ο Παναγιώτης ο Κουκουβίτης. Ο ιδιοκτήτης του Daily Deli στην περιοχή της Αγίας Σοφίας (Ζεύξιδος 4 & Ικτίνου).

Πρώτα τον γνώρισα (όπως και πολλοί από εμάς) μέσα από τα γραπτά του και τις εύστοχες παρεμβάσεις του στο hungry. Στη συνέχεια τον γνωρίσαμε από κοντά όσοι είμαστε στην συνάντηση των μελών του hungry στο «Κελάρι του Γάτου». Μας κέρδισε το χαμόγελό του και η πληθωρική του παρουσία. Θυμάμαι την επίχρυση (ή χρυσή;) καρφίτσα που φορούσε στο πέτο με τα μαχαιροπίρουνα! Μου είχε πει πως υπάρχουν μόνο δύο. Μία η δική του και άλλη μία έχει ο Μαμαλάκης. Στη συνέχεια είδα πως ο Μαμαλάκης στα ταξίδια του δώριζε τέτοιες καρφίτσες σε σεφ και κάθε φορά θυμόμουν τον Παναγιώτη.

Έκτοτε δεν βρεθήκαμε ξανά, αραίωσε και τις εμφανίσεις του στο hungry, έμαθα κάποια νέα του από κοινούς φίλους, κατάφερε και ξεπέρασε διάφορα. Πριν μήνες τον είδα σε τηλεοπτική διαφήμιση όπου διαφήμιζε κασέρι. Αργότερα εμφανίστηκε και στην εκπομπή του φίλου του Ηλία Μαμαλάκη. Πριν δύο χρόνια είχαμε κανονίσει πάλι σε δικό μου ταξίδι στη Θεσσαλονίκη να βρεθούμε στο deli του, αλλά η έντονη χιονόπτωση εκείνη την ημέρα μου άλλαξε το πρόγραμμα. Το ταξίδι μου τώρα ήταν ευκαιρία να βρεθούμε, του είχα στείλει και e-mail, αλλά το δικό μου ωράριο ήταν φορτωμένο από πολύ πρωί έως πολύ αργά το απόγευμα λόγω σεμιναρίου και ο Παναγιώτης μπορούσε μόνο πρωινά και μεσημέρια. Δεν βρεθήκαμε λοιπόν, μιλήσαμε όμως στο τηλέφωνο. Του είπα και για το blog και εκτιμώ πως από εδώ και πέρα θα μας τιμά με τα γραπτά του και τις παρεμβάσεις του. Του εξήγησα και τι ήθελα να ψωνίσω, καθώς και την παραγγελία της Juanita για Τσορίθο Σάρτα. (Το δοκίμασα και εγώ το Σάββατο σε μια συνταγή με μπιζέλια. Αρκετά πικάντικο. Μου άρεσε). Μάλλον του φάνηκα διαβασμένος καθώς του ζήτησα Κασέρι Σοχού (μου είπε να πάρω το παλαιωμένο), Γραβιέρα Μέριου, Σταματίνι (τυρί που φτιάχνεται αποκλειστικά για το deli του, απλά μου πρότεινε αυτό με την άγρια ρίγανη) καθώς και Ροϊάς Έμβαμμα για το οποίο θα αναφέρω στη συνέχεια. Πήρα και ένα λουκάνικο από κρέας αγριογούρουνου που μου γυάλισε. Ο Παναγιώτης μου πρότεινε και φυσικά ακολούθησα τη συμβουλή του, να πάρω και ξερό Ισπανικό σαλάμι fuet extra. Είναι το αγαπημένο του μου εξήγησε και αυτό που απολαμβάνει ο ίδιος. Ακόμη θυμάμαι το χαμόγελο της ευγενικής κυρίας στο deli του όταν της το ζήτησα.
- Είμαι σίγουρη μου είπε, πως αυτό στο πρότεινε ο Παναγιώτης!
Επέστρεψα φορτωμένος με τα καλούδια του, (φυσικά με ψυγειάκι η μεταφορά! Εδώ το διδάσκουμε σε άλλους το Haccp, δεν θα το εφαρμόζουμε εμείς;) στα οποία ήδη άρχισε η γευστική δοκιμή.

