Βυσσινάδα

Ως γνωστό καταπιάνομαι με..δύσκολες συνταγές ;) σειρά λοιπόν σήμερα έχει η βυσσινάδα που είναι και επίκαιρη λόγω υψηλών θερμοκρασιών. Άλλωστε μου αρέσει και δε θέλω να μου λείπει το βύσσινο.
Συνήθως η βυσσινάδα που φτιάχνω είναι ..υποπροϊόν του γλυκού του κουταλιού. Φέτος την έφτιαξα και με τον παρακάτω τρόπο:
Τα υλικά απλά, απλούστατα,
~ βύσσινα,
~ ζάχαρη,
~ χυμός λεμονιού.
Τη φτιάχνουμε:
~ Καθαρίζουμε τα βύσσινα από τα κοτσάνια και τα πλένουμε πολύ καλά.
~ Τα βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα, φοράμε γάντια μιας χρήσεως και τα πολτοποιούμε πιέζοντάς τα δυνατά. Δεν ξέρω αν αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει και στο μπλέντερ, δεν έχω δοκιμάσει γιατί η συμπεριφορά των κουκουτσιών μπορεί να είναι απρόβλεπτη..
~ Αφήνουμε την κατσαρόλα σε μέρος δροσερό για μια ημέρα.
~ Την επόμενη, περνάμε τον πολτό από ψιλό σουρωτήρι. Βάζουμε το χυμό σε μεγάλη κατσαρόλα. Ό,τι απομένει, κουκούτσια φλούδες και υπολείμματα σάρκας τα βάζουμε σε άλλη κατσαρόλα, τα καλύπτουμε με νερό και τα βράζουμε για μισή ώρα.
~ Σουρώνουμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας. Θα πάρουμε ένα πηχτό χυμό και τον προσθέτουμε στον προηγούμενο.
~ Για κάθε δοσομετρική κούπα χυμού υπολογίζουμε 1 κούπα ζάχαρη. (Εγώ συνήθως κάνω έκπτωση και βάζω 2 με 3 κούπες λιγότερη.)
~ Προσθέτουμε τη ζάχαρη στο χυμό και τα βράζουμε μέχρι να πάρουμε ένα πυκνό σιρόπι. Λίγο πριν το τέλος, προσθέτουμε και το χυμό λεμονιού, υπολογίζουμε 2 κουταλιές της σούπας για κάθε κιλό βύσσινα. Έτοιμο.

~ Την αναλογία σιροπιού-νερού την φέρνουμε στα μέτρα και τα γούστα μας.
~ Σερβίρουμε σε ψηλό ποτήρι με παγάκια σε σχήμα καρδιάς ή τριαντάφυλλο (υποχρεωτικό:)
~ Βυσσινοπίνουμε. Εις υγείαν.

Σουβλάκια μπακαλιάρου με φερετζέ

Καλοκαίρι και ζέστη. Δεν μπορούμε να φάμε βαριά και ζεστά φαγητά. Στα σουβλάκια όμως λέμε ναίίίί!

Θέλουμε: κομμάτια ψαριού-φέτα, εμείς βάλαμε μπακαλιάρο, φέτες μελιτζάνας (λίγο τηγανισμένης και κρύας), φέτες ντομάτας, πιπεριές χρωματιστές, φέτες κρεμμύδι. Περνάτε τα κομμάτια σε ξύλινα σουβλάκια και τα βάζετε σε ταψί. Απο πάνω στρώνετε φέτες μπέηκον, ώστε να σκεπάσετε το ψάρι τελείως. Αλουμινόχαρτο για να μην καεί το μπέηκον μονομιάς. Ψήνετε στο φούρνο τουλάχιστον για μισή ώρα, δείτε αν έχουν ψηθεί τα ψάρια και ανάλογα συνεχίζετε το ψήσιμο. Δέκα λεπτά πρίν το τέλος βγάζετε το αλουμινόχαρτο για να πάρει χρώμα το μπέηκον. Σερβίρετε

Ωσπου να γίνουν τα σουβλάκια, φτιάχνετε πρόχειρα είδος gremolatas, ανακατεύοντας λάδι, φρεσκοκομμένο μαϊντανό, τριμμένο σκόρδο, λίγο ξύσμα και χυμό απο λεμόνι, ποσότητα τόση όση να φτάνει για τα σουβλάκια σας. Ετσι, παίρνετε το σουβλάκι με το μπέηκον στο πιάτο σας και το περιχύνετε.
Κρασί : Ροζε Γαία Οινοποιητική 14-18h

Μπαρμπούνια à la bonifacienne

Σήμερα προτείνω μία συνταγή από την όχι και τόσο μακρινή μας Κορσική.
Υλικά
1 κ.μπαρμπούνια
6 αντζούγιες σε λάδι
1-2 κ.σ.πελτές τομάτας
3-4 σκελ.σκόρδο
2 μεγάλες ντομάτες
ψίχουλα από φρέσκο ψωμί
μαϊντανός
ελαιόλαδο Εκτέλεση
Ζεσταίνουμε καλά το φούρνο.
Λειώνουμε τις αντζούγιες σε πάστα με λίγο λάδι και προσθέτουμε τον πελτέ και τα σκόρδα λειωμένα. Απλώνουμε το μείγμα στον πάτο ενός πήλινου σκεύους για ψήσιμο στο φούρνο.
Από πάνω απλώνουμε τις ντομάτες κομμένες σε λεπτές ροδέλες.
Στην επόμενη στρώση βάζουμε τα μπαρμπούνια και πασπαλίζουμε με τα φρέσκα ψίχουλα (γύρω στις 3 χούφτες, να καλύψουν το φαγητό μας) ανακατεμένα με τον μαϊντανό ψιλοκομμένο. Ρίχνουμε μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Στο τέλος ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο.
Τα ψήνουμε για μισή ώρα στους 200ο.

update 16-8-07
Φωτό από τη Μαρίνα και τον CGP
Ευχαριστούμε!

Κοτομεζέδες

Καιρό έχω να σας γράψω και το ξέρετε. Είπα λοιπόν, στο μεσημεριανό μου διάλλειμα, μεταξύ αλλαγή πάνας, ταίσματος με μπιμπερόν και μαγειρέματος (ψαράκι ψητό με πράσινα φασολάκια σαλάτα για σήμερα) να κάνω μια προσπάθεια, και να σας κεράσω "ηλεκτρονικό" & εύκολο μεζεδάκι για τα γεννητήρια του μπέμπη μας.
Δυό εύκολες συνταγές, που απλά προσάρμωσα λιγάκι στα δεδομένα μας. Μιας και στο πρωτότυπο ήταν πολύ πιο "καυτερές" κατάλληλες ίσως μόνον για την κουζίνα της Juanitas μας!!! Κοτοκεφτέδες με σως γιαούρτι & πιτάκια κοτόπουλου.

