Saturday, November 29, 2008

Κουνουπίδι γιαχνί


Σιγά τα λάχανα θα πείτε, σαν δείτε περί τίνος πρόκειται! Αν και ουσιαστικά είναι λουλούδι, η ανθοκράμβη!
Το πιάτο της ημέρας, αφορά το κουνουπίδι, το φτωχοπρόδρομο του ελληνικού τραπεζιού. Τα στοιχεία όμως τα διατροφικά άλλα καταδείχνουν! Γιατί και τις βιταμίνες του Α, B6, & C διαθέτει και μπόλικα μέταλλα και ιχνοστοιχεία και από διαιτητικής πλευράς, ολιγοθερμιδικό(23 kcal στα 100 gr τροφίμου) και απολαυστικό είναι. Τρώγεται επίσης στα ενδιάμεσα, ωμό και καλοπλυμένο σαν σνακ χορταστικό, όπως το αγγούρι.
Οι γνωστοί τρόποι μαγειρέματος είναι διάφοροι, βραστό, στον ατμό, ω γκραντέν, με ντομάτα, ακόμα και τουρσί. Εδώ θα καταγράψουμε μια συνταγή παραδοσιακή, της παλιάς ελληνικής κουζίνας, όπως μου την είπε η κ.Κατίνα Μανουσάκη από τον Μυστρά.

1 μεγαλούτσικο κουνουπίδι
2 ντομάτες φρέσκιες (ή ένα κουτί ψιλοκομμένα κονσέρβας)
1 κρεμμύδι ξερό μέτριο
1 σκελίδα σκόρδο
1 κλωνάρι σέλινο (λίγο μαϊντανό αν δεν έχετε σέλινο)
2 φύλλα δυόσμο
λάδι, αλάτι - πιπέρι, λίγη κανέλα, (λίγο κύμινο πρόσθεσα εγώ)

Πλένετε και χωρίζετε σε μπουκετάκια το κουνουπίδι και αφήνετε και τα γουλιά και τα πράσινα φυλλαράκια του. Το μυστικό της κ. Κατίνας, είναι ότι φτιάχνει τη σάλτσα ξέχωρα. Στο τηγάνι λοιπόν ροδίζετε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, ρίχνετε την ντομάτα με μια πρέζα ζάχαρη, αλατίζετε ρίχνετε την κανέλα. Όταν δέσει λίγο η σάλτσα ετοιμάζετε το μαγείρεμα.
Βάζετε σε κατσαρόλα το πλυμένο και χωρισμένο κουνουπίδι. Φυσικά εγώ προτιμώ την χύτρα! Δείτε στο λινκ της iatronet και απενοχοποιηθείτε: "Γενικά, το βρασμένο κουνουπίδι χάνει μέχρι και το 66% των συστατικών του ενώ σε χύτρα πίεσης μόνον το 47%. Μόνον σε ατμό το κουνουπίδι χάνει τις λιγότερες από τις ωφέλιμες ουσίες του."
Το περιχύνετε με την σάλτσα, προσθέτετε λίγο νεράκι με το οποίο ξεπλένετε τα υπολείμματα στο τηγάνι και μαγειρεύετε μεχρι να μαλακώσει το λέλουδο και δέσει η σάλτσα. Στη χύτρα ένα πεντάλεπτο μετά το σφύριγμα και άλλα πέντε λεπτά έτσι όπως είναι η χύτρα πάνω στο μάτι. Ελέγχουμε αν έχουν μείνει πολλά υγρά και σε χαμηλή φωτιά αφήνουμε να εξαχνωθούν. Αν χρειαστεί, δένουμε με ένα κουταλάκι μπελτέ.
Tip: Για να αποφύγετε τη μυρωδιά μπορείτε να βάλετε μέσα στο νερό όπου βράζει το κουνουπίδι μια φέτα ψωμί ή ένα λεμόνι ή ένα κρεμμύδι ή να βρέξετε ένα βαμβάκι με ξίδι και να το τοποθετήσετε πάνω στο καπάκι της κατσαρόλας. Θα εξαφανίσει κάθε μυρωδιά!

