Τα γουρουνάκια της Κάλλης, ξεγλύστρησαν από την "παγωμένη" στάση τους στο Bath, για να καταλήξουν σε ένα καυτό καστιγιάνικο φούρνο στο Botín της Μαδρίτης. Οι ιδιοκτήτες του με περηφάνεια ισχυρίζονται ότι έχουν το παλαιότερο εστιατόριο στον κόσμο -σύμφωνα με το Guinness Book of Records- καθώς στον ίδιο ακριβώς χώρο λειτουργεί αδιάκοπα κάποιο είδος εστιατορίου, που εμφανίζεται για πρώτη φορά στα τέλη του 16ου αιώνα σαν κελλάρι και πανδοχείο και υπάρχει μάλιστα γραπτή "απόδειξη" για 150 δουκάτα από εκείνη την εποχή, στα αρχεία των ιδιοκτητών του Botín.
.jpg)
Άψογο το γουρουνάκι τους, αλλά και τα υπόλοιπα πιάτα τους συμπαθέστατα. .jpg)
.jpg)
Ιδιαίτερα ευγενικοί και πρόθυμοι να διηγηθούν την ιστορία του χώρου, μας άφησαν να μπούμε ακόμα και στο φούρνο τους (όταν πια ετοιμαζόντουσαν να κλείσουν) για να τραβήξουμε φωτογραφίες.
Τουριστικός χώρος και όχι ιδιαίτερα φτηνός, αλλά μία επίσκεψη εκεί αξίζει σίγουρα..jpg)
.jpg)
Ένα από τα συν στο Botín είναι και οι καντάδες από νεαρά αγόρια. Στα μαγαζιά που βρίσκονται γύρω από την Plaza Mayor, τα βράδυα οι φοιτητές κάποιων συγκεκριμένων σχολών (Ιατρικής και Πολυτεχνείου μου είπαν, αλλά δεν παίρνω και όρκο) τραγουδούν τις σερενάτες τους και βγάζουν κάποιο χατζηλίκι, αν και ο κυριότερος λόγος πλέον είναι το κέφι και η συνέχιση της παράδοσης της tuna, που οι ρίζες της πιθανολογείται ότι βρίσκονται στους μεσαιωνικούς juglares, για να πάρουν την σημερινή τους μορφή κάπου τον 15ο αιώνα! Περισσότερα για τους tunos θα βρούμε στο blog της φίλης μας Γητεύτριας.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Και τέλος, ένα κοντινό πλάνο σε ό,τι απομένει από μια βραδιά στο Botín! .jpg)
17 comments:
Την θυμάμαι την φωτογραφία με τις γουρονοκεφαλές από τότε που μου την είχες στείλει.
Δεν ξέρουν να τρώνε οι άνθρωποι! Το καλύτερο είναι η πέτσα!!!
Αντε επιτέλους μπήκε το γουρουνοπόστ!!
Κι εγώ τα θυμάμαι τα στιβαγμένα μέσα στον κουβά γουρουνοκεφαλάκια, και τα χαρίζω στον Γιάννη που τα θέλει:P
Εγώ θα πάρω εκείνο το λαχταριστό πιάτο με την ξεροψημένη πετσούλα και τις πατατούλες. Τώρα, αν το απολαμβάνω και με συνοδεία καντάδας.... τέλεια!!!
Ναι καλά σιγά μην εγινε το ποστ για τα γουρουνακια. ΤΑ ΝΕΑΡΑ ΑΓΟΡΙΑ είναι το θέμα μας μου φαίνεται. Δ όλου του κόσμου ξυπνάτε....!!!!
Εμένα πολύ βρώμικο μου φαίνεται αυτό το μέρος
Δέσποινα
Γιάννη, σε άλλα μέρη όπως στην Σεγκόβια, έγλυφαν και το τελευταίο κοκκαλάκι. Φαντάζομαι ότι επειδή το Botín είναι πιο "τουριστικό", ίσως γι αυτό και μένουν παραπονεμένες οι γουρουνοκεφαλές.
Έλενα, έχει και γαριδούλες πιο δίπλα αν βαρεθείς το γουρουνάκι!
Σταυρούλα, είσαι παλιοκόριτσο!
Όπως έλεγα και στον Γιάννη, αφού δεν Diegoφέρνουν, δεν μας απασχολούν καθόλου! Ο λόγος αναφοράς τους είναι καθαρά μουσικός!
Δέσποινα, και όμως, ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει, αλλά ίσως είναι παραπλανητικές οι φωτογραφίες αν δεν προσέξει κανείς αυτό που γράφω, ότι μας άφησαν στο τέλος να τραβήξουμε φωτογραφίες. Μπήκαμε ελάχιστα στην κουζίνα και στον φούρνο τους στην αρχή, γιατί την ώρα που δουλεύουν δεν επιτρέπουν "επισκέψεις", μικρόβια και ενοχλήσεις όποιου τύπου. Στο τέλος του δείπνου μας όμως, μας έκαναν πλήρη ξενάγηση. Οι φωτογραφίες που βλέπεις είναι στο τέλος, από το δωματιάκι που κόβονται εκατοντάδες μικρά ξεροψημένα γουρουνάκια μέσα σε λίγες ώρες, οπότε λογικό είναι να πετιούνται γύρω κάποια υπολείμματα.
Μούρλια το γουρουνάκι και τραγανή πέτσα παρατηρώ. Μόνο που οι τροβαδούροι μαντράχαλοι δεν είναι "νεαρά αγόρια..."
Παρόλο που δεν ξεναγήθηκα, η αναμνηση είναι πολύ καλή.Ωραίο μαγαζί και δικαίως το διαφημίζουν.Μόνο το πόσο ιστορικό είναι, το κάνει αξιοθέατο.
Χαχα! Jodimop, δεν έχεις και άδικο! Εξαρτάται όμως και από πόσα χρόνια στο κοντέρ του το βλέπει ο καθένας, χαχα!
Νενάκι μου, όπως τα λες και εγώ της ίδιας άποψης είμαι.
Τι ωραια περιγραφη και εικονες μου ανοιξαν την ορεξη.Ελευθερια
Να έχεις μία όμορφη Κυριακή Ελευθερία!
Αυτός ο γκραν-γκινιόλ κουβάς με τα γουρουνοκέφαλα είναι όλα τα λεφτά!
ΧΑΧΑ! Και εμένα με είχε ενθουσιάσει! Η βλακεία είναι που είχαμε ντραπεί και δεν είχαμε τραβήξει και στην αρχή κάποια φωτογραφία, όταν υπήρχαν και σώματα to match the heads! Σε πήλινες πιατέλες, σε αυτό το ελαφρώς σουρεαλιστικό σκηνικό.
Να κρατάμε και εμείς τους μπαλντάδες, όπως σε εκείνη την φωτό που πόζαρε ο Δ. στη θέση της γουρουνοκεφαλής, θυμάσαι;
Χαχα ναι, πώς δεν τη θυμάμαι!
Ναι κρίμα που δεν έχουμε και τους ακέφαλους χοίρους, να συμπληρωνόταν το θρίλερ!
Post a Comment