Κοτοκεφτέδες ή κοτομπουκιές (αν τα κάνετε μικρά σαν μπουκιές) με σως γιαουρτιού
Υλικά που θα χρειαστείτε:
500 γραμμ. κιμά κοτόπουλου (ή γαλοπούλας)
μισό κουταλάκι κοφτό αλάτι
λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι
μια σκελίδα σκόρδο λιωμένη
λίγη πάπρικα σκόνη (αν τα θέλετε καυτερά, μπορείτε να βάλετε τσίλι σε σκόνη ή πάστα)
λίγο τριμμένο καρότο (δική μου προσθήκη)
2 φέτες ξερό ψωμί σε τρίμμα και μισό ποτηράκι νερό για το ζύμωμα.
Αναμειγνύετε όλα τα πιο πάνω υλικά μαζί και ζυμώνετε, όπως τα κεφτεδάκια.
Σκεπάζετε το μπωλ και το αφήνετε για μισή ώρα στο ψυγείο, έτσι ώστε να ενωθούν τα αρώματα
Με νωπά χέρια πλάθετε τα κεφτεδάκια και τα βάζετε σε ταψάκι. Προθερμένετε τον φούρνο και αφού τελειώσετε με το πλάσιμο, αλείφετε με λίγο λάδι και τα ψήνετε για 2-3 λεπτά και από τις δύο πλευρές.
Για την σως γιουρτιού θα χρειάζεστε 200 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό και 2 κουταλιές γλυκού, γλυκιά σάλτσα τσίλι (υπάρχουν έτοιμες) ενώ μπορείτε να την αντικαταστήσετε με κάποια παρόμοια σάλτσα της αρεσκείας σας, αν θέλετε κάποια άλλη γεύση στο πιάτο σας.
Σερβίρετε πάνω σε αραβικές πίτες ελαφρώς ψημένες, 3 κοτοκεφτέδες και περιχύνετε με την σάλτσα γιαουρτιού. Τις επιπλέον μερίδες τις βάζετε σε πιάτα και μπολάκια, γιατί θα τιμηθούν δεόντως, στην συνέχεια.

Πιτάκια Κοτόπουλου
Για κάπου 20 κομμάτια υλικά που θα χρειαστείτε:
500 γραμ. κιμά κοτόπουλου (ή γαλοπούλας)
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη επίσης
1 κοφτό κουταλάκι κάρυ
1 κουταλιά χυμό λεμονιού
2 φέτες ξερό ψωμί σε τρίμμα
λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο και λίγο κόλιαντρο
αλάτι, πιπέρι
2 φύλλα ζύμης σφολιάτας, 1 κουταλιά γάλα για άλειμμα και λίγο σουσάμι
Σε λάδι σωτάρετε το ψιλοκομμένο κρέμμυδι και το σκόρδο, προσθέτετε το κάρυ και τον χυμό του λεμονιού, ανακατεύετε ελαφρά και μετά ρίχνετε τον κιμά κοτόπουλου, τα τρίμματα του ψωμιού, το αλάτι, το πιπέρι, τον μαϊντανό και τον κόλιαντρο, ανακατεύετε ελαφρά και τα αφήνετε για 2 λεπτά στο τηγάνι. Αποσύρετε από την φωτιά και με την γέμιση φτιάχνετε 2 ρολά από τα φύλλα της ζύμης. Πιέζετε σφιχτά κατά το κλείσιμο τα άκρα του φύλλου της σφολιάτας, έτσι ώστε να μην φύγει η γέμιση. Εδώ τώρα μπορείτε να προχωρήσετε σε δύο διαφορετικά μονοπάτια. Ή να έχετε 2 όμοια ρολά που θα τα ψήσετε σε προθερμασμένο φούρνο, αφού χαράξετε τις επιφάνειες των ρολών με κοφτερό μαχαίρι, σε 3 μεριές και αφού βεβαίως τα έχετε αλείψετε με γάλα και πασπαλίσει με σουσάμι. Ή τέλος, κόβετε τα μεγάλα ρολα σε 4-5 ίσα κομμάτια και έτσι έχετε ατομικά ρολλάκια (βρέχοντας πάντα με γάλα και πασπαλίζοντας με σουσάμι).
Η προτίμηση δική σας. Και βέβαια η σφολιάτα θέλει καλά προθερμασμένο φούρνο.
Μόλις πια έχει ροδίσει, το μεζεδάκι σας είναι έτοιμο για σερβίρισμα.

Σας φιλώ και σας εύχομαι τα καλύτερα.

Ντοματο...muffinakia και σαλάτα κολοκυθάκια

Η μαφινίαση δεν σταματά! Η αλήθεια είναι πως είμαι απο αυτούς που δεν φοβούνται το τηγάνι όμως κάποιες φορές με ενοχλεί πολύ στη γεύση το τηγανισμένο λάδι . Έτσι η λύση βρέθηκε με το μαφινοταψί.
Ντοματομαφινάκια Υλικά :
3-4 ντομάτες
2 κρεμμυδάκια φρέσκα
1 μικρό κρεμμυδάκι ξερό
100 γρμ τυρί φέτα
2 κουταλιές γιαούρτι
2-3 ντομάτες λιαστές
1 φλιτζάνι αλεύρι
1/2 φλιτζάνι γαλέτα
1 κουταλάκι μπεικιν
Μαιντανό , δυόσμο , αλάτι , πιπέρι

Ψιλοκόβουμε στο χέρι όλα τα υλικά και φτιάχνουμε ένα χυλό σφιχτούτσικο όπως στις τηγανίτες. Λαδώνουμε καλά και ρίχνουμε λίγο γαλέτα στις θήκες και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 για 20-30 λεπτάκια. Αφήστε λίγο να κρυώσουν και βγάλτε τα. Σερβίρουμε ζεστά ή κρύα με δροσερή σως γιαουρτιού (γιαουρτι, φέτα, μυρωδικούλια ή σκορδο) .