Σερβίρετε με ελίτσες και φυτικό τυρί σε εποχή δίαιτας ή νηστείας και με φέτα οποτεδήποτε άλλοτε. Ορεκτικό ίσως μια ταραμοσαλάτα, που μπορείτε να αναζητήσετε και εδώ, συνταγή αλ.Αγγελικής.
Ακούμε Ρεμπούτσικα -Στο παζ\τάρι, από την Πολίτικη κουζίνα.

24 comments:

Rena said...

Και βιταμινούχο και διαιτητικό κι ελαφρύ. Ωραίο σπιτικό καλομαγειρεμένο φαγάκι. Να 'χα ένα πιάτο αχνιστό με φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Κατερίνα η μουσική υπόκρουση τέλεια επιλογή.

Katerina ante portas said...

Ρεμπούτσικα είναι αυτή και η βροχερή μέρα είναι ότι πρέπει για το άκουσμα το ελαφρά νοσταλγικό..
Καλημέρα Ρένα!

eleni said...

Κατερίνα,πολύ νόστιμη συνταγή!Μου θυμίζει τα παλιά,όταν την έφτιαχνε η πολυαγαπημένη γιαγιά μου-Κατερίνα κι αυτή.
Πολλές φορές τη θυμάμαι και την κάνω-βάζω και μερικές πατατούλες για όσους δε θέλουν κουνουπίδι.
Νομίζω πως αν τα μαγειρέψουμε όλα μαζί,τότε δε θα΄χάσουμε τις βιταμίνες που χύνουμε,όταν βράζουμε ξεχωριστά το κουνουπίδι.
Καλημέρα!

eleni said...

Αχ,ξέχασα να γράψω για την υπέροχη μουσική επένδυση,από μια αγαπημένη ταινία.

kiki said...

Κατερίνα το ίδιο φαγητό έκανα κι εγώ πριν λίγς μέρες με μικρές διαφορές. Εγώ βράζω τη σάλτσα για λίγο μόνη της και προσθέτω το κουνουπίδι μετά.
Απόρία έχω όμως: αν βάλουμε μια φέτα ψωμί μέσα στην κατσαρόλα, δε θα διαλυθεί;

Katerina ante portas said...

Ελένη μου συνήθως βάζω και πατατούλα και καρότα. Είπα να το κάνω ακριβώς όπως το δοκίμασα στην κ.Κατίνα, για να καταγραφεί. Χαίρομαι που τρώτε και εσείς λαχανικά στους καιρούς μας!

Ρεμπούτσικα και πάσης Ελλάδος! ;)

Katerina ante portas said...

Έτσι το έκανα και εγώ Kiki μου και η κ. Κατίνα βεβαίως βεβαίως. Το νοστιμεύει, καθώς μου είπε, το κρεμμυδάκι που τσιγαρίζεται σε μπόλικο λάδι είναι η αλήθεια, γιατί οι παλιές νοικοκυρές τα λαδερά, τα εννοούσαν!
Τώρα για το tip.. ομολογώ είναι γενικότερες οδηγίες για κουνουπίδι και η πείρα μου έχει αποδείξει ότι τίποτε δεν αναχαιτίζει την περίεργη μυρωδιά.. Τη μετριάζει ίσως. Στη χύτρα,βέβαια, το ψωμί δεν διαλύεται, ακόμα και μόνο του, στην θέση της σχάρας ατμού.

(ωχ σιδέρωμα που με περιμένει.. και η μέρα το βοηθά..)

eleni said...

Κατερίνα,τώρα πλέον τρώμε μόνο 1-2 φορές την εβδομάδα κρέας με εξαίρεση όταν βρίσκονται τα παιδιά στο σπίτι.Τις υπόλοιπες κοτόπουλο,ψάρι πάντα με συνοδεία λαχανικών και λαδερά.
Όλα τα λαχανικά και τα λαδερά τα τιμάμε-το καλοκαίρι βάζω στον καταψύκτη λαχανικά για το χειμώνα-δεν αγοράζω εκτός εποχής.