Θα σχολιάσω μόνο το κασέρι. Εμένα το κασέρι δεν με τρελαίνει. Ακολουθώντας όμως κάποιο παλιό άρθρο του Παναγιώτη του ζήτησα το συγκεκριμένο. Ένα θα πω. Καταπληκτικό! Το δοκίμασα σε φιλικό σπίτι χθες, το συνοδεύσαμε με ένα Chardonnay Καρυπίδη (παρ’ όλο που δεν είμαι των λευκών κρασιών) και μπορώ να πω πως ήταν πολύ καλός συνδυασμός.
Απ’ ότι με ενημέρωσε ο Παναγιώτης, τα προϊόντα του σε λίγες ημέρες θα βρίσκονται στο «Μπακάλικο της Μεσογειακής Διατροφής» (ήταν εκεί ο ίδιος πρόσφατα, στην εκδήλωση για τα χόρτα στην οποία εγώ δεν κατάφερα να πάω) καθώς και στην «Μεσογαία». Περισσότερες πληροφορίες για τον φίλο μας τον Παναγιώτη τον Κουκουβίτη και τα προϊόντα του, στο www.tropis.gr. Δεν γράφω λεπτομέρειες για το μαγαζί του γιατί το έχουν κάνει άλλοι πριν από εμένα των οποίων και τη γραφή σέβομαι, αλλά και τη γνώμη τους: www.tropis.gr/Egrapsan

Τελειώνοντας, να γράψω για το Ροϊάς Έμβασμα, το οποίο είναι δικής του παραγωγής.
Το Ροϊάς Έμβαμμα είναι γκλάσο ροδιού. Διαβάζω πως τα συστατικά του είναι χυμός ροδιού, μούστος σταφυλιών, κόκκινο κρασί, ξύδι, κρεμμύδι, παρθένο ελαιόλαδο, άμυλο αραβοσίτου και αρωματικά βότανα.Μπορούμε να αλείψουμε όλα τα κρέατα, πουλερικά ή θαλασσινά στη σχάρα. Να γλασάρουμε ψητά. Να το χρησιμοποιήσουμε σαν σάλτσα σε χάμπουργκερ, παϊδάκια ή μπριζόλες. Να δώσουμε γλυκόξινη γεύση σε σπαράγγια ή μπρόκολα. Παλαιότερα το είχα βρει τυχαία κάπου στο Κολωνάκι. Γνώριζα τι είναι, αγόρασα την μικρή συσκευασία για δοκιμή και το χρησιμοποίησα και στη σχάρα και στη γάστρα. Τώρα πήρα την μεγάλη συσκευασία για να πειραματιστώ και σε άλλες συνταγές.

Παναγιώτη μου να είσαι πάντα καλά και χαμογελαστός και θα χαρούμε να βλέπουμε τις παρεμβάσεις σου και τα άρθρα σου και εδώ.

Γιάννης Κ.

24 comments:

Juanita La Quejica said...

Θα χαρούμε στα σίγουρα να μας τιμήσει ο Παναγιώτης στο μπλογκ! Και πολύ ευχάριστα νέα το ότι θα βρίσκουμε πλέον και στην Αθήνα τα προϊόντα του.
Την θυμάμαι και εγώ την καρφίτσα Γιάννη. Ευχαριστώ για το chorizo και για την ανταπόκριση! Το ταπεράκι με το χταπόδι το έχεις έτοιμο επί τη ευκαιρία; Χιχι!

Anonymous said...

Να τι γίνετε όταν δεν παίρνεις μέρος σε forums , μαθαίνεις τελευταίος ολα τα ωραία . Τώρα που το αποφάσισα εγώ , βρίσκομαι 2500 χιλ μακριά απο την Θεσσαλονίκη .
Προσπαθώ να θυμηθώ το κατάστημα του κ. Κουκοβίτη , δεν γίνεται θα το χω δει !
Juanita to chorizo ειναι λουκάνικο που μοιάζει κάπως με αέρος πικάντικο? (η είμαι αλλου νταλλού?)
Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο Γιάννη , δυστυχώς τα έμαθα τωρα που μαι μακριά .