Σαλάτα με κολοκυθάκια και τόνο

Κολοκυθάκια "τρυφερά"
Τόνος σε νερό
Αλάτι , φρεσκοτριμμένο πιπέρι , λάδι , λεμόνι ή/και λευκό μπαλσάμικο
Προαιρετικά : Κάπαρη , ελιές , σκόρδο

Πλένουμε τα κολοκυθάκια και με το εργαλείο που καθαριζουμε τις πατάτες τα κόβουμε σε μακριές λωρίδες. Τα βάζουμε σε ένα βαθύ μπωλ και τα αφήνουμε να μαριναριστούν για λίγο με το λάδι, λεμόνι, ξύδι και αν θέλουμε μια σκελίδα σκόρδο. Τα στρώνουμε σε μια πιατέλα και προσθέτουμε τον τόνο , τις ελιές την κάπαρη κλπ. Τρίβουμε μπόλικο πιπεράκι και αν έχουμε φρέσκια ρίγανη. Σαλατοκολοκυθοτρώμε! (αντιγραφή απο την Μάγισσα με τα Βότανα) Δεν πιστεύω να χει κανείς παράπονο, στην δίαιτα σας έχω :)

Μακαρονόπιτα

Υλικά:
Χωριάτικο Φύλλο για πίτα ή φύλλο κρούστας
1/2 κιλό ριγκατόνι ή πένες
2 φλυτζάνια φέτα
1 φλιτζάνι κασέρι ή γκούντα
1/2 φλιτζάνι μυζήθρα ξερή ή παρμεζάνα
1 φλιτζάνι γαλοπούλα καπνιστή ή ζαμπόν
4 αυγά
1 φλιτζάνι γάλα
αλάτι
βούτυρο
Εκτέλεση:
Βράζουμε τα ζυμαρικά σε αλατισμένο νερό τα σουρώνουμε και προσθέτουμε το βούτυρο (μπορούμε να βάλουμε και ζυμαρικά που μας περίσσεψαν από την προηγούμενη).
Ανακατεύουμε τα τυριά και τη γαλοπούλα με τα μακαρόνια.
Στρώνουμε τα μισά φύλλα σε ένα ταψί και τα λαδώνουμε. Χρησιμοποίησα φύλλο χωριάτικο που έφτιαξα μόνη μου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και έτοιμο φύλλο ή φύλλο κρούστας. Ρίχνουμε το μείγμα με τα τυριά και τα μακαρόνια και περιχύνουμε με τα αυγά χτυπημένα και το γάλα. Πασπαλίζουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Σκεπάζουμε με τα υπόλοιπα φύλλα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για περίπου 45 λεπτά στους 180° C.
Σημείωση: Από τα υλικά που αναφέρονται διπλά π.χ γαλοπούλα ή ζαμπόν έχω χρησιμοποιήσει τα πρώτα. Από τα τυριά μπορούν να χρησιμοποιηθούν κι άλλα είδη αναλογα με τις γευστικές σας ιδιαιτερότητες.

Γιαουρτογλυκό γεμιστό με ροδάκινα ή..

...Yoghurtcake κατά το cheesecake! Καθώς περίμενα το sorbet mango της Μαγισσας με τα Βότανα το χα ρίξει στα ροδάκινα και νεκταρίνια. Έκανα ένα βαζάκι μαρμελάδα ανάμικτη, μοσχομύρισε το σπίτι και είπα να κάνω και ένα γλυκό. Γιαούρτι μπόλικο είχαμε, ροδάκινα υπέροχα μυρωδάτα είχαμε, γλυκό δεν είχαμε οπότε κάναμε ενα γλυκάκι νόστιμο και ελαφρούτσικο .Υλικά :

Για τη βάση
200 γρμ μπισκότα ολικής με σοκολάτα
2 κουταλιές μαργαρίνη
κονιάκ
Για την κρέμα:
800 γρμ γιαούρτι στραγγιστό
200 γρμ τυρί κρέμα
1 κουταλίτσα ζελατίνη σκόνη (προαιρετικά)
2 κουταλιές άχνη ζάχαρη (προαιρετικά)
το χυμό ενός λεμονιού
Γέμιση :
3-4 ροδάκινα μεγαλούτσικα
2 κουταλιές ζάχαρη
Κονιάκ
Επικάλυψη :
Μαρμελάδα ροδάκινο ή
3/4 φλιτζανιού ζάχαρη
2 κουταλιές νερό
1 κούπα πουρέ ροδάκινου
Τα εκτέλεσα :

Σε φόρμα κουμπωτή 24 εκ., έστρωσα τα μπισκότα αφού τα έτριψα στο μούλτι και τα μαλάκωσα με τη μαργαρίνη και το κονιάκ. Χτύπησα το γιαούρτι και το τυρί να ενωθούν, πρόσθεσα το χυμό και τη ζελατίνη διαλυμένη σε λίγο ζεστό γάλα αρωματισμένο με λικέρ λεμόνι ευγενική χορηγεία της Κικίτσας:). Έβαλα την βάση και την κρέμα στο ψυγείο και καθάρισα τα ροδάκινα. Τα έκοψα λεπτά φετάκια και τα "τηγάνισα" με 2 κουταλιές ζάχαρη. Μόλις μαλάκωσαν λίγο τα έσβησα με κονιάκ που το άναψα , εσείς αν θέλετε προσθέστε το χωρίς να το ανάψετε. Τα άφησα να κρυώσουν και ετοίμασα την καραμέλα ροδάκινο. Μπορείτε να αποφύγετε αυτή τη διαδικασία και να βάλετε μαρμελάδα ροδάκινο στο γλυκό , απλά η καραμέλα έχει καταπληκτική υφή , όψη και μυρωδιά . Έριξα την ζάχαρη σε κατσαρολάκι , προσθεσα το νερό και μόλις αρχισε να χρυσίζει πρόσθεσα μια κούπα ροδάκινα που είχα χτυπήσει στο μούλτι με λίγο νεράκι και είχαν γινει πουρές. Απόσυρα απο την φωτιά , ανακάτεψα γρήγορα και την άφησα να κρυώσει. Συναρμολόγηση: Το ζουμάκι που είχαν βγάλει τα ροδάκινα στο τηγάνι το πρόσθεσα στο γιαουρτομείγμα και ανακάτεψα καλά. Έστρωσα το μισό μειγμα πάνω απο την βάση, έβαλα τα ροδακινάκια σε όλη την επιφάνεια και απο πάνω το υπόλοιπο μείγμα προσεχτικά. Το άφησα στο ψυγείο και πριν σερβίρω το περιέλουσα με καραμέλα ροδάκινο. Αφήστε το να κρυώσει 4-5 ώρες στο ψυγείο να "δέσει" καλά. Εγώ βιάστικα λίγο να το κόψω γιατί εφευγε για δουλειά ο καλός μου:)

Garrapiñadas ή μάντολες;

