Δε νηστεύουμε με τους θρησκευτικούς κανόνες, αλλά προσπαθώ να τρώμε υγιεινά. Αυτό σημαίνει ότι τρώμε μάλλον σπάνια (αν συγκρίνω με τους φίλους και γνωστους) έξω (ή απ΄έξω), ότι αποφεύγω τα κεκορεσμένα λιπαρά, ότι βάζω στη διατροφή μας πολλά λαχανικά και σαλάτες, αρκετό ψάρι και σχετικά λίγο κρέας (λέμε τώρα!). Δεν είναι πάντα εύκολο να βρω τι θα φάμε, μια και οι γευστικοί μας κάλυκες είναι μάλλον απαιτητικοί...
Η συνταγή για κουνουπίδι γιαχνί που έδωσε η Κατερίνα εδώ , που την φτιάχνω λίγο διαφορετικά, βασικά χωρίς κανέλα (την προτιμώ απείρως χωρίς), μου θύμισε ότι είχα ψάξει και επινοήσει συνταγές, για να τρώμε συχνότερα κουνουπίδι (που θεωρείται εξαιρετικά υγιεινό) χωρίς να το βαριόμαστε.
Μια απ΄αυτές τις συνταγές (η καλύτερη μάλλον για τα γούστα μου) είναι η παρακάτω (είναι και νηστήσιμη, για όσους ενδιαφέρονται). Την έφτιαξα απόψε και για να φάμε κουνουπίδι, αλλά και -κυρίως- για να σας την παρουσιάσω "υπεύθυνα" (εννοώ με αναλογίες των υλικών) . Να τι εκανα:
Χρησιμοποίησα :
- περίπου 1 κιλό μπουκετάκια κουνουπιδιού (ζυγισμένα αφού αφαίρεσα τα κοτσάνια)
- 1/4 φλυτζάνας λάδι (καλά -Βάλτε παραπάνω αν θέλετε - ίσως το παρακάνω με τα λίγα λιπαρά! Αλλά για το καλό σας το λέω! Να μην παχαίνετε!)
- 2 μέτρια κρεμμύδια ψιλοκομμένα
- 4 σκελίδες σκόρδο τριμμένες
- 1 κόκκινη πιπεριά σε μικρά κυβάκια
- 1 κονσέρβα των 400 γρ. ντοματάκια κομμένα
- 1 Κ (κουταλιά σούπας) κύμινο σκόνη
- 1 Κ κόλιαντρο σκόνη
- 1 1/2 Κ κάρυ
- 2 κ (κουταλάκια πολύ κοφτά) αλάτι
- πιπέρι (μπόλικο - εσείς βάλτε κατά τα γούστα σας)
Μπορούμε να το φάμε με διάφορους τρόπους :
- σκέτο
- με ψωμί και τυρί φέτα (του πάει εξαιρετικά)
- με γιαούρτι (πολύ ενδιαφέρων συνδυασμός)
- σαν σάλτσα με αρωματικό ρύζι (φωτογραφία) (απολύτως νηστήσιμο παρά τη νοστιμιά του!)
Καλή όρεξη!
19 comments:
Πάλι καλά που λειτούργησα ως μούσα και όχι ως...μουσείο εμμμ μουσίτσα ήθελα να γράψω!!
Ε λοιπόν κάπως έτσι ήταν το κουνουπίδι στον πράσινο λόφο, μόνο που είχε και γάλα καρύδας. Η πρώτη και η τελευταία φορά που έφαγα κουνουπίδι...
Το λατρεύω το κουνουπίδι όπως και το μπρόκολο, σε κάθε εκδοχή τους. Πως μπορούμε να κάνουμε όμως τα παιδιά να συνηθίσουν να τα τρώνε? Το μεγάλο μου πρόβλημα ο γιος μου ούτεν να το δοκιμάσει. Μια και δε το φτιάχνουμε λοιπόν σπίτι το καημένο το κουνουπιδάκι (μόνο για καμια σαλάτα για μένα) μπορώ να πάρω το πηρουνάκι μου και να τσιμπίσω ε?
πεντανόστιμο! μου θυμίζει το ινδικό μαγείρεμα κουνουπιδιού που συνηθίζεται εδώ
Κατερίνα μου, καλή η αίσθηση, ε;
:-D
Moloch, σε πολλούς δεν αρέσει το κουνουπίδι. Κι εμένα δε μ΄άρεσε παλιά, αλλά έχω βρει μερικές συνταγές που μ΄ αρέσουν πολύ. Αυτή είναι μάλλον η αγαπημένη μου.
Ρένα μου, καταλαβαίνω τον καημό σου! Έλα, κόπιασε! Του αρέσουν του μικρού τα μπαχαρικά; Αν ναι, μ΄αυτή τη συνταγή πάνω σε ρύζι μπορείς ίσως να τον ξεγελάσεις ...
