Mετά το δοκίμιο η δοκιμή του τραχανά! Mετά το αφιέρωμα στον τραχανάτης Penelope, τη σούπα μούπες της heart n soul και το δοκίμιο του τραχανά, στο Κaterina΄s Diary, όπου σημειώσατε, καταχωρείται και η συνταγή παρασκευής οικιακού και πατροπαράδοτου,όπως το κάνουνε στη Σπάρτη, αποφάσισα να φτιάξω κοτόπουλο κοκκινιστό με σούπα τραχανά ξινό. Το αποτέλεσμα ανέλπιστα πεντανόστιμο, (αφήσαμε το κοτόπουλο και) φάγαμε τον τραχανά, που σερβιρίστηκε με ένα κομμάτι τυρί φέτα στη μέση και φρυγανιασμένο ψωμάκι!Η αναλογία βασίστηκε στο 1:4, τραχανάς:υγρο/νερό. Aν το θέλετε λιγώτερο σούπα και πιο πυκνό ελαττώστε την αναλογία νερού.
Πέρασα τα κομμάτια του κοτόπουλου πλυμένα σε ξιδόνερο, στεγνωμένα και ελαφρά πασπαλισμένα αλεύρι στο τεφάλ, τα έσβησα με λίγο κόκκινο κρασί και τα έβαλα στην χύτρα. Στο τηγάνι πρόσθεσα ελάχιστο νερό και έξυσα τυχόν υπολείματα και πρόσθεσα ψιλοκομμένο ένα κρεμμύδι να αχνιστεί. Έρριξα ψιλοκομμένη επίσης, μία ντομάτα και πρόσθεσα σχεδόν ένα κουτί τομάτα . Μόλις μαράθηκαν τα έρριξα στην χύτρα μου, πρόσθεσα αλάτι-πιπέρι-κανέλλα, λίγο νερό, ώστενα μισοσκεπάζεται το κοτόπουλο, λάδι (μια κουταλιά της σούπας έκαστος), όπως συνηθίζετε ο καθένας. Σκέπασα την χύτρα, μέχρις να μαγειρευτεί καλά. Όταν ετοιμάστηκε, έβγαλα τις μερίδες το κοτόπουλο προσεκτικά σε πυρέξ.
Στη χύτρα έμεινε η σάλτσα και μέτρησα το νερό που είχα εντωμεταξύ βράσει για να κερδίσω χρόνο, προσθέτοντας στο περιεχόμενο. Αλάτισα, λίγο λάδι ακόμα και μια ιδέα τριμμένο μοσχοκάρυδο. Στο χόχλο, έρριξα τον μετρημένο τραχανά και ανακάτεψα. Πρόσθεσα 2 κουταλιές της σούπας κουάκερ, γιατί..έτσι μας αρέσει! Σε ένα τεταρτάκι, με ανοιχτή τη χύτρα, ήταν έτοιμος. Κάλυψα την κατσαρόλα με ένα πανί κουζίνας και το άφησα ένα πεντάλεπτο. Σερβίρεται χωριστά ή μαζί με το κοτόπουλο. Όμως μαγειρεύεται χωριστά και ΧΩΡΙΣ το κοτόπουλο, ορφανός!
Για τις κρύες μέρες και τις ψυχρές νύχτες παρηγοριά.
Ακούμε και ξανακούμε Χαΐνηδες και Συνταγές μαγειρικής.
18 comments:
πεντανόστιμο κατερίνα, μου θύμησες ότι το 'χω φάει παλιά κι ακόμα θυμάμαι πόσο μ'άρεσε. ο τραχανάς ρουφάει όλη τη νοστιμιά της σάλτσας και γίνεται γλύκισμα:)
Δεν έχω ποτέ δοκιμάσει τον τραχανά "κοκκινιστό".
Ωραία η ιδέα σου Κατερινάκι κάποια στιγμή οταν θα εχω ξανά τραχανά απο το χωριό θα το δοκιμάσω και έτσι :)
Επίσης Κατερινάκι δεν έχω δοκιμάσει ποτέ τον τραχανά κοκκινιστό, πολύ πρωτότυπη ιδέα!
