Sunday, July 08, 2007

Κρεατόπιτα με ρύζι

Στην Ήπειρο απο τις πιο γνωστές πίτες είναι και η κρεατόπιτα. Απο περιοχή σε περιοχή ομως υπάρχουν διαφορές στον τρόπο παρασκευής αλλά όλες έχουν κοινό τον κόρθο ή κρόθο στα φύλλα και το κρέας που συνήθως είναι τραγίσιο από μικρό ζώο το βετούλι . Αυτή η πίτα για μένα είναι οι ρίζες μου , οι μνήμες μου , όλη μου η ζωή και ο λόγος που η γιαγιά μου με έμαθε να ανοίγω φύλλα. Την κρεατόπιτα την τρώγαμε στις μεγάλες γιορτές , τις Απόκριες και παλιά ήταν η πίτα που έπρεπε να κάνει η νύφη για την πεθερά , την δεύτερη μέρα του γάμου της:) Στα φτωχά Σουλιωτοχώρια τα υλικά λίγα και η πίτα "φτωχή" αλλα με πλούσια γεύση . Η πίτα εκτός απο βετούλι γίνεται και με άλλα "χοντρά" κρέατα ή κοτόπουλο. Η ποσότητα είναι για μικρό ταψί φούρνου για 4-6 άτομα.
Υλικά :
Για το φύλλο :
5-6 χούφτες αλεύρι
λίγο αλάτι
2-3 σταγόνες ξύδι
1 κουταλιά λάδι
1/2 περιπου φλιτζάνι χλιαρούτσικο νερό
Γέμιση :
1 κιλό κοτόπουλο σε μερίδες
3 κρεμμύδια μεγαλούτσικα
1 3/4 φλιτζάνι ρύζι (*)
αλάτι , πιπέρι , λάδι
Εκτέλεση:
Ζυμώνουμε τα υλικά για τα φύλλα και τα αφήνουμε στην άκρη σκεπασμένα με πετσέτα. Ψιλλοκόβουμε το κρεμμύδι μας και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα με λίγο λάδι να γυαλίσει. Προσθέτουμε το κοτόπουλο σε μερίδες και το αφήνουμε να πάρει λίγο χρώμα.
Ρίχνουμε αρκετό χλιαρό νεράκι, το αλάτι και το πιπέρι και το αφήνουμε να βράσει πολύ καλά . Με την ζύμη μας ανοίγουμε δυο μεγάλα φύλλα ώστε να εξέχουν απο το ταψί μας τουλάχιστον 10 εκ. Λαδώνουμε καλά το ταψάκι και τοποθετούμε το πρώτο φύλλο, ξαναλαδώνουμε και τοποθετούμε το δευτερο. Ρίχνουμε και το ρύζι που έχουμε μετρήσει και τοποθετούμε περιμετρικά του ταψιού και το κοτόπουλο. Τώρα θα κάνουμε τον κρόθο, δηλαδή γυρίζουμε τα φύλλα που εξέχουν προς τα μέσα στριβωντας τα και ακουμπόντας τα επάνω στο κρέας. Ανάλογα τι ρύζι έχουμε χρησιμοποιήσει μετράμε απο την κατσαρόλα μας το ζουμάκι, χρειαζόμαστε περιππου 5-6 φλιτζάνια ζωμό. Το ρίχνουμε στην πίτα μας και σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 ψήνουμε για περίπου 1 ώρα. Η πίτα είναι πιο νόστιμη αν μείνει μισή ωρίτσα πριν σερβιριστεί.
* Για να μετρήσουμε το ρύζι, ρίχνουμε στο ταψί μας τόσο ωστε να σκεπάσουμε τον πάτο. Το γυρίζουμε σε ένα φλιτζάνι, μετράμε πόσο είναι και υπολογίζουμε ανάλογα ζουμάκι .

17 comments:

elie said...

Εύγε Λαμπρινή. Μ' αρέσουν τα παραδοσιακά! Και αυτη η πίτα φαίνεται νοστιμότατη.

kiki said...

Κρεατόπιτα κάνουν κι εδώ την αποκριά στα χωριά.
Με κρέας δε μου αρέσουν οι πίτες αλλά με κοτόπουλο θα με ενδιέφερε.

