γεμιστά ρολάκια κιμά της Γωγούλας

Στα πλαίσια της παράθεσης συνταγών κατάλληλων για την εβδομάδα της Κρεατινής (έτσι λέει η elie - εγώ άσχετη με την παράδοση είμαι... :-), σας προτείνω και τα γεμιστά ρολάκια κιμά. Καταλληλότερα είναι βέβαια για πάρτυ ή για πικ-νικ, αλλά πρέπει να με πιστέψετε ότι καθόλου δε θα διαμαρτυρηθεί η οικογένεια, αν τα σερβίρετε στο καθημερινό τραπέζι! Θα κάνω μια εισαγωγή, για να καθυστερήσω τις οδηγίες και να σας εξάψω την περιέργεια! :-PPP

Πριν λίγες μέρες μαζεύτηκε στο σπίτι μου μια ερασιτεχνική ποδοσφαιρική ομάδα "για μια μπίρα". Η μπίρα βέβαια δεν πίνεται ξεροσφύρι - και μάλιστα μετά από αγώνα. Για πολλούς λόγους διάλεξα να τους προσφέρω finger food.

Καμιά δεκαριά μέρες νωρίτερα δεν ήξερα πόσα άτομα θα έρθουν. Η πρόβλεψη ήταν 10 με 15. Άρχισα λοιπόν σιγά-σιγά να φτιάχνω σε μεγάλες ποσότητες εκείνους από τους μεζέδες μου που μπορούσαν να περιμένουν στην κατάψυξη, με την προοπτική, αν έρθουν λιγότερα άτομα, να φάμε κι εμείς απ΄αυτούς τις μέρες που τεμπελιάζω :) (όπερ και εγένετο βέβαια!)

Στον καταψύκτη μπήκαν τα γεμιστά ρολάκια που βλέπετε στη φωτογραφία, τα σπανακομαφινάκια της Λαμπρινής και μάφινς με λιαστή ντομάτα από συνταγή της Νένας . Την παραμονή της συγκέντρωσης έφτιαξα τυρομπαλάκια σε διάφορα χρώματα και την ίδια μέρα έβγαλα τους μεζέδες από την κατάψυξη κι έφτιαξα dip κόκκινης πιπεριάς-φέτας, ταχίνι και χούμους με καπνιστή πάπρικα (μια και δε βρήκα αβοκάντο -που είχα κατά νου- στο σωστό σημείο ωρίμανσης) κι έκοψα λαχανικά σε μπαστουνάκια. Μισή ώρα πριν σερβίρω έβαλα τα muffins και τα ρολάκια στο φούρνο στους 70 βαθμούς. Ενόσω άδειαζαν τα μπουκάλια της μπίρας, ψήθηκε και μια τεμπελομπουγάτσα.

Η συνταγή για γεμιστά ρολάκια κιμά είναι της θείας μου της Γωγούλας και μου θυμίζει τα παιδικά και τα εφηβικά μου χρόνια. Δεν τη φτιάχνω, γιατί θέλει τηγάνισμα (και δεν τηγανίζω σχεδόν ποτέ), αλλά τα είχα πεθυμήσει τώρα. Σκέφτηκα να τα δοκιμάσω ψητά, ραντισμένα με λίγο λάδι, αλλά δε θέλησα να διακινδυνέψω αυτή τη φορά. Θα γίνει κι αυτό το πείραμα κάποτε. Για 20-25 κομμάτια χρειαζόμαστε :

1 κιλό κιμά (ανάμικτο μοσχαρίσιο και χοιρινό)

1 μεγάλο κρεμμύδι

3 μέτριες σκελίδες σκόρδο λειωμένο

1 ματσάκι μαϊντανό

2 αυγά

2 φρυγανιές ή αντίστοιχο ψωμί - εγώ βάζω 4 σουηδικά παξιμαδάκια ολικής άλεσης

1 1/2 (κοφτό) κουταλάκι αλάτι, πιπέρι

80 ml άσπρο κρασί

κι ακόμα :

2 αυγά για το πανάρισμα

μερικά σουηδικά παξιμαδάκια ολικής άλεσης

τυρί ρεγκάτο ή γραβιέρα

ζαμπόν (κομμάτι ή φέτες) ή λουκανικάκια Φρανκφούρτης

Τρίβουμε τα παξιμαδάκια στο cutter. Χτυπάμε το κρεμμύδι με το μαϊντανό και τα αυγά (στο cutter πάλι - τι βολικό πράμα!) και ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά μαζί.