Anonymous said...

Λαμπρινή καλημέρα. Δες στο site του Παναγιώτη.
Αν δεν είχες δει το μικρό του deli στον πεζόδρομο, σίγουρα θα γνώριζες το άλλο του κατάστημα στα Λαδάδικα.
να προσθέσω πως ευχάριστη έκπληξη για μένα ήταν και οι τιμές, μιας και σε αντίστοιχα καταστήματα στην Αθήνα το έχουν παρακάνει με τις τιμές τους.

Anonymous said...

Όσο για το chorizo έχεις δίκιο.
Αυτό είναι.
Εγώ ήμουν αλλού για αλλού και νόμιζα πως ήταν διαφορετικό!

Anonymous said...

Γιάννη είδα το σαιτ των κκ Κουκοβίτη! Ναι το μαγαζί στα λαδάδικα το ξέρω !! Πωπω , αναμνήσεις !!

Γιαννη το κασέρι σοχού ειναι το μοναδικό κασέρι (απο τα ευρυας κατανάλωσης) που μου αρέσει , τα αλλα μου θυμίζουν σόλα . Αυτο το άρωμα του παλαιωμένου!! μμμμ
Ειχα δικιο για το chorizo ?! Δεν ειναι στο φόρτε μου τα λουκάνικα , αλλα ειναι το μόνο που δοκίμασα εδώ και ενθουσιάστηκα . Δεν ξέρω κατα ποσο ήταν το αυθεντικο, θα προσέξω την ετικέτα την άλλη φορά .

Και πάλι ευχαριστώ Γιάννη , με έμαθες και μου θύμισες πολλά σήμερα!!

Αγγελική Ν said...

Γιάννη, ευχαριστούμε για τις πληροφορίες!
Ο κύριος Κουκουβίτης πάντα είχε κάτι ιδιαίτερο να μας πει και να μας προσφέρει!
Το μαγαζί του στα Λαδάδικα το θυμάμαι από την εποχή που σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη!
Που θα πάει δεν θα γυρίσω...Πλησιάζουν οι μέρες...

Anonymous said...

Να ζητήσω συγνώμη !! Κουκουβίτης και οχι Κουκοβίτης που τον έκανα εγω !! Χιλια συγνώμη ! Μου αρέσει που ειμαι απο αυτούς που αντιδρούν έντονα οταν λέγεται ενα όνομα λάθος !!

Anonymous said...

Το κασέρι Σοχού (Προίκα) είναι ωραιότατο, αλλά δεν έχετε δίκιο να καταδικάζετε σωρηδόν όλα τα υπόλοιπα. Τα διάφορα "ημίσκληρα", ναι, είναι περίπου όπως τα λέτε. Αλλά και το κασέρι Βόλου και το κασέρι Μυτιλήνης είναι γευστικά και ποιοτικά (κατοχυρωμένα ΠΟΠ επίσης!)

Penelope said...

Πω-πω "γκουρμεδιές" Ένα κασεράκι όμως θα το "χτύπαγα" ευχαρίστως τώρα.
Να ναι καλά ο κος Κουκουβίτης και θα χαρούμε όλοι μας να τον διαβάσουμε και πάλι κάποια στιγμή.

Nena said...

Α ρε Γιάννη με τις καταπληκτικές σου περιγραφές.
Κι εγώ δεν εκτιμώ τα κασέρια. Μόνο της Μυτιλήνης κι όταν είναι παλιό. Αλλά οι περιγραφές σου μούφεραν συγκινησιακή ανάμνηση καλής μυρωδιάς καλού τυριού.
Ο Παναγιώτης κάποια στιγμή νευρίασε και σταμάτησε ν ασχολείται με το hungry. Εύχομαι τώρα εδώ μέσα να μας δίνει τις συμβουλές και ιδέες του.

