Friday, November 30, 2007

Αραβικό πανφόρτε

Μέρες που 'ρχονται, έχουμε και επίσημα πια δικαιολογία να κάνουμε πράγματα που ούτε κατά διάνοια τον υπόλοιπο χρόνο. Λέω να το ρίξω στα έθνικ αυτά τα Χριστούγεννα, να φτιάξω τα μελιστάλαχτα σμυρνέικα ισλί της μαγίσσης (απ' όταν τα πρωτοδιάβασα παιδούλα στον Τσελεμεντέ θυμάμαι να τα λιμπίζομαι, δεν ξέρω γιατί δεν τα 'φτιαξα ποτέ, μα ως εδώ η αναμονή!). Και μια που το θείο βρέφος στην Μέση Ανατολή κατέβηκε, λέω να πάμε μια συνταγοβόλτα προς τα κει με μια μεσανατολίτικη παραλλαγή του ιταλικού χριστουγεννιάτικου πανφόρτε. Ελπίζω να σας αρέσει η μίξη ανατολής και δύσης, Μαρόκου και Ιταλίας, Ισπανομαυριτανών και Χριστουγέννων, αυτό δα δεν είναι και το πνεύμα του όλου πράγματος; Προσωπικά το έχω ερωτευθεί αυτό το γλύκισμα και το φτιάχνω κάθε χρόνο, ίσως να γίνει και δικό σας αγαπημένο. Και μια που έχουμε γίνει ολίγο από ραδιόφωνο, θα ήθελα να αφιερώσω την συνταγή αυτή, λόγω ισπανικών καταβολών, στη μις Χουανίτα, που κάποιος μου 'πε, δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, ότι ψιλοτρώει τα ξηροκάρπια ;). Vamos:
50 ml ηλιέλαιο
125 γρ ολόκληρα ξεφλουδισμένα και ανάλατα αμύγδαλα
30γρ ανάλατα φυστίκια αιγίνης
250 γρ μέλι ωραίο
ξύσμα 1/2 λεμονιού και 1 πορτοκαλιού
150 γρ μπαγιάτικη ψίχα άσπρου ψωμιού
1 κ.γ. νερό ανθών πορτοκαλιάς (και προαιρετικά 1 σταγόνα αιθέριου ελαίου περγαμόντου )
1 κ.γ. σπόρους γλυκάνισου ελαφρά καβουρδισμένους και κοπανισμένους
2 φύλλα εδώδιμου ριζόχαρτου (24cm το ένα) ή αλλιώς ζάχαρη άχνη
Καβουρδίστε τα μύγδαλα (μύγδαλα!) με το λάδι σε χαμηλή φωτιά να ροδίσουν, αφήστε τα σε κουζινόχαρτο και καβουρδίστε τα αιγινίτικα. Στο χαρτί κι αυτά. Σε κατσαρολάκι ζεσταίνουμε το μέλι με τα ξύσματα, να ρθει σχεδόν σε σημείο βρασμού. Τρίβουμε την ψίχα, στο χέρι ή στο μπλέντερ. Ρίχνουμε τα ξηροκάρπια στο μέλι και μετά τα ψίχουλα. Πανικός. Τι είναι αυτό το χάλι, με τρομάζει, θα σκεφτείτε, αλλά παρόλα αυτά δεν θα σταματείσετε να ανακατεύετε, μετά από 5 λεπτά το μίγμα θα αρχίσει να σας υπόσχεται κάτι, όχι πολλά ακόμα, καθώς θα μετατραπεί σε μια σφιχτή, κολλώδη μάζα που θα δυσκολεύεστε να ανακατεύετε αλλά δεν θα σταματήσετε πριν περάσουν τα 5 λεπτά, απλά θα σκέφτεστε ότι όσο πιο πολλές θερμίδες κάψετε τόσες πιο πολλές φέτες θα μπορείτε να φάτε. Όταν τελειώσει το αρωματικό μαρτύριο, κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τα μυρωδικά (γλυκάνισο, ανθόνερο και αιθέριο, αν το χρησιμοποιείτε) κι ανακατεύουμε μια τελευταία αποχαιρετιστήρια φορά.
Απλώνουμε το μίγμα στο εδώδιμο ριζόχαρτο και ζουπάμε ν'απλωθεί σε δίσκο (20cm περίπου), σκεπάζουμε με το 2ο φύλλο ριζόχαρτου και ρολάρουμε με τον πλάστη να γίνει ισόπαχο (1 δάχτυλο περίπου). Αφήνουμε να κρυώσει τελέιως. Αν δεν έχετε ριζόχαρτο τότε μπορετε να το ανοίξετε ανάμεσα σε φύλλα αντικολλητικού χαρτιού και να το πασπαλίσετε όταν κρυώσει με άχνη, να ναι χιονισμένο. Διατηρείται πολύ καιρό σε αεροστεγές μπισκοτόκουτο, αν το αφήσετε, είναι ωραίο δώρο, σερβίρεται, ως πτιφουρ, κομμένο σε λεπτές κομψές φέτες (με το ριζόχαρτο, είπαμε, τρώγεται), με καφέ, ή για ένα τελευταίο έθνικ τατς με τσάι δυόσμου, σαν τους τουαρέγκ στη Σ-αχ-άρα.Σημ. Οι φώτο είναι ιντερνετικές, έτσι το της φωτο δεν είναι ολόιδιο με της συνταγής, δίνει μια ιδέα όμως. H τελευταία φωτό, που είναι δική μου, ουδεμία σχέση έχει με τη συνταγή (οκ αν επιμένετε θα πω ψέμματα ότι είναι το ψωμί που βάζουμε στην συνταγή) αλλά έπρεπε να σας δείξω το όνομα του αρτοποιείου για να με πιστέψετε:)

