Showing posts with label vegetarian. Show all posts
Showing posts with label vegetarian. Show all posts

Tuesday, November 18, 2008

Κοκτεϊλ ... για χόρταση!

Κάποιες καλές φίλες έχουν αρχίσει
συστηματική δίαιτα και έχουν βάλει σημαντικούς για κείνες στόχους. Να πιω στην υγειά τους και να τους ευχηθώ κάθε επιτυχία. Άστε που θα γίνουν «καρα-κουκλάρες» κι’ ας μου λένε εμένα το αντίθετο :-)) ξέρουν αυτές....
Στην υγειά τους λοιπόν μ’ ένα κοκτέϊλ λαχανικών και φρούτων.
Θα χρειαστείτε:
1 ντομάτα κόκκινη και σφιχτή, 1 μέτρια κόκκινη γλυκιά πιπεριά Φλωρίνης, 4 μεγάλα καρότα, 1 ξυνόμηλο, 3-4 κλωναράκια φρέσκο δυόσμο (μόνον τα φύλλα) (ή φρέσκια μέντα μας κάνει επίσης) χυμό από 2 μανταρίνια, ελάχιστο αλάτι και μια πρέζα μαύρο πιπέρι καθώς και μια σταγόνα tabasco (για πιο καυτερό αποτέλεσμα).

Θα πλύνετε καλά όλα τα ζαρζαβατικά και τα φύλλα του δυόσμο.
Θα καθαρίσετε ντομάτα και καρότα από την φλούδα. Θα τα κόψετε όλα (ντομάτα, καρότα, πιπεριά, ξυνόμηλο) σε κομματάκια και αμέσως μετά τα «φουντάρετε» στο blender με την συνοδεία των φύλλων του δυόσμου καθώς και τον χυμό από τα μανταρίνια. Όταν γίνει ενιαίος ο πολτός, ρίχνετε το αλατάκι, το πιπέρι και το Tabasco. Ανακατεύετε καλά μ’ ένα μεγάλο κουτάλι και σερβίρετε σε ψηλά ποτήρια.
Για ντεκόρ, 2 φύλλα δυόσμου είναι ότι πρέπει. Η καλή παρέα δε, απαραίτητη γιατί η ποσότητα είναι για 3 άτομα.
Υ.Γ. την φωτογραφία την δανείστηκα (http://www.taste.com.au/recipes/collections/cocktails) απλώς για να κάνω τούτο το κοκτέϊλ, πιο «γαργαλιστικό» στην σκέψη και την εφαρμογή.

Monday, March 31, 2008

Κεκάκι σοκοκέρασο..

..και σοκολά βερίκοκο, ρίκο ρίκο ρίκοκο, κερνάω κι εγώ για τα γενέθλια της μις Juanita!
Το βερίκοκο άσχετο με το κεκάκι, αλλά το βάζω, και για να τραγουδήσουμε στην Χουά, και γιατί είναι η νέα μου σοκοδημιουργία (μαζί με τη σοκολά βερσιόν των μανταρινοτρουφακίων της Κικής): μουσκεύω ξερά βερίκοκα σε δυνατό τσάι περγαμόντο ή ρούμι να μαλακώσουν, σκουπίζω, βουτάω σε λιωμένη κουβερτούρα, αφήνω να κρυώσουν και έχω σοκολατάκια, τραγανά απ' έξω, μαλακά και ζουμερά από μέσα.
Στα κεκάκια τώρα. Αν αγαπάτε τη γεύση της black forest φτιάξτε τα. Να πώς:
240 ml (1 κούπα) φυτικό γάλα
120 ml (1/2 κούπα) σιρόπι σφένδαμου (maple syrup) ή αγάβης ή μέλι
1 μέτρια ώριμη μπανάνα
80 ml (1/3 κούπας) ηλιέλαιο
2 κ.σ. μηλόξυδο
2 κούπες αλεύρι
3 κ.σ. κακάο
1 κ.γ. μπέηκιν πάουντερ
ελάχιστο αλάτι
cherry brandy
ξερά κεράσια
σταγόνες σοκολάτας
Μουλιάζω τα κεράσια στο cherry brandy. Στο μεταξύ προθερμαίνω το φούρνο στους 180 C και χτυπάω όλα τα υγρά υλικά (και τη μπανάνα) στο μπλέντερ να ομογενοποιηθούν. Κοσκινίζω τα στεγνά υλικά μαζί και τα ανακατεύω απαλά με ένα κουτάλι με το υγρό μίγμα, καθώς και τη σοκολάτα και τα κεράσια με το υγρό τους. Γεμίζω τα φορμάκια (δεν κρατιόμουν να δοκιμάσω τα καινούρια μου σιλικομαφινάκια, εσείς αν προτιμάτε κάντε κέικ ολόκληρο) και ψήνω μισή ώρα περίπου. Γαρνίρω ποικιλοτρόπως: με τριμμένη σοκολάτα μόλις τα βγάλω από το φούρνο, που θα λιώσει και θα τα γλασάρει, ή με σιρόπι κερασιού και χονροκομμένη σοκολάτα όταν κρυώσουν, για πιο κραντς, ή με τραγανά freeze dried berries αν τα βρείτε, ή με έξτρα cherry brandy, ή απλά με άχνη. Είναι αρκετά άγλυκα, γι' αυτό μπορείτε να τα φάτε με μαρμελάδα κεράσι, σιρόπι κεράσι, ή απλά να αυξήσετε την ποσότητα γλυκαντικού της συνταγής. Στο δικό σου κεκάκι βάζουμε και ένα κεράκι Juanita:)

