Saturday, June 28, 2008

Βερίκοκο: Τέλος εποχής. Μαρμελάδα λοιπόν

Συνεχίζω για την μέθοδο συντήρησης των φρούτων και όχι την εφήμερη κατανάλωσή τους. Μου αρέσει να το κάνω αυτό, γιατί είμαι τύπος με χειμωνιάτικες δραστηριότητες ….Τώρα πως ονομάζεται το αντίθετο της χειμέριας νάρκης δεν ξέρω.
Βερικοκιά δεν έχω… απ’ την ανεμελιά μου δηλαδή, αλλά η θεία Τασούλα που μας άφησε χρόνους πρόσφατα, μας την άφησε παρακαταθήκη. Μπεμπέκου ή κάτι τέτοιο είναι.
Μαζεύουμε τα φρούτα μόλις ωριμάζουν (παραλίγο γινωμένα θα έλεγα) για να έχουν τα σωστά οξέα για την διατήρησή τους και την σωστή πηκτίνη για το «δέσιμο» της μαρμελάδας. Υπολογίστε ότι με 1 κιλό ψιλοκομμένο φρούτο γεμίζουμε ένα βάζο 1.000ml και κάτι… για άμεση κατανάλωση το «κάτι».
Το επόμενο συστατικό είναι ζάχαρη. Για κάθε κιλό ψιλοκομμένο φρούτο προσθέτουμε 750 gr ή λιγότερο κοινή ζάχαρη… κι’ ας φωνάζει η heart n soul !!!
Φυσικά χυμό λεμονιού (μην ξαναλέμε τα ίδια). Για κάθε κούπα ψιλοκομμένο φρούτο προσθέτουμε 1 ½ κ.γ σουρωμένο χυμό φρέσκου λεμονιού, δηλαδή 4-5 κ.γ χυμό λεμόνι για 1 κιλό φρούτο (περίπου μισό μέτριο λεμόνι).
Καθίστε λοιπόν και υπολογίστε, πριν ξεκινήσετε. Υπολογίστε πόσα βάζα μαρμελάδα θέλετε να φτιάξετε… πόσα θα δώσετε, πόσα θα κρατήσετε. Προσωπικά δίνω στους ανθρώπους που αγαπώ εγώ και όχι αναγκαστικά σ’ αυτούς που ανταποδίδουν την αγάπη και την αφοσίωσή μου.
Τα βαζάκια που θα γεμίσουμε, μπορεί να είναι από παλιότερες δημιουργίες μας. Όμως, τα καπάκια τους θα πρέπει να τα αντικαταστήσουμε με καινούρια που να ταιριάζουν απόλυτα. Αν δε κάνετε αυτό, απλά μην ξεκινάτε!!! Πλύνετε κ α λ ά τα βαζάκια με χλιαρό νερό, ξεπλύνατέ τα με ζεστό-καυτό νερό, βεβαιωθείτε ότι δεν κράτησαν μυρωδιές και βουτήξτε τα καπάκια σε βραστό νερό. Αν δεν βρίσκετε μόνο καπάκια, αγοράστε βαζάκια μαζί με καπάκια. Πρώτα όμως εξαντλήστε την αγορά και τις επαφές σας. Μην ξοδεύετε ούτε ένα λεπτό € στον βρόντο… αυτά βλέπουν και παίρνουν θάρρος για τις ανατιμήσεις.
Προσωπικά δεν ακολουθώ τις τυπικές οδηγίες αποστείρωσης εκτός από τα παραπάνω και ότι θα πούμε παρακάτω. Τα οξέα του φρούτου δουλεύουν άριστα σ’ αυτό. Έχω κρατήσει μαρμελάδα εκτός ψυγείου πάνω απó 1 χρόνο με τον τρόπο που περιγράφω. Μην ακούτε αυτά που λένε «αν πιάσει μούχλα, αφαιρέστε την και ξαναβράστε»… απλά πετάξτε την.