Φωτιές μου άναψε ο στρατηγός José Artigas (έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανεξαρτητοποίηση της Uruguay) μιας και μου είχε μείνει η απορία μετά τις πρόσφατες εξετάσεις μου στην Ιστορία της Λατινικής Αμερικής και έτσι άρχισα να ψάχνω πληροφορίες για εκείνον στο ίντερνετ.
Η Uruguay, σαν μέλος της Cono Sur (Argentina, Chile, Uruguay), άρχισε να έχει οικομονική άνοδο απο τα τέλη του 19ου αιώνα. Στην εξέλιξη αυτή έπαιξε σημαντικό ρόλο η δημιουργία νέων μεσοαστικών τάξεων, που δημιουργήθηκαν μέσα από την έντονη αστικοποίηση και το άνοιγμα της αγοράς εργασίας στις πόλεις. Οι νέες αυτές τάξεις κατάφεραν να δυναμώσουν και να πάρουν μέρος στην εξουσία, προστατεύοντας ουσιαστικά τη χώρα από τους μεγάλους γαιοκτήμονες και τα ολιγαρχικά καθεστώτα που επικρατούσαν την ίδια εποχή σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής.Ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος βέβαια ανέκοψε την ανοδική πορεία της οικονομίας της. Δεμένη στενά και επηρεαζόμενη πάντα από τις πολιτικές εξελίξεις της γειτονική Argentina, έζησε το κίνημα του radicalismo (κυβέρνηση του Batlle το 1906), που ήταν ιδιαίτερο προοδευτικό για την εποχή του. Διευρύνθηκε η συμμετοχή στις εκλογές, νομιμοποιήθηκε το δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι καθώς και το δικαίωμα της απεργίας, καθιερώθηκε η εβδομαδιαία εργασία 8 ωρών ημερησίως. Κρατικοποιήθηκαν η Τράπεζα και οι Δημόσιες Υπηρεσίες Κρατικής Ωφελείας και τελικά αυτά τα μέτρα δημιούργησαν την αντίδραση των συντηρητικών της εποχής, με αποτέλεσμα κάποια να "παγώσουν".
Παρόλα αυτά, το προοδευτικό κίνημα κατόρθωσε να επιβιώσει μέχρι το 1933, όπου έγινε πραξικόπημα και διακόπηκε η πορεία του.
Μετά την δεκαετία του 40, η Uruguay κατάφερε να επανακάμψει και να διατηρήσει το δημοκρατικό πολίτευμα και συναίνεση, με την εναλλαγή κυβερνήσεων που οδήγησαν στην ανανέωση και στον εκμοντερνισμό της οικονομίας της χώρας, μετατρέποντάς την σε διεθνή οικονομικό παράδεισο. Για αρκετές δεκαετίες την αποκαλούσαν "Ελβετία της Λατινικής Αμερικής".
Δυστυχώς, η πολιτική αποσταθεροποίηση (ας είναι καλά οι "γείτονες" που φρόντισαν "αποτελεσματικά" την Λατινική Αμερική με τις επεμβάσεις τους) οδήγησε και πάλι στις δικτατορίες της δεκαετίας του 70 και έτσι η Uruguay έχασε δια παντός την "οικονομική" λάμψη της. Σήμερα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό λευκών στον πληθυσμό της (ισπανικής και ιταλικής καταγωγής) και ο τρόπος ζωής μοιάζει σημαντικά με τον Δυτικοευρωπαϊκό.
Στην αναζήτησή μου "βρέθηκα" πάνω σε συνταγές της Uruguay και μου έκανε εντύπωση το πόσα κοινά υπάρχουν με τη δική μας κουζίνα. Βρήκα ντολμάδες ("παιδάκια" με ... οτιδήποτε τα αποκαλούν εκείνοι), κεφτεδάκια, αγγινάρες σχεδόν αλά πολίτα... Επίσης, νομίζω ότι βρήκα μάντολες. Δεν είμαι απολύτως σίγουρη για το πώς είναι οι μάντολες, η Κική σίγουρα θα έχει πολλά να μας πει πάνω σε αυτό το θέμα. Θα σας περιγράψω όμως την εκδοχή της Uruguay, τις garrapiñadas.
GARRAPIÑADA
Υλικά
2 φλυτζ.ζάχαρη
1 φλυτζ.νερό
2 φλυτζ. ξηροί καρποί (κάποιο είδος φιστικιού ή αμύγδαλα ή maní όπως χρησιμοποιούν στην αυθεντική εκτέλεση που δεν γνωρίζω τί είναι) ξεφλουδισμένοι
2 κ.γλ.άρωμα βανίλιας
Εκτέλεση
Βάζουμε όλα τα υλικά σε παλιά (γιατί θα ταλαιπωρηθεί δεόντως!) κατσαρόλα και προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά για το κόλλημα των υλικών στην κατσαρόλα.
Αρχικά δυναμώνουμε τη φωτιά και ανακατεύουμε συστηματικά με ξύλινη κουτάλα μέχρι να λειώσει η ζάχαρη, γύρω στα 10΄. Όταν το μείγμα αρχίζει να πήζει, τώρα σχηματίζονται οι garrapiñadas.
Δεν σταματούμε να ανακατεύουμε, γιατί την πατήσαμε!
Χαμηλώνουμε την θερμοκρασία και συνεχίζουμε το μαγείρεμα, μέχρι να πάρουν χρώμα, γύρω στα 15'.
Τις τοποθετούμε σε αντικολλητικό χαρτί, σε πιατέλλα, αφήνοντας απόσταση μεταξύ τους για να μην κολλήσουν.
Δεν ορμάμε αμέσως πάνω τους, πρέπει να κρυώσουν λίγο γιατί αλλιώς και πάλι την πατήσαμε!

Sorbet mango

Μόλις έμαθα ότι η Λαμπρινή ετοιμάζεται για διακοπές, μου’ρθε ένα άγχος! Θα προλάβω να γράψω το ποστ, ή θα έρθει η κόρη στην πατρίδα στερημένη από σορμπέ? Ευτυχώς πρόλαβα...
Τα υλικά
- 3 μεγάλα ώριμα μάνγκος
- ½ κούπα ξανθή ζάχαρη
- ½ κούπα νερό
- το χυμό από 2 μέτρια λεμόνια ή λάιμ
- το χυμό από 2 μικρά πορτοκάλια
- πήγα να βάλω και 1 κουταλάκι αγαρ-αγαρ αλλά δεν έβαλα!
Το φτιάχνουμε
- Πολτοποιούμε στο μπλέντερ τη σάρκα των μάνγκος.
- Κάνουμε μασάζ στο πρόσωπο με το εσωτερικό της φλούδας, έτσι για να τρώμε σορμπέ και να λάμπουμε. Το εννοώ. Όσοι έχουμε αλλεργία στα μάνγκος, απλά την έχουμε πατήσει.
- Με το νερό και τη ζάχαρη φτιάχνουμε ένα ελαφρύ σιρόπι, το βράζουμε για 3 λεπτά. Αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει.
- Σε ένα μπολ αναμιγνύουμε καλά τον πολτό, το σιρόπι και τους χυμούς. Το βάζουμε στην κατάψυξη.
- Μόλις παγώσει ελαφρά το χτυπάμε με μίξερ. Όσο πιο πολλές φορές το χτυπήσουμε τόσο πιο αφράτο θα γίνει.
- Μανγκοτρώμε.
Εναλλακτικά ..
..αντικαθιστούμε το σιρόπι με ½ κούπα μέλι που θα την αναμίξουμε πρώτα με τους χυμούς. Με το μάνγκο δεν το έκανα, προτίμησα τον εξωτισμό της ξανθής ζάχαρης. Είναι όμως πολύ καλύτερο με το sorbet καρπούζι .

