Sunday, June 24, 2007

Κολοκυθόπιτα ανοιχτή

Επιστρέφοντας μετά απο αρκετό καιρό, και με την ομολογία ότι σας έχω επιθυμήσει σφόδρα όλες και όλους, έρχομαι να μοιραστώ μαζί μας μια νόστιμη πιτούλα με αφορμή την τελευταία συνταγή της Κικής για παρόμοια κατάσταση, και βεβαίως εύκολη μιας και η ζέστη και η "κοιλιά" δεν μου επιτρέπουν πολλές ώρες μέσα στην κουζίνα.
Κολοκυθόπιτα ανοιχτή, λοιπόν.
Μεζεδάκι, κολατσιό ή φαγητό καλοκαιρινό για τις ζεστές μέρες.
Τα κολοκύθια μικρά ή μεγάλα στο φόρτε τους τούτη την εποχή σε προκαλούν για να δημιουργήσεις μαζί τους ότι καλό, μην κοιτάτε που ο καλός μου εμένα δεν τα τρώει, απλά προσπαθώ να ξεφεύγω από την πεπατημένη και να βρίσκω τρόπους για να του τα σερβίρω και να του αρέσουν κιόλας.
Ετσι λοιπόν αξιοποίησα κάτι όμορφα μεγάλα καταπράσινα κολοκύθια που μου χάρισε ένας θείος με μποστάνι.
Πίτα ανοιχτή, χωρίς φύλλο, που βασίζεται στην εκδοχή της Μπατζίνας, αλλά λιγάκι πιο εμπλουτισμένη απο μένα.
Τι θα χρειαστούμε για ένα μεγάλο ταψί φούρνου:
4 μεγάλα κολοκύθια πράσινα, τριμμένα στην χοντρή πλευρά του τρίφτη, ελαφρως αλατισμένα στο στραγγιχτήρι για να βγάλουν όλα τα νερά τους (καλά τα βοηθάμε και λιγάκι στίβοντάς τα).
1 πακέτο βούτυρο, τύπου vitam, αλλά αυτό με το ελαιόλαδο, λιωμένο (θα κρατήσουμε λίγο για ν’αλοίψουμε το ταψί μας καλά).
300 (περίπου) γραμμάρια φέτα τριμμένη με το χέρι ή πιρούνι
1 λίτρο γάλα (φρέσκο ή εβαπορέ αντίστοιχα αραιωμένο)
4 αυγά χτυπημένα
2 κουταλάκια γλυκού γεμάτα, διόσμο ξερό,
4-5 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις (λιγάκι με το μάτι εδώ)
λίγο αλάτι και λίγο πιπέρι
Και τέλος για την επιφάνεια της πίτας τριμμένο κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα.
Πλένετε τα κολοκύθια, τα καθαρίζετε και τα περνάτε στην χοντρή πλευρά του τρίφτη. Τα βάζετε στο στραγγιστήρι, με λίγο αλάτι και τα αφήνετε να βγάλουν τα υγρά τους. Οταν θα είστε έτοιμοι, για να φτιάξετε την πίτα θα τα σταγγίξετε καλά με τα χέρια σας.
Τρίβετε τη φέτα με το χέρι ή πιρούνι σε χοντρούτσικα κομμάτια και ανακατεύετε με ένα κουτάλι ή τον αυγοδάρτη τα υλικά σας: τα κολοκύθια, τη φέτα, τα χτυπημένα αυγά,, το γάλα, τα 2/3 του βούτυρου, τον δυόσμο, το πιπέρι και το αλάτι (λιγάκι γιατί μπορεί να είναι αρκετά αλμυρή η φέτα και βέβαια θα έχουμε και το κεφαλοτύρι).
Τέλος, προσθέτε το αλεύρι, έτσι ώστε να έχετε ένας παχύ χυλό, τον οποίο θα στρώσετε ομοιόμορφο στο βουτυρωμένο ταψί σας. Με το 1/3 από το βούτυρο που έχουμε κρατήσει, λούζουμε την επιφάνεια της πίτας και αμέσως μετά πασπαλίζουμε με το κεφαλοτύρι ή την παρμεζάνα (εδώ παίζει πάντα ρόλο το μάτι που λένε, αλλά θα υπολογίσετε 3-4 κουταλιές σούπας).
Ψήνετε την πίτα στους 200 περίπου βαθμούς (ανάλογα με τον φούρνο) για μια ώρα περίπου, μέχρι να ροδίσει και η μυρωδιά του ψημένου τυριού να σας γαργαλήσει την μύτη.
Σερβίρετε την πίτα κομμένη σε τρίγωνα κομμάτια αφού την έχετε αφήσει λιγάκι να κρυώσει.
Εύκολα, γρήγορα και πολύ νόστιμα.
(Φωτογραφίες της Juanita La Quejica)

15 comments:

kiki said...

Πηνελόπη μαααααααααααααααααας!!! Αααααα!!!! Μας έλλειψεεεεεεεεεεεεεεες!! Καλώς τη, καλώς τη! Κόπιασε να σε κεράσουμε όλα τα καλά! Και βάλε μας από την πίτα σου να δοκιμάσουμε! Φιλιάααααα!!!!

Λαμπρινη said...

Πεντανόστιμη αυτή η πίτα ! Η γιαγιάκα μου την έκανε και με καλαμποκίσιο αλευρι , εγώ την προτιμώ με απλό:)
Καλώς ήρθες Πηνελόπη και με το καλό να έρθει το μωρούλι σου:)))

Anonymous said...