Τα φρούτα που θα χρησιμοποιήσουμε για την μαρμελάδα, να μην είναι παραγινωμένα αλλά λίγο σφιχτά. Καλό είναι το ¼ της ποσότητας να είναι λίγο αγίνωτα. Τα πλένουμε καλά σε τρεχούμενο νερό, δεν τα αφήνουμε όμως να κάτσουν μέσα στο νερό.Κόβουμε στη μέση τα φρούτα, βγάζουμε το κουκούτσι και τα χοντροκόβουμε. Τα αγίνωτα τα ψιλοκόβουμε. Σε ανοξείδωτη κατσαρόλα με χοντρό πάτο, στρώνουμε μια στρώση φρούτο, μια στρώση ζάχαρη μέχρι να τελειώσουν. Προσθέτουμε το λεμόνι.Σκεπάζουμε με πετσέτα και αφήνουμε για 2 ώρες τουλάχιστον ή καλύτερα όλη νύχτα. Η όσμωση που θα προκαλέσει η ζάχαρη, θα βγάλει όλο το νερό από το φρούτο. Απομνημονεύουμε την στάθμη του περιεχομένου της κατσαρόλας. Βάζουμε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά. Στην αρχή, ανακατεύουμε περιστασιακά ίσα να μην πιάσει. Μόλις όμως αρχίζει να κοχλάζει κοιτάμε την ώρα και δεν σταματάμε το ανακάτεμα για τα επόμενα 25 λεπτά. Μόλις αρχίζει να σχηματίζεται πολύς αφρός, τον απομακρύνουμε με μια κουτάλα. Μην τον πετάξετε, όταν κρυώσει γίνεται σιρόπι, που μπορείτε να το αλείψετε στις τηγανίτες του πρωινού. Σε λίγο θα σταματήσει ο αφρός, αλλά συνεχίζουμε… και συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Αν στα 25 λεπτά φαίνεται ακόμα πολύ ρευστή, συνεχίζουμε το βράσιμο για άλλα 5 λεπτά αλλά όχι παραπάνω. Ο στόχος μας είναι να μείνει στο τέλος περίπου ο μισός όγκος και να είναι αρκετά δεμένη. Υπ’ όψιν ότι όταν κρυώσει θα πήξει κι’ άλλο. Δεν είχα ποτέ αποτυχία στα 25 λεπτά. Σβήνουμε την φωτιά. Τώρα, παίρνουμε τα πλυμένα και στεγνωμένα βάζα και τα γεμίζουμε με την καυτή μαρμελάδα αφήνοντας περίπου ½ εκατοστό από το χείλος, προσέχοντας να μην πασαλείψουμε το βάζο. Εγώ κόβω ένα μπουκάλι του νερού και το χρησιμοποιώ σαν χωνί.Βάζουμε το καπάκι, το σφίγγουμε και γυρίζουμε αμέσως το βάζο ανάποδα. Σε 5 λεπτά, φέρνουμε το βάζο στην όρθια θέση. Σε 5-15 λεπτά, θα πρέπει να ακούσουμε ένα μεταλλικό «πλόπ», που σημαίνει ότι το βάζο σφραγίστηκε και το καπάκι δεν υποχωρεί όταν το πιέσουμε. Αν δεν το ακούσουμε, φυλάμε την μαρμελάδα στο ψυγείο και καταναλώνουμε την άμεσα.
Tip: Αφήνουμε για λίγο τα βαζάκια στον ήλιο. Η μαρμελάδα θα πάρει ένα πολύ όμορφο ξανθό χρώμα !!
Γράφουμε στο βάζο τι μαρμελάδα περιέχει και την ημερομηνία. Φυλάμε τα βάζα σε δροσερό μέρος μέχρι και 2 χρόνια (σιγά να μην μείνει!). Πάντως η σπιτική μαρμελάδα, μετά από 8 μήνες αρχίζει να σκουραίνει και να γίνεται πιο ρευστή.
NASSOS