Anonymous said...

Στο κασέρι τσιμπήσατε;
Και εγώ που νόμιζα πως θα ζητάτε φωτογραφίες γλυκών και τσουρεκιών ή που θα χτυπούσατε τα κουδούνια της εταιρείας σήμερα;
Τσουρέκι - πάρτι και όχι μόνο έγινε σήμερα! Το είπα. Οι εδώ παραγγελίες ήταν διαφορετικές...
Τα γλυκά από τον Γιώργο έμειναν για αύριο!

Κωστας said...

Α, έχει και στα Λαλάδικα μαγαζί;
Επειδή το daily είναι πραγματικά daily για μας, καθώς είναι η γειτονιά μας και περνάμε σχεδόν καθημερινά από κει, δεν είχα ιδέα για το άλλο. Μάθαμε και κάτι καινούριο :-)

Αν δεν έλειπα όλη τη βδομάδα από Θεσ/νίκη, μπορεί και να "τρακάραμε" στο μαγαζί!

Πολύ καλά έκανε και σου γυάλισε το λουκάνικο αγριογούρουνου! Αλλά νομίζω λίγο λάθος εποχή... θέλει χειμώνα και τζάκι αυτό το πράμα...

Anonymous said...

Αθανασία δεν ΕΧΩ (γιατι μόνο εγώ ειπα κάτι αρνητικό) δίκιο και δικαίωμα στην γευση μου?? Δεν καταδίκασα στην ζωή μου αλλους και άλλους τα κασεράκια θα καταδικάσω? Αλλά στην γευσή ΜΟΥ ,ναι ειναι απομακρυσμένα .

Γιάννη η αδερφή μου που μισεί τα τυριά (ναι δεν εμοιασε στο σοι) να σαι σίγουρος αν μπορουσε να δει το μπλοκ θα στην είχε στήσει έξω απο το γραφείο σου !
Οταν κατέβαινα Αθήνα περίμενε πρώτα το τσουρέκι και μετά εμένα !!

kiki said...

Τι ωραία...τόσα καλά μας είπες Γιάννη μου και θα πρέπει να ήταν ωραίο να ξαναδείς τον κ. Κουκουβίτη...Πολύ ωραία θα είναι να συμμετέχει εδώ...

Juanita La Quejica said...

Ακόμα πιο ωραία θα ήταν να ανοίξει ένα μαγαζί εδώ! Χαχα! Καθένας με τον "πόνο" του...

Anonymous said...

Λαμπρινή πες στην αδερφή σου πως στο "Βενιζέλος" στα Σπάτα ο Τερκενλής έχει μαγαζί.
Αρκεί να μην πάει αργά το Σάββατο. Πάνε όλοι!!!

Anonymous said...

Λαμπρινή, αμάν!, ποια μύγα σε τσίμπησε;
Στο κείμενό του ο Γιάννης γράφει "Εμένα το κασέρι δεν με τρελαίνει" για να πει αργότερα για το καλό κασέρι Σοχού. Αυτό μου έδωσε πρώτα πρώτα αφορμή να γράψω, αλλά δεν είδα το Γιάννη να θυμώνει (μιλάμε και με e-mails με εκείνον). Η Νένα πιο κάτω λέει "Κι εγώ δεν εκτιμώ τα κασέρια. Μόνο της Μυτιλήνης κι όταν είναι παλιό", κι είμαι σίγουρη ότι κι άλλοι πολλοί έχουν παρόμοιες γνώμες γιατί τα "διάφορα ημίσκληρα" (έτσι το είπα εγώ) έχουν κάνει ζημιά στη φήμη του καλού παλιού κασεριού των παιδικών μας χρόνων. Εσύ είπες ότι τα άλλα σου θυμίζουν "σόλα" και δε συμφωνώ με την ομαδοποίηση στη "σόλα". Το κασέρι Βόλου και το κασέρι Μυτιλήνης π.χ. (μπορεί να υπάρχουν κι άλλα) τα έχεις γευτεί; Αν ναι και δε σου αρέσουν, φυσικά και ΕΧΕΙΣ δικαίωμα να μη σου αρέσουν (όχι όμως να τα λες σόλα). Ποιος έχει αντίρρηση; Απλώς εμένα μου αρέσουν (δε λέω ΕΜΕΝΑ, και σε άλλους αρέσουν και μάλιστα σε πολλούς τα έχω πρωτοσυστήσει εγώ και άλλαξαν γνώμη) και θέλησα να μιλήσω μετά από τούτη την κατάφωρη αδικία στα κασέρια, χε χε χε!
Είσαι και μακριά για να σε κεράσω λίγο πικάντικο κασεράκι Βολου...

