Κουλουράκια πορτοκαλλιού Σπάρτης

Tα κουλουράκια με πορτοκάλλι, είναι συνηθισμένο κέρασμα στην Σπάρτη, στον καφέ στο πρωϊνό, στην παρέα, κυρίως στις νηστείες, αλλά και όλες τις άλλες μέρες. Λίγο ή πολύ αυτή η συνταγή ακολουθείται, από τις χρυσοχέρες νοικοκυρές. Ας πούμε ότι άλλοι έχουν παραλλαγές. Για παράδειγμα, η μητέρα μου δεν συμπαθούσε την αμμωνία, που όμως, όπως λέει η σοφή μου γειτόνισσα, βοηθάει τα κουλουράκια να είναι μαλακά και να μην.."λουρώσουν"! Την ερμηνεία της λέξης δεν την έχω ακόμα ξεκαθαρίσει! Μπορούμε λοιπόν, να τη συμπεριλάβουμε στις γενικές τοπικές συνταγές. Ως συνήθως, εγώ κάνω τα δικά μου, ακόμα και με τις παραδοσιακές συνταγές.

Υλικά
6 φλ. -750 γρμ.-αλεύρι κοσκινισμένο, (προτίμησα το για όλες τις χρήσεις)
1 φλ. λάδι (ή μαργαρίνη, ή μισό-μισό)
11/2 φλ. ζάχαρη
3/4 φλ. χυμό πορτοκαλλιού + ξύσμα από πορτοκάλλι(μη κερωμένο)
1 κ.σ.γεμάτη αμμωνία
1 κ.γλ. σόδα
1/2 κ.γλ. Β.Ροwder
1/4 φλ.κονιάκ + μισού λεμονιού χυμό
Σουσάμι (προαιρετικά κανέλλα)
Ετοιμασία
Κατά τα γνωστά, χτυπάμε ζάχαρη και λάδι με το ξύσμα του πορτοκαλλιού. Στίβουμε το ξυσμένο πορτοκάλλι και στο ποτήρι με το χυμό ανακατεύουμε την αμμωνία, για να διαλυθεί και να αφρίσει απ τη χαρά της που θα συναντήσει το μίγμα ζάχαρης-λαδιού. Στη συνέχεια, διαλύουμε τη σόδα στο κονιάκ+λεμόνι και προσθέτουμε στο μίγμα επίσης.
Το ξύσμα καλύπτει το αιτούμενο άρωμα στο κουλουράκι. Η ζύμη που προκύπτει είναι μαλακή και δουλεύεται στο χέρι. Πλάθουμε σε διάφορα σχήματα, (στη Σπάρτη κλασσικά είναι το σχήμα "τελικό ς" και "πλεξιδούλα" αλλά περί ορέξεως..). Τα κυλάμε σε σουσάμι και τα αραδιάζουμε στις λαμαρίνες του φούρνου, πάνω σε λαδόκολλα. Φούρνος προθερμασμένος, στους 170 για 25 λεπτά, έως να ροδίσουν.

Παρατηρήσεις. Η σοφή μου γειτόνισσα στη Σπάρτη, ενσωματώνει το σουσάμι στη ζύμη γιατί είναι ενοχλητικό να σκορπίζεται την ώρα που τρώγεται το κουλούρι. Όμως η μαμά μου κατάβρεχε το σουσάμι και κόλλαγε ευκολώτερα στη ζύμη.

Στον τελευταίο Γαστρονόμο-τεύχος 25/Μαι.2008,σελ.82, είδα μια παραλλαγή παρόμοια, όπου του σουσάμι ανακατεύεται με ζάχαρη και δυο κ.σ. νερό και είναι της καλύτερης προσκόλλησης για τα κουλουράκια. Ευφάνταστη εγώ, πρόσθεσα και λίγη κανέλλα! Ίσως πάει και μέσα, αλλά φοβάμαι μη δώσει πικρίλα στη γεύση. Άλλη φορά είχα ρίξει και σταφίδες μαύρες στη ζύμη! Τούτη τη φορά πασπάλισα ζάχαρη+κανέλλα τα μισά! Άστε που βιαζόμουνα και δεν κοσκίνησα το αλεύρι!
Η δόση είναι συγκρατημένη για το φόβο της από δευτέρα δίαιτας, αλλά τι να το κάνεις, εξαφανίζονται..