24 comments:

Juanita La Quejica said...

Η μαρμελάδα βερύκοκο υπήρξε πάντα η αγαπημένη της οικογένειάς μου. Ούτε θυμάμαι πόσα κιλά φτιάχναμε κάθε καλοκαίρι. Ειδικά η θεία Τασία -ακόμα και σήμερα, παρότι κάποιας ηλικίας και με προβλήματα υγείας- δεν κάνει πίσω. Θα φτιάξει γύρω στα 15 κιλά το λιγότερο, γιατί τον χειμώνα την χρησιμοποιεί για την πάστα φρόλα της.
Εκεί που υπάρχει πλέον η δυσκολία είναι στο να βρίσκουμε αρωματικά φρούτα.

Juanita La Quejica said...

Ωραίες σου βγήκαν οι φωτογραφίες, παραστατικές και με όμορφα ζωηρά χρώματα. Ευχαριστούμε.

heart n soul said...

η heart n soul δε θα φωνάζει αν δωροδοκηθεί με βαζάκι μαρμελάδας:))
Βερύκοκο! η πρώτη μαρμελάδα που έφτιαξα με φρούτα από τη βερυκοκιά της αυλής (τα καλύτερα που χω φάει, τώρα είναι τόσο άνοστα τα βερύκοκα, γιατί?), πήγαινα δημοτικό ακόμα. Στο κόχλασμα με πιτσίλισε, μια πιτσιλιά τόση δα αλλά καυτή σα λάβα, ακόμα έχω το σημάδι!
Νάσσο, άλλο ένα αξιοζήλευτο ποστ, να 'σαι καλά και να μαρμελαδοφτιάχνεις (το θερινό ξεσάλωμα κάνει για αντίθετο της χειμέριας νάρκης?:)

Νασος Παπαστυλιανού said...

himmmm
Χειμερινό ξεσάλωμα λοιπόν.
Το πιτσίλισμα αποφεύγεται με το σ υ ν ε χ έ ς ανακάτεμα. Ούτε τηλέφωνα ούτε παιδιά ούτε τίποτα για 25 λεπτά.

Γενικά στο χωριό λένε για μένα "οτι δεν μπορώ να το κάνω γλυκό, το κάνω τουρσί"....

Gianni said...

Ωπς! Τουρσί άκουσα Νάσσο;
Για ρίχτα γιατί έμαθα πως στην Δυτ. Μακεδονία που θα πάω Δευτέρα με περιμένει ένα μπουκάλι τσίπουρο σαν δώρο...

Gianni said...

Τι θέλετε να σχολιάσω την μαρμελάδα; Που ξέρω εγώ από αυτά...
Αν όμως κάποια φτιάξει και το κάτι παραπάνω που λέει στη συνταγή ο Νάσσος ανταλάσεται με χταπόδι ή μελιτζάνες τουρσί!

luna said...

Teleio post, katapliktiki perigrafi.
euxaristoume

ΕΛΕΝΑ said...

Μπράβο Νάσσο, πολύ ενδιαφέρον και αυτό το ποστ σου και πολύ όμορφες και κατατοπιστικές όπως πάντα οι φωτό σου:)
Ερώτηση πάνω στο tip που δίνεις.
Πόσην ώρα αφήνεις τα βαζάκια στον ήλιο?? Φαντάζομαι όχι για πολύ.
2η ερώτηση προς Γιάννη:
Με τι ανταλάσσεις χταπόδι τουρσί??

Gianni said...

Με μαρμελάδα Νάσσου για την ώρα...
Έκλεισε;

Νασος Παπαστυλιανού said...

Ελενα: Σωστά το λές. 2 ωρίτσες το πολύ.
Γιάννη: Κανονικά δεν θα έπρεπε, αλλά σε ζηλεύω. Δεσμεύομαι όμως απο τώρα για φωτο απόσταξης τον Οκτώβρη και χταποπδάκι ξυδάτο και λιαστό να τρώγεται μέχρι και ωμό.
Θα ακολουθήσει κάπαρη και ρόκα τουρσί, καθώς και βανίλιες μαρμελάδα youmyyy !!!

Μελενια said...

Γεια σου Νασο, τελεια η μρμελαδα σου. Γιατι ομως πρεπει να πεταμε την μαρμελαδα που εχει μουχλιασει απο πανω? Ειναι θεμα τοξινων?

Νασος Παπαστυλιανού said...

Θέμα ...αρχής θα έλεγα μελένια μου

Juanita La Quejica said...

Το χταπόδι τουρσί της Γιαννομαμάς μπορώ και εγώ να το επιβεβαιώσω, είναι τέλειο!

ΕΛΕΝΑ said...

Γιάννη έκλεισε!!
1ον γιατί δεν σου χαλάω χατήρι και
2ον συμφεροντολογικά σκεπτόμενη, γιατί έχω ακούσει τα καλυτερότερα για τα τουρσιά της μαμάς:))

Penelope said...

Βρε, τι νοικοκυρόπαιδο είναι τούτο!
Πρέπει να τον "κλωνοποίησουμε" νομίζω, για να βρούν κι' οι επόμενες γενιές γυναικών :-)))

Μπράβο, μωρέ Νάσσο, σκέτο άρωμα η μαρμελάδα σου. Να σαι πάντα καλά.