Αλευρόπιτα

Αυτή η συνταγή παραείναι εύκολη για τις πεντανόστιμες κόρες, παρατίθεται όμως για λόγους παράδοσης και λόγω υψηλής ..τηλεθέασης του μπλογκ. Δεν είναι μόνο οι έμπειροι που το διαβάζουν!
Στα Ζαγοροχώρια, αν παραγγείλεις αλευρόπιτα θα χρειαστεί να περιμένεις αρκετά, συνήθως τη φτιάχνουν εκείνη τη στιγμή και δε σερβίρεται σε μερίδες, σερβίρεται ολόκληρη. Αν η παρέα είναι μεγάλη έχει καλώς, αλλιώς παίρνεις ό,τι περίσσεψε σε τάπερ!
Τα υλικά
- ½ κιλό αλεύρι
- 2 αυγά
- λίγο αλάτι
- 3 κουταλιές λάδι
- νερό
- 350 γρ. φέτα σε μικρά κομματάκια
- λάδι για το ταψί
Επί τω έργω
- Με το αλεύρι, τα αυγά, το λάδι και το νερό φτιάχνουμε ένα χυλό που να ρέει εύκολα, όχι πηχτό.
- Αλατίζουμε ελαφρά και προσθέτουμε το μισό τυρί.
- Σε λαδωμένο ταψί ρίχνουμε το χυλό σε λεπτή στρώση. Βάζουμε το υπόλοιπο τυρί πάνω στο χυλό και προσθέτουμε λίγο λάδι.
- Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδοκοκκινίσει, περίπου ¾ της ώρας.
De gustibus...
Aν και παραδοσιακή η συνταγή, εγώ την ψιλοπειράζω. Μερικές φορές αντικαθιστώ τη φέτα με ½ έως ¾ της κούπας κίτρινο πικάντικο τυρί -π.χ. Σα(ν;) Μιχάλη- που το βάζω όλο μέσα στο χυλό. Ακόμα προσθέτω στο χυλό μαύρο πιπέρι και ψιλοκομμένο δυόσμο και μάραθο..

Σπανακοψαράκι

Οι εκτός και εντός internet φίλες μου , Έλενα και πικροτσαγαλάκι , είναι οι ονοματοδότες αυτού του φαγητού . Το σπανακοψαράκι είναι ένα πανέυκολο, υγιεινό και ελαφρύ φαγητάκι . Ελαφρύ για όσους δεν έχουν πρόβλημα με το σπανάκι και γενικώς με τις ..πρασινάδες :)

Τα κορίτσια το έφτιαξαν και τους άρεσε , πάμε να το φτιάξουμε και μαζί .

Υλικά :
Σπανάκι φρέσκο ή καταψυγμένο
Κρεμμυδάκια φρέσκα
Φρέσκα μυρωδικά (άνιθο, μαιντανό, μάραθο, μακεδονίσι κλπ)
Φιλέτα ψαριού (πέρκα , μπακαλιάρο κλπ)
Μουστάρδα , αλατοπίπερο , κόκκινο πιπέρι
Κρασί λευκό
Ποσότητες δεν γράφω ανάλογα με τις μερίδες που θέλουμε . Βάλτε μπόλικο σπανάκι γιατί "μαζεύει".

Πλένουμε το σπανάκι και τα μυρωδικά μας και τα κόβουμε όπως όταν κάνουμε σπανακόπιτα , το σπανάκι λιγάκι πιο χοντροκομμένο . Τα χειροτρίβουμε λιγάκι, αλατοπιπερώνουμε και τα στρώνουμε σε ταψάκι . Προσθέτουμε ενα ποτηράκι κρασί ή νερό , ελάχιστο λαδάκι και ψήνουμε ως ότου μαλακώσει . Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε και ντομάτα ψιλοκομμένη του πάει πολύ. Μόλις έχει μαλακώσει αρκετά το σπανάκι , αλατοπιπερώνουμε τα φιλέτα ψαριού και τα αλλοίφουμε με μουστάρδα . Τα στρώνουμε στο ταψάκι και ψήνουμε μέχρι να μαλακώσουν . Αφού μαγειρέψαμε πάμε και μια βόλτα :)

Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία (πρώην Καθολικός ναός)
Καθολικός ναός και ένα μέρος της Παλαιάς πόλης

Μάφινς με κολοκύθι

Τα μεζεδάκια αυτά τα φτιάχνω σε παιδικά πάρτι, πικνίκ και εκδρομές αλλά και για τσάι ή πρωινό γιατί έχουν απλά υλικά, είναι γρήγορα και αρέσουν σε μικρούς και μεγάλους.
Υλικά
1 μεγαλούτσικο κολοκύθι τριμμένο
200 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
2 αυγά χτυπημένα
1/3 κούπας μαργαρίνη ή καλαμποκέλαιο
1 κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κουταλάκι ζάχαρη
αλάτι (με μέτρο γιατί υπάρχει και το τυρί)
200 γρ. ξινομυζήθρα (ή φέτα τριμμένη)
10 φυλλαράκια δυόσμο
Εκτέλεση
Ανακατεύετε το κολοκύθι με το γιαούρτι και προσθέτετε τα αυγά χτυπημένα και το καλαμποκέλαιο. Ανακατεύετε το αλεύρι με τη ζάχαρη και το αλάτι και τα προσθέτετε στο μίγμα ανακατεύοντας (με ένα πιρούνι). Στο τέλος ενσωματώνετε το τυρί και το δυόσμο ψιλοκομμένο.
Μοιράζετε στις θήκες των μάφινς (12 κομμάτια βγαίνουν), αφού προηγουμένως τις έχετε λαδώσει ελαφρά με ένα πινέλο, και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για 30-40’, μέχρι να πάρουν χρώμα.

Τη συνταγή μου υπενθύμισε η cookthebook με τους τυρολουκουμάδες της!