Anonymous said...

Κώστα περνάς καθημερινά από εκεί;
Δεν του λες να βάλει και πιπέρι καπνιστό Λουτρακίου;
Τώρα κατάλαβες που το έψαξα...
Για το λουκάνικο θα σου πω όταν δοκιμαστεί, μιας και περιμένω ευκαιρία για κάρβουνα. Δεν λέει στο γκριλ...

Κάτι άσχετο με το post αλλά κάπου το διάβασα.
Τετάρτη και Πέμπτη στο Σύνταγμα, θα έχει έκθεση μεσογειακής διατροφής.
Δεν ξέρω τι 'ναι τούτο, απλά το αναφέρω μήπως και κάποιος θέλει να πάει.
Αν ήταν "διαστροφής" αντί διατροφής ίσως ήταν πιο ενδιαφέρον...

Anonymous said...

Γιάννη η αδερφούλα μου μένει Καστέλα , καλύτερα να πάει Θεσσαλονική ! χαχα Δεν το ξερα αυτο παντως , ευχαριστώ . Σε κανα μήνα θα κατέβω Αθηνα αεροπορικως ..χμ χμ χμ !!

Αθανασία μυγα δεν με τσιμπησε να σαι σίγουρη , γιατι η Γερμανία με τα αλλα καλά της δεν έχει μύγες ! Καταπληκτικο ε?!
Λοιπον ...ναι της Μυτιλήνης το χω δοκιμάσει απο φίλο Μυτιλινιο μαλιστα . Του Βολου , και μην αρχίσω και με αλλα τώρα επισης τα έχω δοκιμάσει διοτι ειχα την τύχη να δουλεψω για ένα διάστημα σε κεντρικό κατάστημα S-M . Ως λογίστρια έκανα τις απογραφές στην αποθήκη με τους αλλους υπαλλήλους και στα τυροκομικα δεν σου λεω τι γινότανε !!
Εκεί έμαθα και γνώρισα παρα πολλα τυρια (Ελληνικά , εισαγωγής), άλλα μου άρεσαν και άλλα οχι ! Ισως το σολα να ήταν λιγο υπερβολικό , αλλα αφου το χω πει , οταν ειναι γραμμένο χτυπάει ασχημα ? Ας χτυπάει , εξαλου εγω μιλάω για μενα την Φράγκου Λαμπρινή και οχι για τις γευσεις των αλλων .
Ευτυχώς δεν λες που δεν τρώμε ολοι τα ιδια τυριά? Ποσο βαρετό και ανούσιο θα ηταν !
Ποσο μικρή θα ήταν η γκάμα των τυριών και πόσες τετριμένες γευσεις !
Επίσης η αδερφή μου δεν τρώει κανένα τυρί ! Οταν μιλαμε για τυριά ή τα εμφανιζουμε στο τραπέζι φευγει μακριά , της βρωμάνε οπως λεει . Αυτό εσυ δεν μπορεις να το δεχτεις?? (εγω να πω την αληθεια δεν μπορουσα αλλα τωρα πια απελπιστικα)
Γουστα ειναι αυτα Αθανασία μου , γουστα !

