Ειδικά όταν υπάρχει και μοσχάρι -που δεν μου αρέσει καθόλου παρά μόνο στην μορφή κιμά- εκεί όλες οι καλές προθέσεις μου για τηγάνισμα σε ελάχιστο λάδι, δυνατή φωτιά και 3-5' πάνε περίπατο, μόλις δοκιμάσω μια ακρούλα. Όχι για μένα!
Τί κάνω λοιπόν;
Φτιάχνω σε stir fry τα λαχανικά, ενώ το κρέας στη συνέχεια το αφήνω να μαγειρευτεί με σάλτσα.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Υλικά600 γρ.μοσχαράκι κομμένο σε λεπτές λωρίδες
4-5 πιπεριές
4-5 κρεμμύδια
2 σκελίδες σκόρδο
τζίντζερ ψιλοκομμένο
noodles
Για την μαρινάδα
μέλι
κρασί γλυκό Σάμου
soya sauce
terriyiaki sauce
ξίδι βαλσαμικό
3 κ.σ.ελαιόλαδο
2 κ.γλ.κορν φλάουρ
Για το τηγάνισμα
σησαμέλαιο
Για τη σάλτσα
soya sauce
ξίδι βαλσαμικό
2 κύβοι κοτόπουλο
αλάτι
πιπέρι
πάπρικα
chillies
sesame oil (το ειδικό για ασιατική κουζίνα, πολύ πιο συμπυκνωμένο από το απλό του σούπερ μάρκετ)
Εκτέλεση
Βάζω το μοσχαράκι στη μαρινάδα για 3 ώρες. Το ανακατεύω 4-5 φορές.
Ζεσταίνω στο μάτι της κουζίνας τηγάνι αντικολλητικό (ή σε κατσαρόλα αντικολλητική) και ρίχνω λίγο σησαμέλαιο, ας πούμε του Χαϊτόγλου (το διευκρινίζω, γιατί στη σάλτσα χρησιμοποιώ και το αυθεντικό sesame oil που μπαίνει πάντα στο τέλος, δεν μαγειρεύεται και έχει πολύ έντονο άρωμα).Μόλις ζεσταθεί, τηγανίζω για 5' τα κρεμμύδια με το σκόρδο και το τζίντζερ. Τα αφαιρώ.
Προσθέτω και τηγανίζω για 3' τις πιπεριές. Τις αφαιρώ.
Προσθέτω το μοσχάρι και το τηγανίζω στην πιο ψηλή θερμοκρασία για 5', ανακατεύοντας βέβαια συνεχώς. Στη συνέχεια ρίχνω την μαρινάδα στο τηγάνι, τα υλικά της σάλτσας (εκτός του sesame oil) καθώς και νερό.
Χαμηλώνω τη φωτιά και αφήνω να μαγειρευτεί μέχρι να μαλακώσει (δηλαδή ποτέ, αλλά η προσπάθεια δεν βλάπτει, χιχι!).Όταν είναι έτοιμο, προσθέτω και τα λαχανικά και τα αφήνω να μαγειρευτούν όλα για 5'.
Στο τέλος προσθέτω τα noodles και ακολουθώ τις οδηγίες του πακέτου. Όταν έχουν μαλακώσει αρκετά και τα noodles προσθέτω το sesame oil.Πάντα φροντίζω όταν αποσύρω την κατσαρόλα από τη φωτιά να υπάρχει αρκετό υγρό, γιατί τα noodles το απορροφούν και μπορεί μέχρι να σερβίρω το φαγητό να γίνει... στούμπος.
Ταιριάζουν πολύ φιστίκια Αιγίνης καβουρδισμένα ή σουσάμι καβουρδισμένο στο σερβίρισμα.
20 comments:
Πάρα πολύ ωραίο μου φαίνεται. Κι εμένα τα στιρ-φράι μου κάνουν συνήθως πολύ τραγανά για το νιανιά μου γούστο. Συμφωνώ και για το μοσχάρι. Όταν το φτιάξω, θα προτιμήσω γαλοπούλα, για να μη σου πω τόφου ή μανιτάρια.
Μου άρεσε πολύ η φωτογραφία με τα βαζάκια! Επίσης μου αρέσει να χαζεύω πάντα τα σερβίτσια σας! Και τι βλέπω, κατέχεις την τέχνη των chopsticks; Ζηλεύω η ανεπίδεκτη!