Eυκαιρία να τον δοκιμάσουμε και έτσι:))
Κάποτε που έφτιαχνε η γιαγιά μου τραχανά, γκρίνιαζα γιατί δε μου άρεσε.Παιδί της πόλης προτίμουσα άλλες γεύσεις,πιο "αστικές".Μετά το θάνατό της, ξαναδοκίμασα από τη γιαγιά του άντρα μου ,που τηρώντας την παράδοση έφτιαχνε κάθε καλοκαίρι και νοστάλγησα στη γεύση του παιδικές αναμνήσεις στο χωριό.Φέτος μας άφησε κι εκείνη χωρίς τραχανά,γεράματα βλέπεις...και ο αγορασμένος δεν είναι το ίδιο, βρε κορίτσια!Υπόσχομαι στον εαυτό μου να καταπιαστώ,να μείνει η παράδοση,να θυμούνται και τα δικά μου παιδιά!Ευχαριστώ για το ερέθισμα.
τώρα που τι θυμήθηκα, το ίδιο φαγητό γίνεται επίσης πολύ ωραίο με πληγούρι..
Δεν θα προτοτυπησω αν πω δεν εχω φαει, αλλα θα δοκιμασω να φτιαξω γιατι εχω τραχανα και το σηκωνει και ο καιρος μας το φαγακι σου!
Θαυμασια περιγραφη,αψογη!
Καλέ κυλία Κατελίνα...η σούπα μούπες είναι αυτηνής της κόρης από την Ινγκιλτέρα, της Χαρτ. Δεν είναι δική μου ορκίζομαι! Είμαι σίγουρη ότι η Χαρτ δεν το επεσήμανε γιατί είναι ντροπαλή κόρη (κοιτάξτε κόκκινη φωτο...βλέπετε;).
Στο θέμα μας τώρα.
Σας έχω πει χίλιες φορές: Όταν στρώνετε τραπέζι σε τούτο δω το μπλογκ με τραχανά ή σαλιγκάρια, να με προειδοποιείτε να φέρνω το συφερτάσι μου με φαγάκι από το σπίτι. Ευτυχώς που αφήσατε το κοτόπουλο και έτσι θα φάω κι εγώ κατιτίς και δε θα μείνω νηστική.
Έλα να βλέπω ποιος εχει άγνωστες λέξεις...
sweet dreams, τι μάτι είναι αυτό! μπράβο, εγώ στραβομάρα:)
τον τραχανά δεν τον τρώτε, ντροπή σας,το πληγούρι το τρώτε?
οκ, στην άγνωστη λέξη τώρα, το συφερτάσι είναι το ζακυνθινό τάπερ?
Ααααααα....εγώ μανδάμ Χαρτ είμαι δίκαιος άνθρωπος. Δε θα σφετεριστώ τη σούπα-μούπα σας...όλα κι όλα!
Το πρόσεξα που είπατε για πληγουράκι (το τρώω) καιτο σημειώνω.
Στην άγνωστη λέξη τώρα: Για να μιλήσουν και οι "κάτω από το αυλάκι"...
Ας αρχίσουμε από τις απολογίες της κυλίας και της κοιλίας!
Πρέπει να αλλάξω γυαλιά παιδιά! Παρεκτός και αν φταίει η λάμψη της ..Κικίτσας που με θάμπωσε! ;))
-Ηeart n soul, τι να κάνομεν την πάτησα! Πράγματι είναι νόστιμος και αν μείνει έως το βράδυ που χυλώνει, εκεί να δεις!
-Λαμπρινή μου αξίζει. Ορφανός ή με συνοδεία μοσχαράκι, κοτόπουλο είναι γλύκισμα.Εαν δεν βάλεις τα υγρά που σηκώνει η σούπα γίνεται πυκνός σαν ..ρυζότο ας πούμε.
-Είναι πολύ νόστιμος Ελενα
-Μπράβο apostolia μου, αυτό ακριβώς εξυπηρετεί η διάσωση της συνταγής, να μείνει κάτι από τις συνήθειες τις ελληνικές και της τοπικής οικιακής οικονομίας.
-Ναι το έχω δοκιμάσει και με πληγούρι με επιτυχία και στη γεύση αγαπητή heart n soul.
-Να είσαι καλά Luna, περιμένω εντυπώσεις.