21 comments:

Juanita La Quejica said...

ΑΨΟΓΟ!!! Χειροκροτώ!!!
Μοιάζει πολύ με το ισπανικό turrón, που λατρεύει και το Καλλοποππάκι μας (Περαστικά Σου dear!).
Όταν είχα προσπαθήσει κάποια στιγμή να της μεταφράσω τη συνταγή, έσπαγα το κεφάλι μου για να καταλάβω τί ήταν αυτά τα παλιοεδώδιμα ριζόχαρτα, μιας και σε όσα είχα δοκιμάσει στην Ισπανία τέτοιο πράγμα δεν είχαν, ή τουλάχιστον δεν το καταλάβαινα εγώ. Μέχρι που δοκίμασα χειροποίτητο και μου εξήγησαν περί τίνος επρόκειτο.
Πού τα βρίσκουμε άραγε στην Αθήνα τα ριζόχαρτα; Σε τί είδους μαγαζιά;
(Εγώ ξηροκάρπια; Διαδόσεις! Μόνο στα φαγητά και στα γλυκά! ΧΑΧΑ!)
Ευχαριστώ πολύ πολύ για την αφιέρωση! Το γλυκό απόλυτα στο πνεύμα μου, Ανατολή και Δύση σε ευτυχή και δημιουργική συνύπαρξη, όπως στα χρόνια των Μαυριτανών στην Ιβηρική.

heart n soul said...

μις Χ, χαίρομαι!:)
Έχω κι εγώ την ίδια απορία για τα ριζόχαρτα, λέω να πάρω μαζί μου καλού κακού, δε μπορεί όμως, κάπου θα τα έχουν. Εδώ τα βρίσκω σε σ/μ, στην Αθήνα λέω να πάρω σβάρνα τα ΑΒ, τα κεντρικά μπαχαρομάγαζα, δεν μπορεί, κάπου. Πάντως να διευκρινίσω ότι το ριζόχαρτο χρησιμοποιείται μόνο για πρακτικούς λόγους, για να μην κολλάει το γλυκό, και δεν επηρεάζει τη γεύση.
Τι είπατε? Θα μας φτιάξετε turrón? Να πάρω χαρτί και μολύβι?;)
(Τη Π την κολλήσατε κρυολόγημα? Περαστικά και στις δυο σας!)