Thursday, March 20, 2008

Τάρτα πραλινέ λεμόνι-μπανάνα

Διανύω πειραματική περίοδο. Επίσης πάσχω και από το γνωστό "τώρα-που-το-φτιάξαμε-αυτό-πρέπει-να-φτιάξουμε-κάτι καινούριο" σύνδρομο, έτσι λίγες συνταγές επαναλαμβάνονται πανομοιότυπες, γιατί η ζωή είναι μικρή για να χωρέσει όλες τις συνταγές που θέλω! Έτσι είπα να κάνω μια ζύμη τάρτας αλλιώτικη από την κλασική μπριζέ (αλεύρι-βούτυρο). Ήταν πολύ δύσκολο να μη τη φάω καθώς την έστρωνα στη φόρμα. Αυτή η ζύμη πλάθεται εύκολα σε μπαλάκια και κάνει ωραιότατα πραλινοτρουφάκια. Να επανέλθω στην τάρτα όμως. Για τη βάση χρειάστηκα:
1 1/2 κούπα λεπτοαλεσμένα πήκαν ή καρύδια, ή μίγμα αμύγδαλα, φουντούκια, καρύδια, κάσιους, μπραζίλ, ό,τι έχετε
1/3 κούπας κουάκερ
1 κ.σ. κορνφλάουρ
1/2 κ.γ. κανέλα
1/4 κούπας σιρόπι σφένδαμου (maple syrup)
2 κ.σ. brown rice syrup (ή μέλι)
1 κ.γ. βανίλια
Ανακατεύω τα στέρεα υλικά, προσθέτω τα υγρά, ανακατεύω καλά, τρώω λίγο και απλώνω το υπόλοιπο σε ελαφρά λαδωμένη φόρμα, πιέζοντας με το χέρι, στον πάτο και στα πλαϊνά. Ψήνω 12 λεπτά να καραμελοτραγανοχρυσίσει (ναι, είναι νέο ρήμα κ. Μπαμπινιώτη). Αφήνω να κρυώσει και ετοιμάζω τη γέμιση:
85 γρ. κορν φλάουρ
225 γρ. καστανή ζάχαρη (εγώ έβαλα φρουκτόζη, τα 2/3 της ποσότητας)
60 ml φρεσκοστιμμένο λεμόνι (περίπου 1 1/2 λεμόνι)
3 κ.γ. ξύσμα λεμονιού
1 κ.σ. ηλιέλαιο (εγώ έβαλα φουντουκέλαιο)
350 ml ζεστό νερό
1 μεγάλη ή 2 μέτριες μπανάνες (προαιρετικά)
Ανακατεύω όλα τα υλικά, εκτός από το νερό και τις μπανάνες, σε ένα κατσαρολάκι και προσθέτω σιγά σιγά το νερό ανακατεύοντας σε μέτρια φωτιά, μέχρι να έχω μια πηχτή ομοιόμορφη κρέμα. Αν θέλουμε και τις μπανάνες, τις προσθέτουμε αφού κατεβάσουμε την κρέμα από τη φωτιά και πολτοποιούμε με το μπλέντερ χειρός. Γεμίζουμε την τάρτα και αφήνουμε να κρυώσει, διακοσμούμε με ό,τι μας αρέσει και σερβίρουμε με άπειρες κούπες τσάι λεμόνι.
Αυτή τη βάση θα την καθιερώσω και θα πειραματιστώ με άλλες γεμίσεις!

Thursday, March 06, 2008

Του 'βγαλα το λάδι

Η νόστιμη κι ευρηματική σαλάτα της άλλης Αγγελικής, μου θύμισε ένα ντρέσινγκ που φτιάχνω όταν δε θέλω να χρησιμοποιήσω λάδι. Το χρησιμοποιώ σε φρέσκιες πράσινες σαλάτες, αλλά και σε βραστά λαχανικά, ρυζοσαλάτες, πατατοσαλάτες ή σαλάτες ζυμαρικών ή και οσπρίων (πχ μαυρομάτικα). Παραλείψτε όποιο υλικό δε σας αρέσει ή/και προσθέστε κάποιο μυρωδικό της αρεσκείας σας. Τα υλικά που δίνω βγάζουν ένα βαζάκι ντρέσινγκ το οποίο κρατάει στο ψυγείο για όλη την εβδομάδα, έτσι δε χρειάζεται να φτιάχνετε ντρέσινγκ κάθε μέρα. Just shake!

3-4 μεγάλες σαρκώδεις μαυρολιές σε άρμη, στραγγισμένες και ψιλοκομμένες, ή μια κουταλιά πατέ ελιάς
1 σκελίδα σκόρδο, ψιλοκομμένη
½ κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
1 καυτερή πιπερίτσα,ψιλοκομμένη, ή λίγο Tabasco
1 λιαστή ντομάτα
2 κ.σ. βαλσάμικο
χυμός ½ λάιμ, ½ πορτοκαλιού και ενός λεμονιού
1 κ.σ. ταμάρι ή σόγια σος ή λίγο αλάτι (έχω ανακαλύψει ένα..καπνιστό αλάτι)
1 κ.γ. μέλι
1 κ.γ. μουστάρδα (Dijon)

Τώρα, είτε βάζουμε όλα τα υλικά στο βαζάκι που λέγαμε και τα χτυπάμε αλύπητα, είτε τα χτυπάμε πρώτα στο μούλτι. Για αραιώτερο, πιο ήπιο ντρέσινγκ, προσθέτουμε λίγο νερό (όσο χρειάζεται για να πετύχουμε την επιθυμητή σύσταση). Βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να το χρειαστούμε.

Για ένα πιο κρεμώδες ντρέσινγκ, προσθέτουμε ένα από τα παρακάτω:
· τη σάρκα ενός ώριμου αβοκάντο
· ½ κούπα βρασμένα ρεβύθια
· 1-2 κ.σ. ταχίνι
· ½ κεσεδάκι στραγγιστό γιαούρτι 0% (εγώ βάζω σόγιας)

Θα βγείτε..λάδι:)

Saturday, January 19, 2008

Mια μαγική μους

Τι έφαγε η Ωραία Κοιμωμένη (δεν φταίω εγώ, η sweet oneiromageiremata με προκάλεσε!) όταν ξύπνησε μετά από 100 χρόνια μοναξιάς και ένιωσε μια κάποια δυσφορία στην κοιλιακή χώρα (εμ, εκατό χρόνια "απραξίας" είναι αυτά, δεν είναι παίξε γέλασε). Μα μια ελαφριά, μαγική μους φυσικά, φτιαγμένη με φρούτα και...ψύλλιο. Τι 'ν' τούτο:
Το Psyllium seed husk, το εξωτερικό μέρος του σπόρου του φυτού αρνόγλωσσο το ψύλλιο ή ψυλλόχορτο (flea seed ή plantago psyllium ή plantago ovata ή plantago indica ή Plantago isphagula), που απαντάται στις μεσογειακές περιοχές, είναι ένα μαγικό προϊόν που βρίσκω εδώ στα υγιεινάδικα. Γιατί μαγικό; Γιατί όταν αυτά τα μικροσκοπικά διάφανα φλουδάκια (σαν πολύ ψιλό διάφανο σιμιγδάλι ένα πράμα) ανακατευτούν με υγρό, νερό ή χυμό, μετατρέπονται σε ζελέ. Οι μαγικές του ιδιότητες δεν σταματούν εδώ. Έχει επίσης και ιαματικές ιδιότητες: η ζελατινοειδής του μορφή, το γεγονός ότι πολλαπλασιάζεται σε όγκο όταν βραχεί, καθώς και το ότι δεν απορροφάται από το έντερο, όπως οι ίνες, το κάνουν πολύτιμο σύμμαχο στην καταπολέμηση της χοληστερίνης, δυσκοιλιότητας, διάρροιας, υπεργλυκαιμίας, παχυσαρκίας, εντερικούς ερεθισμούς, και γι΄αυτό χρησιμοποιείται για τον εμπλουτισμό τροφίμων, όπως δημητριακά για πρωινό, αλλά και σε καθαρτικά σκευάσματα. Στην κουζίνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αντικαταστήσει αυγά ή ζελατίνα, γενικά για να "δέσει" και να πήξει υγρά υλικά, χωρίς την προσθήκη λίπους και θερμίδων και προσδίδoντας παράλληλα τις καθαρτικές του και χορταστικές του (προκαλεί την αίσθηση κορεσμού) ιδιότητες. Θα βρείτε διάφορες συνταγές, όπως μπισκότα, μιλκσέικ, πάνκεικς, μάφινς κλπ., μέχρι και βιβλία συνταγών (ιδανικές για δίαιτα, διαβητικούς, βίγκαν, ωμοφαγία κλπ) έχουν γραφτεί.
Εδώ παραθέτω έναν δικό μου αυτοσχεδιασμό, φυσικά πιστό αντίγραφο της μους που έφαγε η Ωραία:
2 κουταλιές της σούπας σκόνη ψύλλιου
1 κούπα φρούτα (εγώ χρησιμοποίησα 1 μικρή κονσέρβα ανανά σε χυμό, με τον χυμό της)
1 κεσεδάκι στραγγιστό γιαούρτι 0% λιπαρά
αυτά
Χτύπησα αλύπητα το ψύλλιο με τον ανανά και τον χυμό στο μπλέντερ. Πρόσθεσα το γιαούρτι και χτύπησα ακόμα λίγο. Γέμισα δυό μπωλάκια (μπορείτε και με κορνέ αν δεν βαρίεστε, για το εφέ). Ψυγείο για καμμιά ώρα. Ιδού:Ωραίο πρωινό, καλό να πιείτε και κάτι μετά, 1-2 ποτήρια, χυμό, νερό στην υγειά σας, βοηθάει. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε κι άλλα στη μους σας αν θέλετε, μέλι, σιρόπι σφένδαμου, ψιλοκομμένα φρούτα, ή να την κάνετε μόνο με χυμό, χωρίς γιαούρτι, θα γίνει πιο πολύ σαν ζελέ φρούτου τότε. Η σκυτάλη στη Ζάκυνθο, για να μάθουμε τι έκανε μετά η Ωραία.