-οneiromageiremata διόρθωσα αυθωρεί και παραχρήμα! (ευτυχώς ως administrator δεν βάζεις όρθιες στην..γωνία!);)
Συφερτάσι, πασίγνωστη λέξη!
Δοχείο με χερούλι,που μετα-φέρουν φαγητό πάει και έλα! (Ζακυνθινό..τάπερ! Κατοχυρώνεται!)
Τη λέξη συφερτάσι τη χρησιμοποιούσαμε στην Πάτρα. Όταν πήγα να τη γράψω εδώ, έκανα μια γρήγορη έρευνα για να δω αν οντως υπάρχει ή ήταν καμιά λέξη που τη χρησιμοποιούσαμε μόνο στην οικογένεια (η οποία έχει και ζακυνθινές ρίζες). Τελικά, τη βρήκα σαν Πυργιώτικη λέξη, γι αυτό και (το) περίμενα να απαντήσεις εσύ Λατερίνα ή η άλλη Αγγελική ή κάποιος Πελοποννήσιος τέλος πάντων!
Καλό σκ!
Βρε βρε βρε! Εδώ γίνονται σημεία και τέρατα κι εγώ δεν έχω πάρει χαμπάρι! Πυργιώτικη λοιπόν η λέξη! Το πόσο περήφανη είμαι δεν περιγράφεται ! :-P
Κατερινάκι, σούπερ το φαγάκι! Κάτι παρόμοιο είχα φτιάξει κι εγώ με τον τραχανά που μου χάρισε η φίλη μου η Άσπα (http://kormoranos.blogspot.com/). Αυτός ήταν με λαχανικά - άλλο πράμα!
εμένα ο τραχανάς μου αρέσει πολύ πηχτός--σχεδόν χωρίς καθόλου ζούμί. πρέπει να κάνω την υπέρβαση και να τον δοκιμάσω και κοκκινιστό. είμαι κι εγώ από τους τυχερούς, με προμηθεύει η θεία μου από το χωριό με χειροποίητο....όνειρο είναι!
Κοτόπουλο με τραχανά (σε πιο απλή παρασκευή) έφτιαχνα για την κόρη μου πριν χρονίσει. Το τιμούσε δεόντως.
Εμένα δεν είναι το φόρτε μου, μάλλον θα τσιμπολογήσω από το συφερ-τέτοιο της Κικής.
Είναι όμως εξαιρετικά θρεπτικός (και ιδανική σούπα για τις μανούλες που θηλάζουν).
Καταπληκτικό το δοκίμιο του τραχανά! Από αυτά που πρέπει να υπάρχουν σε όλα τα "τετράδια" μαγειρικής.
Και ο "ολυμπιακός τραχανάς" νοστιμότατος.
den exw fai ksuno traxana!!!emeis traxana leme,me to plhgouri!(mporw na sas grapsw tropo paraskeuhs)!
ton ftiaxnw kai aspro kai kokkinisto me kotopoulo h trifero mosxaraki,me ta murwdikoulia tou!!!aaax!koutalia kai....apolaush!!kai otan xeilwsei akoma nostimoteros!!!geia sta xeria sou Katerina ante portas!!!
Είχα μέρες να μπω στο "σπιτικό" του hungry και σήμερα που βρήκα την ευκαιρία, διάβασα και θαύμασα!!
Κατερίνα μου, κάπως έτσι τον έφτιαχνε και η μάνα μου τον τραχανά με το κοτόπουλο, και μ' έκανες να το (και να την) νοσταλγήσω. Με βλέπω να το φτιάχνω αύριο, ίσως μόνον για μένα μιας και ο καλός μου δεν τον πολύ τιμά.
Καλημέρες.
Αγαπημένο φαγητό της οικογένειας μιας και μόνο ετσι ετρωγε ο πατέρας τον ξινό τραχανά. Η συνταγή της μανας μου βεβαια τελείως απλή. Απλό κοκκινιστό κοτόπουλο. Το βγάζουμε, προσθέτουμε νερό και φλαπ τραχανά. Η σούπα σερβιρεται και με μυζήθρα ξερη τριμμένη. Βέβαια στα SM μυζήθρα προκοπής δεν εχω βρει. Μήπως υπαρχει κάποια με ονοματεπώνυμο που μπορείτε νε μου συστήσετε;
Post a Comment