ΕΛΕΝΑ said...

Πάω δίπλα στην Juanita να χειροκροτήσω κι εγώ:))
Αψογο γλυκάκι και ως δωράκι συσκευασμένο πολύ μου άρεσε!!!
(Αυτό είναι το αρτοποιείο της γειτονιάς σας?? No comments!!)

Μάγια said...

κι εγώ με τη σειρά μου θα πάω δίπλα στην έλενα να χειροκροτήσω!

δεν νομίζω να έχω δοκιμάσει ποτέ κάτι ανάλογο! φαίνεται πολύ νόστιμο (θα μου επιτρέψετε να παραλείψω τον γλυκάνισο όμως!)

όσο για το ψωμι...μου θυμίσατε κάτι άλλες αγγλικές φρυανιές με απίστευτο όνομα!!

άλλη Αγγελική said...

Πολλά υποσχόμενο το γλυκάκι σας! Αν χρησιμοποιήσατε αυτό το ψωμί όμως, πείτε το, να μη φάω! :-P

heart n soul said...

έλενα γλυκιά, χαίρομαι που σας άρεσε:)
μάγια, υποκλίνομαι και απαιτώ να μου πείτε τις φρυγανιές γιατί έχω σπάσει το κεφάλι μου! Όσο για τον γλυκάνισο, αν σας χαλάει παραλείψτε τον, να πω όμως ότι κι εγώ δεν είμαι φίλος (δεν μ'αρέσει το ούζο) αλλά σ'αυτό το γλυκό και στην λαγάνα και στο χριστόψωμο μ'αρέσει πολύ, μήπως give it the benefit of doubt?
AA μας, το ψωμί, παρά το ατυχές όνομά του, είναι εξαιρετικό, παρότι μάρκα kolos μόνο του kolou δεν είναι!(σόρυ,αλλά θα 'σκαγα άμα δε το λεγα)

kiki said...

Υποκλίνομαι αι για τη συνταγή και για την περιγραφή και για την τελευταία φωτό. Ακόμα περισσότερο υποκλίνομαι για το τελευταίο σχόλιο και συνεχίζω να γελάω! Χαχαχαχαχα!

heart n soul said...

sweet oneiromageiremata, έχω μπερδευτεί με τις υποκλίσεις και τα χειροκροτήματα, τι να κάνω?:)))
αφού γελάτε και δε με μαλώνετε (ή δε παίρνετε κανένα από τα μοσχοσάπουνα της μαγίσσης να μου πλύνετε το στόμα) πάλι καλά, i got away with it:))

witchofdaffodils said...

κουκου :)

ole heart, ole!

πολύ θέλω να τη φτιάξω συτή τη σουπερ συνταγή, λίγο προβληματίζομαι όμως που δεν έχω πρόχειρο εδώδιμο ριζόχαρτο (τι άλλο θα μας πείτε πια) και το ψωμί του KOLOS που είμαι σίγουρη πως συντελεί κατα 90% στην επιτυχία.

νεβερδελες, θα το προσπαθήσω γιατί φαίνεται πολύ ωραίο, μερσί.

ΥΓ αν φτιάξετε τα ισλί, μην παραλέιψετε τα αιθέρια, λένε..

heart n soul said...

agapiti witch, i trust you out of all people να βρείτε εδώδιμο ριζόχαρτο ΚΑΙ να μας πείτε και πού:))
ολέ γι τα ισλί too, ήρθε η ώρα τους μετά τόσα χρόνια, θα ακολουθήσω πιστά τις οδηγίες σας οφ κορς:)
άσχετο, αλλά έχω έρωτησις: γνωρίζετε το orris root, στα ελληνικά ίσως ίρις/άσπρος κρίνος?