Wednesday, December 05, 2007

Ανανάς Ελβετίας

(αφιερωμένος στην μις Μάγια:)


Είχα έναν ανανά. Δεν μου 'ρχοταν όμως να τον φάω αλα Καραϊβική, με ομπρελίτσες και τα τοιαύτα, τα δοντάκια μου δε ήθελαν κρύο, σκέφτηκα λοιπόν μια συνταγή που ήθελα να κάνω εδώ και πολυυύ καιρό αλλά ποτέ δεν αξιώθηκα. Ανανάς χειμωνιάτικος λοιπόν, όχι μόνο γιατί ντύθηκε με κασκόλ και γάντια για τη φωτογράφηση, αλλά και γιατί είναι χιονισμένος με νιφάδες...τσίλι, και θα σας ζεστάνει τα σωθικά. Και το κίτρινο χρώμα του (θα γίνει πιο έντονο με το σωτάρισμα), θα φέρει ηλιαχτίδες και στην πιο μουντή χειμωνιάτικη μέρα, σαν τα αυγά μιμόζα πιο κάτω.
Έκοψα λοιπόν τον ανανά σε κομμάτια και τα σωτάρισα σε αντικολλητικό τηγάνι με ολίγη καστανή ζάχαρη (1-2 κ.σ.), μέχρι να μαλακώσουν ελαφρά και ν'αρχίσει να καραμελλώνει η ζάχαρη, μαζί με νιφάδες τσίλι (μπούκοβο). Θα υποθέσω ότι μπορείτε να χρησιμοποιείσετε και φρέσκο ψιλοκομμένο τσίλι, όπως θα υποθέσω ότι μπορείτε να χρησομοποιείσετε και ανανά κονσέρβα (σε φυσικό χυμό), αν και δεν το έχω δοκιμάσει. Το μπούκοβο μην το φοβηθείτε, βάλτε άφθονες τσιλινιφαδούλες, είναι αυτό που κάνει την όλη διαφορά. Τώρα, σ'αυτό το στάδιο θα μπορούσατε και να φλαμπάρετε το όλον, για πιο φλογερές καταστάσεις, με ολίγο ρούμι, ή για να παραμείνουμε στην Ελβετία με την Μάγια, ολίγον σναπς. Εγώ δεν είχα, το "έσβησα" με ελάχιστες σταγόνες λάιμ και το σέρβιρα ζεστοκαυτό. Στη φώτο το 3ο μπωλ, όταν μπόρεσα πια να σταματήσω να σκουπίζω τα γλυκοξινοκαφτερά ζουμάκια με το δάχτυλο. Τώρα αν εσείς σκέφτεστε και μπάλες παγωτού από δίπλα κι άλλα τέτοια αμαρτωλά, εμένα μη με χρεώνετε, εγώ ένα φρουτογλυκάκι είπα να φάμε...
(ο ανανογλωσσοδέτης αφιερώνεται στην παρέα της βιβής: "άννα-να-έναν-ανανά-έχουν-τα ταττού-του-τάσου")