;-)
Σωστά, Χαρτ μου! Από τους Ινδούς η έμπνευση.
Μα γιατί έχει ντοματάκια; Σνιφ!!
Τρελοτουρίστρια
Εγώ πάλι σαν την Ρένα. Μου αρέσει το κουνουπίδι με όλους τους τρόπους. Κάπως έτσι το πρωτόφαγα σε ινδικό στα μέρη της Heart πριν πολλά χρόνια. Η πιο αγαπημένη μου εκδοχή είναι μάλλον γκρατέν, αν και δεν το φτιάχνω πια λόγω αρκετών λιπαρών και θερμίδων.
Πάντως, Χουανίτα, ακόμα και au gratin, λιγότερες θερμίδες έχει από π.χ. μουσακάδες, παστίτσια, λαζάνια κ.λπ. Κι ακόμα λιγότερες αν το κάνεις με τυριά light.
Σωστά, καλά λες και μάλιστα αν αντικαταστήσουμε την κρέμα γάλακτος με γάλα 2% και γιαούρτι.
Τα πρώτα χρόνια έγγαμου βίου ένα "σκληροπυρηνικό" γκρατέν με 3-4 είδη τυριών, μπόλικη κρέμα, 2 είδη αλλαντικών και αυγά ήταν "must" στις μαζώξεις μας, με τον μπαμπά μου μεγάλο πολέμιο, να αντιδρά εντόνως γιατί του φαινόταν ιεροσυλία να πετάμε όλα αυτά τα υλικά για ένα "κουνουπίδι", όπως έλεγε απαξιωτικά. Εγώ πάλι επειδή έχω μεγάλη αδυναμία στα λαχανικά, το έφτιαχνα ανελλιπώς και συνήθως είχε αποδοχή, κυρίως από τις γυναίκες. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούμε πιο πολύ το μπρόκολο, σωτάρω μανιτάρια φρέσκα, σκόρδο και μετά στο πυρέξ με λίγο γάλα και λίγο τυρί, ίσα να καλυφθεί η επιφάνεια για ένα 20λεπτο γκραντινάρισμα. Κάτι σαν το φτωχό αδερφάκι του γκρατέν κουνουπίδι που έκανα παλαιότερα, αλλά τελικά εξίσου νόστιμο, απλά με διαφορετικό τρόπο.
ω πολυ ενδιαφερον,κυριως για τα μπαχαρικα,με καρυ και κιμινο ποτε δεν το εχω φαει!
Aggelikoula!!!apithano!!aurio tha to ftiaksw me ta ola tou!!pw!pw! pote tha kshmerwsei????ena akoma nostimo faghtouli twn hmerwn!!!
filakia polla!!!
Δοκίμασέ το λοιπόν, Cook, αν σ΄αρέσουν αυτά τα μπαχαρικά. Δε νομίζω να σ΄απογοητεύσει!
Κλειώ, καλή επιτυχία και καλή όρεξη!
Τρελοτουρίστρια, αν δε σ΄αρέσει η ντομάτα στο φαγητό, δοκίμασε όλα (σχεδόν όλα) τα λαδερά χωρίς.
Κι εγώ φτιάχνω τα περισσότερα λαδερά χωρίς ντομάτα, που γίνεται και βαριά όταν βράζει : φασολάκια, αρακάς, μπάμιες μ΄αρέσουν περισσότερο χωρίς ντομάτα. Μάλιστα συχνά δε βάζω ντομάτα και σε φακές και φασολάδα. Στις φακές βάζω ξυδόλαδο και στη φασολάδα λαδολέμονο.
to egtiaksa prin thn wra tou gia na krusei,ta ladera ta theloume se thermokrasia dwmatiou!!!na pw,oti exw faei to miso mmmmmmm!!prin erthei h wra tou faghtou!!!(trwm guro sti 6-7)Aggelikoula filakia polla!!!
Μμμμμ!!!Τι νοστιμιά είναι αυτή!
Πολύ ωραίος συνδιασμός με ρύζι και γιαουρτι αλλα και το φαντάζομαι και με κοτοπουλάκι ή αρνάκι!!
Πάω να κρεπάρω με την ησυχία μου!
Tι πας να κάνεις συνονόματη;;; (δεν ξέρω τι σημαίνει "κρεπάρω"!!)
Δεν πάω να φτιάξω κρέπες καλε και μου βάλεις τις φωνές πάλι!! :-)))
Να κρεπάρω, να λιποθυμήσω!Αυτο εννοώ!
Aαααα!!!
:-)
Ο συνδιασμός με το ρυζάκι είναι τέλειος!
Μπράβο, πεντανόστιμο!
Post a Comment