Λαμπρινη said...

Κάτι μου θυμίζει αυτό το γλυκό αλλα δεν μπορώ να θυμηθώ τι.
Ωραίο και γιορτινό :))

Μάγια said...

Heart, μιλώ για τις διάσημες φρυγανιές/ κρακεράκια με το όνομα k*vli (αυτολογοκρίνομαι για να μην παρεξηγηθεί κανείς!)

εγώ προσωπικά δεν τις έχω δει σε αγγλικό σούπερ μάρκετ, αλλά τις έχω δει σε βίντεο-ντοκουμέντο φίλων και βρήκα και την οφίσιαλ ιστοσελίδα, άρα...υπάρχει!!

heart n soul said...

μις μάγια τι με βάζετε και γκουγκλάρω! πήγα και γω στην ιστοσελίδα (και για το ψωμί και για τις φρυγανιές) ως άπιστη Θωμαΐς:)) άραγε τους έχει πει κανείς για το ρεξόνα?:) τι έχουν πάθει πια οι αρτοποιοί!

witchofdaffodils said...

yes dear, I know it..


PS the bakers are too sexy for our recipes :)

heart n soul said...

sphinx of daffodils, θα το βρω στα μπαχαρομάγαζα (πώς το ζητάτε?) ή το ψωνίζετε ιντερνετικώς?:)

witchofdaffodils said...

όχι δεν την έχω βρει στα μπαχαρομάγαζα, απο το νετ αγοράζω.
Είναι all time classic fixative για τα αρώματα (its tincture) και μπαινει σαν προσθήκη μαζί με άμυλο για πιο drying effect. Μ΄παίνει και σε πουδρες, εσεις να τη φάτε θέτε; άλλο πάλι..

Αν δεν εχει το αρομαντικ πλιζ ιμειλ μι

Α και κάτι άλλο, τα ισλί είναι σκάλες ανώτερα μετά από 5-10 μέρες..

heart n soul said...

μαγισσούλα ευχαριστώ! την είδα να αναφέρεται για drying effect όπως ακριβώς λέτε για παρασκευή (μη εδώδιμων!:) pomander, κι επειδή σκέφτομαι να φτιάξω,(ίσως και να ποστάρω κάτι), λόγω των ημερών, διερωτήθην και αναρωτήθην. Θα επανέλθω σύντομα επί του θέματος:)
Τώρα για πέστε μας το άλλο το μυστικό: 5-10 μέρες??? HOW??? Τι κάνατε? Βάλατε τους συντρόφους να σας αλυσοδέσουν στο κατάρτι? Τα δώσατε στον Σκρουτζ Μακ Ντακ να τα φυλάξει στο θυσαυροφυλάκιό του? Γιατί άλλους τρόπους εγώ δεν βλέπω!:)

Anonymous said...

Μήπως το Ιταλικό γλυκό το πρωτοχρονιάτικο λέγεται panetone???

heart n soul said...

dear anonymous, το πανετόνε είναι διαφορετικό από το πανφόρτε (δείτε το λινκ που δίνω στη συνταγή). Το πανετόνε είναι κάτι σαν το δικό μας τσουρέκι, ενώ το πανφόρτε είναι ένα μαντολατοειδές παρασκεύασμα. Ελπίζω να βοήθησα:)

Αγγελική Ν said...

Πολύ ωραίο το γλυκό! Τέλειο θα έλεγα! 100 κιλά θα γίνω!

Όσο για τα "ασυνήθιστα" ονόματα, έχω να προσθέσω το όνομα ενός "automatic" Ν Αφρικάνικου καφέ: Catura!
Αν δεν πιστεύετε ρίξτε μια ματιά στο google...

heart n soul said...

Αγγελική Ν,:)))
κι άλλα - κι άλλα - κι άλλα!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...