Sunday, June 08, 2008

Σάνη gourmet με τα μάτια της Στέλλας Σπανού

Η Στέλλα Σπανού -απαντώντας σε παράκλησή μας- μας μεταφέρει τις εντυπώσεις της από το Sani Gourmet 2008, για το οποίο μας ενημέρωσε πριν λίγο καιρό.
Τα φρέσκα νέα του Σάνη gourmet έφτασαν. Έτσι πως πάω εγώ τα φρέσκα σε πάγο θα τα μεταφέρω!
Ήταν μια εξαιρετική διοργάνωση από τη ΣΑΝΗ ΑΕ. Σε ένα όμορφο περιβάλλον λίγο κρασί λίγο θάλασσα και τα gourmet moue ένα πράγμα.
Είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω ενδιαφέροντα πιάτα όπως του κ. Χ.ΠΕΣΚΙΑ το ταρτάρ των ονείρων μου που ζήτησα και δεύτερο πιάτο ( τι σύνδρομο στερητικό με διακατέχει). Υποκλίνομαι στο μεσογειακό του ταμπεραμέντο που βγάζει στη μαγειρική του.Στου κ. Χ.ΚΑΡΑΜΑΛΕΓΚΟΥ το πιάτο με το αρνάκι μαριναρισμένο σε ντομάτα να λιώνει απολαυστικά στο στόμα ούτε με παγωτό δεν το καταφέρνω αυτό...
Στα σούσι του HERVE COURTOT ( είχα και ιδιαίτερα μαθήματα) τόσο ανάλαφρες γεύσεις σε γιαπωνέζικο πιάτο ποτέ μαζί δεν έχω δοκιμάσει.Και για φινάλε έχω αφήσει τον κ. ATOUL KOCHAR τον πρώτο ινδό με αστέρι Michelin. Γεύσεις με ινδικές καταβολές αυτό που μου έμεινε είναι το καλαμάρι με πικάντικη σάλτσα διαβολικά καυτερό το συνόδευε με σαλάτα με σάλτσα γλυκιά από φρούτα του πάθους, αυτό και εάν ήταν είναι εκρηκτικό πιάτο. (Kαι εκεί φοίτησα σε ιδιαίτερα μαθήματα ταντόρι)Και περνάω σε αυτά που μαγείρεψα εγώ για τους εκλεκτούς μου.
Η πρώτη ημέρα ήταν αφιερωμένη στις πίτες της Χαλκιδικής 11 πίτες γλυκές και αλμυρές παρουσιάστηκαν με προτίμηση τελικά σε πίτες γυμνές, κολομπαρίνες όπως λέγονται στη Χαλκιδική. Στο τέλος πρόσφερα και γλυκό κουταλιού τριαντάφυλλο.
Την δεύτερη ημέρα ήταν για τα θαλασσινά τα οποία άρεσαν πολύ και αποκόμισα θετικά σχόλια.
Αχινοί γεμιστοί – καλαμαράκια – κακαβιά –χταπόδι σκορδατο με πιπεριές – κεφτεδακια από μπακαλιάρο.. όλα αυτά στη ταβέρνα Αλέξης στη μαρίνα του Σάνη.
Μαζί μου ήταν ο εκλεκτός μου φίλος κ.Παναγιώτης Κουκουβίτης, ο οποίος με συντρόφευε στης γευστικές περιηγήσεις στη Χαλκιδική.Και οι γυναίκες που ήρθαν από διάφορα μέρη της Χαλκιδικής να μαγειρέψουμε μαζί. Η κα Λουλουδιά, η κα Χαρούλα ο γιος της ανερχόμενος chef ο Αστέριος Παπαστεργίου.
Και για του λόγου του αληθές σας στέλνω και Φώτο και μια συνταγή από τα θαλασσινά.
ΓΕΜΙΣΤΟΙ ΑΧΙΝΟΙ
Υλικά
Αχινοί
1 ξερό κρεμμύδι
1/2 κουταλιά γλασε ρύζι για κάθε ένα αχινό
Μαύρο πιπέρι
Ελαιόλαδο
Ροδέλες ντοματαςΕκτέλεση
Τοποθετείτε τους αχινούς σε ένα καλάθι και κουνάτε δυνατά, ώστε να χτυπάνε οι αχινοί στα τοιχώματα για να σπάσουν τα αγκάθια τους.
Τους τοποθετείτε σε μια πιατέλα και μ’ ένα μαχαίρι τους ανοίγετε από πάνω σιγά-σιγά. Τους στραγγίζετε και κρατάτε το ζουμί τους και αφήνετε μόνο το ροζ χαβιάρι τους.
Σε ένα τηγάνι σοτάρετε το ξερό κρεμμύδι και το ρύζι με λίγο από το ζουμί τους και νερό μέχρι να γίνει το ρύζι . Γεμίζετε το εσωτερικό του κάθε αχινού με το μείγμα , βάζετε και μια ροδέλα από πιπεριά στη επιφάνεια του. Τους ψήνετε για 5 λεπτά στους 200 βαθμούς τους. Τρώγονται με το κουτάλι.

