Σαλεεεεεεεεεεεεεεεεεεεέπι

...Κι αφού η Σταχτοπούτα ντερλίκωσε ένα τόνο κολοκυθοπαγωτό βραδιάτικα για να ξεχάσει τον πόνο της για τον πρίγκηπα, αποκοιμήθηκε στον καναπέ βλέποντας "Το φάντασμα των Χριστουγέννων" του Ντίκενς και ξυπνάει το πρωί μες στο βήχα. Εμ χρυσή μου...τι ήθελες το παγωτό Δεκεμβριάτικα; Αχ...και μου το ΄λεγε η μανούλα μου όσο ζούσε, σκέφτηκε..."Άσε τα παγωτά κοριτσάκι μου για το καλοκαίρι..." Αλλά ποιος ακούει τις μαμάδες;
Γκούχου γκούχου, γκούχου γκούχου...τι να πιω για να στανιάρω και να έρθουν στα συγκαλά τους τα λαιμά μου; Σαλέπι!
Τυλίγεται με ένα κασκόλ, βάζει και το τσιτάκι της το σταχτογεμισμένο, και βγαίνει τσάρκα στην παγωμένη γειτονιά για να βρει τον σαλεπιντζή!
Κάνει δυό γύρες, να 'σου ο σαλεπιντζής:
Σαλέεεεεεεεεεεεεεεεεεεπι...φώναζε.
Πάει κοντά και του ζητάει ένα ποτηράκι σαλέπι.
-Έχετε να με πληρώσετε μανδάμ; Διότι από εμφάνιση δε σας κόβω να μπορείτε.
-Ξέρετε...δεν έχω...Μα θα σας τα χρωστάω! Όταν γίνω πριγκίπισσα...θα...
-Ακούστε μανδάμ. Ζούμε και σε χαλεπούς καιρούς, πάει να αλλάξει και το ασφαλιστικό, έχω και 5 στόματα να θρέψω. Ποιους πρίγκιπες και πριγκίπισσες μου τσαμπουνάς; Είσαι κι εσύ απ' αυτές που σου τάξαν λαγούς με πετραχείλια; Βερεσέ, δεν δίδω. Αν έχεις να με πληρώσεις, έχει καλώς.
-Γκούχ, γκουχ....τι κακός που είστε...όταν γίνω πριγκίπισσα θα σας δείξω εγώ...
-Κι όταν γίνω κι εγώ πάπας της Ρώμης επίσης...Α πάγαινε κερά μου και βρες καμιά συνταγή και φτιάξε μόνη σου...ααααααααααααμα πια.....
Τι να κάνει η έρμη. Μαζεύει την αξιοπρέπειά της και φεύγει. Και πεισμώνει. Και ξεσηκώνει όλο το σπίτι να βρει συνταγή για σαλέπι. Και θυμάται τις συνταγές που έχει κρατήσει η μανούλα.
Ανακαλύπτει μια από το περιοδικό Vita (πολυ το εκτιμούσε αυτό το περιοδικό η μαμά) και μια και δυο ξεκινάει να φτιάξει το σαλέπι της...
Σαλέπι (μαλακώνει το λαιμό και ελευθερώνει τη μύτη)
1 φλυτζάνι νερό
2 γαρυφαλλα
λίγη κανέλλα
λίγη πιπερόριζα σε σκόνη
1 κουτ. γλ. ζάχαρη (ή περισσότερη αν θέλετε πιο γλυκό το ρόφημά σας για να πάνε οι πίκρες κάτω)
σαλέπι στη μύτη του κουταλιού
Γκουχ γκουχ...ας το φτιάξουμε
Βράζουμε το νερό μαζί με τα γαρύφαλλα και τη ζάχαρη
Κατεβάζουμε το νερό από τη φωτιά και προσθέτουμε το σαλέπι. ΠΡΟΣΟΧΗ: Το σαλέπι πρέπει να είναι ελάχιστο αλλιώς το ρόφημά μας θα γίνει πυκνό σα ζελέ.
Αρωματίζουμε προαιρετικά με πιπερόριζα και κανέλλα.
Πίνουμε το ρόφημα πολύ ζεστό. Βγαίνουμε στο μπαλκόνι (με κασκόλ), κρατώντας το φλυτζάνι στο χέρι και ψάχνωντας με τα μάτια τον σαλεπιντζή για να του μπούμε στο μάτι.
Ξαναμπαίνουμε μέσα (αφού του μπούμε στο μάτι) γιατί με τέτοιο κρύο δε μας σώζει ούτε το σαλέπι.
Που θα βρείτε σαλέπι; Υποθέτω στα μπαχαρτζίδικα. Φυσικά δεν έχω φτιάξει ποτέ μου σαλέπι αλλά με προκάλεσε η Heart n soul που μου εξιτάρισε τη φαντασία μου, γι' αυτό και δεν έχει φωτό.
Και μια και είπαμε τη συνταγή, ας πούμε και δυό λόγια για το σαλέπι.
Το σαλέπι είναι μια σκόνη που προέρχεται από τους βολβούς ενος είδους άγριας ορχιδέας, του "σερνικοβότανου" όπως το λέει ο λαός, και χρησιμοποιείται για την παρασκευή γλυκών (παγωτό καϊμάκι) ή γίνεται ρόφημα.Ο μύθος λέει ότι το φυτό πήρε το όνομά του από τον Όρχι, το γιο μια νύμφης και ενός σάτυρου, ο οποίος καταδικάστηκε να γίνει λουλούδι όταν κατά τη διάρκεια των Βακχικών Μυστηρίων, αποπειράθηκε να βιάσει μια ιέρεια (ου να χαθεί!).
Φωτό από το χτεσινοβραδινό χαλάζι που επί 15 λεπτά έπεφτε στη Ζάκυνθο (ή αν θέλετε, από το δρόμο μέσα στον οποία η πτωχή πλην τίμια Σταχτοπούτα, έψαχνε τον σαλεπιντζή)
Καλό σκ
Κική