Friday, November 23, 2007

Μαστέλο Σίφνου

Η ρεβιθάδα της Σταυρούλας γέμισε με άρωμα Σίφνου το blog μας.

Ευκαιρία λοιπόν να μιλήσουμε και για το παραδοσιακό φαγητό της Κυριακής του Πάσχα στο νησί, το αρνάκι ψητό στο μαστέλο.
Για συντομία αποκαλούμε πλέον το φαγητό μαστέλο από το όνομα του σκεύους στο οποίο ψήνεται, ένα πήλινο κιούπι σε μέγεθος κουβά που χωρά άνετα 5 κιλά αρνί, ίσως και 6. Μαστέλο μπορούμε να βρούμε πλέον στα μαγαζιά της Σίφνου οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, ένα από τα καλά και τα κακά του τουρισμού. Απλή η διαδικασία, χρειάζεται όμως αρκετό χρόνο.
Από το βράδυ πλένουμε καλά το αρνί και το χωρίζουμε σε μεγάλα κομμάτια. Αλατοπιπερώνουμε.
Το ακουμπάμε σε πορσελάνινο (αν είναι δυνατόν) σκεύος και το καλύπτουμε ΟΛΟΚΛΗΡΟ με κόκκινο κρασί. Το αφήνουμε όλη την νύχτα να "μεθύσει".
Το επόμενο πρωί βάζουμε στον πάτο του μαστέλου κλιματόβεργες (ώστε να μην "αρπάξει" το κρέας στο ψήσιμο) και από πάνω τοποθετούμε προσεκτικά το αρνάκι. Γεμίζουμε με τα υγρά της μαρινάδας. Ρίχνουμε και 2 ματσάκια ψιλοκομμένο άνιθο. Λίγο φρέσκο βούτυρο και λίγο λάδι. Προσθέτουμε συμπληρωματικά αλατοπίπερο και αυτό είναι όλο!
Για καλύτερο αποτέλεσμα, φτιάχνουμε ένα ζυμάρι με αλεύρι και νερό και καλύπτουμε με αυτό το άνοιγμα του μαστέλου. Αλλιώς, και το αλουμινόχαρτο κάνει μια χαρά τη δουλειά του, αρκεί να το σφίξουμε στις άκρες, να εφαρμόζει όσο το δυνατόν καλύτερα.
Ψήνουμε στους 150 βαθμούς Κελσίου, για 4 ώρες. Ξεσκεπάζουμε και αφήνουμε για καμιά ωρίτσα ακόμα να πάρει χρώμα. Δεν ανεβάζουμε τη θερμοκρασία, οι 150 βαθμοί είναι ό,τι χρειάζεται για να μην ξεραθεί.
Σερβίρουμε με -τί άλλο;- καππαροσαλάτα σιφνέικη.
Του πάνε πολύ και πατάτες φούρνου. Εγώ τις βράζω με την φλούδα, ίσα να αρχίσουν να τρυπιούνται με το πηρούνι. Τις ξεφλουδίζω και τις ψήνω για 1-1 1/2 ώρα στους 200 βαθμούς Κελσίου, με αρκετά κρεμμύδια χονδροκομμένα, μπόλικο κόκκινο κρασί, ελαιόλαδο και στο τέλος λίγο λεμονοχυμό. Αλατοπίπερο, πάπρικα και ρίγανη. Λουκούμι γίνονται, την τελευταία φορά που τις έφτιαξα θα έλεγα ότι έγινε "μάχη" για το ποιος θα φάει την τελευταία από 4 1/2 κιλά πατάτες!

17 comments:

Anonymous said...

Μα τι όμορφα που είναι αυτά τα σκέυη ?! Και το καλύτερο , βγάζουν φαγητό λουκούμι :))
Πάρα πολυ ωραία όλα σου Juanitika!!!
Αλήθεια , κληματόβεργες έβαλες ? Που βρήκες??

άλλη Αγγελική said...

Υπέροχα όλα! Και τα φαγητά (μόλις "ανακάλυψα" και την καππαροσαλάτα) και η παρουσίαση. Και σαφέστατη η παρασκευή. Μπράβο Χουα!
Αλήθεια η καππαροσαλάτα δε θα μπορούσε να γίνει και με κάππαρη από βάζο (που περιέχει ξύδι και αλάτι);

Juanita La Quejica said...