Katerina ante portas said...

Aυτό θα πεί επίγνωση αλλά και οργάνωση. Τελικά τα παιδιά τρώνε σωστά αν μάθουν έτσι στο σπίτι τους.
Εμείς 2 φορές όσπρια 1 λαδερό οπωσδήποτε, από τότε που τα παιδιά ήταν μικρά! Προσπαθώ να τους συνηθίσω στο ψάρι γιατί μόνο εγώ το τρώω με ευχαρίστηση..

άλλη Αγγελική said...

Κι εγώ ... στην προσπάθεια είμαι, κοπελούδες μου...

Αλλά ...
τα όσπρια με φουσκώνουν (και αφήστε τι γίνεται μετά...),
το ψάρι μου αρέσει με λίγους τρόπους μαγειρεμένο (και δε βρίσκω κι ό,τι θέλω εδώ),
τούτη την εποχή δεν έχει και πολλά φρέσκα λαχανικά,
τα ζυμαρικά και το ρύζι παχαίνουν
τα θαλασσινά έχουν πολλή χοληστερίνη και ...
όλα του γάμου δύσκολα...

Τέλος πάντων, βάζω έτσι κι αλλιώς
όσπριο (και φαντάζεστε -είπαμε...) μια φορά την εβδομάδα,
λαχανικά (κι ας είναι εκτός εποχής) όσο περισσότερο μπορώ (φρέσκα εισαγμένα ή κατεψυγμένα) ψάχνοντας και καινούριες συνταγές για να μην τα σιχαθούμε, και
προσπαθώ να περιορίσω το κρέας όσο μπορώ (π.χ. στα μπιφτέκια βάζω και αρκετά μεγάλη αναλογία λαχανικών, κυρίως κολοκύθι ή/και καρότο).

Στο κουνουπίδι γιαχνί δεν έχω βάλει ποτέ πρασινάδα - ίσως είναι καλή ιδέα.
Του πάει το σέλινο, Κατερίνα;
Και ειδικά ο δυόσμος μου έκανε μεγάλη εντύπωση, γιατί κατευθύνει τη γεύση σε εντελώς άλλα μονοπάτια! Το δοκίμασε κανείς με δυόσμο να μας πει τη γνώμη του;

Anonymous said...

Συγχαρητήρια για τη μουσική επιλογή. Ταιριάζει σε μια βροχερή μέρα σαν την σημερινή.

άλλη Αγγελική said...

Αχ, Σοφία! Μη μιλάς για βροχερές μέρες, γιατί μού ΄ρχεται να φουντάρω... :-(
Εξορκισμένες να ΄ναι!
Ούτε η Ρεμπούτσικα ούτε κανένας δεν μπορεί να τους αφαιρέσει την ιδιότητα να ρίχνουν στα βάραθρα και να σκοτώνουν... (μη σου πω ότι τις βοηθάει κιόλας...)

Katerina ante portas said...

Του πάει το σέλινο,α.Αγγελική μου, άλλωστε ένα κλωνάρι είναι! Νομίζω ότι η καλή μου κυρία το χρησιμοποιεί για τη μυρωδιά του κουνουπιδιού και μόνο. Ίσως και το δυόσμο.. άλλωστε δυο φυλλαράκια είναι..
Γεγονός είναι ότι ακόμα και νερόβραστο -χωρίς λάδι πολύ εννοώ- κοκκινιστό το κουνουπίδι με την κανελλίτσα του, "φτουράει" και νοστιμεύει!
Στη Σπάρτη, έτσι κάνουν ακόμα και τα αντίδια, με ντοματούλα και κρεμμυδάκι, για να "φτουράει" στη νηστεία το φαγητό και να "ογκώνει" (είναι αυθεντικές λεξούλες της γηραιάς φίλης μου)!

Katerina ante portas said...

-Α Σοφία Ζ. τη λατρεύω τη Ρεμπούτσικα και χαίρομαι που ανταποκρίνεσθε..

