2 μεγάλα γουλιά πατζαριού βρασμένα(περίπου 1/2 κιλό)
1 κιλό πατάτες βρασμένες
2 μεγάλα σφιχτά ξινά μήλα
4 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
1/2 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
και προαιρετικά : 50 γρ καρύδια χοντροκοπανημένα για γαρνίρισμα (δεν προσθέτουν πολύ είναι η αλήθεια ούτε σε γεύση ούτε σε εμφάνιση, αλλά ... ακούγεται κάπως ... :-D )
Κόβουμε τα πατζάρια και τα μήλα σε μικρούς κύβους (1 cm) και τις πατάτες σε λίγο μεγαλύτερους. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί και περιχύνουμε με το dressing.
Για το dressing χτυπάμε στο cutter :
50 ml ξύδι
100 ml λάδι
1 γεμάτη κουταλιά μουστάρδα
2 γεμάτες κουταλιές μέλι
(αλάτι δεν χρειάζεται, αν έχετε αλατίσει τις πατάτες στο βράσιμο)
Αυτή τη φορά ήθελα να δοκιμάσω να προσθέσω και σέλινο, αλλά ... το ξέχασα!!!
Στην εκτέλεση που φαίνεται στις φωτογραφίες δεν είχα αρκετό μαϊντανό και κρεμμυδάκι. Επάνω : με καρύδι. Κάτω : χωρίς
14 comments:
τέλειος συνδιασμός γεύσεων, και το χρώμα, τελείως χριστουγεννιάτικο! να της βάλω και λίγο αγγουράκι τουρσί, τι λέτε αγγελική μας;
Αν σας αρέσει Ms. Heart, γιατί όχι; Εμένα δε θα μου άρεσε, αλλά δεν τρελαίνομαι για αγγουράκι τουρσί ούτως ή άλλως.
Γιορτινό, γιορτινό. Τσιμπάω μια πηρουνίτσα και πάω παραπάνω να σερβιριστώ και κιμαδοπιτάκι. Η παντζαροσαλάτα μου αρέσει πολύ και με γιαούρτι και παίρνει ένα τέλειο φούξιο χρώμα.
κόκκινη και πρωτότυπη, πολύ καλός ο συνδυασμός Αγγελική!
Nηστήσιμη πανδαισία!! Για να μην αναφέρουμε και τα καλά του στο αίμα, στην πίεση, στις πέτρες στην κύστη κλπ κλπ!
Ομολογώ ότι και εγώ βάζω γιαούρτι σε εκτός νηστείας περιόδους, στη σάλτσα -dressing- που ενσωματώνεται στη σαλάτα! Αλλά το καρύδια, πάντα!!
Και με γιαούρτι είναι πολύ νόστιμη και όντως παίρνει υπέροχο χρώμα (και πιο ομοιογενές) τότε, Ρένα. Το αποφεύγω γενικά όταν έχω εναλλακτική όμως, γιατί έχει ζωικά λιπαρά (χοληστερίνη), ενώ το λαδάκι όχι.
Witch, με το συνδυσμό κρύβεται κάπως η "χωματίλα" του πατζαριού, που προσωπικά μ΄ενοχλεί.
Και στην πίεση, Κατερίνα; Αμ πες το μου να τη φτιάχνω συχνότερα!
Δεν το είχα σκεφτεί να συνδυάσω τα πατζάρια με πατάτες, ίσως επειδή η πεθερά μου που πήγαινε στα Weight Watchers μου λέει ότι τα πατζάρια λειτουργούν αντί της πατάτας σε ένα γεύμα, παίρνουν δηλαδή τη θέση του υδατάνθρακα και όχι της σαλάτας.
Σε μικρή δόση όμως, μια χαρά μου φαίνεται η σαλάτα σου Αγγελική, θα την δοκιμάσω με την πρώτη ευκαιρία.
Η μαμά μου έφτιαχνε την "κλασσική", πατζάρια, ξυνόμηλα, καρύδια, μαγιονέζα, όλα σε πολύ μικρά κομμάτια. Την θυμάμαι να με κυνηγά να τα κόβω όλα στο μέγεθος κεφαλιού σπίρτου, αν είναι δυνατόν!
Εγώ τα κόβω όλα "πλούσια" και μοιράζω πλέον την σάλτσα σε 2/3 γιαούρτι -όπως η Κατερίνα- και 1/3 μαγιονέζα. Πολλές φορές τη σερβίρω πάνω σε πρασινάδες.
Σωστά λέει η πεθερά σου Χουανίτα. Είναι υδατάνθρακας και όχι "σαλάτα" το πατζάρι. Αλλά ... τρώει κανένας εδώ μέσα σύμφωνα με τα W.W.;; :-D
Η εκδοχή της μαμάς σου μου φαίνεται πολύ καλή! Σίγουρα θα σπάει και τη χωματίλα έτσι. Θα τη δοκιμάσω οπωσδήποτε.
Η δική μου μαμά πάλι έφτιαχνε (και φτιάχνει) τα πατζάρια μόνο με λαδόξυδο, γιατί τα τρώμε πάντα μαζί με τα φύλλα (εγώ έτρωγα μόνο φύλλα, γι αυτό την πρώτη φορά που έφαγα γουλιά σε τραπέζι ... έτρεχα σε γιατρό πρωί-πρωί γιατί είδα... αίμα στα ούρα ... :-DDD )
Εδώ πάλι πουλάνε μόνο γουλιά και μέχρι τώρα σχεδόν αποκλειστικά βρασμένα, για να μη... βάφουν οι κατσαρόλες!!! κι αν ζητήσεις φύλλα, νομίζουν ότι εκτρέφεις κουνέλια !! (αλήθεια!)
Λοιπόν. Το βρήκα. Εσύ θα τρως τα φύλλα κι εγώ τα γουλιά. Χωρίς πλάκα, τρελαίνομαι για παντζάρια (φύλλα και γουλιά) οπότε βρίσκω πολύ καλή την ιδέα. Το καρύδι θα το αφήσω (παρόλο που πάει με το παντζάρι) γιατί το αποφεύγω. Μιαμ!
Ωραία, Κικίτσα! Κι ακόμα εσύ τα γλυκά κι εγώ τους μεζέδες που φτιάχνεις ... Πάει;
Α! Και θ΄αναλάβω τους βοηθούς !
;-)
Τους βοηθούς θα τους μοιραστούμε. Δίκαια πράγματα! ;-)
Α, μη μου το χαλάς τώρα!
Κική πουτ δε βολβούς ντάουν σλόουλι!
Πολυ ομορφη συνταγή!Η αληθεια ειναι πως τα κανω μόνο βραστά σκορδαλια ( μάνα μου!!!),την γνωστή με το γιαούρτι και το πατζάρι και άντε καμμιά φορά στα 2 χρόνια να θυμηθώ να κάνω και κάνα μπόρς!
Εχει υπέροχο χρώμα, η δεύτερη φωτο μου θυμιζει φρουτοσαλάτα!
XΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Σκορδαλιά! Ναι! Αλλά δεν τη σηκώνει το στομάχι μου!
:-(
Καλά που μου θύμισες το μπορς!
Post a Comment