Friday, November 30, 2007

Αραβικό πανφόρτε

Μέρες που 'ρχονται, έχουμε και επίσημα πια δικαιολογία να κάνουμε πράγματα που ούτε κατά διάνοια τον υπόλοιπο χρόνο. Λέω να το ρίξω στα έθνικ αυτά τα Χριστούγεννα, να φτιάξω τα μελιστάλαχτα σμυρνέικα ισλί της μαγίσσης (απ' όταν τα πρωτοδιάβασα παιδούλα στον Τσελεμεντέ θυμάμαι να τα λιμπίζομαι, δεν ξέρω γιατί δεν τα 'φτιαξα ποτέ, μα ως εδώ η αναμονή!). Και μια που το θείο βρέφος στην Μέση Ανατολή κατέβηκε, λέω να πάμε μια συνταγοβόλτα προς τα κει με μια μεσανατολίτικη παραλλαγή του ιταλικού χριστουγεννιάτικου πανφόρτε. Ελπίζω να σας αρέσει η μίξη ανατολής και δύσης, Μαρόκου και Ιταλίας, Ισπανομαυριτανών και Χριστουγέννων, αυτό δα δεν είναι και το πνεύμα του όλου πράγματος; Προσωπικά το έχω ερωτευθεί αυτό το γλύκισμα και το φτιάχνω κάθε χρόνο, ίσως να γίνει και δικό σας αγαπημένο. Και μια που έχουμε γίνει ολίγο από ραδιόφωνο, θα ήθελα να αφιερώσω την συνταγή αυτή, λόγω ισπανικών καταβολών, στη μις Χουανίτα, που κάποιος μου 'πε, δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, ότι ψιλοτρώει τα ξηροκάρπια ;). Vamos:
50 ml ηλιέλαιο
125 γρ ολόκληρα ξεφλουδισμένα και ανάλατα αμύγδαλα
30γρ ανάλατα φυστίκια αιγίνης
250 γρ μέλι ωραίο
ξύσμα 1/2 λεμονιού και 1 πορτοκαλιού
150 γρ μπαγιάτικη ψίχα άσπρου ψωμιού
1 κ.γ. νερό ανθών πορτοκαλιάς (και προαιρετικά 1 σταγόνα αιθέριου ελαίου περγαμόντου )
1 κ.γ. σπόρους γλυκάνισου ελαφρά καβουρδισμένους και κοπανισμένους
2 φύλλα εδώδιμου ριζόχαρτου (24cm το ένα) ή αλλιώς ζάχαρη άχνη
Καβουρδίστε τα μύγδαλα (μύγδαλα!) με το λάδι σε χαμηλή φωτιά να ροδίσουν, αφήστε τα σε κουζινόχαρτο και καβουρδίστε τα αιγινίτικα. Στο χαρτί κι αυτά. Σε κατσαρολάκι ζεσταίνουμε το μέλι με τα ξύσματα, να ρθει σχεδόν σε σημείο βρασμού. Τρίβουμε την ψίχα, στο χέρι ή στο μπλέντερ. Ρίχνουμε τα ξηροκάρπια στο μέλι και μετά τα ψίχουλα. Πανικός. Τι είναι αυτό το χάλι, με τρομάζει, θα σκεφτείτε, αλλά παρόλα αυτά δεν θα σταματείσετε να ανακατεύετε, μετά από 5 λεπτά το μίγμα θα αρχίσει να σας υπόσχεται κάτι, όχι πολλά ακόμα, καθώς θα μετατραπεί σε μια σφιχτή, κολλώδη μάζα που θα δυσκολεύεστε να ανακατεύετε αλλά δεν θα σταματήσετε πριν περάσουν τα 5 λεπτά, απλά θα σκέφτεστε ότι όσο πιο πολλές θερμίδες κάψετε τόσες πιο πολλές φέτες θα μπορείτε να φάτε. Όταν τελειώσει το αρωματικό μαρτύριο, κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τα μυρωδικά (γλυκάνισο, ανθόνερο και αιθέριο, αν το χρησιμοποιείτε) κι ανακατεύουμε μια τελευταία αποχαιρετιστήρια φορά.
Απλώνουμε το μίγμα στο εδώδιμο ριζόχαρτο και ζουπάμε ν'απλωθεί σε δίσκο (20cm περίπου), σκεπάζουμε με το 2ο φύλλο ριζόχαρτου και ρολάρουμε με τον πλάστη να γίνει ισόπαχο (1 δάχτυλο περίπου). Αφήνουμε να κρυώσει τελέιως. Αν δεν έχετε ριζόχαρτο τότε μπορετε να το ανοίξετε ανάμεσα σε φύλλα αντικολλητικού χαρτιού και να το πασπαλίσετε όταν κρυώσει με άχνη, να ναι χιονισμένο. Διατηρείται πολύ καιρό σε αεροστεγές μπισκοτόκουτο, αν το αφήσετε, είναι ωραίο δώρο, σερβίρεται, ως πτιφουρ, κομμένο σε λεπτές κομψές φέτες (με το ριζόχαρτο, είπαμε, τρώγεται), με καφέ, ή για ένα τελευταίο έθνικ τατς με τσάι δυόσμου, σαν τους τουαρέγκ στη Σ-αχ-άρα.Σημ. Οι φώτο είναι ιντερνετικές, έτσι το της φωτο δεν είναι ολόιδιο με της συνταγής, δίνει μια ιδέα όμως. H τελευταία φωτό, που είναι δική μου, ουδεμία σχέση έχει με τη συνταγή (οκ αν επιμένετε θα πω ψέμματα ότι είναι το ψωμί που βάζουμε στην συνταγή) αλλά έπρεπε να σας δείξω το όνομα του αρτοποιείου για να με πιστέψετε:)

Tuesday, November 20, 2007

Energy bars (raw power!)

Συγκρατηθείτε. Όχι, δεν θα πάρουμε τα bar παραμάζωμα, συγνώμη αν σας απογοητεύω, θα δοκιμάσω να σας γοητεύσω όμως μ’ αυτές τις πλακέ ράβδους ενέργειας (eat your heart out mr. babiniotis!). Είναι εύκολες, είναι γρήγορες (δεν θέλουν ψήσιμο!), είναι νόστιμες, είναι δυναμωτικές, και είναι εδώ.
Λεπόν, έχουμε και λέμε.
Βάζουμε Iggy Pop and the Stooges στο πικάπ (αν είστε γεννημένοι μετά το ’80 βάλτε CD, iPod, ότι θέτε τέλος πάντων), το ομώνυμο (Raw Power) άσμα κατά προτίμηση.
Βάζουμε τα μεγάλα μέσα, μ’άλλα λόγια το μηχάνημα που κόβει σα διάολος που λέει και μια πεντανόστιμη και με κάνει και γελώ:)
Εντός του θα ρίξετε:
37 γρ. χουρμάδες
13 γρ. σταφίδες
10 γρ. φυστίκια
5 γρ. κακάο
2 γρ. αμύγδαλα
2 γρ. καρύδια
30 γρ. βρώμη
2-3 κ.σ. συμπυκνωμένο χυμό μήλου
προαιρετικά: εσάνς πορτοκαλιού ή αμύγδαλου ή βανίλιας (the real thing please, όχι συνθετικά)
Γιατί γελάτε κοροϊδευτικά; Σας ακούω! Για τις αναλογίες του στυλ «2 γρ.» είναι, το ξέρω! Οι ασυνήθιστες αναλογίες όμως, δεν είναι τυχαίες, κρύβουν ένα ένοχο μυστικό πλαστογράφησης. Μετά την κατανάλωση ντόπιου εγχώριου, υγιεινού και ακριβού ΒΙΟσκευάσματος, εντυπωσιάσθην από τη νοστιμάδα του κι αποφάσισα να το αντιγράψω. Για καλή μου τύχη, τα συστατικά αναγράφονταν στην καλαίσθητη συσκευασία με ποσότητες τις 100%, έτσι το μόνο που χρειάστηκε να κάνω ήταν η απλή πράξη του πολλαπλασιασμού (πιο πολλά μην περιμένετε, θα απογοητευτείτε πάλι, όπως πιο πριν με την μπαρότσαρκα) για να πάρω 6 σοκοφρέτες αντί για μία. Τώρα εσείς αν δεν έχετε ηλεκτρονική ζυγαριά να ζυγίσετε 2 γρ. ή αν θέτε παραπάνω από 6 σερενάτες (πιο ωραία από τη σοκοφρέτα πρέπει να παραδεχτείτε), τότε πολλαπλασιάστε τα υλικά, κρατώντας τις αναλογίες όμως έτσι;
Τώρα. Δυναμώνουμε την ένταση της μουσικής, γιατί δε θ’ακούμε τίποτα, και πατάμε το κουμπί του μπλέντερ. Στόχος μας η κονιορτοποίηση (!) και η ομογενοποίηση των υλικών μας. Τώρα, αν το μηχάνημά σας είναι ψιλομπουρούχα σαν το δικό μου, και δεν κόβει σα διάολος αλλά πιο πολύ σα γριά ξεδοντιάρα, τότε ρέγουλα. Κάντε σκόνη πρώτα τη βρώμη, ρίχτε μετά τα ξηροκάρπια, χωριστά τα χουρμαδοστάφιδα, που κολλάνε, και μετά τα υπόλοιπα. Μπορεί να χρειαστεί στο τέλος να τα ζουπήξετε όλα μαζί με τα χέρια (τότε θα τα πείτε χειροποίητα). Απλώστε αυτή τη σφιχτή σοκομάζα στο πάγκο της κουζίνας, ανάμεσα σε δυό μεμβράνες αν προτιμάτε, και ισοπεδώστε ομοιόμορφα (πάχος περίπου ένα δάχτυλο) με τον πλάστη. Σουλουπώστε το σχήμα σε παραλληλόγραμμο με τη λάμα ενός μαχαιριού και κόψτε σε μικρότερα παραλληλόγραμα (οκ, μετά τον πολλαπλασιασμό, και λίγη γεωμετρία, δε σας βάζω άλλα, πρόμις). Ξανασουλουπώστε. Εγώ που ήθελα να κοροϊδέψω τον καλό μου (ντροπή μου, το ξέρω) να νομίζει ότι είνα αγοραστά, έβαλα ένα στο περιτύλιγμα του ορίτζιναλ σοκοσκευάσματος, του πάτησε μια δαγκωνιά, και το ‘παιξα καλή, ότι τάχα μου να αγόρασα αυτό κι είναι πολύ νόστιμο και σου το κράτησα, να πάρε να δοκιμάσεις, το έχαψε, κι έτσι επείσθην για την επιτυχία του πλαστογραφήματος. Εσάς θα προσπαθήσω να σας πείσω λέγοντάς σας ότι είναι σαν καριόκες (πού τις θυμήθηκα!) στην υφή και τη γεύση αλλά πολύ υγιεινά (ειδικά αν τα υλικά είναι ΒΙΟ και ωμά) και εύχρηστα σνακ για να πάρετε μαζί σας στη δουλειά ή να δώσετε στα παιδιά για το σχολείο.
Παραλλαγή: Βάλτε ρούμι στο μίγμα, κάντε σοκομπαλίτσες και τυλίξτε τες σε κακάο.
ΥΓ: καλά που και η φωτ. μηχανή μου είναι μπουρούχα και φλουτάρει το περιτύλιγμα, έτσι θα αποφύγω τη μήνυση:)

