Διάβασα στα blogs της Ξανθιάς και του Κitsosmitsos για την κίνηση που διοργανώνεται σήμερα στα blogs από το Blog Action Day 2008 με θέμα την ΦΤΩΧΕΙΑ.Υλική, πνευματική, ηθική, σωματική, σε όποια της μορφή η ΦΤΩΧΕΙΑ με τρομάζει.
Η δική μου, αλλά και των άλλων.
Ευκαιρία για σκέψεις που θα οδηγήσουν σε πράξεις.
Για την καταπολέμηση κάθε είδους ΦΤΩΧΕΙΑΣ, με όποια μέσα έχει ο καθένας μας.
Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη της ΦΤΩΧΕΙΑΣ
9 comments:
Το πιο συγκλονιστικό που διάβασα. είναι ότι κάθε 5 δευτερόλεπτα πεθαίνει ένα παιδί από πείνα!!
Ο καθένας ας κάνει αυτό που κρίνει σωστό για να βοηθήσει. Δεν χρειάζονται "τυμπανοκρουσίες", έμπρακτη απόδειξη του ενδιαφέροντός του χρειάζεται,έστω κι αν η βοήθεια που θα προσφέρει είναι ελάχιστη αλλά πολύτιμη.
συμφωνω με την Έλενα...ο καθενας ας κανει αυτο που του επιτρέπει να νοιώθει πως δε μενει απαθής σε όλ'αυτά...παντα υπάρχει ο τρόπος...δεν υπάρχουν δικαιολογίες...
Θυμάμαι την μαμά και τη θεία μου να μου λένε "μην ψάχνεις μακρυά, κοίτα δίπλα σου και άνοιξε την καρδιά σου πρώτα απ όλα". Δυστυχία και φτώχεια πολλή, τί κάνουμε είναι το ερώτημα.
Όλους μας τρομάζει. Η ιδέα και μόνο ότι μπορεί να χάσεις αυτά που με τόσο κόπο έχεις χτίσει...
Τι κάνουμε; Αρχικά προσέχουμε για να έχουμε. Έπειτα, δεν ξέρω αλλά πρέπει να το βρούμε!
Bγάζουμε τα γυαλιά του εγωισμού και της αντίληψης , του ότι εμείς δεν θα είμαστε ποτέ θύματα μιας τέτοιας κατάστασης και πορευόμαστε...αναλόγως.
Εμένα πάντως εκείνο που με τρομάζει πιο πολύ , είναι η φτώχεια της ψυχής μας!!
Τώρα όλοι θα εκφράσουν τη συμπόνοια τους στους φτωχούς–άντε και μερικοί να βγουν να ελεήσουν κανα ζητιάνο ή να δώσουν τα παλιά τους ρούχα και αντικείμενα (για να μην τους πιάνουν και το χώρο). Θα αισθανθούν φιλάνθρωποι, αλληλέγγυοι. Και επί της ουσίας τίποτα.
Για να αντιμετωπιστεί οποιοδήποτε πρόβλημα πρέπει πρώτα απ΄όλα να βρεθούν τα αίτια που το προκαλούν. Στη συνέχεια πρέπει να αναζητηθούν τρόποι να αναιρεθούν αυτά τα αίτια. Τέλος να μπουν σε εφαρμογή κάποια μέτρα για την αναίρεση των αιτίων.
Ας ξεκινήσουμε αναλογιζόμενοι τι προκαλεί τη φτώχια!
Αυτή η ημέρα θα περάσει όπως όλες οι υπόλοιπες αφιερωμένες σε κάτι μέρες του χρόνου. Γι' αυτό και δεν καταλαβαίνω την ύπαρξή τους αφού ελαχιστότατοι ευαισθητοποιούνται και την επομένη όλα έχουν ξεχαστεί.
Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που προτείνει η Αγγελική. Με πρόλαβε.
ας ξεκινήσουμε ΔΙΝΟΝΤΑΣ...φτανει πια η σκεψη και η περισυλλογη και η παΘητικότητα...9 παιδια το λεπτο πεθαινουν απο πείνα....μην κοιτάτε τι κανουν οι άλλοι γυρω σας...κοιτατε τι μπορείτε να κανετε εσεις...αν θες ν'αλλαξεις τον κόσμο,αλλαξε πρωτα τον ευατό σου,όπως ελεγε ο Γκαντι...αν το εκανε ο καθενας όλα θα ήταν διαφορετικά..μεχρι τοτε ας κοιταξει ο καθείς τον εαυτό του,να μπορει να πει με καθαρή συνείδηση,αυτό που μπορουσα το έκανα...
Μα cook μου, βέβαια!
Εννοείται ότι ο καθένας μπορεί να κάνει κάτι. Κάτι είναι το να ανακουφίσεις έστω και για μια μέρα έστω έναν φτωχό!
Η σκέψη και η περισυλλογή δεν αποκλείουν τη δράση και δεν οδηγούν στην παθητικότητα!
My point is ότι αποσπασματικές και περιορισμένης κλίμακας δράσεις εναντίον των συνεπειών της φτώχειας (όπως μόνο μπορούν να είναι αυτά που κάνει ο καθένας μας) δεν αντιμετωπίζουν τα αίτια κι επομένως δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα της φτώχειας.
Post a Comment