'
-α.Αγγελική μου,μην ξεχνάς, εδώ μας λείπουν! Ειδικά αν πέφτουν σ/κ και δεν έχουμε μετακινήσεις για δουλειές..


Φιλιά - καληνύχτα σας!

Juanita La Quejica said...

Eνα μπουκέτο με ανθοκράμβη παρακαλώ για μεσημεριανό!
Μια χαρά έρχεται και δένει η μουσική υπόκρουση από την Πολίτικη κουζίνα με το κείμενο της Μαρίνας, έξυπνη επιλογή Κατερίνα!

Katerina ante portas said...

Καλημέρα Juanita μου! Μακάρι να μπορούσα να το στείλω virtual!

Nα είσαι καλά και να προσέχεις..

heart n soul said...

θυμάμαι τη πρώτη φορά που άκουσα για κοκκινιστό κουνουπίδι από τη γιαγιά μου, μου είχε φανεί τότε περίεργο, μια που το 'χα φάει μόνο λεμονάτο, τώρα το λατρεύω:)
(Αγγελική, με κάνετε και γελώ, με τις δυσκολίες του γάμου:)))

Katerina ante portas said...

Eίδες! Γι'αυτό σκέφτηκα να αναρτήσω τη συνταγή της παλιάς μαγείρισσας!

άλλη Αγγελική said...

Heart, δεν ξέρω τι εννοείτε, αλλά ... όσπρια χωρίς γάμο, ΔΕΝ...
:-D

Anonymous said...

Kατερινακι θα σε ανακυρήξουμε πρεσβειρα της Σπαρτης. Οντως παλιά συνταγή. Λεγεται και Κουνουπίδι καπαμά. Η μανα μου βαζει ξυλακι κανελα και ενα καρωτακι σε φετούλες. Πραγματι το κλαδακι το σελινο μπαινει κυριως για τη μυρωδιά. Πεντανόστιμο φαγητο και το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Anonymous said...

Μια παραλλαγή αυτου του φαγητού που το θυμάμαι να το μαγειρεύει η μαμά μου από τότε που ήμουν πολύ μικρή είναιη προσθήκη δύο πράσων κομμέων σε χοντρές φέτες. Επίσης εγώ προσθέτω και μισό μικρό λάχανο κομένο σε κομμάτια. Γίνεται έτσι ένα πλούσιο χειμωνιάτικο λαδερό φαγητό που το αγαπώ πολύ

Katerina ante portas said...

-Χαχα, πρέσβειρα της Σπάρτης; Παρά τω Δούκα; :))
Ναι είναι παραδοσιακή παλιά συνταγή του κοσμάκη, παντού στην Ελλάδα θαρρώ, και τώρα λόγω διατροφής υγιεινής, πάγκοινη!



- Αγαπητή Ειρήνη, είσαι πολύ τυχερή που η μαμά σου σε συνήθισε στα λαδερά φαγητά και βέβαια όχι στα φαστ φουντ. Ομολογώ ότι είμαι και εγώ του καρότου, το βάζω παντού στα φαγητά ακόμα και στο ψητό του φούρνου και με πειράζουν οι δικοί μου.Αυτό με το λάχανο θα το δοκιμάσω.

Anonymous said...

Κατερίνα μου, όταν ήμουν μικρή φαστ φουντ δεν υπήρχαν. Άντε κανένα σουβλάκι από καιρού εις καιρόν!
Όντως τα λαδερά ήταν τα αγαπημένα της μαμάς μου εν αντιθέσει με τον πατέρα μου που ήταν σούπερ κρεατοφάγος
Αν το κάνεις με το λάχανο μη ξεχάσεις και τα πράσα. Του ταιριάζουν πολύ.

Nena said...

Υπέροχο! Κι εγώ βράζω σκέτη τη σάλτσα για λίγο. Αλλά ξέρετε το έφτιαξα κάποια φορά στιφάδο.Όπως κάνουμε αν είναι κρέας.Καταπληκτικό έγινε.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...