Saturday, November 17, 2007

Πολίτικα αλμυρά κουλουράκια

Αφιερωμένο στην Έλενα, που της αρέσουν τα κριτσίνια

  • 1/2 κιλό αλεύρι (παραδοσιακά άσπρο, αλλά συνήθως το φτιάχνω με μίγμα άσπρου και ολικής άλεσης)

  • 1 φακελάκι baking powder

  • 1 κούπα ελαιόλαδο

  • 1 κούπα νερό

  • 4 κουταλάκια ζάχαρη

  • 1 κουταλάκι αλάτι

  • Ανακατεύουμε όλα τα υλικά. Πλάθουμε κουλουράκια στο σχήμα που θέλουμε και τα τοποθετούμε σε ταψί με λαδόκολλα (θα ψήσουμε σε 2-3 δόσεις). Χτυπάμε ένα αυγό με λίγο νερό και τα αλείφουμε (μπορεί να παραλειφθεί, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει χωρίς αυγό). Σκορπίζουμε επάνω τους μαυροκούκι. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς 20- 25 λεπτά.

    Wednesday, November 14, 2007

    Scotch pancakes

    Scotch pancakes, American ή Canadian pancakes ή griddlecakes, flapjacks, "silver dollar" pancakes , Vermont pancakes, Μεξικάνικα hotcakes, Γαλλικές crêpes, Ιταλικές crespelle, Βρετανικά drop scones, crumpets ή griddle cakes, Νεοζηλανδικές pikelets, Γερμανικές Dutch baby pancakes,ή Pfannkuchen ή Eierkuchen, Αυστριακές Palatschinken, Νοτιοαφρικάνικες pannekoek ή orplaatkoekies (έτσι είναι Αγγελική?), Apom Balik στα Malay ή Mee Chian Kuih(面煎粿 (!) στην Κίνα, bánh xèo and bánh khot στο Νότιο Βιετνάμ, και bánh căn ή bánh khoái στο Κεντρικό (σε περίπτωση που πάμε, να ξέρουμε!), στη Ρωσσία, Πολωνία και Ουκρανία blintz, στην Ουγγαρία palacsinta, στην Ινδία dosa, στην Ελλάδα τηγανίτες, κουταλίδες (κι είμαι σίγουρη ότι ξέρετε κι άλλα τοπικά παρατσούκλια) κι είμαι σίγουρη ότι η λίστα δεν τελειώνει εδώ! Ένα έδεσμα τόσο απλό, μα τόσο δημοφιλές, ίσως γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, τόσο απλό μα τόσο νόστιμο, και πολλαπλών χρήσεων. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές στην κατασκευή του, όπου εκτός από το αλέυρι και το νερό χρησιμοποιούνται αυγά, γάλα, ξυνόγαλο, ζάχαρη, baking powder ή σόδα, πατάτα, σίκαλη, καλαμποκάλευρο κλπ. Τρώγονται είτε με γλυκιές είτε με αλμυρές γαρνιτούρες. Κι εδώ οι παραλλαγές είναι πολλές: μέλι, σιρόπια διάφορα, βούτυρο, μαρμελάδα, κρέμα, ζαχαρούχο, σαντιγύ, μπέικον, τυρί, φρούτα, παγωτό, σοκολάτα, κανελοζάχαρη, λεμόνι/ζάχαρη, σταφίδες κλπ κλπ, αλλού σαν πρωινό, αλλού σαν σνάκ κι αλλού σαν μέρος του κυρίου γεύματος. Είναι τόσο ευπροσάρμοστη συνταγή που σίγουρα έχετε τις δικές σας παραλλαγές. Εγώ εδώ ενδίδω στην βρετανοαμερικανική εκδοχή του pancake, τις Scotch pancakes, όπως τις λένε πάνω από το εδώ αυλάκι! Τις φτιάχνω σε αντικολλητικό τηγανάκι, μια που δεν έχω griddle, και τις τρώω για Κυριακάτικο πρωινό με στραγγιστό γιαούρτι (σόγιας), σιρόπι (maple syrup, agave syrup, brown rice malt syrup) ή μέλι, πασπαλισμένες με ξηρούς καρπούς ή μούσλι, και φέτες μπανάνας ή φράουλες την άνοιξη. Με σωταρισμένες φέτες μήλου σε κανελοζάχαρη είναι σαν μηλόπιτα :)
    Γίνονται εξίσου νόστιμες στην veganονηστήσιμή τους εκδοχή, και μια που μπήκαμε στην νηστεία των Χριστουγέννων θα τους κάνω ασύστολη προώθηση σήμερα :)
    Η πιο απλή μέθοδος για να θυμάστε την συνταγή αλλά και να διπλασιάζετε (ή τριπλασιάζετε!) εύκολα τις αναλογίες είναι:
    1 κούπα αλεύρι*
    1 κούπα γάλα**
    1 κ.γ. baking powder
    1 κ.σ. ζάχαρη (ή φρουκτόζη)***
    1 αυγό****