Anonymous said...

geia sta xerakia sou galiantritsa mou!!!endiaferon kai nostimo nomizw!!twra me tous filoksenoumenous mou einai kalh idea na to gtiaksw!!!xaxa!
se euxaristw kai se filw!!!

witchofdaffodils said...

α, Λαμπρινή, όποιος δεν έχει φάει αυτή την πίτα δεν έχει φάει τίποτα!
σας τo λέω εγώ η τεμπέλα που ευχαρίστως τη φτιάχνω, εννοείται με χειροιποίητο φύλλο.
Στα χωριά του Πωγωνίου (από εκεί κατάγεστε dear?) συνηθίζουν να ψήνουν πρώτα τα φύλλα για να μη λασπώσουν αργότερα όταν θα μπει το ρύζι και ο ζωμός.
Συνιστώ θερμά στις κόρες να την φτιάξουν όποτε μπορούν- must eat.
Συνοδεύεται με κρασί από τη Ζίτσα και ακούσματα από Πετρολούκα Χαλκιά!
Να'σαι καλά Λαμπρινή :)

ΕΛΕΝΑ said...

Eγώ τώρα τι να πω?? Εχω μείνει κατάπληκτη. Οχι από την υπέροχη παραδοσιακή πίτα της φιλενάδας μου με το χειροποίητο φύλλο (αυτές οι προκοπές της είναι γνωστές), αλλά έχω μείνει άναυδη από το χειροποίητο φύλλο που ανοίγει η μαγισσούλα. Μας εκπλήσσει για μια ακόμη φορά και απομακρύνεται πλέον οριστικά ο φόβος του ταμείου ανεργίας.

kiki said...

Κι εγώ έχω μείνει άφωνη με τη μάγισσα!!!

E said...

A-φω-νη!
Υπέροχη συνταγή και απολύτως του γούστου μου. Θα δοκιμαστεί με την πρώτη ευκαιρία. Αχ Λαμπρινάκι μου τι μας κάνεις... Αχ!

Φιλάκια.

witchofdaffodils said...

ε, καλά με κάνετε και αποκαλύπτομαι..
η συνταγή είναι αυτό ακριβώς που λέει η Λαμπρινή,μνήμες, ρίζες, παράδοση..
Παρόλο που οι ρίζες μου εχουν βίαια αποκολληθεί (λόγω Μικρασιατικής καταγωγής) ένας από τους παπούδες εγκαταστάθηκε σάυτά τα μέρη. Έτσι έχω κι εγώ μια μικρή εκλεκτική συγγένεια, και είμαι φανατική του τοπίου, της δημοτικής μουσικής και της μαγειρικής του Πωγωνίου (και του νομού Ιωαννίνων γενικότερα).

έλενα, deli, τι εννοείτε, δε μου ..φαίνεται ότι ανοίγω τα λεπτότερα των φύλων:;

Juanita La Quejica said...

Εγώ μπορώ να μείνω στην εφεδρία με το κρασάκι μου υπό την μουσική υπόκρουση του Πετρολούκα και να σας θαυμάζω από απόσταση όσο θα ανοίγετε φύλλο;

Anonymous said...

Καλή εβδομάδα σε ολους:)))
Αυτό ειλικρινά δεν το περίμενα:))
Η αλήθεια είναι πως την πίτα την έβαλα για "εγωιστικούς" λόγους.
Κάποια παραδοσιακά φαγητά με το πέρασμα του χρόνου ξεχνιόνται ή διαφοροποιούντε και ήθελα να υπάρχει αυτή η συνταγή :)
Να θυμηθούν αυτοί που την ξέρουν και να την γνωρίσουν και άλλοι:)

Σας ευχαριστώ για τα γλυκά λογια και υπόσχομαι αν ποτέ μας αξιώσει ο Θεός να σας κάνω τραπέζι ,να σας προσφέρω αυτή την πίτα :)

Μαγισσα μου με τα βότανα εγω δεν ένιωσα εκπληξη που κάνετε φύλλα αλλα που έχουμε κοινές μνήμες:)))
Κατάγομαι απο ένα χωριό του Σουλίου γιαυτό και η πίτα μας έχει διαφορά.
Στα Ζαγοροχωρια και στα Ιωάννινα γινετε με φύλλα ψημένα και κομμένα σε κομματακια σαν χυλοπίτες αντί για ρύζι ή και με μικρή ποσοτητα ρυζιου. Επίσης προσθέτουν πολλες φορές αυγά και τυρί στο μείγμα .
Φυσικά συνοδευετε με Πετρολούκα Χαλκιά και κρασί Ζιτσας ! Αχ δεν ξέρεις ποσο χαρηκα που ..ειμαστε τοσο "κοντά"!!

