Κυδώνι, ένα ακόμη γλυκό κουταλιού

Τα πρώτα κυδώνια έκαναν την εμφάνισή τους στην λαϊκή, κι επειδή έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα γλυκά (ο βήχας και τούτο το κουσούρι, δεν κρύβονται με τίποτε) αμέσως έσπευσα ν’ αγοράσω για να κάνω το γλυκάκι μου. Θέλετε οι αναμνήσεις (της μάνας και των γιαγιάδων μου που πάντα είχαν τον χρόνο για τα σχετικά γλυκά κουταλιού, της κάθε εποχής), θέλετε η επιθυμία (που δεν καταπολεμάται με τίποτε), το κυδωνάκι μου έγινε πολύ καλό και είπα να σας τρατάρω λιγάκι με κάτι παραδοσιακό (κι’ όχι πρωτότυπο όπως άλλα γλυκά σε τούτο το φιλόξενο blog).

Υλικά
7-8 κυδώνια
2 λεμόνια
250 γραμμάρια αμύδαλα ασπρισμένα
3 ποτήρια νερό
1 κιλό ζάχαρη
2 φύλλα αρμπαρόριζας ή λούϊζας
και λίγη βανίλια σκόνη
Πλένετε καλά τα κυδώνια και τα καθαρίζετε από την φλούδα. Τα κόβετε σε φέτες και αμέσως μετά σε μικρά κομματάκια σαν στικ ή λεπτά πατατάκια. Κάθε φορά που καθαρίζετε ένα κυδώνι το περιχύνετε με τον χυμό από τα λεμόνια για να μην μαυρίσει. 'Οταν ολοκληρώσετε το καθάρισμα και το κόψιμο, βάζετε το φρούτο σε μεγάλη κατσαρόλα με τον υπόλοιπο χυμό λεμονιού, τα 2/3 της ζάχαρης και το νερό και το βάζετε να βράσει μέχρι να πάρει ένα ωραίο καραμελωμένο κοκκινωπό χρώμα, σε δυνατή φωτιά. Μόλις πάρει το ωραίο αυτό χρώμα, ρίχνετε την υπόλοιπη ζάχαρη, τα φύλλα της λουϊζας ή της αρμπαρόριζας , την βανίλια και τα ασπρισμένα αμύγδαλα που τα έχετε χωρίσει μ’ ένα μαχαιράκι στα δύο και αφήνετε να βράσει το γλυκό για 15-20 λεπτά ακόμη χαμηλώνοντας την φωτιά και ανακατεύοντας 2-3 φορές, με μεγάλη ξύλινη κουτάλα για να μην σας κολλήσει, αφαιρείτε τα φύλλα της λουϊζας.
Αφού κρυώσει το βάζετε σε αποστηρωμένα βάζα και είναι πια έτοιμο να καταναλωθεί και να σας γλυκάνει.