Κόβουμε το τυρί σε μπαστουνάκια. Βράζουμε τα λουκανικάκια και τα κόβουμε κατά μήκος ή κόβουμε το ζαμπόν σε λωρίδες. Χτυπάμε σε μπολ τα αυγά με νερό για το πανάρισμα. Χτυπάμε (πάντα στο cutter) τα παξιμαδάκια, να σπάσουν σε κόκκους, αλλά να μη γίνουν σκόνη, και βάζουμε το τρίμμα σε πλατειά πιατέλα.

Παίρνουμε ένα κομμάτι από το μίγμα του κιμά, το ζυμώνουμε λίγο, το πλαταίνουμε, βάζουμε επάνω του από ένα κομμάτι τυρί και λουκανικάκι (η καλύτερη εκδοχή είναι να τυλίξουμε το τυρί σε λωρίδα από φέτα ζαμπόν) και το κλείνουμε, προσέχοντας να καλυφτεί καλά από τον κιμά η γέμιση. Συνεχίζουμε με τα επόμενα ρολάκια μέχρι να τελειώσουν τα υλικά.

Παίρνουμε ένα ρολάκι, το βουτάμε στο αυγό, το χαϊδεύουμε γύρω-γύρω να λειανθεί όμορφα, να φύγει το περιττό αυγό και να μείνει απλώς υγρό το ρολάκι και το απιθώνουμε στην πιατέλα με το τρίμμα. Συνεχίζουμε με το επόμενο ρολάκι -μέχρι να υπάρχουν αρκετά στην πιατέλα. Τότε * και μόνο τότε ρολάρουμε ένα -ένα τα ρολάκια πάνω στη φρυγανιά, τινάζουμε όση φρυγανιά δεν έχει κολλήσει και βάζουμε τα ρολάκια στην άκρη.

Τηγανίζουμε σε πολύ λάδι (να κολυμπούν, για να μη χαλάσει η φόρμα τους - αχ, η οικολογική μου συνείδηση μού ΄βαλε τις φωνές τώρα...) σε μέτρια φωτιά μέχρι να ροδίσουν.

* έχει σημασία αυτό, γιατί, αν βάζουμε αυγό και μετά φρυγανιά σε ένα-ένα ρολάκι, θα πανάρουμε υπερβολικά τα ρολάκια αλλά και ... τα χέρια μας, θα πάει πολλή φρυγανιά χαμένη και δε θα καλοσχηματιστούν τα ρολάκια μας

Ενημέρωση : Επειδή η οικολογική μου συνείδηση δε με άφηνε να ησυχάσω που σας προέτρεψα σε τηγάνισμα σε πολύ λάδι, δοκίμασα να τα φτιάξω ψητά - με και χωρίς πανάρισμα. Τα παναρισμένα τα ράντισα, τα σκέτα τα άλειψα ελαφρά με λίγο λάδι. Έγιναν πολύ νόστιμα και τα δυο. Η μόνη διαφορά από τα τηγανητά : πρέπει τα κομμάτια τυριού και ζαμπόν της γέμισης να είναι μικρότερα (θα έλεγα μάλιστα καλύτερα να είναι μόνο το τυρί σε κομμάτι και να τυλίγεται σε λωρίδα από φέτα ζαμπόν) και να κάνει έτσι ο κιμάς παχύτερο στρώμα, γιατί χωρίς την προστασία της γρήγορα σχηματιζόμενης με το τηγάνισμα κρούστας πανάδας, ανοίγουν.

Κι ακόμα : Αν επιμένετε να τηγανίσετε, κοιτάξτε εδώ!