Κλειώ μου ειδα την ερώτηση σου στο cbox . Οχι τα εξωτερικά φυλλα σε καμία περίπτωση δεν ψηνονται (δεν θα μπορέσεις να τα δουλέψεις και να κάνεις κρόθο) και δεν λασπώνουν καθόλου.Μονο τα φύλλα που μπαινουν στο μείγμα ψηνονται για να χυλώσουν με το βρασιμο.
Το ρυζι αβραστο θα βράσει με το ζουμάκι δεν χρειάζεται προβράσιμο γιατι θα λασπώσει :)

Σας φιλώ :)

witchofdaffodils said...

Λαμπρινή dear, μακάρι να είχα τις μισές σας μνήμες, η μητέρα μου έφυγε απο τα μέρη αυτά σε εφηβική ηλικία, πάντως πρόλαβε να μάθει μαγειρικές..

Αυτη η παραλλαγή που αναφέρατε, υπάρχει (υπάρχουν τόσες όσες και αυτές των δημοτικών τραγουδιών!!) διαφοροποιούνται μάλιστα από χωριό σε -κοντινό- χωριό.

η παραλλαγή της μητέρας: βάζει το περισσότερο κρέας περιμετρικά στο ταψί και το τυλίγει με το φύλο. Λαδώνει τα φύλα και ψήνει λίγο την πίτα για μισή ωρα περίπου. Μετά, το ρύζι, ο ζωμός το υπόλοιπο κρέας και ψήσιμο ξανά. Αν διαβάζουν το ποστ σας κι άλλοι.. κοντοχωριανοί, θα ήταν ωραίο να μάθουμε κι άλλες εκδοχές :)

kiki said...

Εγώ από αυτά που είπες μαγισσούλα, μπορώ να πω μόνο, ότι χορεύω πολύ καλό πωγωνίσιο.Τα άλλα δεν τα κατέχω. Πιάνεται; :-)))

Anonymous said...

Μαγισσα μου με τα βότανα τελικά ιδια συνταγή κανουμε με την μητέρουλα σας αλλα απλά ψηνει λιγο τα φύλλα πριν:)
Πεστε της να το δοκιμασει μια φορα και χωρις και δεχομαι να με κανετε αδύνατη αν αποτύχει !! χχχαχαχα

Τραγούδια αφιερωμένα:
"Μάγια μου χεις καμωμένα και τρελαινομαι για σένα " και "Τα μάγια στο πηγάδι"

Και για την Κικίτσα που χορευει :
"Αυτα τα μαυρα ματια που ειναι σαν ελιες
θαρρω πως με κοιτάζουν σαιτες κοφτερες
γλυκά ειναι τα ματια που με κοιταζουνε
και ολο για μένα λεω πως κουβεντιάζουνε ".

Και για ολους :
"Εμπατε αγόρια στο χορό ,
κορίτσια στα τραγούδια
να δειτε και να μαθετε
πως πιανετε η αγάπη
απο τα μάτια πιάνετε
στα χειλη κατεβαίνει
και απο τα χειλη στην καρδιά
ριζώνει και δεν βγαινει"

ΕΛΕΝΑ said...

Aαααα, εντάξει τώρα.
Παίρνω ένα ποτήρι κρασάκι και κάθομαι με την Juanita. Σας καμαρώνουμε να ανοίγετε φύλλο με την μαγισσούλα, όσο η Κική θα χορεύει πωγωνίσιο και οι υπόλοιποι θα τραγουδάνε ηπειρώτικα.

Anonymous said...

se euxaristw galiantritsa mou!!!thn ebala sto programma gia ayrio!exoume mazemata apo oti yparxei,kai einai arketa!!!kai auto kati neo,diaforetiko,fresko kai nosthmo!!!filakia!!!

vangelakas said...

ξερετε καμμία συνταγή κρεατόπιτας με μοσχαρι και ρύζι;


ελισαβετ

vangelakas said...
This comment has been removed by the author.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...