Wednesday, May 23, 2007

Τούρτα καταΐφι, με λευκή σοκολάτα και μαστίχα


Υλικά:
Βάση:
1/2 πακέτο φύλλο καταΐφι
1 φλυτζ.τσαγιού αμύγδαλο χοντροκομμένο
100 γρ. βούτυρο (αυτό στο βαζάκι) λυωμένο
Σιρόπι:
1 κούπα ζάχαρη
1+1/2 κούπα νερό
Κρέμα:
400 γρ μασκαρπόνε (ή φιλαδέλφεια αν δεν βρείτε)
250γρ λευκή σοκολάτα
400 ml κρέμα γάλακτος
1/2 κουτ. γλυκού μαστίχα τριμμένη σε σκόνη μαζί με λίγη ζάχαρη
2 φύλλα ζελατίνη μουλιασμένα σε κρύο νερό
Επικάλυψη:
Γλυκό βύσσινο ιδανικά.
Εγώ έβαλα φράουλα γιατί βύσσινα ακόμα δεν βγήκαν, και το περσινό τελείωσε εδώ και πολύ καιρό.
Ξεμαλιάζουμε το καταΐφι και το στρώνουμε σε φόρμα που αφαιρείται το στεφάνι χωρίς να το πατικώσουμε υπερβολικά. Πασπαλίζουμε με το αμύγδαλο και ραντίζουμε με το βούτυρο. Ψήνουμε στους 150-160 βαθμούς περίπου 30-40 λεπτά. Εδώ η τέχνη είναι να ψηθεί και να γίνει τραγανό, αλλά χωρίς να πάρει σκούρο χρώμα. Οταν βγεί από το φούρνο το αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει, και βάζουμε να γίνει το σιρόπι. Το βράζουμε να δέσει αρκετά.
Βγάζουμε το στεφάνι από τη φόρμα, αφαιρούμε τον πάτο, ξανακλείνουμε το στεφάνι και το βάζουμε στην πιατέλα που θα φτιάξουμε την τούρτα. Βάζουμε μέσα τη βάση καταΐφι που φτιάξαμε. Ρίχνουμε κουταλιά κουταλιά το σιρόπι, να το αποροφά σιγά σιγά, χωρίς όμως να κολυμπήσει. Θέλουμε να μέινουν τραγανά σημεία, όχι να μουλιάσει σαν τα σιροπιαστά των ζαχαροπλαστείων. (Θα μπορούσε ίσως να σιροπιαστεί και με το σιρόπι του βύσσινου). Αφήνουμε πάλι στην άκρη να τραβήξει, και βάζουμε να κάνουμε την κρέμα. Αν τρέξει σιρόπι στην πιατέλα το σκουπίζουμε.
Λυώνουμε τη λευκή σοκολάτα σε μπαιν μαρί και προσθέτουμε 1 φλυτζ.τσαγιού από την κρέμα γάλακτος. Αναμειγνύουμε καλά, κατεβάζουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε τη μουλιασμένη ζελατίνη, ανακατεύουμε, ρίχνουμε και τη μαστίχα, και αφήνουμε στην άκρη να πέσει η θερμοκρασία.
Χτυπάμε το μασκαρπόνε να αφρατύνει και προσθέτουμε τη σοκολάτα. Τέλος προσθέτουμε την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σφικτή σαντιγύ. Στρώνουμε την κρέμα πάνω από το καταΐφι, και την αφήνουμε στο ψυγείο να σταθεροποιηθεί. Καλύτερα και όλη τη νύχτα. (αυτή τη φορά την ξέχασα τελείως τη ζελατίνη, και παρ'όλα αυτά, σταθεροποιήθηκε αρκετά καλά. Το πολύ πολύ να την έβαζα στην κατάψυξη)
Την άλλη μέρα, βγάζουμε το στεφάνι και σκεπάζουμε με το βύσσινο (ή τη φράουλα), αφήνοντας να τρέξει και λίγο στα πλάγια δήθεν τυχαία.
Tip για όσες υποφέρουν από έλειψη χρόνου: Αντί για κρέμα πάρτε έτοιμο παγωτό καϊμάκι, φτιάχτε μόνο τη βάση και κάντε τούρτα παγωτό.

8 comments:

Λαμπρινη said...

Πολυ ωραίο :)
Παλιότερα "επαιζα" και γω πολύ με το κανταίφι τωρα πλεον δυσκολα το βρισκω.
Δεν χρειαζεται η ζελατίνη οπως ειδα τα υλικά σου. Μοιάζει με ενα cheesecake που κάνω και κρυώνοντας το τυρί , η σοκολάτα και οι κρέμες σφιγκουν αρκέτα και μένουν αφράτες.

Αρχοντία said...

Καλημέρα! Και γω αυτό είδα, έσφιξε και χωρίς τη ζελατίνη.

Anonymous said...

Καλημέρα!! και διαβάζεται και φαίνεται καταπληκτικό, που να το δοκιμάσεις κιόλας μμμμμμμμμμμμμ
γειας τα χέρια σου Αρχοντία.

kiki said...

Εγώ το είπα και στο μπλογκ σου...γλύφω την οθόνη...μήπως να το κοιτάξω;

Λία Π. said...

Υπέροχο φαίνεται!
Η βάση με το καταϊφι θέλει προσοχή ώστε να μη ΄γίνει συμπαγής και σκληρύνει.

Lydia said...

Αρχοντία congratulations!
T-E-Λ-E-I-O!

Anonymous said...

Τέλειο φαίνεται και μυρωδάτο με την μαστιχούλα. Σου γραψα και στο blog σου, για να σε ρωτήσω, τα 2 φύλλα ζελατίνας σε πόσα γρ. αντιστοιχούν??

Penelope said...

Θα συμπεριφερθώ σαν την Κική... θα αρχίσω να γλύφω την οθόνη, και με αυτόν τον τρόπο θα γλυτώσω και τις θερμίδες που τόσο πρέπει να προσέξω τώρα πια στην τελική ευθεία.
Αρχοντία η παρουσία σου στο blog, θα είναι κόρη μου, η "καταστροφή" μας. Σε καλωσορίζω έστω και λίγο αργοπορημένη.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...