Σταφιδομαφινάκια

Με κίνδυνο να φάω ξύλο απο την Έλενα72 , βάζω συνταγή για τα σταφιδοκεκάκια:) Θα χει και δίκιο γιατί τις ημέρες νηστείας εμείς την "κολάζαμε" και τώρα βάζω νηστίσιμη συνταγή . Τα μαφινάκια τα έκανα εχτές , χωρίς λόγο απλά μου έπεσαν οι σταφίδες στο κεφάλι! Τα έκανα όπως θυμόμουν την κλασσική συνταγή για σταφιδόψωμα που μου χει πεί η θεία μου και φυσικά με το δικό μου χεράκι . Ωραία βγήκαν , αφράτα και μοσχομυριστά οπότε είπα να σας κεράσω :)Υλικά :

1 κουπα σταφίδες (σουλτανίνα ,μάυρες)
3/4 κούπας καλαμποκέλαιο
1 μπεικιν παουντερ (15 γρμ)
1/2 κούπα ζάχαρη
1/3 κούπας μέλι
λίγο αλάτι
Κανέλα , γαρύφαλλο, μοσχοκάρυδο, τζίντζερ
1 δόση κονιάκ ή κόκκινο γλυκό κρασί ή Μαυροδάφνη (προαιρετικά)
Αλευράκι όσο πάρει (2 -2,5 κούπες νομίζω)
Φτιάχνουμε :

Βάζουμε τις σταφίδες σε ένα μπολάκι , ρίχνουμε 1-1,5 κούπα ζεστούτσικο νεράκι και τις αφήνουμε για κανα μισάωρο να μουλιάσουν. Αν χρησιμοποιησετε και μαύρες σταφίδες να τις αφήσετε για πολύ περισσότερο , εγώ δεν είχα και εβαλα μόνο σουλτανίνα. Μετράμε το νεράκι που έχει αρωματιστεί και χρωματιστεί απο την σταφίδα μια κούπα και το ρίχνουμε μαζί με όλα τα υλικά σε ένα μεγάλο μπολ . Ανακατεύουμε καλά και στο τέλος προσθέτουμε το αλέυρι , τόσο ώστε να έχουμε μια ζύμη σαν του κεικ αλλά σφιχτούτσικη . Λαδώνουμε και αλευρώνουμε τις θήκες των μάφφινς και σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 , ψήνουμε για 20 λεπτάκια . Θα μοσχομυρίσει το σπίτι :)
Tips : Όπως έχω ξαναπεί για να μην κάνουν μακροβούτια στον πάτο οι σταφίδες και ότι βάζουμε στο κέικ , κάνουμε σφιχτούτσικη την ζύμη . Ρευστή αλλα σφιχτούτσικη . Με μαύρες σταφίδες γινεται πιο σκούρο το μείγμα σαν μουστοκούλουρα κάπως. Στη γέυση μοιάζουν με τα σταφιδόψωμα της Θείας μου , στην υφή και την όψη καθόλου . Αφήστε να κρυώσουν καλά στις θήκες και μετά βγάλτε τα. Την επόμενη μέρα είναι πιό νόστιμα!

Κοτόπουλο τύπου Tandoori με κρούστα καρύδας

Ειδικό φούρνο για να κάνουμε αυθεντικό tandoori όπως στην Ινδία, δεν διαθέτουμε. Γι αυτό θα ψήσουμε το κοτόπουλο στο φούρνο μας και ... άντε να δούμε και καμιά ταινία του Bollywood, για να μπούμε πιο εύκολα στο "ινδικό" κλίμα.
Υλικά
4 στήθη φιλέτα κοτόπουλο
3 σκελ.σκόρδο ψιλοκομμένες
τζίντζερ φρέσκο
garam masala
κύμινο
κόλιανδρο
turmeric (ο "φτηνός" κρόκος)
chillies
πάπρικα γλυκιά
γιαούρτι
λεμονοχυμός
φρέσκο κόλιανδρο
ξύσμα ινδικής καρύδας
βούτυρο
φρυγανιά τριμμένη ή ψίχουλα ψωμιού
αλάτι Εκτέλεση
Αφού ψιλοκόψουμε το τζίντζερ και το σκόρδο (ή τα λειώσουμε σε γουδί), τα ανακατεύουμε με το garam masala, το κύμινο, τη σκόνη κόλιανδρου, το turmeric, chillies σε σκόνη, την πάπρικα, το γιαούρτι, το λεμονοχυμό, αλάτι και 3 κ.σ. ψιλοκομμένο κόλιανδρο.
Χαράζουμε ελαφρά τα στήθη και τρίβουμε παντού με την μαρινάδα. Αφήνουμε όλη τη νύχτα στο ψυγείο.
Για την κρούστα, ανακατεύουμε τα ψίχουλα με την καρύδα, το garam masala, το βούτυρο και 1 κ.σ.ψιλοκομμένο κόλιανδρο.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200ο και αφού στραγγίξουμε το κοτόπουλο, το τοποθετούμε σε λαδωμένη σχάρα μέσα σε ταψάκι.
Ρίχνουμε από πάνω τα υλικά της κρούστας και τα ζουπάμε για να κολλήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο στα φιλέτα κοτόπουλου.
Ψήνουμε για 40΄, στο περίπου, χωρίς να γυρίσουμε τα στήθη πλευρά.
Σερβίρουμε με ρύζι, κάποιο chutney συνοδευτικό, ραϊτα (κάτι σαν το ινδικό τζατζίκι) και πιτούλες αραβικές (μιας και σιγά τώρα που θα κάτσουμε να φτιάξουμε τα υπέροχα ινδικά ναανς).
Μια εύκολη εκδοχή της ραϊτα γίνεται με γιαούρτι, αγγούρι τριμμένο και στραγγισμένο, κόλιανδρο φρέσκο ψιλοκομμένο, κύμινο, δυόσμο ή μέντα, καυτερή πάπρικα και προαιρετικά σκόρδο ή κρεμμύδι λειωμένο.
Αν θέλουμε να δοκιμάσουμε και τα ναανς, θα χρειαστούμε στην μύτη του κουταλιού μαγιά, λίγο αλάτι, 1 φλυτζάνι αλεύρι, 2 αυγά και 1 φλυτζάνι γιαούρτι.
Θα ανακατέψουμε τα υλικά και θα προσθέσουμε όσο νερό χρειαστεί ώστε να πλάθεται η ζύμη. Θα την χωρίσουμε στα 4, θα βάλουμε το κάθε κομμάτι σε ένα μπωλάκι, θα αλείψουμε με λάδι και θα καλύψουμε με διαφανή μεμβράνη. Θα αφήσουμε να ξεκουραστεί η ζύμη για μισή ώρα.
Αφού την ανοίξουμε με τα χέρια (κατά προτίμηση να μοιάζει με δάκρυ το σχήμα), θα ψήσουμε τα ναανς στους 200ο μέχρι να πάρουν χρώμα και να σκάσουν ελαφρά στην επιφάνεια.
Μόλις τα βγάλουμε από το φούρνο θέλουν βουτύρωμα. Μπορούμε να προσθέσουμε αμύγδαλα, τριμμένη καρύδα και σταφίδες και θα έχουμε τα πολυαγαπημένα μου peshwari naans (που ποτέ δεν έχω πετύχει στο σπίτι!).
Α! Και για όσους επιμένουν στις αυθεντικές γεύσεις, εδώ μπορείτε να βρείτε μια σύγχρονη εκδοχή του φούρνου tandoori! Όχι τόσο όμορφος, αλλά θα κάνει τη δουλειά του φαντάζομαι!