Γειά σου ρε πατρίδα!
Και εμείς σε επιθυμήσαμε σφόδρα!!!

Penelope said...

Πω-πω-πω...
On Line είσαστε βρε παίδες.
Ακόμη και συ καλέ μου Γιάννη!
Πόσο χάρηκα που σας διάβασα.
Προσπαθώ να μοντάρω όλα τα θέματα με τον κομπιούτορα μετά την εγκατάσταση της DSL και του Connex και όλο κάτι νέο μου προκύπτει.....

Το μωρούλι χορεύει σε ρυθμό φλαμένγκο και φαντάζομαι σε καν-δυό βδομάδες θα μπει στην παρέα μας.

άλλη Αγγελική said...

Αυτή η πίτα λέγεται ... κολομπαρίνα! :-D
Αν δε με πιστεύετε, ρωτήστε και την Άσπα!

Juanita La Quejica said...

Λόπεεεεε!!! Επιτέλους, τα κατάφερε ο Π. πριν έρθει με το καλό ο μπεμπάκος να σου φτιάξει τη σύνδεση, να του πεις ευχαριστώ εκ μέρους όλων μας!
Φλαμένκο ε; Έχει γούστο το παιδί από έμβρυο Λόπε μου, χιχι!
Αγγελική, άντε, να σε πιστέψουμε βρε, γιατί την έχουμε ξανακούσει την λέξη... πάλι καλά που την έγραψες με ο, χαχα!!!

Juanita La Quejica said...

Εύκολη η πιττούλα ε;
Με χυλό, χωρίς να χρειαστεί να ανοίξουμε φύλλο.
Λέω να την κάνω άμεσα, μας έδωσε ο πεθερός μου σήμερα κολοκυθάκια δικής του παραγωγής, που δεν έχουν καμμία σχέση με αυτά που αγοράζουμε από το σουπερ μάρκετ, τα παντελώς άνοστα...

ΕΛΕΝΑ said...

Πολύ νόστιμη και εύκολη η πιτούλα.
Η μπατζίνα είναι από τις αγαπημένες μου, πόσο μάλλον στην εμπλουτισμένη εκδοχή που μας την δίνεις.
Με το καλό και το μπεμπάκι σου και προσοχή όσο μπορεις με τη ζέστη αυτες τις μέρες.

Αγγελική Ν said...

Γεια σου Πηνελόπη, με τα ωραία σου!

Και εγώ μπατζίνα την λέω και δεν μπορώ να πω συνταγή, γιατί την κάνω πάντα στο περίπου! Δεν βάζω μαργαρίνη, αλλά λάδι ελιάς, το αλεύρι το εμπλουτίζω με μπέικιν, το γάλα το αντικαθιστώ με γιαούρτι, καμιά φορά, και πασπαλίζω με γαλέτα! Ο δυόσμος όμως δίνει στην πίτα το τέλειο άρωμα!

Να προσέχεις την ζέστη! Την μικρή μου κόρη την έκανα με τον καύσωνα του '87 και ξέρω τι τραβάς!
Με το καλό οι αφίξεις! Με μια ανάσα! Φιλάκια

Anonymous said...

χμμ...κι ελεγα τι θα κάνω με κάτι κολοκυθάκια που μου περρίσεψαν!

Anonymous said...

kalws thn kai me to kalooo!!!kai egw san thn giagia,me kalampokaleuro!!!

Juanita La Quejica said...

Την έκανα και μας άρεσε σε όλους (πράγμα όχι πολύ συνηθισμένο)! Και όπως γράφει και η Λόπε, γίνεται εύκολα και γρήγορα, ό,τι πρέπει γι αυτές τις θερμοκρασίες που δεν αντέχουμε τα πολλά μαγειρέματα.
Έβαλα λιγότερο γάλα, γύρω στα 800ml, αλλά και πάλι βγήκε μεγάλη ποσότητα, δύο στρογγυλά ταψιά (ένα μεγάλο και ένα πίτσας), ίσως την επόμενη φορά χρησιμοποιήσω μισό λίτρο γάλα. Για τα δύο από τα πέντε φλυτζάνια αλεύρι χρησιμοποίησα καλαμποκίσιο που γίνεται νομίζω πιο τραγανό. Πρόσθεσα λίγο περισσότερη φέτα και αρκετή παρμεζάνα και μέσα στον χυλό, πάπρικα και λίγη ρίγανη, επιπλέον βέβαια του μπόλικου δυόσμου που αναφέρει η Λόπε και δίνει πολύ όμορφο άρωμα.
Κάντε την, απλή και γρήγορη και νοστιμότατη.

Anonymous said...

Ωραια ιδέα η μίξη στα αλευρια:)Πολυ λαχταριστή φαινεται :)))
Τελεια και τα μαγνητακια!!!!!!!!

Penelope said...

Ευχαριστώ σε θερμά "προσωπικέ μου φωτογράφε" για την ανάρτηση των φωτογραφιών.
Και βεβαίως χαίρομαι που σας άρεσε το γευστικό αποτέλεσμα.
Τα μαγνητάκια δε, ως φόντο, που λέει και η Λαμπρινή τέλεια!

GLOBAL said...

την έχω στο φούρνο και ψήνεται!
ευχαριστώ :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...