Μου ρθε και αυτο ... Γουστο μου καπελο μου και τρυπιο φερετζελο μου!
(μην το παρεις κακοπροαιρετα μου ρθε και το πα αυθόρμητα ,οπως κανω συνήθως)
Ξερει κανεις τι ειναι το φερετζέλο ? Η λαθος θυμαμαι το στιχάκι ?

Γιαννη χιλια συγνώμη για την κατάχρηση χωρου !

Anonymous said...

Ας κανω λιγο καταχρηση ακόμα μια και ο Γιάννης δεν έχει "βγει" να με συχτιρισει!

Μην θεωρήσει ποτε και κανεις οτι θα θυμώσω σε ένα μπλοκ ή μεσω ιντερνετ.
Μπορεί ο τρόπος μου να ειναι τετοιος καμια φορά αλλα σίγουρα δεν θυμώνω.

Αθανασία εγω τις διαμάχες για τυριά τις έχω στο αιμα μου. Προσπαθεί χρονια ο ξαδερφος μου να με πεισει για το camembert αλλά ουτε να το δω δεν θέλω (εκτος απο ψημένο που το ανέχομαι) . Οπως για τον έρωτα που έχω εγω για το γαλοτύρι και φυσικά δεν τον συμερίζονται ολοι. Αυτα !
Μου αρεσουν οι τυροσυζητήσεις !!

Anonymous said...

Γαλοτύρι φάγαμε πριν λίγους μήνες στη Λίμνη Πλαστήρα. Καλό! Θυμάμαι έναν ντόπιο εστιάτορα που ο ίδιος δεν το έτρωγε με τίποτα!!! Και δεν ντρεπόταν να μας το πει, σ'εμάς τους άγνωστους πελάτες του. Δεν ήταν salesman "American style" ο άνθρωπος...
(εγώ τρώω σχεδόν όλα τα τυριά του κόσμου)

Anonymous said...

Ωπς!!! Μέχρι το κέντρο πήγα σε ένα ραντεβού και έχασα τυροκουβέντα;
Camembert μόνο η αδερφή στην οικογένεια και είναι και αγαπημένο της.
Κορυφαία δικά μου; Θα αναφέρω μόνο τα Ελληνικά.
Σαν Μιχάλη, Λαδοτύρι Ζακύνθου, Σφέλα Μεσσηνίας, Παλαιωμένη Γραβιέρα Κρήτης, Μπάτζο σαγανάκι,ένα σεβρ του ιδρύματος Τοσίτσα, Αρσενικό Νάξου, Κοπανιστή Μυκόνου.
Ίσως ξέχασα κάποιο. Η σειρά πάντως δεν είναι τυχαία.

Anonymous said...

Σήμερα το απόγευμα πήρα ενα καπνιστό κίτρινο τυρί Αυστρίας . (τρελαίνομαι για καπνιστά τυριά) Προς Θεού δεν λέω οτι η Αυστρία δεν έχει καλά τυριά αλλα στα καπνιστά ή το συγκεκριμένο ...δεν ! Καλο μυρωδάτο αλλα του έλειπε το κάτι , μια νότα που θα το ανέβαζε παραπάνω. Για γέμιση που το βαλα πάντως μια χαρα ηταν .

Γιάννη η Juanita βρήκα και corizo paprika αυτο ειναι? Το Σάρτα που λετε τι σημαινει? Ειμαι ασχετη λεμε. Δεν ήταν και πολύ ακριβό αλλα ειπα να βεβαιωθώ πρωτα και μετα να το πάρω . Το αλλο που χα φαει δεν θυμάμαι καν πως βρέθηκε στο ψυγείο μας .

Juanita La Quejica said...

To σάρτα υποψιάζομαι ότι είναι η μάρκα του. Το chorizo είναι λουκάνικο-σαλάμι με πάπρικα, πικάντικο.
Τελικά αυτή η έκθεση στο Σύνταγμα δεν ήταν το τυχερό μας. Τετάρτη βράδυ, στις 8 κλειστή, γινόταν δεξίωση που έπρεπε να έχουμε προσκλήσεις. Πού το έγραφαν αυτό άραγε; Τελοσπάντων...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...