    *απλό, μίγμα άσπρο/ολικής/σίκαλης, gluten free, ό,τι προτιμάτε
    ** ή φυτικό γάλα σόγιας, αμυγδάλου, ρυζιού, βρώμης κλπ
    *** μπορείτε να την παραλέιψετε αν θέλετε να τις φάτε με αλμυρή γαρνιτούρα (ή έτσι κι αλλιώς)
    **** το παραλείπετε για την veganονηστήσιμη εκδοχή, κι αν βρείτε egg replacer βάλτε μια κουταλιά απ' αυτό (εγώ εδώ βρίσκω το Orgran Egg Replacer, είναι ένα μίγμα από άμυλο πατάτας, ταπιόκα και φυτικό κόμμι, αν δε το βρείτε παραλέιψτε το ή φτιάξτε τη δική σας εκδοχή μέ 1 κ.σ. κορνφλάουρ (για τις συνδετικές ιδιότητες του αυγού), 1/2 κ.γ. μπέηκιν πάουντερ (για τις διογκωτικές ιδιότητες του αυγού) και λίγο νερό (για τον όγκο και την ποσότητα του αυγού) , να γίνουν αλοιφή και βάλτε τα στη θέση του αυγού).
    Προαιρετικά επίσης μπορείτε να προσθέσετε στο μίγμα βανίλια, κανέλα, ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού, σταφίδες, τριμμένο μήλο κλπ κλπ κλπ
    Ανακατέψτε τα στεγνά υλικά, προσθέστε τα υγρά, ανακατέψτε ελαφρά να φτιάξετε ένα κουρκούτι, μην το πολυπαιδέψετε, ακόμα κι αν δε σας γεμίζει πολύ το μάτι. Βάλτε το αντικολλητικό σας να κάψει καλά, χαμηλώστε στο μέτριο και ρίξτε μια δόση μίγματος. Εμένα με βολέυει να φτιάχνω το μίγμα σε κανάτα, έτσι ώστε να το χύνω κατευθείαν στο τηγάνι, χωρίς μεσολάβηση κουτάλας, στην ποσότητα που θέλω (αν χρησιμοποιείτε μικρό τηγανάκι, μια δόση στο κέντρο, αν χρησιμοποιείτε μεγάλο, τότε περισσότερες δόσεις γύρω-γύρω, στο μέγεθος που θέλετε. Όπως ίσως να έχετε ήδη προσέξει και θαυμάξει, τα pancakes μας δεν έχουν καθόλου λιπαρά! (εκτός κι αν βάλετε το αυγό, οπότε έχουν λίγο). Αν το τηγάνι σας κολλάει (δεν θα πρεπε αν έχει κάψει καλά, αλλά λέμε τώρα), λαδώστε ελαφρώς. Μπορείτε ακόμα, αν επιμένετε, να προσθέσετε 1 κ.σ. λιωμένο βούτυρο/μαργαρίνη στο μίγμα, αλλά όπως είπαμε δεν χρειάζεται.
    Μόλις η επιφάνεια του πανκεκίου αρχίζει να κάνει φυσαλίδες και τρύπες και να στεγνώνει, με μια σπάτουλα γυρίστε το από την άλλη κι αφήστε το ένα λεπτάκι ακόμα να ροδίσει. Η παράδοση θέλει το πρώτο να βγαίνει ψιλοαποτυχημένο, χρησιμοποιείστε το σαν δικαιολογία και φάτε το στα όρθια. Για το επόμενο θα δυσκολευτείτε όμως, γι'αυτό πάρτε το απόφαση ότι πρέπει να τα διατηρήσετε ζεστά μέχρι να τελειώσει το μίγμα. Μπορείτε να τα κουκουλώνετε σε μια καθαρή διπλωμένη πετσέτα, μέσα στον φούρνο, στη χαμηλότερη θερμοκρασία. Εγώ πάντως, τρώω το πρώτο μέχρι να γίνει το δεύτερο και το δεύτερο μέχρι να γίνει το τρίτο και πάει λέγοντας.
    Αν δεν με μιμιθείτε, περιχύστε, πασπαλίστε, σερβίρετε !































    ΥΓ: η τελευταία φωτο φιλοξενεί ως γκεστ σταρ τα χουρμαδομπισκοτάκια της Άλλης Αγγελικής που έγιναν τέλεια, τα συνιστώ!

    Monday, November 12, 2007

    Μπαλάκια από χουρμάδες και ξηρούς καρπούς

    Μετά το μαγικό κείμενο για την τζιτζιμπίρα, η πεζή αλλά γλυκιά μου αφιέρωση στη Heart n Soul, που της ερέσει η ζαχαροπλαστική χωρίς ζάχαρη και στη Juanita (ξέρουμε όλοι γιατί :-D )


  • 300 γρ. χουρμάδες χωρίς κουκούτσι
  • 150 γρ. καρύδια
  • 150 γρ. αμύγδαλα καθαρισμένα
  • 3 ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα
  • ξύσμα 3 λεμονιών (ναι, θα το ξαναπώ :-Ρ ! - Προσοχή να είναι χωρίς επικάλυψη)
  • λίγο ηλιέλαιο
    Χτυπάμε καλά στο μηχάνημα που κόβει σα διάολος το 1/3 των καρπών. Χτυπάμε στο ίδιο διαβολομηχάνημα τους χουρμάδες με τους υπόλοιπους ξηρούς καρπούς, αλά ελαφρά - να μείνουν κομματάκια (φωτογραφία)
  • Ανακατεύουμε με τη μαρέγκα και το ξύσμα. Προσθέτουμε λίγο-λίγο όσο χρειαστεί από την "πούδρα" των καρπών, μέχρι το μίγμα να γίνει εύπλαστο. Πλάθουμε με λαδωμένα (ηλιέλαιο) χέρια μπαλάκια και τα τοποθετούμε σε καλά λαδωμένο (επίσης με ηλιέλαιο) ταψί. Πιέζουμε πάνω στο κάθε μπαλάκι από ένα ξηρό καρπό (φουντούκια δεν είχα, αλλά νομίζω πως θα ταίριαζαν πολύ - περιορίστηκα σε αμύγδαλα, κουκουνάρια και φιστίκια Αιγίνης). Ψήνουμε στους 180 βαθμούς 15-20 λεπτά - μέχρι να ροδίσουν ελαφρά.
    Καλή όρεξη με αποκλειστικά φυτικά (και υγιεινά) λιπαρά.

    Friday, November 09, 2007

    Κέικ με γλάσο σοκο-ταχίνι (χωρίς ζάχαρη,αυγά, βούτυρο και χοληστερίνη!)


    Μα θα μου πείτε, γίνεται; Γίνεται θα σας πω. Μπορούμε να φτιάξουμε αφράτο, νόστιμο και ζουμερό κέικ χωρίς τα κλασικά υλικά; Μπορούμε. Για τους άπιστους Θωμάδες και Θωμαϊδες, να κι η συνταγή:



    Για το κέικ:
    60γρ. κουάκερ
    185γρ. χουρμάδες (τους μουσκεύουμε σε ζεστό νερό για μισή ώρα περίπου, να μαλακώσουν, σουρώνουμε και κρατάμε το νερό)
    3 ώριμες μπανάνες
    125γρ. ηλιέλαιο
    90γρ. σογιάλευρο + 90γρ. ρυζάλευρο (για όσους δεν τρώνε γλουτένη, ή διαφορετικά 180γρ, αλεύρι μαλακό (ολικής άλεσης κατά προτίμηση)
    1 κουτ. σούπας μηλόξιδο
    3 κουταλάκια σόδα
    κανέλα σκόνη , βανίλια, μία ιδέα καγιέν (προαιρετικό), για πιο χριστουγεννιάτικο βάλτε κανελογαρυφαλλοπορτόκαλα
    Για το γλάσο:
    300γρ. ταχίνι (εναλλακτικά ένα από τα λεγόμενα nut butter (φουντούκι, αμύγδαλο, πήκαν) είναι όπως και το ταχίνι, μόνο που είναι πάστα ξηροκάρπιου αντί σουσαμιού).
    80γρ. συμπυκνωμένο χυμό μήλου (όπως είναι η συμπυκνωμένη πορτοκαλάδα αλλά χωρίς ζάχαρη, ή αλλιώς μέλι ή σιρόπι αγάβης (low GI, δες σχόλια)
    80γρ. χαρουπάλευρο (εδώ θα γέλαγε η μαμά, μάδερ, είναι όπως το κακάο αλλά χωρίς την καφεΐνη, με πρωτεϊνη, βιταμίνες και ασβέστιο και χαμηλότερα λιπαρά, ), ή αλλιώς κακάο (μια χαρά είναι και το κακάο μάδερ, πλούσιο σε αντιοξειδωτικά)
    βανίλια, μία ιδέα καγιέν (είπαμε, προαιρετικό)
    νερό όσο πάρει (το νερό που μουσκέψαμε τους χουρμάδες)

    Προθερμαίνουμε το φούρνο (160º C). Αλέθουμε το κουάκερ στο μπλέντερ να γίνει σαν αλέυρι. Βάζουμε στην άκρη. Μετά αλέθουμε τους χουρμάδες να γίνουν αλοιφή, προσθέτουμε τις μπανάνες, το λάδι, το κουάκερ και χτυπάμε να γίνουν ομοιόμορφα. Ανακατεύουμε τα αλεύρια με τη σόδα το ξύδι και τα μπαχαρικά και προσθέτουμε στο μίγμα και ανακατεύουμε πολύ καλά (αν χρειαστεί προσθέτουμε μια ιδέα από το νερό που μουσκέψαμε τους χουρμάδες).
    Αδειάζουμε σε λαδωμένο ταψί και ψήνουμε 60-70 λεπτά (δοκιμάζουμε με το μαχαίρι, όχι σαν καρπούζι, το άλλο:). Αναποδογυρίζουμε σε σχάρα και αφήνουμε να κρυώσει τελείως. Ετοιμάζουμε το γλάσο: χτυπάμε στο μπλέντερ όλα τα υλικά του γλάσου με όσο νερό πάρει(περίπου ½ ποτήρι) για να πετύχουμε μια παχύρευστη σύσταση. Γλασάρουμε όταν το κέικ έχει κρυώσει.

    Λίγα λόγια για το GI (όχι το Joe, το άλλο): GI εστί glycaemic index (ελληνηστί: γλυκαιμικός δείκτης). Ο όρος αναφέρεται στο πώς μία τροφή επηρεάζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μας. Οι υδατάνθρακες με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη (πάνω από 50) δίνουν ενέργεια γρήγορα αλλά προκαλούν άμεση αντίδραση της ινσουλίνης με αποτέλεσμα την απότομη αυξομείωση του σακχάρου στο αίμα και την πρόκληση μεγαλύτερης λιπογένεσης (αποθήκευση λίπους στα λιποκύτταρα). Αυτού του είδους οι υδατάνθρακες (απλοί) περιλαμβάνουν κατεργασμένα και αποφλοιωμένα τρόφιμα, όλα τα "άσπρα" (ζάχαρη, αλεύρι, ρύζι, ζυμαρικά κλπ). Αυτοί ευθύνονται για αυξομειώσεις στα επίπεδα ενέργειάς μας ("πιάσε ένα καφέ ακόμα") στις λιγούρες, στις συχνές επισκέψεις στο κουτί με τα μπισκότα. Σε αντίθεση, οι σύνθετοι υδατάνθρακες (πχ αναποφλοίωτο ρύζι, αλεύρι και προϊόντα ολικής άλεσης, καθώς και τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, όπως ξερά φρούτα) σταθεροποιούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα με αποτέλεσμα σταθερή ενέργεια στη διάρκεια της ημέρας και αίσθηση κορεσμού. Τι γίνεται δηλαδή; Ενώ το κέικ αυτό είναι φυσικά θερμιδούχο (σιγά μη δεν ήταν!) οι θερμίδες του είναι "έξυπνες", γιατί το κουάκερ, οι χουρμάδες, το πλήρες αλέυρι, το σιρόπι αγάβης (agave syrup), το ταχίνι, του ρίχνουν το GI. (Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

    ΥΓ: Οι φωτό είναι δανεικές απ'το διαδύκτιο (παρότι το κέικ αυτό το έχω φτιάξει με επιτυχία πολλές φορές) , γιατί μέχρι να επανακτήσω τη σιλουέτα συλφίδος, δεν φτιάχνω τίποτα σε ποσότητα ταψιού :)

    Update 28-1-08: το κέικ φτιάχτηκε για τα γενέθλια φίλου, ψήθηκε σε δύο φόρμες (με εσπρέσσο στη ζύμη αντί νερού), ραντίστηκε με ποτό, σαντουιτσοποιήθηκε με γλάσο (το οποίο επίσης περιείχε εσπρέσσο αντί για νερό), καλύφθηκε επίσης με γλάσο και πασπαλίστηκε απλόχερα με καραμελωμένα καρύδια. Ήταν επικό.

    Update 30/1/2009
    Το κέικ με γλάσο σοκο-ταχίνι διακοσμημένο με καραμέλα με τριμμένο αμύγδαλο, όπως το έφτιαξε η Vana

    Thursday, March 22, 2007

    Rösti με πράσο

    (μια παραλλαγή των γενικών πληροφοριών που παραθέτω παρακάτω είχα δημοσιεύσει παλιά στο http://www.hungry.gr)
    Rösti (στην "επίσημη γερμανική" γραφή) ή Rööschti (στην ελβετική, που δεν είναι καθόλου επίσημη ούτε καν στη Ελβετία) είναι ένα τυπικό ελβετικό συνοδευτικό από πατάτες.
    Προφέρεται (στην πατρίδα του) "ρέστι" με το ε κλειστό
    -μεταξύ ο και ε- και μακρύυυυ (μακρά τα λέγαμε κάποτε κάποια φωνήεντα στην ελληνική γλώσσα και ακόμα παλιότερα τα προφέραμε και έτσι) και το σ παχύ-παχύ κι αφράτο.
    Το Rösti λοιπόν γίνεται από πατάτες βρασμένες με τη φλούδα τους από την προηγούμενη μέρα (π.χ. 1 κιλό), βούτυρο μαγειρικό ή λάδι (3-4 κουταλιές για το 1κιλό πατάτες), γάλα (1 δέκατο λίτρου) και αλάτι (2 μικρά και κοφτά κουταλάκια). Ξεφλουδίζουν τις πατάτες, τις τρίβουν σε ειδικό τρίφτη (που λέγεται μάλιστα "Röstiraffel" (röstoτρίφτης) και είναι σαν τον γνωστό μας τρίφτη κρεμμυδιού) και τις αλατίζουν. Καίνε το βούτυρο σε μεγάλο τηγάνι και ρίχνουν τις πατάτες. Τις γυρίζουν για λίγη ώρα. Μετά τις πιέζουν με σπάτουλα, για να σχηματιστεί κάτι σαν μεγάλη τηγανίτα και προσθέτουν το γάλα έτσι, ώστε να πάει παντού. Σκεπάζουν. Μόλις αρχίσει να "τσιτσιρίζει" (ωραία λέξη-και ήχος!) κατεβάζουν τη φωτιά στο ελάχιστο και μετά από μισή ώρα το Rööschti είναι έτοιμο. Αναποδογυρίζουν, ώστε να φαίνεται η ροδοψημένη πλευρά, και σερβίρουν.