Έχω πάντα Λαμπρινή στο σπίτι, γι αυτό το συγκεκριμένο φαγητό. Αυτήν τη φορά ήταν και φρέσκες, τις παίρνω από το αμπέλι των πεθερικών μου. Αλλιώς φοβάμαι μην κολλήσει το αρνάκι, άσε που σίγουρα κάτι παίρνει και από το άρωμα του αμπελιού.
Αγγελική, δεν νομίζω ότι γίνεται με την κάππαρη τουρσί. Γιατί έχει ήδη έντονη γεύση. Ενώ με την ξερή κάππαρη το τελικό αποτέλεσμα είναι περισσότερο... γλυκό να το πω;

Juanita La Quejica said...

Α! Ξέχασα να τονίσω ότι χρειάζεται προσοχή στο σερβίρισμα! Μην βάλουμε καμιά κλιματόβεργα στην πιατέλλα και την περάσει κανείς για κοκκαλάκι, χιχι!
Αφού βγάλουμε το αρνί από το μαστέλο, πρέπει να "ψαρέψουμε" με προσοχή όλες τις κλιματόβεργες πριν συνεχίσουμε με το σερβίρισμα του ζουμιού του φαγητού (που αρκετό πετιέται, ή γίνεται ένα πιλάφι για όσους τους αρέσει η γεύση του αρνιού).

ΕΛΕΝΑ said...

Ο Χριστός και η Παναγία τι βλέπουμε πρωί πρωί!!!!!!!!
Θα με καλέσεις την επόμενη φορά που θα φτιάξεις όλα αυτά τα καλούδια??? Για να σου πω την γνώμη μου δηλαδή, αν τα χεις πετύχει:P
(Πάντως αυτή τη καπαροσαλάτα πολύ την έχω βάλει στο μάτι:))

Anonymous said...

Βαλτή είσαι πρωί - πρωί; Τι είναι αυτά;
Πότε θα βγει υπολογιστής που να στέλνει και μυρωδιές;

tdjm said...

Αμαν...Παναίιια μου....

Μπράβο ,μπράβο....

tdjm said...

Αμαν...Παναίιια μου....

Μπράβο ,μπράβο....

Anonymous said...

paw na kanw thn kathmerinh mou bolta Juanitaki giati sto telos tha trelathwwwwwww!!!
filakiaaaa!!!kai geia sta xerakia!!!

heart n soul said...

νωρίς το Πάσχα φέτος!!!

Μάγια said...

αχ αυτές οι πατάτες στην τελευταία φωτογραφία...!!!

Juanita La Quejica said...

Η αλήθεια είναι ότι μπροστά στις πατάτες εγώ το αρνί το βάζω να ακολουθεί, καθώς δεν είμαι και ιδιαίτερα κρεατοφάγος. Με αυτόν τον τρόπο πάντως έχει ένα ξεχωριστό άρωμα. Αν μπορείτε να το φάτε και στη Σίφνο αντί για το σπίτι σας, ακόμα καλύτερα!

heart n soul said...

Οι πατάτες φαίνονται λουκουμάκια. Να προσθέσω ότι ο αγαπημένος μου συγγραφευς, Ν. Τσελεμεντές, ήταν από τη Σίφνο αν δεν κάνω λάθος, οπότε you can't go wrong με τέτοια παράδοση μις Χουανίτα:)

witchofdaffodils said...

ωχχχ, μας πεθάνατε αγαπητή, και είμαι ακόμη..-ξέρεις που ¨:(

η μυρωδια βγαινει απ'το πισι, αλλά κι εγώ στις πατάτες σκάλωσα :)

άλλη Αγγελική said...

Σωστά! Οι πατάτες κολάζουνε και άγιο :-P

kiki said...

Αυτές τις πατάτες, ακόμα τις θυμάται ο γιος μου που τις φάγαμε πέρυσι στο σπίτι σου. Όλο έτσι μου λέει να τις κάνω και όλο το ξεχνάω...

Anonymous said...

Μαστέλο και ξερό ψωμί!
'Γεια στα χέρια σου!
Δημήτρης-ρ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...