Μπρρρρρ...

...ιάμ!!!

Πόσες παρεμφερείς συνταγές να υπάρχουν αλήθεια στις χώρες που βρέχονται από την Μεσόγειο με καλοκαιρινά λαχανικά ψητά στο φούρνο ή στην κατσαρόλα; Κάθε λαός έχει τη δική του σπεσιαλιτέ, με βάση στο περίπου τα ίδια υλικά.
Ελαιόλαδο και φρέσκα λαχανικά.
Στην Ελλάδα το ονομάζουμε μπριάμ ή μπριάμι.
Πολλές και εδώ οι παραλλαγές.
Προσωπικά, το φτιάχνω ανάλογα με τα υλικά που βρίσκονται στο ψυγείο, αλλά και σύμφωνα με τα γούστα αυτών που θα το σερβίρω.
Τελευταία προτιμώ χονδρομμένα τα υλικά, χωρίς πατάτες και σάλτσα ντομάτας, μόνο με ντομάτες χονδροκομμένες, λάδι, κρασί και λευκό ξίδι μπαλσάμικο. Καμιά φορά και κάππαρη. Σαν σαλάτα ψητών λαχανικών περισσότερο, παρά σαν το μπριάμ με την σάλτσα ντομάτας που έφτιαχνε χώρια στο τηγάνι η μαμά μου.
Το συγκεκριμένο της φωτογραφίας είναι με κρεμμύδια, λίγο σκόρδο, κολοκύθια, μελιτζάνες, πιπεριές, ντομάτες χονδροκομμένες, λιαστές ντομάτες, λίγες ελιές σε ροδέλες, pummaro, μαϊντανό, λάδι, κρασί κόκκινο, ρίγανη, πάπρικα και αλατοπίπερο και ψημένο στο φούρνο.
Εσείς πώς φτιάχνετε το δικό σας μπριάμ; Update: Φωτογραφίες από την Luna, για τη δική της εκδοχή με φασολάκια, αρακά, σέλινο και πράσσα.

12ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

Σήμερα η elie-οικογένεια θα βολτάρει στους χώρους του 12ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, στην Πλατεία Πρωτομαγιάς. Θα ενημερωθούμε στις εκθέσεις, θα συζητήσουμε, θα παίξουμε στον παιδότοπο και θα δοκιμάσουμε εθνικές κουζίνες στις αυτοσχέδιες ταβέρνες που στήνονται από τις κοινότητες των μεταναστών στο χώρο του φεστιβάλ. Τις συναυλίες μάλλον δεν θα τις προλάβουμε λόγω ώρας...
Επιτέλους μετά από χρόνια το φεστιβάλ δεν γίνεται σε συνθήκες καύσωνα! Το Φεστιβάλ ξεκίνησε χθες Παρασκευή 6/7 και τελειώνει αύριο Κυριακή.
Περισσότερα για το πρόγραμμα δείτε εδώ.

Update 9/9: Η ανταπόκριση
Αρκετός κόσμος πέρασε τις «πύλες» του 12ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ (να γκρινιάξω τώρα για την τιμή του εισιτηρίου;).
Φωτισμένα τα πρόσωπα των μεταναστών που έβαλαν τα κυριακάτικά τους, παραμέρισαν την κούραση της εβδομάδας και συζήτησαν, δημιούργησαν, μαγείρεψαν, τραγούδησαν. Μαζί και μεις, μοιραστήκαμε τη γιορτή τους.
Πράγματι ο χώρος διεξαγωγής άλλαξε λίγες μόνο μέρες πριν την έναρξη του φεστιβάλ (εμείς προτιμάμε τον άλλο χώρο, είναι πιο «μαζεμένος»). Ίσως εκεί να οφείλονται και διάφορες αδυναμίες της διοργάνωσης (π.χ. λίγες συζητήσεις, με κακό φωτισμό και σχεδόν ανύπαρκτη μετάφραση). Λιγότερες οι εκθέσεις, μεγαλύτερο το «παζάρι» (ενδιαφέρον παρ’ όλα αυτά το περίπτερο του Συνεταιρισμού «ο σπόρος») . Ο παιδότοπος κάθε χρόνο και καλύτερος. Το φαγητό αν και με μικρότερη ποικιλία ήταν καλύτερο από άλλες χρονιές, κι αυτό «τσιμπημένο», όμως.
Για συναυλιές και θεατρικά δεν έχω να πω πολλά γιατί δεν μας πήρε η ώρα να παρακολουθήσουμε, κρίμα γιατί έχουμε ακούσει τα καλύτερα για τη Μάρθα Φριντζήλα and the Kubara project.
Του χρόνου καλύτερα, εύχομαι, με περισσότερη ουσία.

Κρεατόπιτα με ρύζι

Στην Ήπειρο απο τις πιο γνωστές πίτες είναι και η κρεατόπιτα. Απο περιοχή σε περιοχή ομως υπάρχουν διαφορές στον τρόπο παρασκευής αλλά όλες έχουν κοινό τον κόρθο ή κρόθο στα φύλλα και το κρέας που συνήθως είναι τραγίσιο από μικρό ζώο το βετούλι . Αυτή η πίτα για μένα είναι οι ρίζες μου , οι μνήμες μου , όλη μου η ζωή και ο λόγος που η γιαγιά μου με έμαθε να ανοίγω φύλλα. Την κρεατόπιτα την τρώγαμε στις μεγάλες γιορτές , τις Απόκριες και παλιά ήταν η πίτα που έπρεπε να κάνει η νύφη για την πεθερά , την δεύτερη μέρα του γάμου της:) Στα φτωχά Σουλιωτοχώρια τα υλικά λίγα και η πίτα "φτωχή" αλλα με πλούσια γεύση . Η πίτα εκτός απο βετούλι γίνεται και με άλλα "χοντρά" κρέατα ή κοτόπουλο. Η ποσότητα είναι για μικρό ταψί φούρνου για 4-6 άτομα.
Υλικά :
Για το φύλλο :
5-6 χούφτες αλεύρι
λίγο αλάτι
2-3 σταγόνες ξύδι
1 κουταλιά λάδι
1/2 περιπου φλιτζάνι χλιαρούτσικο νερό
Γέμιση :
1 κιλό κοτόπουλο σε μερίδες
3 κρεμμύδια μεγαλούτσικα
1 3/4 φλιτζάνι ρύζι (*)
αλάτι , πιπέρι , λάδι
Εκτέλεση:

Ζυμώνουμε τα υλικά για τα φύλλα και τα αφήνουμε στην άκρη σκεπασμένα με πετσέτα. Ψιλλοκόβουμε το κρεμμύδι μας και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα με λίγο λάδι να γυαλίσει. Προσθέτουμε το κοτόπουλο σε μερίδες και το αφήνουμε να πάρει λίγο χρώμα.
Ρίχνουμε αρκετό χλιαρό νεράκι, το αλάτι και το πιπέρι και το αφήνουμε να βράσει πολύ καλά . Με την ζύμη μας ανοίγουμε δυο μεγάλα φύλλα ώστε να εξέχουν απο το ταψί μας τουλάχιστον 10 εκ. Λαδώνουμε καλά το ταψάκι και τοποθετούμε το πρώτο φύλλο, ξαναλαδώνουμε και τοποθετούμε το δευτερο. Ρίχνουμε και το ρύζι που έχουμε μετρήσει και τοποθετούμε περιμετρικά του ταψιού και το κοτόπουλο. Τώρα θα κάνουμε τον κρόθο, δηλαδή γυρίζουμε τα φύλλα που εξέχουν προς τα μέσα στριβωντας τα και ακουμπόντας τα επάνω στο κρέας. Ανάλογα τι ρύζι έχουμε χρησιμοποιήσει μετράμε απο την κατσαρόλα μας το ζουμάκι, χρειαζόμαστε περιππου 5-6 φλιτζάνια ζωμό. Το ρίχνουμε στην πίτα μας και σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 ψήνουμε για περίπου 1 ώρα. Η πίτα είναι πιο νόστιμη αν μείνει μισή ωρίτσα πριν σερβιριστεί.
* Για να μετρήσουμε το ρύζι, ρίχνουμε στο ταψί μας τόσο ωστε να σκεπάσουμε τον πάτο. Το γυρίζουμε σε ένα φλιτζάνι, μετράμε πόσο είναι και υπολογίζουμε ανάλογα ζουμάκι .

Κρύα και να καίει!

Υλικά
3 πιπεριές Φλωρίνης
1 κ. ώριμες ντομάτες
2 μικρές καυτερές πιπεριές ή chillies μπαχαρικό
1 κρεμμύδι
3 σκελ.σκόρδο
350 ml. ζωμός λαχανικών
3 κ.σ.πελτές
150 γρ. χυμός ντομάτας
ταμπάσκο
βασιλικός φρέσκος
μαϊντανός
χαρίσσα (στο μπακάλικο με τα προϊόντα ανατολής αριστερά από το Δημαρχείο Αθηνών)
18 γαρίδες (όχι μινιατούρες αν είναι δυνατόν)
Εκτέλεση
Ψήνουμε τις πιπεριές στο γκριλ, τις βάζουμε σε σακκούλα να ιδρώσουν και τις ξεφλουδίζουμε. Αλλιώς, και οι Roayal μια χαρά έτοιμες και ψημένες είναι, γλυτώνουμε και την φασαρία.
Λαδώνουμε ένα ταψί με αρκετό λάδι, το βάζουμε στο φούρνο στους 190ο να κάψει. Προσθέτουμε τις ντομάτες κομμένες στα δύο, τα chillies, το κρεμμύδι χονδροκομμένο και το σκόρδο. Ανακατεύουμε να πάει παντού το λάδι, ρίχνουμε αλατοπίπερο και ψήνουμε για 50', μέχρι να "μαζέψουν" οι ντομάτες και να σκουρήνουν.
Ανακατεύουμε σε κατσαρόλα τις ντομάτες με τον ζωμό λαχανικά, την τοματόπαστα, το φρέσκο βασιλικό και τις πιπεριές, που τις έχουμε ήδη χονδροκόψει. Λειώνουμε με το μίνι πρίμερ μέχρι να γίνει ένας πολτός. Αν θέλουμε, τον περνάμε από λεπτό σουρωτήρι-σίτα, να γίνει μεταξένια η υφή του. (Εγώ προτιμώ να υπάρχουν κομματάκια μέσα.)
Ρίχνουμε τον ντοματοχυμό, το ταμπάσκο και βάζουμε στο ψυγείο να παγώσει. Θέλει περίπου 5-6 ώρες για να ενωθούν τα υλικά.
Λίγο πριν σερβίρουμε την σούπα, ετοιμάζουμε τις γαρίδες μας.
Σε τηγάνι ρίχνουμε 2 κ.σ. χαρίσσα (ευχαριστώ Άλλη Αγγελική που μου την πρότεινες, αλλά προσοχή, καίει πολύ!) και την ζεσταίνουμε για 1'. Προσθέτουμε τις αλατισμένες και καθαρισμένες γαρίδες. Τις σωτάρουμε για 3-5', ανακατεύοντας για να πάει παντού η χαρίσσα. Πριν τις βγάλουμε από τη φωτιά ρίχνουμε και τον πολύ ψιλοκομμένο μαϊντανό.
Σερβίρουμε τη σούπα και από πάνω ρίχνουμε τις γαριδούλες και 1-2 σταγόνες ελαιόλαδο.
Έτοιμο, δροσιστικό και νόστιμο το πιάτο μας, ιδανικό για καλοκαιρινές νύχτες στην βεράντα ή στον κήπο.

Αθερίνα με κρεμμύδια

Θα το φτιάξουμε με:
- αθερίνα
- αλάτι
- κρεμμύδια (αν βρείτε λευκά, ακόμα καλύτερα)
- λάδι και αλεύρι για το τηγάνι
Πλένουμε και καθαρίζουμε την αθερίνα και την αφήνουμε να στραγγίξει καλά, αλατίζουμε αλευρώνουμε και τηγανίζουμε ως συνήθως. Κόβουμε τα κρεμμύδια (στο ένα κιλό βάζω συνήθως 2 μεγάλα κρεμμύδια) και τα σοτάρουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να ξανθύνουν. Ρίχνουμε την αθερίνα στο τηγάνι ανακατεύουμε με το κρεμμύδι, δυναμώνουμε τη φωτιά και ψήνουμε έτσι ώστε να κάνει κρούστα από κάτω (προσοχή μην αρπάξει) και να πέσει στο πιάτο μας ενιαία σαν ομελέτα.

Αγγελική Λ.
photos από elie