Πω πω και πως μας αρέσουν τα τέτοια φαγάκια, όπου τελικά μπορεί να ακούγονται μπόλικα τα υλικά, αλλά είναι γρήγορα κι εύκολα στην παρασκευή τους. Ασε το άρωμά τους.Εις τα υπόψιν και σύντομα πούναι ακόμα εδώ ο γιόκας μου.
και πάλι από τα χεράκια σας θα το φάω :)
μπορείτε κάποια στιγμή να μας δώσετε κάτι σε sring rolls ή σε σκέτα λαχανικά? θα σας δανείσω και το γουοκ μου -που να'ναι άραγε?- και που δε γνωρίζω γιατί το αγόρασα :))
καλημέρα!
Καλλοποππάκι σε αυτή την περίπτωση μαζί σου στα μωρουδογούστα σου, χαχα! Τώρα διάβαζα το βιβλίο που μου έστειλες με τις συνταγές του Devon και ... συγκινήθηκα, χαχα! Θέλω εγγλέζικο τσάϊ, με όλη του την ιεροτελεστία, με τα αγγουροσαντουϊτσάκια του, την clotted cream και πάει λέγοντας!
Νένα, είστε ακόμα με παρεούλα; Νόμιζα ότι είχε φύγει το παλληκάρι σας. Να τον χαρείτε όσο πιο πολύ μπορείτε!
Μαγισσούλα dear, spring rolls ομολογώ πως δεν... αλλά λαχανικά μπόλικα. Με πάνω κάτω τα ίδια υλικά, χωρίς γλυκό κρασί και μέλι βέβαια και στο τέλος πάντα μα πάντα αμύγδαλα ή φιστίκια ελαφρά καβουρδισμένα. Από τα αγαπημένα μου φαγητά. Με κρεμμύδια, πιπεριές, κολοκύθια, μελιτζάνες, καρότα, μανιτάρια, κινέζικο λάχανο χονδροκομμένο, ό,τι υπάρχει στο ψυγείο δηλαδή.
Κατα που λοξοκοιτάει το μοσχαράκι ? Μήπως θέλει να αυτομολήσει κατα εδώ που δεν έχουμε προνοήσει για φαγητό σημερα ?:)))
Πολύ νόστιμο μου φαίνεται !!!
Θα προτιμήσω βέβαια το πηρούνι γιατι με τα ξυλάκια θα μείνω νηστική :)))
Δεν ξαναπάω σε "κινέζικο". Θα παίρνω την Ρωξάνη και θα σου ερχόμαστε όποτε φτιάχνεις chinese food. Εννοείται θα φέρνουμε και το κάτι τις μας:))
Δεν μπορώ να μην σχολιάσω και τον υπέροχο ψάθινο δίσκο, που πολύ μου άρεσε:)))
Χα,χα τα μάτια δεν λοξοκοιτούν μόνο, θα λέγαμε ότι ελαφρά αλληθωρίζουν! Μια στα Βαλκάνια, μια την Ανατολή έπαθαν πλάκα!
Και εγώ τα ίδια κάνω, Χουανίτα μου… Μαγείρεμα του σκοτωμού στο μοσχάρι! Όσο για τα τσοπ στικ, βρήκα λύση! Εδώ στον Νότο, πουλάν τσοπ στικ ενωμένα στην πίσω άκρη! Με τον τρόπο αυτό τα μισο-καταφέρνω, στο σπίτι! Εκτός έδρας: πιρούνι! Και ας με στραβοκοιτούν τόσο τα γκαρσόνια, όσο και οι συνδαιτυμόνες!
Θέμα συνήθειας είναι τα ξυλάκια.
Υπάρχουν και κάποια που είναι σαν αυτά που εξέταζε ο μπαμπάς μου τον λαιμό μας (παιδίατρος γαρ), πολύ πιο πλατιά από τα συνηθισμένα, ενωμένα όπως λέει η Αγγελική και έτσι πολύ πιο εύχρηστα, που βοηθούν στην ... εκπαίδευση!
Εγώ θα ξαναπάω ευχαρίστως σε κινέζικο αν είναι εκείνο που με πήγατε. Για την ώρα βάλε πιατάκι και για μένα, μερσί!
...Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι...
Ή μάλλον πολλά πιάτα διότι βλέπω πολλούς να το έχουν λιμπιστεί το λοξομάτικο κινέζικό σου.
Μπορούμε να συνδέσουμε τα ξυλάκια με ένα λαστιχάκι και έτσι κάνουμε (δουλειά και οι πιο άσχετοι επί της κινέζικης κουζινός.
Εγώ, που κουβάλησα από τας Λόντρας ολόκληρο κινεζοτήγανο!!! (Χάθηκε η Ευριππίδου και οι πέριξ;-Ναι ναι εκεί που σας πάσσαραν λεμονόσκονη για ...) Και ούτε το έχω εγκαινιάσει ακόμα! (Η Έλενα ετοιμάζεται να μου το πετάξει στο κεφάλι).
Επ΄ευκαιρίας, να σας ρωτήσω εσάς, τις γνώστριες: Έχω σπόρους πράσινου κάρδαμου. Είναι όλο το κουκούλι μαζί (μέγεθος ξερού φασολιού) και μέσα έχει κάτι ψιλά ψιλά σποράκια. Μέχρι τώρα αυτά τα ψιλά σποράκια, αφού τα έχω κοπανίσει στο γουδάκι, τα βάζω σε pate brisee ή
σε ζυμάρι για ανοιχτή πίτα λαχανικών που με έμαθε η Λαμπρινή. (Πεντανόστιμη).
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ τώρα:
Κοπανίζω όλο το κουκούλι του κάρδαμου ή μόνο τα ψιλά σποράκια;
"Ευχαριστώ εκ των προτέρων"
χι χι χι
Στο φυστικάκι εγώ πάλι κόλλησα! Αντε και το έφτιαξα το Κινέζιο των Βαλκανίων, το φυστικάκι πως θα του το πασσάρω καλή μου, αν δεν το κάνω σκόνη; Σ΄ερωτώ;
Το κάρδαμον ολόκληρο Ρωξάνη μου, μόνον όταν έχεις να βράσεις ζωμόν. Και μετά το αφαιρείς. Αλλιώς σποράκια κοπανισμένα στο γουδί....
Merci beaucoup Lope.
Δεν ήξερα αν το άκανα σωστά.
Το άρωμα και η γεύση του μέσα στο ζυμάρι με τρελαίνει.
Για εξήγα, πού αλλού μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε; Σε ζωμό, αφέψημα κλπ.
Έχω μπόλικο, να βάλλω και στα λάχανα; χι χι χι.
Στον καφέ Ρωξάνη. Και σε ό,τι συνταγή ινδικού στυλ φτιάχνεις... ταιριάζει.
Χμμ! Ελαιόλαδο και βαλσαμικο ξύδι, σε κινέζικη συνταγή?
Η συνταγή "λοξοκοιτά" και "κινεζοφέρνει" Μαρινάκι, όπως αναφέρω και στον πρόλογο. Είναι προσαρμοσμένη στα δικά μου γούστα, γι αυτό και δεν την αναφέρω ως κινέζικη.
ΟΚ ! Πάω πάσο!
Κάρδαμον πάει επίσης και στα βραστά κρεατικά. Το συνηθίζουν στην αραβική κουζίνα εξού και ο καφές με κάρδαμον (για την χώνεψη κυρίως) που λέει και η Juanita. Δοκιμασε να βράσεις αρνάκι κομμένο σε κομματάκια και μετά με μέρος του ζωμού που θα κρατήσεις κάμε ένα ωραίο πιλάφι Ρωξάνη μου.
Τη δοκίμασα την συνταγή και μου προέκυψε πολύ καλή. Σε κανονικό τηγάνι, βέβαια, και χωρίς τεριγιάκι σώς γιατί δεν τότε δεν είχα. Θα επαναληφθεί πλήρης - αν και φοβούμαι ότι θα βγεί αρκετά καυτερή με την τεριγιάκι.
Χαίρομαι που σου πέτυχε Asia-lover. Μην την φοβάσαι την τεριγιάκι, δεν είναι καθόλου μα καθόλου καυτερή. Πιο πολύ γλυκίζει.
Post a Comment