Νασος Παπαστυλιανού said...

Μ'έκανες και κοκκίνισα penelope...εδω μέσα αισθάνομαι άνετα

Penelope said...

Καλά κάνεις και αισθάνεσαι άνετα σε τούτο τον χώρο Νάσσο μου.
Απλά εγώ "καμένη" από τις γενιές των ανδρών στην ευρύτερη οικογένεια μου (πατρική, σημερινή δικιά μου) που δεν χαμπαριάζουν τίποτε από νοικοκυριό και μαγειρική...εντυπωσιάζομαι πάντα από ανθρώπους σαν και σένα.
Και τους χαίρομαι ιδιαίτερα, το ομολογώ.

Αγγελική Ν said...

Νάσσο, καλώς ήρθες και επίσημα!
Ωραιότατη η μαρμελάδα!
Εγώ άρχισα πριν ένα χρόνο και τώρα το έριξα στα πειράματα...
Μείωση ζάχαρης και προσθήκη μήλου, για να πήζει. Προσθήκη λικέρ, μπράντι, πιπεριών αναλόγως με το φρούτο και την τρέλα...
Έχεις ποτέ χρησιμοποιήσει το θερμόμετρο στις μαρμελάδες και τα σιρόπια? Λένε ότι στους 105β Κελσίου η μαρμελάδα είναι οκ. Δεν το έχω δοκιμάσει... Θα πειραματιστώ άμεσα...

Νασος Παπαστυλιανού said...

Γειά σας και ευχαριστώ για τα θερμά σας καλοσωρίσματα.
penelope, έέέ είναι λίγο κουραστικό, αλλά ξεχνιέμαι, το απολαμβάνω και βγάζω όμορφες δημιουργίες για τους δικούς μου, όπως και εσύ φαντάζομαι.
αγγελική v, πολύ ενδιαφέρουσες οι τεχνικές σου. Ναι χρησιμοποιώ θερμόμετρο (http://hungryforhungry.blogspot.com/2008/06/blog-post.html) γιά να είμαι σ΄΄ιγουρος οτι το άρωμα της μαρμελάδας, δεν θα "καεί". Μου βάλανε όμως ...χέρι και δεν το αναφέρω ξανά. Το χρησιμοποιώ κρυφά

Juanita La Quejica said...

ΧΑΧΑ!
Καλώς όρισες και επίσημα σαν μέλος από σήμερα στο Hungry For Life Nάσο!
Ξέρεις τί θα κάνουμε, αφού "σκιάχτηκες" που σου "έβαλαν χέρι" κάποιοι από εμάς για το θερμόμετρο;
Θα το αναφέρεις με μυστικό κωδικό.
Δηλαδή θα γράφεις "πρέπει να δείχνει τόσους βαθμούς το μυστικό υλικό" και έτσι θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι!
Είναι η μόνη συναινετική λύση που μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή, που το μυαλό μου έχει αρχίσει και παίρνει την υφή της μαρμελάδας σου!

Maria B. said...

Νάσσο φαίνεται εξαιρετική τα συγχαρητήρια μου.!!!!!
Μαλλον θα αποφασίσω να την φτιάξω αλλά με καστανή ζάχαρη.

Αγγελική Ν said...

Νάσσο, μη μασάς! Την πέφτουμε, μας την πέφτουν, σημασία δεν δίνουμε, εμείς στο ύψος μας! Την δουλειά μας!
Το θερμόμετρο είναι εξαιρετικό όργανο και βοηθά τους ερευνητές! Δεν το κρύβω ότι δεν έχω την πείρα μεγάλων μαγείρων, αλλά έχω την ερευνητική διάθεση!
Ρωτώ: οι 105 βαθμοί είναι οι σωστοί ή λάθος με πληροφόρησαν?

Αγγελική Ν said...

Ουπς, ξαναδιάβασα το προηγούμενο ποστ σου για μαρμελάδα!
Ναι, γράφεις τους βαθμούς 104-105!
Ευχαριστώ!

zoyzoy said...

Υπέροχες και αναλυτικές οι οδηγίες σου!
Τρέχω για εφαρμογή!
Να'σαι καλά καλό καλοκαίρι:))

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...