9 comments:

Juanita La Quejica said...

Ευχαριστούμε για την "ανταπόκριση" Στέλλα.

Gianni said...

Τι πρωτότυπη και εξαιρετική συνταγή...
Και φυσικά ευχαριστούμε για την ανταπόκριση.

heart n soul said...

τι γκουρμεδοκατάσταση! ζήλεψα όσα είδατε και δοκιμάσατε!

ΕΛΕΝΑ said...

Eυχαριστούμε Στέλλα για την πολύ ενδιαφέρουσα ανταπόκριση και την πολύ πρωτότυπη συνταγή:)
Εχω την εντύπωση ότι δεν τρώγονται όλοι οι αχινοί, αλλά δεν ξέρω ποιοί ακριβώς είναι βρώσιμοι και ποιοί όχι. Πάντως η αχινοσαλάτα είναι ο αγαπημένος μας μεζές, όπου την πετύχουμε!!

Gianni said...

Ο αχινός τρώγεται. Απλά σαν τον αχινό (στην ίδια οικογένεια) υπάρχουν και άλλα παρόμοια είδη που δεν τρώγονται. πχ οι καλόγριες όπως τις λέμε στα μέρη μου.
Ξεχωρίζουν εύκολα από το χρώμα στο επάνω μέρος.
Και εγώ όπου τους βρω τους τσακίζω. Όπως και τις πεταλίδες! (μια βδομάδα έμεινε ακόμη...)

Nena said...

Ω ω ω ω! αξιοζήλευτη Στέλλα, τι καλά και ωραία είναι όλα τούτα που μας λες.
Οι δε αχινοί σου, πέραν των υλικών που έτσι κι αλλιώς είναι νόστιμα, είναι χάρμα οφθαλμών!
Κι εγώ σ ευχαριστώ.
Κάτι απ τα sushi, συνταγή εννοώ, δεν μπορείς να μας δώσεις κι όλο και θα το παλέψουμε.

Penelope said...

Καλή μου Στέλλα,
εμείς τα έχουμε πει και κατ' ιδίαν.
Προσωπικά εύχομαι πάντα τέτοια ωραία και πάντα αναμένω από σένα τα "ανώτερα"!
Όσο για τους φουκαράδες τους αχινούς τι τους έμελε να πάθουν!!
Μούρλια είναι όμως και στην φωτογραφία τους.
Πάντα τέτοια!

Αγγελική Ν said...

Ένα μπορώ να πω: ΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧ
πολύ ωραία συνταγή!
Ευχαριστούμε

Πού να βρω αχινούς εδώ...

Nena said...

Δεν θα βρεις Αγγελικούλα μου. Για να είναι πάντα νόστιμον το ήμαρ. Υπομονή.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...