    Υπάρχουν βέβαια και οι παραλλαγές. Υπάρχει π.χ. η παραλλαγή με ωμή πατάτα. Άλλοτε (κατά περιοχή ή κατά τη διάθεση της στιγμής) προσθέτουν στη μάζα της πατάτας πριν τη βάλουν στο τηγάνι και ψιλοκομμένο κρεμμύδι ή πράσσο ή/και μπέικον σε μικρά κυβάκια. Σε άλλη παραλλαγή προσθέτουν λεπτές φετίτσες τυριού προς το τέλος. Η καινούρια παραλλαγή για πιο light απαιτήσεις είναι με καρότο, κολοκύθι και σελινόρριζα τριμμένα (μαζί με την πατάτα). Η βέλτιστη για τα δικά μου γούστα παραλλαγή είναι να στρογγυλοκαθίσει πάνω στη ροδοψημένη κρούστα πατάτας ένα τηγανισμένο αυγουλάκι. Με το πηρούνι μας τρυπάμε τον κρόκο, ώστε να χυθεί το πολύτιμο χρυσοκίτρινο παχύρευστο υγρό πάνω στο χρυσοκαφετί υπόστρωμα - αυτό αποτελεί πλήρες γεύμα βέβαια.
    Αυτό που έφτιαξα προχτές είναι μια παραλλαγή με ωμή πατάτα και πράσο. Στην αρχή είπα ν΄αφήσω τα δυο υλικά μόνα τους, αλλά -μια και δεν είχαμε τίποτα κρεατικό και πεινούσαμε κι αρκετά - έβαλα τελικά και αυγά και τυρί. Το φάγαμε με πράσινη σαλάτα.
    Έκοψα σε μπαστουνάκια (julienne) 250 γρ. πράσο (το άσπρο και λίγο από το ελαφρά κίτρινο), έτριψα 350 γρ. ωμής πατάτας και τα έβαλα μαζί σε μεγάλο τηγάνι με 2 κουταλιές σούπας λάδι. Αλάτισα με 1/2 κουταλάκι αλάτι. ΄Εβαλα και πιπέρι. Τα γύρισα για λίγα λεπτά σε δυνατή φωτιά να ροδίσουν λίγο, τα φόρμαρα σαν μεγάλη τηγανίτα και τα άφησα σκεπασμένα σε πολύ χαμηλή φωτιά να ψηθούν (περίπου μισή ώρα). Όταν θέλησα να γυρίσω την τηγανίτα μου (με τη γνωστή μέθοδο, με το καπάκι) για να ροδίσει καλά και η άλλη μεριά, παίχτηκε το δράμα! Να τ΄αφήσω μοναχούλια τους ή να βάλω και αυγουλάκια; Τελικά έβαλα 3. Έπηξαν, τα "τούμπαρα", έβαλα και 80 γρ. γραβιέρα τριμμένη από πάνω και την άφησα να λειώσει.
    (Οι φωτογραφίες : 1) το φαγάκι έτοιμο προς βρώσιν 2)τρίψιμο της πατάτας (εδώ ωμής) 3)το κομμένο πράσο 4)το φαγάκι πριν προσθέσω τ΄αυγά - θα μπορούσε ωραιότατα να μείνει χωρίς αυγά 5)το "τουμπάρισμα" με τη βοήθεια του καπακιού)

    Sunday, March 04, 2007

    Veggi muffins


    Being carried away from Elena’s’ roundup and nowadays Muffin mania, I thought I’d share this vegetarian version of the small coffee cakes ( suitable also for those on a diet or those who follow the Easter lent !)
    You’ll need the following

    Ingrediens:
    2 cups shredded carrot
    1 cup shredded apple,
    1/2 fl. Soya oil
    11/4 cup sugar
    1 teaspoon honey
    1 teaspoon cinnamon
    1/4 teaspoon grated clove-gillyflower
    Zest and juice of an orange
    1/2 cup seeds sesame (or walnuts )
    1 hint grated nutmeg
    2 ½ cups self raising flour
    2 teaspoon. Baking powder
    1 teaspoon soda (dissolved in the juice).
    (2 tablespoons. cacao and fresh grated ginger optionally)

    Mix and stir all the ingredients together adding the flour at the end.
    Grease the special muffin mould (I do it for 12, and a small rectangle cake mould for the leftover). Fill each ¾ of the way full.
    Preheated oven at 200 C. Bake for 5 min. and then you continued baking at 175 C.. for another 15- 20 min.
    You could decorate using melted chocolate or glaze with melted sugar and lemon and …. But I didn’t since I tried to stick to the diet version of it!!!!!!


    Παρασύρθηκα από τη Muffin mania των ημερών και τη συγκέντρωση της Elena, έφταιγε και το παιχνίδι των πέντε που άνοιξε το χορό για εκμυστηρεύσεις, είπα να δώσω μια νηστήσιμη εκδοχή ή άλλως, μια χορτοφαγική, για τα μικρά καικάκια που νοστιμεύουν το πρωϊνό ή το κολατσιό μας και περιορίζουν τις θερμίδες μας. Έτσι θα χρειαστούμε,

    2 φλ. καρόττο τριμμένο
    1 φλ. μήλο,
    1/2 φλ. σπορέλαιο
    1 φλ ζάχαρη
    1 κ.γλ. μέλι
    1 κ.γλ. κανέλλα
    1/4 κ.γλ.τριμμένο γαρύφαλλο
    ξύσμα και χυμό ενός πορτοκαλλιού
    1/2 σπόρους σουσάμι (ή καρύδι χοντροκομμένο)
    1 πρέζα μοσχοκάρυδο
    2 1/2 φλ. αλεύρι self raising
    2 κ.γ. Βaking powder
    1 κ.γ. σόδα (διαλυμένη στο χυμό).
    Προαιρετικά, 2 κ.σ. κακάο , ξύσμα φρέσκου τζίτζερ

    Ανακατεύουμε πρώτα τα άλλα υλικά και τελευταία προσθέτουμε το αλεύρι και το Β.Ρ.
    Χρησιμοποίησα την ειδική θήκη για 12 muffins και ένα μικρό ορθογώνιο φορμάκι καίηκ για το υλικό που περίσσευσε. Έψησα σε προθερμασμένο στους 200 βαθμούς φούρνο για πέντε λεπτά και χαμήλωσα στους 170 για τα υπόλοιπα 15-20 λεπτά. Θα μπορούσα να διακοσμήσω με λυωμένη σοκολάτα ή ένα γλάσσο με άχνη ζάχαρη και λίγο λεμόνι, κάτι που απέφυγα για να μην ανέβουν οι θερμίδες στο γλυκάκι.
    Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...